Zoete wraak

[Carpe Diem]

Oké, niet allemaal me gaan bekogelen met propjes papier omdat ik niet verder ben gegaan met zowel 'Langs de Melkweg' als 'Zwarte Vlinders' voor... twee maanden (?)
*haalt diep adem*
Ik had een tijdje een... hoe noem je dan? Een Schrijfloos tijdperk, zal ik het maar noemen. Had me helemaal op mijn tekeningen gestort en schreef echt bijna niks meer, MAAR een week geleden had ik ineens weer behoefte om te schrijven en heb ik dit verhaal af geschreven.
Het was eigenlijk een soort 'bijverhaal' op Langs de Melkweg, om mijn personages beter te begrijpen, maar uiteindelijk is het een echt verhaal geworden en ben ik vast gelopen met 'Langs de Melkweg'. Het lukte me gewoon niet meer om verder te gaan met LdM en dus... heb ik gevraagd om het in het archief te plaatsen en post ik dit verhaal hier. (Met 'Zwarte Vlinders' wil ik overigens wel nog een poging wagen).
De hoofdpersonage is hetzelfde! Maar dat hoeft niet te storen, vooral in het begin niet. Je moet je voorstellen wat Alex zou ondernemen als ze niet een wereldreis zou maken ;]
Goed. Ik post even de intro!

* * *

HOE KOM IK OVER MIJN EX HEEN?
(een boek geschreven door: Alison Beriandos; 5e druk)

Vul de bijbehorende enquête in:

Hallo daar! Goed dat je eindelijk de stap hebt gezet om over je oude relatie heen te komen. Heel knap! Laten we beginnen met een paar open vragen.
Om te beginnen: hoe heet je?
Mijn naam is Alexandra Berninghem. Om je de waarheid te vertellen: ik wilde dit stomme boek niet eens hebben, maar op de één of andere manier vond ene Elizabeth Dean het nodig om mij dit te geven.
WAAROM?!
Zie ik er hartgebroken uit? Nee.
Ben ik ooit in huilen uitgebarsten tijdens de les? Nee (in tegenstelling tot anderen…)
Smeek ik hem om het nog een keer te proberen? Dacht het niet.
Dus WAAROM?

Heel goed. Waarom heb je besloten om dit boek aan te schaffen?
Stom boek! Heb je dan niet opgelet? Ik heb je GEKREGEN.

Denk je wel eens terug aan je ex-vriend? Zo ja, waarom doe je dat denk je?
O, dat is een makkie. Ik denk alléén maar aan Jon. Waarom? Lijkt me duidelijk, ik heb bomvol ideeën over hem.
Idee één: wurg hem met prikkeldraad en gooi hem dan in een bak met barbie’s
Idee twee: geef hem een ticket naar een onbewoond eiland zonder retour en saboteer zijn vlucht zodat hij nooit meer terug kan komen.
En zo kan ik wel blijven doorgaan.

Denk je niet dat het beter voor je is als je hem achter je laat en verder gaat met je leven?
Are you NUTS?
Dit is heel goed voor me.
Als één van mijn plannen slaagt dan zweer ik je dat ik blijer zal zijn dan ik ooit in mijn leven ben geweest.

Heb je al geprobeerd om te praten met vrienden of familie over je breuk?
Over mijn ‘breuk’?
Zeus in zijn mantelpakje, wat voor een verschrikkelijk boek IS dit?
Dat gaat je niks aa
Misschien…
Ja.

Had je wat aan de tips die ze je gaven?
Ontzéttend veel. Daarom ben ik ook aan dit boekje begonnen. Omdat ik zo veel aan hun tips had.


Wat denk je van dit boekje te kunnen leren?
Oké.
‘Wat denk je van dit boekje te kunnen leren?’
Wat voor vraag is dat in Sint Pieters naam?
Je hoort MIJ niet te vragen over wat JIJ mij hoort te leren. Waar gaat het heen met de wereld?!
Ik kap hier mee. Als dít een handleiding is dan kan ik er zelf ook wel één schrijven en beroemd worden.

[Classy Cat]

Haha, nice. I'm absolutely reading this!
Je hebt een interessant beginnetje gemaakt. Ik zat aan het eind van je post stiekem met een hele grote grijns achter het beeldscherm. [a]

Ben zeer benieuwd naar het vervolg!

x

[xIMISSYOU]

Ik lees dit ook zeker mee! ;d
Je begin stukje is zéér leuk en wekt ook meteen de nieuwsgierigheid. Ik zat evenals met een grijns op mijn gezicht toen ik het stukje uitgelezen had.

[JodieJJ]

Carpe echt geweldig ahahaha heerlijk weer iets van jou lezen

[Carpe Diem]

@Classy Cat: En ik heb echt een enorme grijns op mijn gezicht door jouw reactie! (en die van de anderen, naturlich) =D
@IMISSYOU: yay, dank u! Wat een grijnzende mensen toch, haha
@JodieJJ: yes, I'm back *zet stoere zonnebril op* (o wacht, het regent. Nou ja, zie denkbeeldig maar een zonnetje voor je^^)

Hier is dan het tweede deel van 'de intro'. Nou ja, het is niet echt een intro, maar ook niet echt 'het verhaal' dat begint na dit stukje en omdat het toch een klein stukje is, dacht ik... waarom zou ik het niet meteen posten
*wenkbrauwwiebel*

* * *

Inleiding

Oké, het schijnt dat ik nu vast zit aan een aantal regels. Phil –sommigen noemen haar ‘een vriendin van mij’, maar ik houd het doorgaans bij ‘Terminator’- heeft namelijk gehoord over mijn geniale plan om een handleiding te schrijven en begon zich er, zoals gewoonlijk, mee te bemoeien. Ten eerste moet ik jullie –mijn lezers- vertellen over… over mijn ‘Donkere Nacht’, zoals ik het altijd dramatisch noem.
En dat doe ik niet met plezier.
Begrijp me niet verkeerd, normaal gesproken ben ik één en al charme en openheid, maar de DN (Donkere Nacht) is niet iets wat ik ooit ga vergeten. Hoewel ik heel erg goed ben in slechte herinneringen te blokkeren in mijn hoofd.
Tijdens de Donkere Nacht ben ik namelijk gedumpt.
En niet zo’n beetje ook.
Toen ik het Oudtante Berta vertelde begon ze als een bezetene haar planten water te geven. Misschien denk je nu dat, dat vrij normaal is, maar ze rende zonder iets te zeggen in haar ouderwetse bloemetjesjurk naar buiten. En het regende pijpenstelen.
Nu begrijp je me misschien iets beter.
Dan moest ik ook nog eens een inhoudsopgave maken, dus die heb ik even snel in elkaar geflanst. Van de helft weet ik nog niet wat het voorstelt, maar hé, dit is nog klad! En ik weet zeker dat ik ga doorbreken met dit boek.

Inhoudsopgave:
Vooraf: de dumpkwestie (DN)
Regel één: negeren
Regel twee: het inhuurplan
Regel drie: de dreigbrief
Regel vier: de filmmarathon
Regel vijf: het telefoongesprek
Regel zes: anoniem stalken
Regel zeven: verkopen die handel
Regel acht: wees de Vriendelijkheid Zelf
Regel negen: straal als een zonnetje
Regel tien: een Nieuwe Toekomstige Vriend

[Patrick]

Fantastisch! Zo weinig nog maar geschreven, maar ik ben volledig mee! Je sleept ons in je eerste tien regels al volledig mee in je verhaal! Zeer knap!
De manier waarop is ook super gedaan! Een zeer originele intro. Je schrijft ook enorm beeldend. Bij het stukje met oudtante Berta kan ik het me levendig voorstellen.

Ik ga dit echt proberen te volgen

[-Maaike-]

Heey!

Nee, ik ga je niet met propjes bekogelen omdat je nog niet met 'zwarte vlinders' bent verder gegaan. Ik ga je alleen aanstaren met grote ogen en hoop dat je je gedwongen voelt wat te posten
En zolang je je daardoor niet gedwongen voelt, lees ik dit verhaal. Want dit is net zo goed als 'Zwarte Vlinders'!

Het begin met al die vragen, geniaal geantwoord. En ook je proloog is heel leesaantrekkelijk

Schrijf snel verder! (Sneller dan Zwarte vlinders misschien?)

Groetjes Maaike

[Carpe Diem]

@Patrick: woah, dankje voor je reactie! Ik en beeldend schrijven?! Dat probeer ik wel altijd, maarin serieuze verhalen lukt het me wat minder, met dit verhaal lukt het blijkbaar wel *doet een raar kippendansje*
@Maaike: Pfoe, gelukkig, geen bekogeling. En met dit verhaal kan ik op jullie wenken bedienen, heb al een HELE grote voorraad (je hebt twee 'delen' in dit verhaal, maar ze horen bij elkaar. Deel één is in elk geval al helemaal af en deel twee bijna!)

O, en Alex is gedumpt, vandaar dat ze niet veel goeds ziet aan jongens, het is dus niet persoonlijk bedoelt, haha

* * *

‘De Donkere Nacht’
Ik had al een half jaar iets met Jonathan (‘Jon’ voor de matties) toen we besloten om naar het strand te gaan. Ik wilde namelijk naar het strand. Of het nu goed of slecht weer was. Ik moest en zou naar het strand.
Dus gingen we naar het strand.
…
ejrertn- Nee, Alex, zo ging het niet. Als jij het niet doet doe ik het.

Shit, stomme Phil. Pakte zo maar mijn pen af, vandaar dat ejrertn stukje. Niet dat je denkt dat ik hier gebroken zit met een fles whiskey naast me, een toupetje op omdat mijn haren door al het liefdesverdriet eraf zijn gevallen en met bibberende handen mijn tragische liefdesdrama zit neer te kalken. Nee, zo zit het niet.
Jeumig, Phillemans zit me allemaal blikken toe te werpen. Volgens mij staat ze op het punt om mijn geheime chocoladevoorraad op te eten als ik niet iets doe.
(mijn geheime chocoladevoorraad heette eerst ‘alle-chocoladekoekjes-in-het-keukenkastje’, maar ik zag dat ze zich daar niet thuis voelden en wie ben ik om hun geluk in de weg te zitten, nietwaar?)
Goed, nu moet ik het echt gaan vertellen over mijn DN. Ik vrees dat er niets anders op zit, in de naam van mijn heilige chocoladekoekjes.
Ten eerste moet ik alle kinders van veertien jaar en jonger vertellen dat een vriendje hebben NIET gaat zoals in de films. Geloof ze niet. Om te beginnen heeft Jon mij nooit opgetild, of een roos gegeven, of De Zin gezegd (‘ik snap niet wat het is, maar je hebt iets. Je bent zo bijzonder’). Volgens mij heeft hij één keer gezegd dat ik maf ben, maar dat is dan ook echt enigste. En hoe vaak ik ook mijn armen uitstak en geduldig wachtte zodat hij me op kon tillen, hij heeft het nooit gedaan.
Met als gevolg dat ik soms midden in de stad, op een verhoging, met uitgestoken armen op hem stond te wachten terwijl hij al bij de ijskraam tien meter verderop stond.
Nee, mijn jonge lezeressen, het echte leven is hard en pijnlijk.
(O, en als ik jullie was dan zou ik pas wachten tot mijn zestiende voor ik ook maar naar jongens zou kijken, ze zijn het gewoon niet waard. En dit heeft NIKS te maken met het feit dat ik net gedumpt ben. Echt niet).
Nadat Jon en ik uren gediscussieerd hadden over waar we heen zouden gaan vertrokken we naar het park. Aangezien ik naar het strand wilde en hij naar een discotheek, hadden we besloten om naar iets te gaan wat we beiden oké vonden.

(Goed dan, ik stampte weg naar het park omdat hij niet naar het strand wilde en hij kwam me achterna, net zo geïrriteerd omdat ik niet naar zijn geweldige discotheek wilde gaan. Bijna hetzelfde).

En daar maakte hij het uit. Midden in het park, tussen de viooltjes en boterbloemen. Zo maar, uit het niets. Ik was te verbijsterd om iets te kunnen zeggen.
“Het is gewoon… soms begrijp ik je gewoon niet,” vervolgde hij schaapachtig. “Andere meisjes doen niet zo vreemd als jij en ik… nou ja, ik denk niet dat ik nog langer hiermee door kan gaan.”
(Vertaling volgens Phil: ‘Ik heb een ander en nu moet ik van je af, dus maak ik het uit.’)
Ik was helemaal geschokt, waardoor mijn hersenen waarschijnlijk niet meer optimaal functioneerden en zei op luide toon: “Ja, nee, maar dan moet je me eerst betalen!”
“Waarom,” vroeg Jon verbluft.
“Nou, dat weet je best,” zei ik verhit. “Omdat jij mijn pop gestolen hebt natuurlijk!” En ik stormde weg.
Geen idee waarom ik dat zei. Waarom zou hij in hemelsnaam mijn pop willen stelen? Ik had nog maar één pop: Bernard. Ik had haar gekregen op mijn vierde, en had één arm per ongeluk weggebrand met de aansteker van mijn vader. Op de één of andere manier voelde ik me daar heel schuldig voor en besloot haar dus tot mijn Opperpop te benoemen, zodat ik haar helemaal kon vertroetelen.
Mam schaamde zich dood als ik Bernard meenam naar familie en vervolgens met theatrale gebaren begon uit te leggen waarom ze maar één arm had. Heb trouwens geen flauw idee waarom ik haar Bernard noemde.
Toen spoorde ik dus al niet.

Zo. Fijn. Nu weten jullie alles van mijn DN.
Over op een deel waar ík mij kan uitleven. Gheheheh. Wraak nemen op je ex-vriendje vergt veel concentratie en boze gevoelens, dus als je die nog niet hebt: haal diep adem en denk goed na met wat voor een lage, onbeschofte, egoïstische, arrogante Baviaan je bent omgegaan et viola! Je hebt dé ingrediënten te pakken om even heerlijk en tevreden deze handleiding te lezen.
Houd je goed vast. We gaan beginnen.

[monsterous]

Mijn eerste reactie; WAUW.
Serieus, dit vind ik echt steengoed. Mijn ogen zaten gewoon vastgeplakt aan het beeldscherm en dat heb ik écht niet vaak. Dus zeker mijn complimentjes (: En daarbij moet ik eerlijk zeggen dat ik dit (ja, na deze paar stukjes) al gewoon als boek in een winkel zie liggen.
Meer heb ik gewoon niet te vertellen. Ojawel, dit verhaal ga ik zeker volgen (: Dus schrijf snel door, want ik wil meer lezen hahah ;P

[Patrick]

We gaan beginnen xD Haha :p Ben eens benieuwd wat je allemaal verzonnen hebt!

Ik vind het nieuwe stukje ook weer erg goed geschreven. Enkele (volgens mij dan toch) geniale zinsspelingen. ("Dus we gingen naar het strand.")

Als het niet lukt om beeldend te schrijven in serieuze verhalen, kun je beter stoppen met serieuze verhalen schrijven. Want deze komische verhalen zijn super! Ik denk dat hier echt wel je talent in zit

[Saskjezwaard]

En ze is weer terug met een nieuw verhaal deze keer! Tss, je geeft me niet eens de tijd om te reageren, gelukkig lezen je verhalen altijd zwoesj, snel doorheen, dus ben ik heel vlug weer bij^^

Maar maar jij steelt Jonathan! Neee, mijn favoriete naam gepikt die ik in mijn verhaal moest en zou hebben. Geef ik hem gelijk aan de meest labiele hp mee, maar goed, hij zit erin xD en dan pik jij hem zomaar, jij... jij... harteloos wicht! Daar moeten we toch nog even een hartig woordje over spreken je hebt geluk dat je hem afkort tot Jon, anders... oeh, dan... doe ik iets onschrijfbaars met je! Jaaaa, nu ben je bang he

Haha, je begin is weer super en de rest ook^^ zoals Patrick zei, ik denk echt dat jouw talent hier in ligt, in de komische verhalen. Het is moeilijk om mensen hardop te laten lachen bij een boek of verhaal, en zeker om het over te laten komen alsof het allemaal echt zou gebeuren, maar jou lukt dat gewoon elke keer. Dus echt, thumbs up ^^

Hoeveel bladzijdes is je eerste deel (en tweede deel natuurlijk ook ) geworden? En super, al een heel deel af! moet ik ook maar eens doen met mijn verhalen xD u bent een lichtend voorbeeld, waarde Rima

Soow, en nu verder posten jij

[xILY.]

Als dít een handleiding is dan ik er zelf ook wel één schrijven en beroemd worden.

Hier mis je het woordje 'kan' na dan

Verder heb je alles al verbeterd haha (:
Maar, allereerst gooi ik 1 klein propje papier naar je toe, want ik mis mijn Langs de Melkweg-verhaal wel héél erg. Maar, daarom hou ik het bij 1 propje, wel super goed dat je verder gaat met Alex!
*Ontzettend grote big-smile*

Ik vind het echt een géniaal personage! Haha, je begin lijkt echt op het begin van het boek dat ik nu aan het lezen ben (Aanpakken - Sophie Kinsella, echt een gewéldig boek, best wel zelfde humor als jij ;p Echt een aanrader dus!)
Hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik jullie humor op elkaar vind lijken haha. Ken je Sophie Kinsella toevallig? (a') Heb je weleens boeken van haar gelezen?

Noujah, verder geen opmerkingen, ben wel ontzéttend benieuwd naar de rest! (:
Voila, vaste lezer! Keep goingg! <3

[Carpe Diem]

@Monsterous: ik heb je al bedankt voor je leuke reactie, maar ik ga het weer doen: thankies! =D Echt, ik hen niet eerder zo'n compliment gehad dus ik gloei echt als een gloeilamp
@Patrick: komische verhalen gaan me inderdaad een stuk makkelijker af en ik word er ook blij van tijdens het schrijven^^ In dit stukje komt trouwens regel één (een heel belangrijke regel, dus let goed op)
@Saskia: Aaaah *rent weg* O, wacht. Dit hadden we al besproken, ik ben veilig *zucht opgelucht* Goed dat ik me dat herinner. Je was behoorlijk angstaanjagend! Maar ik begon Jonathan's naam leuk te vinden in jouw verhaal eigenlijk en daarna kwam ik hem in een ander verhaal tegen die ik echt geweldig vind. Onbewust heb ik hem daarom gebruikt. Maar, misschien gaan jullie het nog merken, ik ben echt een fan van afkortingen -Alexandra-Alex, Jonathan-Jon, Phileppine-Phil en nog wel meer, maar die verklap ik nog niet
@xILY: *duikt weg* shit, raakt ie me toch nog. Nou ja, één propje overleef ik nog wel, gelukkig. En dankje voor het foutje, ga ik even verbeteren ;]
Trouwens, ik ken Sophie Kinsella, ja! Vind de shopaholic-serie niet zo, maar al haar andere -losse- boeken vind ik echt geweldig. Vooral 'Aanpakken' en 'Hou je mond!' awesome, boeken. Het begin kan er inderdaad een beetje op lijken -niet dat het mijn bedoeling was- dat heb ik eerder gehoord, maar de rest niet Ik vind het wel leuk dat je onze humor op elkaar vind lijken, want haar boeken zijn echt grappig!

O, en het nieuwe stukje (ik reageer echt te veel)

* * *

Numèro Uno:
-Negeren-

Sommige mensen (ook wel negentig procent van de wereldbevolking genaamd) zouden zeggen: wis zijn sms’jes, verdwijnsel alle foto’s die jullie samen genomen hebben en verbrand alles wat hij je ooit gegeven heeft.
NEE. Niet goed.
Wat heb je d’r aan? Hij is weg en jij probeert huilend over hem heen te komen. Kom voor de vrouw in jezelf op. Gebruik je hersens! Waarom zou je die mooie ketting weggooien? En dat shirt dat hij een keer heeft laten liggen. Trek ‘m gewoon aan, zou ik zeggen.
Dat heb ik ook een keer gedaan.
-Jkktr..k
Ja, en kijk hoe dat heeft uitgepakt.
…ee
Je gingkrok-- Gjeef trrg@#%-
Goed. Let niet op bovenstaande. Ik bedoel, oké, in mijn geval ging het niet zo best, maar ik geloof er heilig in dat het zou kunnen werken. Je zou het me niet kwalijk kunnen nemen dat Jon een keer zijn vaders favoriete voetbalshirt bij mij thuis had laten liggen en ik dacht dat het zíjn shirt was, niet die van zijn vader. Iederéén zou dat gedacht hebben, toch?
Welke debiel leent nou het voetbalshirt van zijn vader (meisjes mogen kleding van hun moeder lenen, bij jongens en mannen is het een heel ander verhaal). Om mijn geniale negeer-plan uit te voeren was ik urenlang voor Jon’s huis wezen ijsberen met zijn voetbalshirt aan. Ik had zelfs achter de bosjes vier zakken chips en bergen chocolade verstopt voor als ik honger kreeg.
Mijn opvatting gaat namelijk zo: als je iemand negeert, dan moet diegene het ook doorhebben. Je hebt er niks aan als je iemand negeert terwijl diegene dat overduidelijk niet doorheeft.
Vandaar dat ik de hele tijd heen en weer liep. Om niet al te stalkerig over te komen had ik de hond van de buren geleend, zodat het leek alsof ik gewoon de hond aan het uitlaten was.
Na vijf uur lopen was het raak. De voordeur ging open.
“Wat mot je neuw de hele tijd voor ons,” riep er een gezette man van in de veertig met een vrij grote bierbuik. Jon’s vader. “Is d’r soms wat?” ging hij verder met zijn boerse accent. Ik heb altijd al geweten dat Jon niet meer dan een Laffe Boer was (niet dat ik iets tegen boeren heb, maar wel tegen een zekere ‘Boer Jonathan’).
“Nee, meneer,” zei ik geschrokken. “De hond vindt uw huis gewoon heel mooi.”
“Nou, ik mot niks van honden hebbe,” bromde de man. “Dus wegweze neuw.” Hij wilde zijn deur dicht gooien, maar verstijfde plotseling. “Hola! Is dat niet m’n voetbalshirt?”
“Nee, natuurlijk niet,” riep ik verontwaardigd. “Dit is míjn voetbalshirt. Eerlijk verdient!”
“Ik ken m’n shirt uit duizenden, mevrouwtje.” Hij beende op mij af. “En ik seg je, dit is m’n voetbalshirt.”
Hij greep me vast en dat was de druppel.
Ik greep ook zijn shirt vast en begon net zo hard aan de zijne te trekken als hij bij mij deed. Dat leek te helpen. Hij keek net zo verward als mijn kat Mr.Haarbal toen ik hem in een goede bui had geaaid (het was maar goed dat ik in een goede bui was geweest, want anders had ik hem weer in een bad gegooid, die kat heeft een gruwelijke hekel aan twee dingen: water en mij).
Ik begon net de overhand te hebben toen er een andere stem opdook. “Alex? Wat doe jíj hier?!”
Shit. Dat was dus Jon.
“En waarom heb je mijn vaders shirt aan,” vervolgde hij ongelovig.
“Waar heb je het over, dit is míjn shirt,” herhaalde ik woedend. Hoe durfde hij te zeggen dat het zijn vaders shirt was terwijl hij het bij mij had achtergelaten. Het was zoals mijn moeder altijd zei wanneer ze mijn kamer opruimde: ‘alles wat ik vind, is van mij’.
Hij keek geamuseerd en zei: “ach, het is schattig dat je me zo mist, ik mis jou ook wel een beetje. Pa, ik kom vanavond pas laat thuis. Ik ga naar de bios met Kelly.”
Kelly?! Wie was Kelly, dacht ik furieus. Hier kwam hij niet mee weg. Ik moest wat bedenken.
“Ja, grappig. Ik ga ook naar de bios. Met… Plant… eon. Planteon. Hij komt uit China. Toffe gozer,” zei ik snel en ik ging er als een haasje vandoor.
Het voetbalshirt heb ik gehouden als trofee.

[monsterous]

HAHAHAHA, ik lig hier echt dubbel om jouw stukje! Geweldig. Ik mag haar zó erg, serieus. Haar reacties en acties zijn gewoon lachwekkend! Plant..eon :') Ik dacht dat ik er in bleef, hahah.
Nou wil ik wel heeul snel meer (:

[xILY.]

HAHAHAA dit was idd een supergeniaal stukje xD
Heb nu al zó'n zin in het vervolg

Een opmerkingkje:

Om mijn geniale negeer-plan uit te voeren had ik urenlang voor Jon’s huis aan het geijsbeerd met zijn voetbalshirt aan.

Ik heb deze zin echt tig x doorgelezen, maar hij loopt niet zo lekker. Ik zou ervan maken:
- Om mijn geniale negeer-plan uit te voeren had ik urenlang voor Jon’s huis geijsbeerd met zijn voetbalshirt aan. (zonder 'aan het')
- Om mijn geniale negeer-plan uit te voeren was ik urenlang voor Jon’s huis aan het ijsberen met zijn voetbalshirt aan. (had-was; geijsbeerd-ijsberen)

Die bovenste vind ik trouwens het mooist (: Maar dat moet je maar zien. Zoals die er nu staat vind ik em iig niet zo lekker lopen!

Haha, jaa haar boeken zijn allemaal zó leuk! Ik heb ze allemaal al gelezen, vind de Shopaholic-serie geweldig trouwens xD Lekker droog allemaal, net als al haar boeken. Ken je me nog? is ook heel leuk (: Okay, ze zijn allemaal leuk. Ik kwam er vandaag pas achter dat Sophie Kinsella haar pseudoniem is ö En dat ze onder haar eigen naam ook nog boeken heeft geschreven (: Dus die moet ik gauw eens even van de bieb halen!

Hihi - back to your story. Loved it! <3
Snel verder ajb (:

[Patrick]

Haha xD Het voetbalshirtje heb ik overgehouden als trofee :p Geweldige zin! Haha :p Gekke wezens die vrouwen :p

Voor de rest weer een hilarisch stukje :p Ook weer erg goed geschreven en een ander foutje dan xILY kan ik ook niet vinden. Weer erg goed gedaan!

[Carpe Diem]

@monsterous: haha, fijn om te weten dat je haar mag.^^ Trouwens, planteon komt weer terug in dit stukje!
@xILY: bedankt voor het aanwijzen van de fout, ik heb het meteen verbeterd! Ik maak trouwens wel vaker van dat soort foutjes. Dan ben ik namelijk bezig met een zin, maar in mijn hoofd wil ik het toch anders zeggen en omdat mijn hersenen sneller zijn dan mijn vingers krijg je dan hele vreemde zinnen, haha.
Ja, de shopaholic-serie is ook wel leuk, maar ik vind haar 'losse' boeken leuker. Weet niet waarom. En ja, ik ken 'Ken je me nog?" ook en ook 'Wat spook jij uit?" haar laatste boek (is ook erg leuk).
@Patrick: Ik moet je wel even erop wijzen dat vrouwen misschien erg vreemde wezens zijn, maar dat Alex toch wel een tikkie gekker is. Niet dat je denkt dat alle vrouwen vijf uur lang voor het huis van hun ex ijsberen ^^

En... mijn favoriete personage aller tijden wordt in dit deel geïntroduceerd *yay*. Ik vind hem echt heel gaaf.
There we go

* * *

Und Zwei:
-het inhuurplan-

Deze is vrij simpel. Je doorzoekt gewoon je immense grote vriendengroep, pikt er een slungel uit die je ex niet kent en doopt hem om tot ‘je nieuwe vriend.’
Super effectief.
Helaas waren AL mijn vrienden druk (krjgg –vertaling door Phil: ze heeft maar drie vrienden, Nick, Panda en ik) en dus werd ik gedoemd om Panda zich te laten vermommen. Jon kende al mijn vrienden namelijk al, maar hij interesseerde zich het minst voor Panda.
Wat voor mij een raadsel is. Panda is vrij geniaal. Hij heeft een pandamuts, pandatas en als de docent iets aan hem vraagt zegt hij niks, maar kauwt hij heel langzaam op een bamboestok, dat is toch briljant?
Eerlijk gezegd heet hij gewoon Kees, maar hij noemt zichzelf al sinds zijn tiende Panda. Niemand snapt waarom, maar goed, dat hoort natuurlijk bij zijn charme. Ik vind hem geweldig, helaas doet driekwart van de school dat niet. En met iemand die niemand leuk vindt kan je natuurlijk niet effectief je ex wreken, dat snapt iedereen wel. Vooral ook omdat Jon vrij populair is –ondanks zijn boerenachtergrond.
Dus hadden Phil en ik besloten dat we Panda een ééndagse-make-over zouden geven. De pandamuts ging weg, evenals de bamboestok en zijn trui met een enorme panda erop. Voor het eerst in zijn leven droeg hij niets met ook maar een greintje panda erop. Toen kon je zien dat hij gewoon een normale jongen was, met blond haar en bruine ogen. Helaas was Panda niet zo groot en dus kon ik bij Het Feestje –waar Jon ook naartoe ging, had ik vernomen- geen hakken dragen, tenzij ik boven hem uit wilde steken.
En dat kon echt niet.
Geen hakken dus.

-we maken even een tijdsprong; doe stevige schoenen aan en… spring-
“Gewoon normaal doen,” siste ik naar Panda zodra we op het feest gearriveerd waren. “Ik bedoel, doe hoe je normaal niet doet,” zei ik er vlug achteraan. Straks ging hij weer op een bamboestok kauwen en dat was niet de bedoeling.
Even later kreeg ik Jon in het vizier. Hij was samen met een blond, lang meisje, dat er oogverblindend uit zag.
Gut, het was maar goed dat ik er ook zo goed uit zag, anders had ik nog een minderwaardigheidscomplex gekregen.
“Alle Panda’s op een Stokje, Lex,” zei Panda en hij floot goedkeurend. “Zijn nieuwe vriendin is niet mis. Misschien snap ik hem toch wel een klein beetje.”
Ik gaf hem een stomp.
“Je bedoelt zeker dat ik er schitterend uit zie en dat je geen idee hebt waarom Jon het in hemelsnaam met mij heeft uitgemaakt, is het niet?”
“Precies,” beaamde Panda en hij wreef over zijn arm.
“Bedankt honnepon,” zei ik op suikerzoete stem, omdat Jon dichtbij ons kwam staan en ik gaf hem een klapzoen op zijn wang. “Je bent echt de ideale vriend,” vervolgde ik op luide toon. “Ik ben al mijn vorige vriendjes al helemaal vergeten.”
Ha.
Jon draaide zich om en glimlachte naar me. “Alex, toe maar. Dit is dus Planteon?”
Planteon? Ik fronste. O, bagger, dat was waar ook. Mijn Chinese vriend. “Yep. Hij is helemaal uit China hier naartoe gevlogen. Voor mij. Hai, choeng Chi?” Ik keek Jon samenzweerderig aan. “Dat is Chinees voor: ‘is het niet, schat?’”
Jon bekeek Panda. Voor een Chinese Planteon was hij opvallend blond en had hij wel hele ronde ogen.
“Ik heb zin in een bamboestok,” mompelde Panda.
“Een bamboestok,” herhaalde Jon ongelovig. “Zei hij nou echt dat hij zin had in een bamboestok?”
“Hahahaha,” lachte ik paniekerig. “Planteon toch.” Ik gaf Panda een duw. “Hij is toch zo Chinees. Planteon beschermt panda’s in het dagelijkse leven, hahaha, wat is het toch een goede jongen. Kom Planteon, we gaan even een drankje halen. Dag Jon, misschien dat ik je ooit nog zie.”
Ik wuifde en, draaide me om en sleurde Panda mee naar de bar toe. Helaas werd mijn dramatische aftocht een beetje teniet gedaan doordat ik tegen iemand op botste. Bagger.
Geïrriteerd keek ik omhoog naar een lange jongen. In het discolicht zag zijn haar er onnatuurlijk wit uit.
“Ah, sorry,” zei de tegenligger uiteindelijk met een glimlach en vervolgens drong hij zich langs me heen. Ik haalde mijn schouders op en hervatte mijn weg naar de drankjes. De verdere avond sprak ik Jon overigens niet meer. Wel ben ik nog een aantal keer trots met Panda langs hem heen gelopen. Pronken met je inhuur-vriend is noodzakelijk voor deze regel!

[Saskjezwaard]

Hahaha xD het is weer eens geweldig! Panda, hoe kom je erop? Ik heb eigenlijk best wel medelijden met Jon, zo slecht is hij helemaal niet dat hij dit alles verdient. Hoewel het allemaal op niks uitdraait, haha xD
Maar goed, post heel snel verder! Ik wil meeeeeer

[monsterous]

Hahah, *smiles*. Ik heb het hele stuk met een grote glimlach op mijn gezicht gelezen. Ik zag alles gewoon serieus voor me, vooral dat gesprek met Jon erbij.. "Ik heb zin in een bamboestok", hahah. Echt geweldig gewoon.
Grr, ik heb gewoon echt constant de neiging om verder te lezen en dan zie ik weer dat dat niet kan en dan.. ja, dat is niet leuk (': Dus hup, ik wil meer <3

[xILY.]

HAHAHAHAA dit stukje was ook érrug geniaal!
Zoals Saskia al zegt, hoe kom je nou weer op Pánda?! xD
Echt onzettend leuk

Een klein foutje (a') :

Hij heeft een pandamuts, pandatas en als de docent iets een hem vraagt zegt hij niks,

een = aan (:

Eerlijk gezegd heet hij gewoon Kees, maar hij noemt zichzelf al sinds zijn tiende Panda. Niemand snapt waarom, maar goed, dat hoort natuurlijk bij zijn charme.

WHAHAA dit was wel het leukste stukje xD xD xD Hier heb ik écht plat bij gelegen ;p

En met iemand die niemand leuk vind kan je natuurlijk niet effectief je ex wreken, dat snapt iedereen wel.

Vindt moet met een erachter (:

Gut, het was maar goed dat ik er ook zo goed uit zag, anders had ik nog een minderwaardigheidscomplex gekregen.

Deze is weer zó leuk! Ik geloof ook niet dat Alex een minderwaardigheidscomplex heeft nee xD

Voor een Chinese Planteon was hij opvallend blond en had hij wel hele ronde ogen.

Hier lag ik weer stuk

Planteon beschermd panda’s in het dagelijkse leven, hahaha, wat is het toch een goede jongen.

Beschermt moet met een t (:

Pronken met je inhuur-vriend is noodzakelijk voor deze regel!

En deze is ook weer zo leuk (:

Hihi - je hebt het vast al kunnen raden; ik heb ontzettend genoten van dit stukje!
Oh, trouwens, als je niet wil dat ik de fouten eruit haal dan laat ik ze wel zitten hoor (: Tis maar wat jij fijner vindt!
Snel verder! Heerlijk trouwens dat je zo vaak post, kan ik lekker doorlezen. Beter was het nog als je dit verhaal al had uitgegeven, dan had ik het gekocht en kon ik het in één avondje uitlezen ^^
Geweldig verhaal!

[-Maaike-]

Heey!

Ik liep een beetje achter (nu weer helemaal bij ^_^ ) Het is een geweldig verhaal. De manier van wraak nemen op een lollige manier, geniaal!

Groetjes Maaike

[Patrick]

Haha xD Panda xD Hoe kom je erop! De beschrijving is echt geniaal! Zo geniaal als Panda

Ik heb het gelukkig nog niet aan de hand gehad dat een meisje vijf uur lang voor mijn huis staat te ijsberen :p Ik ben te lief om wraak op te nemen (?)

Ga maar verder. Ik vind het een geweldig verhaal!

[Carpe Diem]

@Sask: ja, hoe kom ik erop? *zet wijze bril op en wrijft over een denkbeeldig baardje*
Ik had, toen ik dit verhaal schreef, volgens mij zelf ook iets met Panda's x] En Jon is ook echt een hele leuke en lieve jongen. Volgens mij is het alleen maar begrijpelijk dat hij niet weet wat hij met Alex aan moet, haha
@monsterous: *glimlacht ook* super dat je het weer zo leuk vond en ik zal meteen een stukje voor je posten, hoe vind je die?
@xILY: haha, ik vond het echt geweldig om je reactie te lezen! Je mag gewoon doorgaan met de foutjes eruit halen, hoor. Ik ben namelijk zelf bezig om ook de fouten eruit te halen, dus dat is alleen maar handig. En ik vind het echt leuk dat je stukjes qoute van mijn verhaal die je extra leuk vond, heel leuk om te lezen
@Maaike: bedankt! Straks voel ik me nog net zo geniaal als Albert Einstein, door jullie complimentjes.
@Patrick: hmm... als er nog geen meisje vijf uur lang voor je huis heeft staan ijsberen, dan kan ik met redelijke zekerheid zeggen dat je kan doorgaan als 'aardig'. O, tenzij je een dreigbrief ontvangen hebt natuurlijk en dan zo eentje die lijkt op het stukje van hieronder.

* * *

Trois:
-de dreigbrief-

O ja, dit is één van mijn favoriete tips: de dreigbrief. Alleen de naam klinkt al heerlijk… dreigerig, vind je niet? De dreigbrief is mijn zelfverzonnen creatie en is eigenlijk meer voor als je het vriendje van je beste vriendin betrapt met een ander, maar ik weet vrij zeker dat je, je ook behoorlijk opgelucht voelt als je er zo eentje naar je ex stuurt.

De -dreigerige, wonderbaarlijke-, geschiedenis van de dreigbrief
Het begon allemaal met Benjamin, Phils ex-vriend, die ik op een nachtje stappen betrapte met een ander. Ik schrok me de pleuris, hij ook (dat weet ik, want hij viel met een geschokt gezicht van de bank af waar hij bezig was geweest met… nou ja, met dingen die hij deed) en ik knalde meteen de deur van de kamer dicht.
De volgende ochtend zat ik met een dilemma. Nick had helemaal geen verstand van dit soort dingen, want hij heeft nog nooit in zijn hele leven een vaste vriendin gehad en Panda zei slechts: “Sla hem met een bamboestok!”
Aan hen had ik dus niks.
En opeens wist ik het. Iedereen dacht dat ik er niet zelf uit zou kunnen komen. Nou, gnuif. Dat hadden ze mooi mis. Hadden zeker niet rekening gehouden met mijn IQ van 536 (of kan dat niet? Nou, heel hoog in elk geval). Ik zou Benjamin gewoon PRECIES sturen wat ik van hem vond. Ik schreef gewoon een brief.

Beste Benjamin,

Nee, ik moest het subtieler aanpakken. Ik typte gewoon precies wat ik dacht.

Beste Klootzak.
Mooi, mooi.

Beste, gore Klootzak,
Je bent een parasieterig ZWIJN, met klootzakkerige oren. Ik zou je het liefst willen wurgen met de schouderband van mijn tas, maar niet voordat ik je heb laten opeten door kikkers. En dat gaat langzaam kan ik je vertellen, want ze hebben geen tanden. Geloof ik. Maar daarom mail ik je niet. Ik ben een anoniemerd die weet wat je gedaan hebt, last summer. Maar dan afgelopen zaterdag. Eigenlijk zondag, want het was in de vroege uurtjes.
Laten we niet over koetjes en kalfjes babbelen, tenzij die samen met ‘Benjamin’ en ‘Herkauwen’ in een zin gebruikt worden. Ik weet wat je gedaan hebt, en jij weet wat je gedaan hebt. Wij weten allebei wat je gedaan hebt. Ik en jij. Allebei. Beiden weten we het. Ik geef je nu de kans om het zelf eerlijk tegen Phillie op te biechten. Ik ben ook de beste niet. De slechtste, bedoel ik.
Als je het overmorgen niet verteld heb, zal ik maatregelen moeten nemen. Ik weet 87 manieren om je te vermoorden en ben niet bang om ze te gebruiken.

Hoogachtend,
Anoniem.

Wat is het geweldig om anoniem te schrijven. Je kunt alles zeggen wat je denkt.
Ik las mijn brief nog eens over, maar veranderde niets, want iedereen weet dat wat recht uit het hart komt, het hardste aankomt. Dat zeg ik dan ook altijd tegen iedereen. ‘Vrienden,’ zeg ik dan, ‘dat wat recht uit het hart komt, komt het hardst aan.’
Ik heb het eigenlijk nog niet echt tegen iemand gezegd, maar dat ga ik vanaf nu wel doen.
Ik typte Benjamin’s e-mail adres in (Benjamin_de_Wit@hotmail.com. Pff, kan het saaier? Doe dan Benjamin_als_een_varken of zo) en klikte op ‘verzenden’.
Zo.
Ik had alleen één pietpeuterige detail over het hoofd gezien: dat hij misschien aan mijn mailadres zag dat ik het was. Goed dan, IQ van 535. Maar ach, dat zag hij toch niet.

En raad eens? Benjamin biechtte uiteindelijk alles op en Phil maakte het uit.
Werkt als een zonnetje.

[xIMISSYOU]

Haha, geniaal! Je sleurt je lezer echt mee in het verhaal, en het is grappig en mooi te lezen , geniaal!

[monsterous]

Hahahah, weer een geweldig stuk, serieus! Ik was weer helemaal blij dat je gepost had, yeuj! (: Meer weet ik even niet te zeggen, behalve dat ik wil dat je verder gaat. Nu graag :3

[Patrick]

Ook gelukkig nog geen dreigbrieven ontvangen. Wie weet zal een van de regels nog wel uitkomen, haha :p Dan zal ik het verhaal tot het einde moeten volgen, maar dat zal geen probleem zijn. Zoals xIMISSYOU al aangaf: je sleurt me ongelofelijk mee in je verhaal. Daarbij komen nog die geniale vondsten! Super

Meer

[Carpe Diem]

@xIMISSYOU: ah, da's echt leuk om te horen, thankies =D
@monsterous: haha, hoe graag ik ook vaker wil posten, het is één post per dag, heb ik met mezelf afgesproken. Maar je hebt dus wel elke dag iets^^ En, yay, super dat je het weer leuk vond!
@Patrick: ik zou inderdaad maar even alle regels volgen, wie weet heb je toch nog een ex-vriendin als stalker en dan weet je het gewoon niet! Dat zou toch wel heel erg zijn, haha. Maar bedankt voor je reactie.

En nu moet ik even heel snel posten en weer gaan leren *blegh* stomme tentamens *gooit een propje*

* * *

Cuatro
-de filmmarathon-

Na een paar intensieve regels is het tijd voor de filmmarathon. Ontspannend, fijn en vol wraak. Als je het op mijn manier doet dan. Het principe is heel simpel en volgens de gebruikers ervan (Phil en ik) werkt het ook heel verblijdend.
Eerst pak je alle soorten films, alles behalve ROMANTIEK. Die zijn ten strengste verboden. Als het uit is met je vriend, dan heeft niemand behoefte aan stuntelige vrouwen en aantrekkelijke, slijmerige mannen die ook nog eens voor de stuntelige vrouwen vallen. Of dramatische vrouwen en aantrekkelijke mannen. Noem maar op. Alles met liefde waar aantrekkelijke mannen in voorkomen mag de prullenbak in.
Nee, pak alle soorten komedies (zonder de romantiek dus) die je kan vinden. Doe er een paar Disney-films bij, voor mijn part. Hier en daar een snufje horror of thriller –als je ertegen kan. En om het af te maken een klein beetje actie met fantasie.
Goed.
Als dat gedaan is pak je een stuk papier en een pen (geldt eveneens voor je vriendinnen). Gooi de eerste DVD d’r in en lig uitgebreid op een bank. Zodra de film begint, vergelijk je alle slechteriken, vreemde snuiters, schoenzolen wat ook maar een beetje negatief is met je ex. Schreeuw het, gooi het eruit. Allemaal perfecto.
En onder het vergelijken door schrijf je alle slechte dingen over het andere geslacht op die je maar kan bedenken. Voelt goeeed.
Al moet je jongens nadrukkelijk verbieden om mee te doen. Dat is niet goed voor de vrouwelijke volksgezondheid, geloof me. Ik heb een keer Panda en Nick mee laten doen met mijn filmmarathon, omdat Phil naar boogschietles was.
En ik heb het mogen weten.
Nadat een film was afgelopen en we om de beurt voorlazen wat we opgeschreven hadden kwam er bij Nick dit uit:
“Meisjes zeuren altijd. Snappen niks van voetbal. Ze zijn urenlang met hun uiterlijk bezig en klagen daarna nog steeds dat ze er niet goed uit zien. O, en ze verwachten altijd dat je alles voor ze doet. Belachelijk gewoon.”
En bij Panda dit:
“Ze zijn niet zacht en wollig, wel zachter dan mannen, maar niet zacht genoeg. Ze zijn niet zwart en wit tegelijkertijd. Ze houden niet van bamboestokken. Ze ruiken niet naar bamboestokken. Ze zeuren altijd.”
Ik stond even met een mond vol tanden en riep toen: “Wat is dit? Jullie gaan tegen de regels in! Zo gaat het niet!”
“Welke regels,” vroeg Nick plagend. “Volgens mij zei je letterlijk: ‘en wees niet bang om het andere geslacht helemaal de grond in te stampen!’”
Kijk dat bedoel ik dus. “Ja,” begon ik dan ook geïrriteerd, maar ik had geen idee wat ik daarop kon zeggen en ratelde er dus maar wat onzin uit. Mijn specialiteit. “Dat zéí ik misschien wel, maar ik bedoel iets anders. Als mijn vrienden hadden jullie dit moeten weten! Jongens ook,” zuchtte ik vermoeiend. “Ze kunnen ook nooit twee dingen tegelijkertijd.”
“O ja?” Nick rook een wedstrijdje en ging er eens goed voor zitten. “Meisjes kopen schoenen alsof ze het verzamelen en welke gek wil er nou op hakken lopen als het pijn doet? Zo zie je maar hoe slim ze zijn.”
“Jongens geven alleen om voetbal,” kaatste ik terug. “Wat is er in hemelsnaam leuk aan kijken hoe een paar mensen tegen een balletje trappen?”
“Meisjes huilen altijd zo veel, zelfs als ze niet verdrietig zijn.”
“Jongens stinken.”
“Meisjes roddelen.”
“Jongens… doen niks!”
“Meisjes praten over niks.”
“Jongens zien er lelijk uit.”
“O, dus je wilt beweren dat je met Jon uitging omdat hij lelijk was,” vroeg Nick met een gemene grijns. “Interessant.”
“Jij bent lelijk!”
“Lex.” Nick schudde glimlachend zijn hoofd. “Geef het op. Je wint toch niet van me.”
“Wacht jij maar,” zei ik een tikkeltje hysterisch. “Wacht jij maar, meneertje!” Ik nam me voor om vanavond op internet 1001 en redenen te vinden waarom jongens slechter waren dan meisjes.
En al die tijd zat Panda tussen ons in en kauwde hij ontspannen op zijn bamboestok.

[Patrick]

De filmmarathon kan ik uiteraard niet ontkrachten. Zou uiteraard gebeurd kunnen zijn, maar niet met mijn medeweten. (Maar dat is ook de bedoeling? :p)

Het is weer goed geschreven! Hilarisch fragment met Nick en Panda. Vooral de laatste zin! xD Super!

[monsterous]

Hahah ik werd weer helemaal blij toen ik zag dat je gepost had. Geweldig stuk weer, en vooral die laatste regel is geweldig haha. Dat maakt het echt af :p

Ja, ik denk dat ik me er maar bij moet neerleggen dat je één keer per dag schrijft haha. Maar het is altijd beter dan die mensen die maar één post in de zoveel dagen doen. Dan moet ik nog langer wachten namelijk (:
Nou, morgen weer een nieuw stuk, yeuj! <3

[-Maaike-]

Heey!

Het verhaal blijft leuk en heel fijn dat je je aan 1x per dag houdt! Op die manier kan ik steeds mijn achterstand nog inlopen ^_^

Een klein foutje:
geld eveneens voor je vriendinnen
Achter 'geld' moet nog een T

Ohjaa en op de een of andere manier verwacht ik een super droge slimme opmerking van Panda aangezien die er voorlopig nog zwijgend tussen zit

Groetjes Maaike

[xILY.]

Jaa! Je hebt weer gepost Stiekem vind ik het ook leuk als je elk uur een stukje post xD Ik ben het helemaal met monsterous eens ^^
Nouu, ik ga je verhaal maar weer doorspitten ;p
Ik had het gisteren al gelezen, maar niet echt tijd gehad om te reageren. Bij deze dus! Ik lees het gewoon over en wat leuk is zal ik wel weer aangeven, als ik weer in de lach schiet xD

Ik schrok me de pleuris, hij ook (dat weet ik, want hij viel met een geschokt gezicht van de bank af waar hij bezig was geweest met… nou ja, met dingen die hij deed) en ik knalde meteen de deur van de kamer dicht.

Deze is echt leeeuk!

Nick had helemaal geen verstand van dit soort dingen, want hij heeft nog nooit in zijn hele leven een vaste vriendin gehad en Panda zei slechts: “Sla hem met een bamboestok!”

HAHAHAHAA ik zie ze al bij elkaar zitten en zo'n droge Panda die zegt: 'Sla hem met een bamboestok'

Iedereen dacht dat ik er niet zelf uit zou kunnen komen. Nou, gnuif.

Gnuif, geniaal gevonden xD

Beste Klootzak.
Mooi, mooi.

Hahaa leeeuk ;p

Je bent een parasieterige ZWIJN, met klootzakkerige oren.

Ik weet niet of je het expres hebt gedaan, maar officieel is het (voorzover het een combinatie is xD) 'parasieterig ZWIJN' - zonder de 'e' achter parasieterig. Wat een woord trouwens

Ik weet wat je gedaan hebt, en jij weet wat je gedaan hebt. Wij weten allebei wat je gedaan hebt. Ik en jij. Allebei. Beiden weten we het.

Hier lag ik weer plat xD Hoeveel manieren zijn er om iets duidelijk te maken haha ;p

Dat zeg ik dan ook altijd tegen iedereen. ‘Vrienden,’ zeg ik dan, ‘dat wat recht uit het hart komt, komt het hardst aan.’
Ik heb het eigenlijk nog niet echt tegen iemand gezegd, maar dat ga ik vanaf nu wel doen.

En serieus, DIT stukje was echt het geniaalste van je hele post Ik heb hier echt helemaal stuk om gelegen. Was echt súper geweldig! (:

Ik typte Ned’s e-mail adres in (Benjamin_de_Wit@hotmail.com. Pff, kan het saaier? Doe dan Benjamin_als_een_varken of zo) en klikte op ‘verzenden’.

Hmmm. Ligt het aan mij of moet Ned Benjamin zijn? Of heb ik iets over het hoofd gezien? (a')

Ik doe gelijk het volgende stukje er achteraan haha (:

Als het uit is met je vriend, dan heeft niemand behoefte aan stuntelige, vrouwen en aantrekkelijke, slijmerige mannen die ook nog eens voor de stuntelige vrouwen vallen.

De komma tussen 'stuntelige' en 'vrouwen' mag weg (:

Doe er een paar Disney-films bij, voor mij part.

Voor mijn part, met een 'n' achter mij (:

Als dat gedaan is pak je een stuk papier en een pen (geld eveneens voor je vriendinnen).

Deze had Maaike ook al gezegd, geldt met dt (:

Gooi de eerste DVD d’r in en lig uitgebreid op een bank. Zodra de film begint, vergelijk je alle slechteriken, vreemde snuiters, schoenzolen wat ook maar een beetje negatief is met je ex.

Haha schoenzolen. Komen ook zo vaak in mijn films voor xD Hoe kun je trouwens een negatieve schoenzool hebben? XD

Al moet je jongens uitdrukkelijk verbieden om mee te doen.

Hmmm. Hier heb ik even over nagedacht. Ik dacht in eerste instantie dat het 'nadrukkelijk' moet zijn, maar ik zit nu wel te twijfelen. Ik weet ook niet wat ik mooier vind eigenlijk ;p Kijk dus maar wat jij mooier vindt haha

Nadat een film was afgelopen en we omstebeurt voorlazen wat we opgeschreven hadden kwam er bij Nick dit uit:

Officieel is het 'om de beurt', maar het kan ook zijn dat je dat expres hebt gedaan natuurlijk ^^ Weet je maar nooit bij Alex

Ik stond even met een mond vol tanden en riep toen: “Wat is dit? Jullie gaan tegen de regels in! Zo gaat het niet!”

Haha, deze is echt grappig. Ik zie haar al staan, helemaal verontwaardigd xD Maar, ik denk dat het mooier is om 'met mijn mond vol tanden' te doen. Vind ik iig, kijk maar wat jij mooier vindt! (:

“Jongens… doen niks!”

Haha, ik hoor hier echt een 'euhm - wat kan ik nu nog zeggen' stilte tussen

“O, dus je wilt beweren dat je met Jon uitging omdat hij lelijk was,” vroeg Nick met een gemene grijns.

HAHAHAHAAA oeps ;p

En al die tijd zat Panda tussen ons in en kauwde hij ontspannen op zijn bamboestok.

Leuke slotregel (:

Leuk stukje weer, iets minder dan de dreigbrief, maar de maatregel zelf is ook niet zo wraak-achtig als de dreigbrief xD Ik heb in elk geval wel genoten!
Je schrijft zo lekker beschrijvend, dan kan ik me echt helemaal inleven! (: Wél een minpuntje is dat je vandaag al gepost hebt, zodat ik niet meer kan lezen vandaag
Maar nouja, dat was dan ook het enige minpuntje xD

Hihi - snel verderr, love it! <3
Liefs, Marit.

[Carpe Diem]

@Patrick: dankje =)
@monsterous: En er is weer een stuk, je mag weer blij zijn!
@Maaike: mooi zo, dan heb ik dus toch een goed tempo gevonden (1x per dag). Ik heb het foutje verbeterd, dankje voor het aanwijzen =) O, en helaas gaat Panda ook in dit stukje niet wijs doen, maar ik beloof je dat hij in het volgende stukje echt een come-back gaat maken ;]
@xILY: ik vond je reactie weer een geweldig, haha^^ En ik heb echt GEEN idee hoe die 'Ned' daar kwam. Hm... vreemd, heel vreemd. Dit stukje ga je denk ik weer geweldig vinden. Het vorige stukje was even een soort 'adempauze' tussen twee hele grappige stukjes (tenminste, ik dénk dat dit stukje grappig is, helaas lach ik niet snel om mijn eigen verhalen x])

En zodra deze week voorbij is ga ik ook weer reageren bij anderen, alleen ik heb helaas tentamens deze week, dus als ik iets ga lezen dan zit ik in mijn hoofd *shiiit, ik moet leren* of *Als ik even snel lees dan -nee, god, ik moet echt gaan leren* of *IK MOET NU ECHT GAAN LEREN*
Ik heb veel variaties. Helaas stel ik mijn leerwerk altijd uit, dus nu zit ik echt te stressen

* * *

Quinque
-het telefoongesprek-

Het telefoongesprek ging eigenlijk per ongeluk expres. Phil en ik verveelden ons namelijk en toen kwam Phil met het geweldige idee om Nick te bellen.
“O, puik idee,” zei ik. “Je gezicht glimt alsof je Einstein bent, die net de zwarte maandverband heeft uitgevonden. Maar nee, Nick is momenteel bezig met zijn videogames en je weet wat er de vorige keer is gebeurd toen we hem stoorden.” Ik keek haar veelbetekenend aan.
Nick werd helemaal gek –volgens mij kwam er zelfs schuim uit zijn mond. Hij zat namelijk in level 445 of zoiets en kon ons luidruchtige binnenval niet waarderen (we dachten dat het wel leuk zou zijn als we als kabouters verkleed zijn kamer binnen zouden rennen en dan spontaan de Kabouter Plop dans zouden doen). Hij schrok zich de mallemoer en viel zelfs van zijn stoel af met de controller nog in zijn handen. Ik denk niet dat hij ook maar iets van ons wil horen. Zelfs geen telefoontje.
“Goed, dan bellen we toch iemand anders?” Phil glimlachte irritant. Ze greep mijn telefoon, zocht een nummer op en plukte een stofje van haar spijkerbroek terwijl ze wachtte tot er opgenomen werd.
“Goedenavond Jon,” zei Phil met een verdraaide stem toen er opgenomen werd. Dat kreng had gewoon Jon gebeld! “Je spreekt met Mevrouw van Reinoud, onderdirecteur van je school. Ehm…” Phil beet op haar lip en propte de telefoon in mijn handen.
Ik smeet hem terug en hij belandde met veel kabaal tussen mijn make-up spullen op mijn bureau. We keken er even zwijgend naar, waarna ik opstond en de telefoon weer oppakte.“Hallo Jon. Hier is Mevrouw van Reinoud weer. Er ging een klein beetje iets fout, ik was… ik was omgevallen.”
Jon maakte een vreemd geluidje en ik ging snel verder voor hij iets kon zeggen. “Ja, ik bel omdat… ja, omdat… ik vernomen had dat je geen broek droeg tijdens Natuurkunde. Dat was niet zo’n puik idee van je, hè?”
Phil siste iets en trok de telefoon uit mijn handen. “Eh ja, Jon. Ik wilde het met je hebben over…” Phil wierp me een wanhopige blik toe. Ik keek wanhopig terug. Opeens kreeg ik een briljante inval. Jon vergat altijd zijn boeken. Ik greep een boek uit mijn kast en wees er driftig naar.
“Ik wil het dus met je hebben over…” ging Phil verder. “…1001 kapsels.”
‘Wat?!’ deed ik geluidloos.
Phil haalde radeloos haar schouders op. O, geweldig. Jon werd gebeld door Mevrouw van Reinoud die twee verschillend stemmen bleek te hebben, op de grond viel en met hem wilde babbelen over een Coupe de Soleil.
“Ja, echt waar,” vervolgde Phil, die haar stem steeds meer begon te verdraaien. Het klonk nu vooral als een halvegare kraai met een behoorlijke keelinfectie. “Ik hoorde namelijk dat jij kapper wilde worden. O, fysiotherapeut? Dan heb ik het verkeerd verstaan.”
Ik pakte de telefoon weer van Phil af. “Fysiotherapeut? Weet je het zeker? Ik denk namelijk niet dat het iets voor jou is, Jon,” zei ik met ernstige stem.
“En waarom dan niet, Mevrouw van Reinoud,” vroeg Jon geamuseerd.
“Tsja, Jon,” zei ik. Ha, nu zou ik hem terug pakken. “Je bent nou eenmaal niet sociaal en bovendien moet je goed kunnen masseren en jij hebt een nogal ruwe handstructuur.”
“Goh,” zei Jon. “Nooit geweten dat u zo op de hoogte was van de handen van uw leerlingen.”
“Ach, Jon,” zei ik warm. “Jij weet zoveel niet. Je bent niet zo slim. Nee, ik zou toch maar even serieus gaan nadenken over de kappersopleiding. Ik heb nog een heel mooi boek voor je. Het heet ‘1001 kapsels.’ Je mag het lezen voor je boekenlijst. En weet je wat je ook mag lezen? Het boek: ‘Hoe gedraag ik me als een hufter?’, maar die ken je vast al,” zei ik grinnikend.
“Is goed,” zei Jon. “En Alex?”
“Ja?” zei ik. O, godver. “Ik bedoel…” Ik kuchte. “Alex? Ik heet dan wel Alexia… on. Maar niemand noemt me eigenlijk ‘Alex’, Jon. Ik heb liever niet dat je me zo vriendschappelijk benadert.”
“Zet de volgende keer je nummerherkenning uit,” grinnikte Jon en hij hing op.

Een geweldige tip: ‘Het telefoongesprek.’
Maar zorg er inderdaad voor dat je nummerherkenning uit staat.

[monsterous]

LOVEE it! Werd weer helemaal blij toen ik zag dat je gepost had, en ben nu nog blijer door het geweldige stuk! Door die eerste zin moest ik al lachen, hahah.

Één foutje;

Ik kijk haar veelbetekenend aan.

Kijk = keek toch? Aangezien de rest allemaal ook in vt staat (':

Maar yeuj, morgen dus weer een stuk, haha. Ben echt benieuwd. Meermeermeer<3

[Patrick]

Haha xD Vergeet niet je nummerherkenning uit te zetten. In hoeverre is dit verhaal autobiografisch? :p

Voor de rest weer zeer goed geschreven, heb er weer goed mee kunnen lachen!

[xILY.]

Hoihoi, ben ik weer. Goh, ik voel me best wel opdringerig xD Telkens weer met een reactie komen aanzetten pfff haha. Haha Patrick, die is leuk. Nou, is het misschien autobiografisch? Dat zou wel verklaren waarom je niet om je eigen verhalen kan lachen
Hehe, neehoor, grapje. Ik heb ook weer erg van je stukje genoten!

En zodra deze week voorbij is ga ik ook weer reageren bij anderen, alleen ik heb helaas tentamens deze week, dus als ik iets ga lezen dan zit ik in mijn hoofd *shiiit, ik moet leren* of *Als ik even snel lees dan -nee, god, ik moet echt gaan leren* of *IK MOET NU ECHT GAAN LEREN*

Ik wou nét zeggen, waar blijft een reactie op mijn verhaal? Haha, nee just joking! (:
Hmmm... heb ik ook altijd. Gelukkig heb ik net mijn toetsweek gehad voor de herfstvakantie (: Vandaag net een nieuwe periode begonnen, dus kan nog eventjes rustig aan doen en uitgebreid op jouw verhaal reageren! Zal ook niet meer zovaak gebeuren als ik het drukker heb haha

Nick werd helemaal gek –volgens mij kwam er zelfs schuim uit zijn mond.

*Glimlach*

Hij zat namelijk in level 445 of zoiets en kon ons luidruchtige binnenval niet waarderen

Hmmm. Ik weet bijna heel zeker dat 'ons' 'onze' moet zijn (: Eigenlijk weet ik het helemaal zeker hihi

(we dachten dat het wel leuk zou zijn als we als kabouters verkleed zijn kamer binnen zouden rennen en dan spontaan de Kabouter Plop dans zouden doen). Hij schrok zich de mallemoer en viel zelfs van zijn stoel af met de controller nog in zijn handen. Ik denk niet dat hij ook maar iets van ons wil horen.

HAHAHAHAA xD Als dit autobiografisch is dan spoor je niet helemaal denk ik xD Hoe kom je trouwens aan een kabouter-pak? Die wil ik ook wel ff lenen haha.
Wel raar trouwens, dat hij niets van je wil horen nadat je hem zich kapot hebt laten schrikken
Deze was echt het leukst xD

Er ging een klein beetje iets fout, ik was… ik was omgevallen.”

*Marit lacht*

“Ja, ik bel omdat… ja, omdat… ik vernomen had dat je geen broek droeg tijdens Natuurkunde.

*Marit lacht harder*

O, geweldig. Jon werd gebeld door Mevrouw van Reinoud die twee verschillend stemmen bleek te hebben, op de grond viel en met hem wilde babbelen over een Coupe de Soleil.

Hahahaa ;p

“Zet de volgende keer je nummerherkenning uit,” grinnikte Jon en hij hing op.

Hahahaa

Noujaa, het is wel weer duidelijk denk ik! Heerlijk om te lezen, heerlijk om van te genieten en heerlijk om te weten dat ik niet zó stuntelig ben als Alex (aaa')

Hihi - snel verder! <3
Liefs, Marit.

[Carpe Diem]

@monsterous: altijd leuk, wanneer ik mensen blij maak met nog een stukje =) En ik heb het foutje verbeterd! (soms snap ik echt niet hoe ik zulke fouten kan maken *schud triest hoofd*)
@Patrick: GELUKKIG, is het grootste deel verzonnen. Ik bedoel, ik denk best wel over dingen na. Je weet wel, als je écht wraak wilt nemen op iemand anders, dan is zo'n telefoongesprek -met de nummerherkenning uit- gewoon dé oplossing, maar ik heb al deze plannen nog nooit uitgevoert, haha. Ik heb wel van die rare uitspattingen als Alex trouwens. Laatst nog, iemand zei tegen mij dat ik blij moest wezen dat ik bruin was -ik heb een Indiaas uiterlijk, veel mensen denken dan ook dat ik uit India kom- omdat je dan niet ziet dat ik bloos (ik word niet knalrood, zeg maar). En toen begon ik een heel verhaal op te hangen dat ik niet kán blozen en dat er iets defect is. Vraag me niet waarom, ik was gewoon heel erg nerveus volgens mij x]
@xILY: ja, ik ga je verhaal stalken zodra morgen voorbij is, dus bereid je voor! *kijkt strijdlustig* morgen heb ik namelijk mijn laatste tentamen *dramatische zucht*. En ik vind je reactie, zoals altijd, weer helemaal geweldig. Ik moet gewoon altijd glimlachen om jouw reacties! Dus blijf doorgaan, haha
En omdat ik ge-edit heb ik kan ik niet meer lezen wat jullie allemaal geschreven hebben, dus als ik op iets niet gereageerd heb, blame it on... datgene dat ervoor zorgt dat ik jullie reacties niet kan zien

* * *

Sei
-anoniem stalken-

Hm. Aangezien ik veel tips heb gegeven die misschien een tikkeltje te stalkerig kunnen overkomen heb ik besloten om in regel zes uit te leggen hoe je anoniem je ex kan stalken (dit geldt alleen als hij binnen twintig kilometer in je buurt woont, als het niet zo is dan hebben we altijd nog het geweldige INTERNET).
Regel één is natuurlijk: als je, je ex belt met een verdraaide stem, zet dan je nummerherkenning uit. Dat is zo klaar als een klontje. Ik heb trouwens ook wel eens gehad dat ik een verkeerde nummer draaide. Ik ben echt helemaal van de kaart wanneer dat gebeurt. Natuurlijk ken ik de nummers van mijn immense vriendengroep wel uit mijn hoofd, maar het komt wel eens voor dat ik hier en daar een nummertje verwissel. Laatst nog. Ik wilde Panda bellen en toetste vrolijk zijn nummer in, maar in plaats van het gebruikelijke ‘krtsjjak, sjhmak, sjhmak’ (het geluid van panda die op zijn bamboestok knabbelt) kreeg ik te horen: “Met Meneer Biervliet.”
Ik verslikte me in een stuk appel dat ik aan het eten was en na een hoestbui van twintig minuten zei ik: “Hé, hallo Annabel!”
(Annabel?! Het leek me sterk dat Meneer Biervliet van zijn voornaam Annabel heette).
“Sorry?” hoorde ik dan ook aan de andere kant van de lijn.
Maar ik was nog steeds niet helemaal bij kennis en ratelde als een olifant zonder slurf gewoon verder. “Ja, nee, ik zei het gisteren toch verkeerd. Je moet er wel nootmuskaat bij doen.”
“Pardon? Bij wat,” vroeg de arme man.
“Bij de komkommer,” zei ik snel. “Maar ik ga, tot morgen!” En ik hing op.

..e..glkrff Alex! Je dwaalt af.

Nou zeg, Phil pakte weer eens mijn pen af. Hoezo: ik dwaal af? Ik heb het toch niet over… ik noem maar wat, die ene keer dat Phil zo erg van de wereld was dat ze de weg op rende, een kale man met een rossig baardje spontaan een knuffel gaf en gilde: “Gargamel, je bestaat dus echt!” En hem de verdere avond achtervolgde. De man was doodsbang.
Hahahaha. Gnuif. Ik heb het zelfs gefilmd, zo briljant vond ik het. Al kun je niet alles even scherp zien en hoor je er een krijsend geluid doorheen dat lijkt op een kat die zich ergens in verslikt terwijl hij aan het zingen is (ik heb het nog nooit aan iemand verteld –‘wat dat geluid is? Geen idéé, waarschijnlijk is er een draadje stuk-, maar dat krijsende geluid kwam door mij. Ik was aan het lachen).
Hm. Nu ik erover nadenk besef ik me pas hoe dat op de arme man moest zijn overgekomen. Phil met gespreide armen op hem af rennend terwijl ze gilde: “Gargamel! Gargamel! Waar heb je de smurfen opgesloten?” En ik krijsend van het lachen er achteraan met een filmcamera in mijn handen. Zeus in zijn mantelpakje, de kerel moest gedacht hebben dat twee gestoorde gekken hem gingen ontvoeren.
O, juist. Anoniem stalken. Regel twee: ren niet schreeuwend achter je slachtoffer aan. Filmcamera’s zijn ook ten strengste verboden.
Wat je wél kan doen is een groot pak huren (van een haan, kip, Kermet de Kikker, noem maar op) en dan op een plaatsje gaan staan waarvan je weet dat je ex daar vaak langs loopt. Dat is zo anoniem als maar kan. En je kan geweldige dingen uithalen. Nadat ik bij mijn vrienden had uitgehuild toen Jon het had uitgemaakt, nam Panda me kordaat mee, drukte hij zwijgend een pandapak en een bamboestok in mijn handen en zei wijs: “Doe wat je moet doen.”
Ik had geen idee wat hij daarmee bedoelde en drie dagen later gaf hij me onder een slaapverwekkende geschiedenisles een briefje met daarop instructies.
De volgende dag trok ik het pandapak aan en liep ik met de bamboestok in mijn hand naar het winkelcentrum. Voor een populaire café was het raak. Jon kwam langs met een meute vrienden en zijn nieuwe, blonde, vriendin Kelly.
Ik deed net alsof ik nietsvermoedend langs hem heen liep en gaf hem toen hij er niet op bedacht was zo’n harde trap tegen zijn schenen dat hij het uitschreeuwde van de pijn. Om me heen stopten mensen geschokt met lopen en ik wist dat ik snel moest handelen.
“Dat krijg je ervan als je geen geld schenkt aan het Wereld Natuur Fonds,” schreeuwde ik door de straat en ik mepte hem met Panda’s bamboestok op zijn hoofd. “Nu voel je pas wat wij dieren voelen!”
Ik gaf hem nog één tik en kuierde daarna op mijn gemak weg.
De volgende dag was heel de school in rep en roer dat Jon aangevallen was door een doorgedraaide Panda, maar niemand verdachte mij ervan. Wel wezen ze een aantal keer naar Panda (mijn vriend Panda, niet het pak), maar ach, als vriend had hij dat wel voor mij over. Denk ik.

[Patrick]

Leuk stukje weer. Goed geschreven en heb er wederom weer goed mee kunnen lachen! Ben gelukkig ook nog nooit door een meisje in een pandapak tegen mijn schenen getrapt :p

Twee foutjes die me opvielen.

dit geld alleen als hij binnen twintig kilometer in je buurt woont

Geld moet hier met dt. Geldt.

Ik ben echt helemaal van de kaart wanneer dat gebeurd.

wanneer dat gebeurt. Gebeurt slaat hier niet terug op ik maar op dat en dus moet het gewoon met t.

Verheug me al op het volgende stukje!

[artikel]

Ik volg het nu al een tijdje en ik geniet er met maten van. Het lukt je toch elke keer weer om mij met een grote lach achter me laptop te laten zitten. Je omschrijft alles ook erg leuk en ik kan er makkelijk een beeld van maken. Mijn complimenten daarvoor.

Je hebt er weer een vaste lezer bij

[Patrick]

P.S. Je zou nog reageren rond 10 uur :p Haha :p

[Carpe Diem]

Poehpoeh, hier is dan weer een stuk
*veegt voorhoofd af*
Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost, maar...
Nee, oké. Ik was gewoon moe en heb daarom gisteren niet meer gereageerd -zoals Patrick al heel netjes opmerkte - dus heb ik daarnet nog gereageerd op de vorige reacties (kijk snel een post terug *probeert mysterieus over te komen* en lees wat ik geschreven heb! Wauw, wat een slogan. Ik kan hier gewoon beroemd mee worden)
@Patrick: ik heb de foutjes verbeterd! En ook al niet tegen je schenen getrapt! Straks begin ik nog te geloven dat je écht een lieve jongen bent
@Artikel: yay, weer een lezer! Heel fijn om te weten dat je het leuk vindt om te lezen =) haha, en volgens mij glimlachen we dan allemaal achter de computer. Jullie om mijn verhaal en ik om jullie reacties^^

Nieuw stuk, iets minder grappig misschien, maar nu krijgen jullie een iets beter beeld van onze Nickkerd!

* * *

Septyni
-verkopen die handel-

Misschien weten sommigen nog dat ik regel één heb gezegd dat je al de spullen van je ex niet moet verbranden. Voor degene die dat niet hebben gedaan: een Pluim voor jou!
Nu heb ik namelijk een briljante oplossing bedacht voor alle spullen waar je toch niks mee doet. Verkopen op E-bay.
Verrekte geniaal.
Goed, om heel eerlijk te zijn ben ik op het moment niet bezig met Jons spullen op E-bay te verkopen, maar dat komt omdat het zo leuk is om Nick te plagen op MSN. Hij staat op ‘afwezig’, al weet iedere debiel dat, dat gewoon een smoes is. Stiekem leest iedereen altijd alles als ze ‘afwezig’ zijn en dan zeggen ze later: “O, je had wat gezegd? Sorry, ik kon niet antwoorden, ik stond op afwezig weet je.”
Smoesjes. Smoesjes. Smoesjes.
Ik trap daar niet meer in. Omdat Nick hardnekkig blijft zwijgen verzin ik een zelfbedacht liedje en na elke regel druk ik op enter. Een paar Buzzen erbij et viola!

Zeg maar Nicks zegt:
• Lex! Tjeez, what the hell?! Hou is op met al dat gepraat. Mijn scherm vliegt alle kanten op. >:[

Gnuif. Helemaal volgens plan.

Natuurtalent zegt:
• Ik moet je iets vragen..
• …
• Die puntjes zijn er om het spannend te maken..

Zeg maar Nicks zegt:
• Het werkt
• Wat is er dan?
• Weet je trouwens wat ik heb gehaald met die nieuwe game waarover ik je had verteld?
• …?

Het vervelende van MSN is dat je mensen niet in de rede kan vallen. Nick is al zo’n 96 jaar bezig met praten over zijn nieuwste record en het hangt me behoorlijk de keel uit. Dit gaat zo niet langer. Ik blokkeer hem, pak de telefoon, toets zijn nummer in en wacht tot er wordt opgenomen.
“Met Els Hoogveen,” hoor ik aan de andere kant van de lijn.
“Met Alex,” zeg ik vrolijk. “Mag ik Nick even?”
“Tuurlijk, lieverd,” zegt Nicks moeder. “Hij zit boven. Te MSN’en en gamen natuurlijk.” Ze zucht even geërgerd.
“Ah,” zeg ik met mijn meest meelevende, volwassen stem. “Dat MSN ook. De jeugd komt niet meer buiten tegenwoordig!”
“Precies, schat,” zegt Els afwezig. “Nick, Alexandra…”
“Alex?” zegt Nick verbaasd. “Wat gebeurde er? Je was opeens offline!”
“Ja, klopt,” zeg ik en ik begin te ratelen, zoals altijd wanneer ik ter plekke een smoes moet bedenken. “De stroom viel opeens uit en toen dacht ik: ‘Kom, ik bel hem wel even op, om uit te leggen dat de stroom opeens uitviel.’ Maar dat sloeg natuurlijk nergens op, want de telefoon deed het ook niet. Maar opeens deed-ie het wel weer. En toen belde ik je dus op, alhoewel ik dan ook wel weer online had kunnen komen. Maar dat kon weer niet, omdat… omdat… ik hem eerst water moest geven. En ook omdat er verkiezingen zijn, en zo.”
Ik hoor op de achtergrond getik van het toetsenbord. Ik weet niet eens waarom ik überhaupt nog moeite doen, hij luistert toch niet. “In elk geval,” ga ik verder.
“O shit,” roept Nick opeens verschrikt uit.
“Wat is er?” zeg ik net zo verschrikt.
“Melissa wil weer eens afspreken,” vervolgt hij kreunend. “Net waarop ik zit te wachten. Ik dacht dat ze begreep dat ik niet verder met haar wilde.”
Nick is een ontzettende slechte jongen. Als er iemand is die nog slechter dan Jon is, dan is het Nick wel. Hij vindt dat een meisje waarmee hij zoent niet zijn vriendin is. Pas als hij zégt: ‘Je bent mijn vriendin’ is het zo, vindt hij. Met als gevolg dat er soms wel drie meisjes tegelijkertijd achter hem aanlopen en hij ze alle drie aan het lijntje houdt. Arme meisjes. Ik heb het soms wel met ze te doen. Maar wat kan ik doen? Ik heb een keer geprobeerd om met één van zijn huidige Slachtoffers te praten en ze zei alleen maar:
“Ik weet dat hij niet serieus met me is. Maar hij is gewoon zó leuk en knap.”
Daarna beschreef ik nog hoe hij tekeer ging als hij aan het gamen was, maar ze wilde gewoon niet luisteren.
“Ah, doet hij dat echt? Wat schattig!”
Dus heb ik het opgegeven. “Nick, ik heb hier geen tijd voor. Ik moet even spullen verkopen op E-bay! Tot morgen.”
“Wacht! Lex, wat wilde je nou vra-“
En ik hang op. Pfoe. Ik wilde helemaal niks vragen. Ik wilde hem alleen mededelen dat ik Jons spullen ging verkopen op E-bay en dat ik niet zou terug schrikken om zijn afgedankte vriendinnetjes mijn briljante idee te vertellen. Niet dat ik het echt zou doen. Nick is mijn maatje, maar hij zou denken van wel. Maar ach, nu is hij vast woedend omdat ik niet vertelde wat ik aan hem wilde vragen. Dat is ook goed. Gnagna.
Zo. E-bay.

[artikel]

Ik startte OV weer op en ging meteen weer naar jouw verhaal, zag dat er een nieuw stuk was en begon meteen te lezen... Wooaaww, een stuk waar ik nu ook weer makkelijk een beeld van kan maken, en ja hoor, volgens mij lacht iedereen ook weer bij dit stukje. Het is mooi omschreven en houd de aandacht goed vast, ik kon mijn ogen niet meer van het beeldscherm afhouden, en toen kwam het einde van dit stukje al , nu snel verder schrijven (al weet ik dat je dat doet). Veel succes
*wacht op nieuw stukje*

[Patrick]

Het voetbalshirt zal wel als eerste verkocht zijn zeker? :p Wel een goede manier om aan geld te komen; een lui bijbaantje :p

Weer erg goed geschreven, heb er wederom mee kunnen lachen

Ik ben gewoon een lieve jongen. Of ik ga gewoon enkel met lieve meisjes om, dat kan ook. :p

[monsterous]

Aaah jeej, leuk leuk! Dat laatste stukje kwam me heul bekend voor, van dat msn hahaha *fluit*. Heb nu al zin in morgen, weer een nieuw stuk <3

[xILY.]

Ben ik weer! Ben een paar dagen ziek geweest... (nadat ik de vorige keer heb gereageerd ben ik niet meer uit de badkamer geweest ongeveer --' figuurlijk dan)
Maar ik ben nu lekker alleen thuis, dus ik ga ff lekker op jouw verhaal reageren!

Ik verslikte me in een stuk appel dat ik aan het eten was en na een hoestbui van twintig minuten zei ik: “Hé, hallo Annabel!”
(Annabel?! Het leek me sterk dat Meneer Biervliet van zijn voornaam Annabel heette).

Haha, deze is echt geniaal!

Ik heb het toch niet over… ik noem maar wat, die ene keer dat Phil zo erg van de wereld was dat ze de weg op rende, een kale man met een rossig baardje spontaan een knuffel gaf en gilde: “Gargamel, je bestaat dus echt!” En hem de verdere avond achtervolgde. De man was doodsbang.
Hahahaha. Gnuif. Ik heb het zelfs gefilmd, zo briljant vond ik het. Al kun je niet alles even scherp zien en hoor je er een krijsend geluid doorheen dat lijkt op een kat die zich ergens in verslikt terwijl hij aan het zingen is (ik heb het nog nooit aan iemand verteld –‘wat dat geluid is? Geen idéé, waarschijnlijk is er een draadje stuk-, maar dat krijsende geluid kwam door mij. Ik was aan het lachen).

Wil je alsjeblieft niet meer zo grappig schrijven als ik ziek ben? Ik lag plat van het lachen op de bank en mn zus vroeg zich verbaasd af wat er was... (a') Echt supergeweldig dit stukje!

“Dat krijg je ervan als je geen geld schenkt aan het Wereld Natuur Fonds,” schreeuwde ik door de straat en ik mepte hem met Panda’s bamboestok op zijn hoofd. “Nu voel je pas wat wij dieren voelen!”

HAHAHAA deze was echt ook heeel grappig Hoe kom je erbij joh? 'Dat krijg je ervan als je geen geld schenkt ...' xD

Volgende stukje ook maar dan (:

Gnuif. Helemaal volgens plan.

Haha, ik zie Alex al helemaal gniffelend achter haar computer zitten xD

Maar dat kon weer niet, omdat… omdat… ik hem eerst water moest geven. En ook omdat er verkiezingen zijn, en zo.”

Hahahaaa Deze was ook errug leuk!

Hahahaa, Jons spullen verkopen op E-bay; geniaaaal!
Goh, Patrick, jij moet echt wel een hele lieve jongen zijn als je nog niet op je schenen bent getrapt door je ex die als panda was verkleed! Ik heb mn ex helemaal kapot geschopt joh, verkleed als panda natuurlijk, het mocht niet opvallen

Hihi - geweldig stukje weer! Ik ga nu snel een verdedigingsstrategie bedenken voor mijn verhaal, anders ben is straks het pandaatje

Liefs, Marit <3

[JodieJJ]

SERIEUS Carpe, dit verhaal is GE-WEL-dIG!!!!
In een dag alles weer gelezen en me LOVES IT!!!!
Echt jouw karakters, en al die dingen die je verzint, ongelooflijk! echt geweldig dit verhaal verdient alle lof!