IJszoute aderen
Om nooit te vergeten
Graaf ik de tranen uit jouw ogen
Duik ik onder je huid
Op zoek naar waar het hart
niet verder kon
Winterse kilte
In stille gedachte
lik ik je blauwe bloed
Eet ik jouw verdriet
Word ik wie ik bemin
Van binnenin
IJszoute aderen
Wow wat een heftig gedicht. Drink ik jou blauwe bloed?? Het is een heel mooi gedicht, tien keer beter die ik in de boeken zie staan. Die slaan egt helemaal nergens op en meestal begrijp ik ze niet. Maar ik denk dat ik jou gedicht wel snap. Gaat het zeg maar over iemand die een ander troost, die zijn verdriet opneemt zodat diegene niet meer verdrietig is. Zo een beeld kreeg ik in mn hoofd toen ik dit las.
Jenna
Jenna
Een vriend is iemand die het lied van je hart kent, en het opnieuw kan zingen als jij het vergeten bent....
Dank je Jenna, technisch is het zeker niet perfect, maar het is fijn dat je het een mooi gedicht vindt.Jenna schreef:Wow wat een heftig gedicht. Drink ik jou blauwe bloed?? Het is een heel mooi gedicht, tien keer beter die ik in de boeken zie staan.
Het idee achter het gedicht is niet belangrijk, de emotie die er in zit geef ik voorrang. Daarom is het goed dat je er je eigen interpretatie aan kan geven.Jenna schreef:Gaat het zeg maar over iemand die een ander troost, die zijn verdriet opneemt zodat diegene niet meer verdrietig is. Zo een beeld kreeg ik in mn hoofd toen ik dit las.
Dank je wel voor je reactie!