
VAPRIME
Eigenlijk ben ik een beetje bang nu *kijkt onrustig om zich heen* . Bang voor de moderators, straks komen ze weer en gaan ze zeggen dit is geen chatbox (sorry niet lullig bedoel) ze hebben eigenlijk wel gelijk. Dit is mijn laatstye berichtje op dze onderwerp vandaag
. @Ruben ik ben voor team Delena, ik vind hun egt cool
Ik hou van Damon ik meen het die gast is zo knap en zo cool. *zwaait met delena vlag* Darkness. Ja goed idee trouwens laten we een vampire diaries topic openen. Wedden dat iedereen zal reageren 



Een vriend is iemand die het lied van je hart kent, en het opnieuw kan zingen als jij het vergeten bent....
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
gedaan! vanaf nu alleen nog on topic blijven (: !
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
-
- Balpen
- Berichten: 184
- Lid geworden op: 10 dec 2011 16:25
- Locatie: Hoorn
http://www.onlineverhalen.nl/forum/view ... =27&t=7454 hier is de Topic!!!
Laatst gewijzigd door Xatham op 15 feb 2012 06:51, 1 keer totaal gewijzigd.
Reden: Link werkend gemaakt
Reden: Link werkend gemaakt
"Go hard or go home"
Rubenoriginal
Rubenoriginal
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
Nieuw stukje;
Stilletjes liepen we door het inmiddels donkere bos. Het was best vreemd normaal zag ik niets in het donker. Maar op dit moment kon ik heel goed zien. Ik kon elk wezen in het bos voorbij zien lopen. Van elk geluidje wist ik waarvan het vandaan kwam.
“Vitaliano, komt het door vampier zijn dat ik alles zie?”
“Ja, en zo heb nog veel meer dingen. Maar dat vertel ik als we thuis zijn wel.” Daarna was het weer ontzettend stil. Het interesseerde me eigenlijk niet. Ik vond het zo leuk dat ik zo goed in het donker zag dat ik elk diertje in de gaten hield.
“Pas op, opstapje,”zei Vitaliano.
Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat we er nu al waren. De terugweg leek korter te zijn dan de heen weg. Dat zou waarschijnlijk wel komen omdat ik afgeleid was. Binnen aangekomen hing ik mijn jas en sjaal op. Ik rilde van de kou. Vitaliano hield de deur voor mij open en ik liep naar binnen. Hij volgde me al snel.
“O, daar zijn jullie weer,”riep Francesca opgewekt.
Het was zo’n opgewekt kind. Je werd door haar spontaan vrolijk.
Ik glimlachte. “We zijn naar de boer geweest.”
“Naar de oude Donatello?”vroeg Catarina die inmiddels uit de keuken kwam lopen.
“Ja, het was best een aardige man. En ik heb helemaal zelf uit een koe gedronken,”zei ik enthousiast.
“Goed zo, meid. Wil je nog iets te drinken hebben?”
“Ik lust nog wel een warme choco.” Ik was nog niet uitgesproken of ze was al verdwenen in de keuken. Ik kletste nog wat met Catarina en Francesca en daarna vroeg Vitaliano of ik naar bed wilden. Ik had wel behoefte aan een lekker warm bed dacht ik hard op. Hij leidde me naar zijn slaapkamer.
“Ik heb toch plek zat. En zo hoef jij niet in de kelder te slapen.”
Ik knikte en pakte een wijd T-shirt uit zijn kast en trok deze aan, daarna liet ik me in zijn bed glijden.
“Je zou me nog alles vertellen”
“Oke, luister goed. We hoeven maar één a twee keer per week te eten de rest wat we eten is bijzaak. We raken er vol van, maar stillen de honger niet. Snap je?” Ik knikte.
“Ook kunnen we verschrikkelijk goed ’s nachts zien. Daarnaast kunnen we nog erg hard rennen en horen we van twee kilometer afstand nog mensen praten. En ik weet niet of je wel eens wat vampiers films hebt gezien. Daarin zie je dat ze niet slapen. Dit is onzin we hebben slaap ook gewoon nodig. O ja wat je ook nog moet weten is dat we eens in de maand een vampiers meeting hebben. Je bent verplicht om te komen. De locatie is elke keer weer ergens anders. Je ontvangt dezelfde dag pas de locatie. Nu weet je de nodige dingen die je weten moet. Ga nu maar lekker slapen, want morgen is zo’n meeting. Het wordt een erg drukke dag.”
“Oké, welterusten.” En gaf hem daarna een vlugge kus op zijn vol gevormde lippen en draaide me op me zij.
“Welterusten principessa.” Hij drukte een kus op mijn wang en knipte daarna het nachtlampje uit.
Stilletjes liepen we door het inmiddels donkere bos. Het was best vreemd normaal zag ik niets in het donker. Maar op dit moment kon ik heel goed zien. Ik kon elk wezen in het bos voorbij zien lopen. Van elk geluidje wist ik waarvan het vandaan kwam.
“Vitaliano, komt het door vampier zijn dat ik alles zie?”
“Ja, en zo heb nog veel meer dingen. Maar dat vertel ik als we thuis zijn wel.” Daarna was het weer ontzettend stil. Het interesseerde me eigenlijk niet. Ik vond het zo leuk dat ik zo goed in het donker zag dat ik elk diertje in de gaten hield.
“Pas op, opstapje,”zei Vitaliano.
Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat we er nu al waren. De terugweg leek korter te zijn dan de heen weg. Dat zou waarschijnlijk wel komen omdat ik afgeleid was. Binnen aangekomen hing ik mijn jas en sjaal op. Ik rilde van de kou. Vitaliano hield de deur voor mij open en ik liep naar binnen. Hij volgde me al snel.
“O, daar zijn jullie weer,”riep Francesca opgewekt.
Het was zo’n opgewekt kind. Je werd door haar spontaan vrolijk.
Ik glimlachte. “We zijn naar de boer geweest.”
“Naar de oude Donatello?”vroeg Catarina die inmiddels uit de keuken kwam lopen.
“Ja, het was best een aardige man. En ik heb helemaal zelf uit een koe gedronken,”zei ik enthousiast.
“Goed zo, meid. Wil je nog iets te drinken hebben?”
“Ik lust nog wel een warme choco.” Ik was nog niet uitgesproken of ze was al verdwenen in de keuken. Ik kletste nog wat met Catarina en Francesca en daarna vroeg Vitaliano of ik naar bed wilden. Ik had wel behoefte aan een lekker warm bed dacht ik hard op. Hij leidde me naar zijn slaapkamer.
“Ik heb toch plek zat. En zo hoef jij niet in de kelder te slapen.”
Ik knikte en pakte een wijd T-shirt uit zijn kast en trok deze aan, daarna liet ik me in zijn bed glijden.
“Je zou me nog alles vertellen”
“Oke, luister goed. We hoeven maar één a twee keer per week te eten de rest wat we eten is bijzaak. We raken er vol van, maar stillen de honger niet. Snap je?” Ik knikte.
“Ook kunnen we verschrikkelijk goed ’s nachts zien. Daarnaast kunnen we nog erg hard rennen en horen we van twee kilometer afstand nog mensen praten. En ik weet niet of je wel eens wat vampiers films hebt gezien. Daarin zie je dat ze niet slapen. Dit is onzin we hebben slaap ook gewoon nodig. O ja wat je ook nog moet weten is dat we eens in de maand een vampiers meeting hebben. Je bent verplicht om te komen. De locatie is elke keer weer ergens anders. Je ontvangt dezelfde dag pas de locatie. Nu weet je de nodige dingen die je weten moet. Ga nu maar lekker slapen, want morgen is zo’n meeting. Het wordt een erg drukke dag.”
“Oké, welterusten.” En gaf hem daarna een vlugge kus op zijn vol gevormde lippen en draaide me op me zij.
“Welterusten principessa.” Hij drukte een kus op mijn wang en knipte daarna het nachtlampje uit.
Laatst gewijzigd door ashleykoolen op 15 feb 2012 08:52, 1 keer totaal gewijzigd.
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
Ophelderend stukje! Wat informatie over wat vampiers wel en niet kunnen/moeten is wel fijn
Ik mis alleen nog een beetje waar ze niet tegen kunnen, hoe kunnen ze sterven? (behalve geen bloed drinken
)
Eén spellingfoutje:
Schrijf snel verder!


Eén spellingfoutje:
Volgens mij moet hier nog een woordje tussenEn ik weet niet of wel eens wat vampiers films hebt gezien.

Schrijf snel verder!
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
@Mooonie, ik heb de foutjes aangepast (: ook van de vorige delen.
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
Alvast een nieuw stukje er gebeurt niet echt iets spannends in;
De volgende ochtend werd ik vroeg wakker gemaakt door Vitaliano. Hij kuste me teder wakker. Ik probeerde mijn ogen te openen, maar het zonlicht scheen fel door de kamer. Mijn ogen deed ik voor een paar seconden dicht en probeerde ze nog eens te openen.
“Vita? Hoe laat is het?”
“Goedemorgen lieverd, het is bijna negen uur. Je moet dus op schieten.”
Ik knikte en draaide me nog een keer om. Vitaliano hield me tegen en trok de dekens van me af.
“Opstaan luilak!” wij zijn er allemaal al twee uur uit.
Ik duwde mezelf omhoog en hing mijn benen langs het bed, daarna zette ik mijn voeten op de koude, eiken houten vloer. Heel mijn lichaam trilde van de kou. Vitaliano pakte zijn badjas en gaf deze aan me. Toen ik de badjas had aangetrokken trok hij me mee naar de badkamer. Hij knikte naar de douche, ik kon er uit concluderen dat hij wilde dat ik ging douchen, dus volgde ik zijn advies maar op. Toen ik omkeek om te zien of hij er nog was zag ik dat hij al verdwenen was. Ik kleedde me rustig uit en ging onder de hete straal staan. Op mijn hele lichaam kreeg ik kippenvel. Nadat ik had gedoucht trok ik zijn badjas en joggingbroek weer aan. Mijn natte haren bond ik vast met een knotje op mijn hoofd en liep de houten trap af naar beneden. Vanaf de trap kon ik de geur van verse, warme broodjes al ruiken.
“Goedemorgen,”zei ik zachtjes. Er werd hetzelfde tegen me gezegd en ik nam plaats naast Francesca aan de lange, houten eethoek tafel. Er stonden verschillende broodjes in mandjes op tafel. Ik pakte een croissantje en sneed hem open. Smeerde de binnenkant in met een dikke laag chocolade pasta.
“Wil je nog iets te drinken, liefje?” vroeg Catarina.
“Doe maar een espresso.”
Ze knikte en liep de keuken in. Een paar minuten later verscheen ze met een glas bloed en een kopje met espresso.
“Drink vandaag maar iets extra’s hebben we ook gedaan. Het wordt vandaag een erg drukke dag. Dus dat zal je wel nodig hebben.”
Ik knikte en de geur van het bloed trok mijn neusgaten in. Ik voelde de agressie in mijn lichaam toe nemen. Ik moest dat bloed op dit moment drinken anders werd ik gek. Snel pakte ik het glas en dronk hem in een teug leeg. Francesca grinnikte.
“Schrik niet van wat voor gevoelens en emoties nu door je lichaam gaan. Dat heb je altijd. Je moet de drang nog beheersen. Ruik je bloed wordt je agressief, dan wil je aanvallen. Je wilt iemand bijten en hem leeg zuigen tot de laatste druppel. Maar over een week heb je daar bijna geen last meer van,”zei ze opgewekt.
“Maar gisteren had ik daar geen last van. Dat klopt toch niet?”
“Natuurlijk wel. Gisteren was je wel een vampier maar meerdere dingen ontbraken nog bij je. Vannacht ben je helemaal veranderd. Je mag je zelf nu officieel vampier noemen.”
Ik besteedde er daarna geen aandacht meer aan en at mijn broodje rustig op.
“Ik heb nog een vraag. Ik kan zo toch niet mee naar de meeting in een badjas en joggingbroek?”
“Voordat we daar heen gaan rijden we langs je huis. Zodat je schone spullen kan pakken en je eventueel om kan kleeden,” bromde Bertuccio vanuit zijn krant. Nadat ik mijn broodje op had hielp ik met het afruimen van de tafel en zette alles in de vaatwasser.
De volgende ochtend werd ik vroeg wakker gemaakt door Vitaliano. Hij kuste me teder wakker. Ik probeerde mijn ogen te openen, maar het zonlicht scheen fel door de kamer. Mijn ogen deed ik voor een paar seconden dicht en probeerde ze nog eens te openen.
“Vita? Hoe laat is het?”
“Goedemorgen lieverd, het is bijna negen uur. Je moet dus op schieten.”
Ik knikte en draaide me nog een keer om. Vitaliano hield me tegen en trok de dekens van me af.
“Opstaan luilak!” wij zijn er allemaal al twee uur uit.
Ik duwde mezelf omhoog en hing mijn benen langs het bed, daarna zette ik mijn voeten op de koude, eiken houten vloer. Heel mijn lichaam trilde van de kou. Vitaliano pakte zijn badjas en gaf deze aan me. Toen ik de badjas had aangetrokken trok hij me mee naar de badkamer. Hij knikte naar de douche, ik kon er uit concluderen dat hij wilde dat ik ging douchen, dus volgde ik zijn advies maar op. Toen ik omkeek om te zien of hij er nog was zag ik dat hij al verdwenen was. Ik kleedde me rustig uit en ging onder de hete straal staan. Op mijn hele lichaam kreeg ik kippenvel. Nadat ik had gedoucht trok ik zijn badjas en joggingbroek weer aan. Mijn natte haren bond ik vast met een knotje op mijn hoofd en liep de houten trap af naar beneden. Vanaf de trap kon ik de geur van verse, warme broodjes al ruiken.
“Goedemorgen,”zei ik zachtjes. Er werd hetzelfde tegen me gezegd en ik nam plaats naast Francesca aan de lange, houten eethoek tafel. Er stonden verschillende broodjes in mandjes op tafel. Ik pakte een croissantje en sneed hem open. Smeerde de binnenkant in met een dikke laag chocolade pasta.
“Wil je nog iets te drinken, liefje?” vroeg Catarina.
“Doe maar een espresso.”
Ze knikte en liep de keuken in. Een paar minuten later verscheen ze met een glas bloed en een kopje met espresso.
“Drink vandaag maar iets extra’s hebben we ook gedaan. Het wordt vandaag een erg drukke dag. Dus dat zal je wel nodig hebben.”
Ik knikte en de geur van het bloed trok mijn neusgaten in. Ik voelde de agressie in mijn lichaam toe nemen. Ik moest dat bloed op dit moment drinken anders werd ik gek. Snel pakte ik het glas en dronk hem in een teug leeg. Francesca grinnikte.
“Schrik niet van wat voor gevoelens en emoties nu door je lichaam gaan. Dat heb je altijd. Je moet de drang nog beheersen. Ruik je bloed wordt je agressief, dan wil je aanvallen. Je wilt iemand bijten en hem leeg zuigen tot de laatste druppel. Maar over een week heb je daar bijna geen last meer van,”zei ze opgewekt.
“Maar gisteren had ik daar geen last van. Dat klopt toch niet?”
“Natuurlijk wel. Gisteren was je wel een vampier maar meerdere dingen ontbraken nog bij je. Vannacht ben je helemaal veranderd. Je mag je zelf nu officieel vampier noemen.”
Ik besteedde er daarna geen aandacht meer aan en at mijn broodje rustig op.
“Ik heb nog een vraag. Ik kan zo toch niet mee naar de meeting in een badjas en joggingbroek?”
“Voordat we daar heen gaan rijden we langs je huis. Zodat je schone spullen kan pakken en je eventueel om kan kleeden,” bromde Bertuccio vanuit zijn krant. Nadat ik mijn broodje op had hielp ik met het afruimen van de tafel en zette alles in de vaatwasser.
Laatst gewijzigd door ashleykoolen op 16 feb 2012 09:03, 1 keer totaal gewijzigd.
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
- Saskjezwaard
- Computer
- Berichten: 4449
- Lid geworden op: 28 aug 2010 21:56
- Locatie: in bed
En de boze moderator komt weer langs muhaha
Het valt me op dat jullie veel topics een beetje als kletstopic gebruiken. Daar is natuurlijk helemaal niks mis mee, ik vind het juist leuk als het gezellig wordt, maar het wordt zo een beetje een rommeltje. En dat is niet fijn voor de lezers die het verhaal proberen te volgen.
Als jullie iets vinden wat jullie delen, zoals nu the vampire diaries, kunnen jullie natuurlijk een apart topic aanmaken, wat jullie al slim hebben gedaan^^ maar wat ook wel handig is, is, als je merkt dat je begint te kletsen, dus zeg maar na twee off-topic berichten, om dan de persoon een pbtje te sturen. Dat vind ik persoonlijk altijd fijner praten, omdat je dan niet bang hoeft te zijn dat een boze moderator op de loer ligt haha xD en je gesprekken zijn dan wat meer privé, dan kan je ook met iemand overleggen over je plot of andere dingetjes
Nu over op het verhaal
Ashley, super dat je gelijk al probeert de tips toe te passen! Dan voelt het feedback geven niet zo nutteloos aan haha xD
maar ik haal het aan omdat dit een stukje is wat je uitgebreider mag beschrijven. Je doet het al goed, met delen van haar lichaam die tintelen en details erin, maar je kunt het nog beter maken door wat andere zintuigen erin te doen. Dus bijvoorbeeld hoe warm het bloed was enzo, en hoe de eerste slok proefde enzo.
Oh, daar was ik trouwens nog nieuwsgierig naar, hoe drinken ze het op? Via hun tanden, dus dat dat zeg maar een soort holle naalden zijn, of dat ze het echt opdrinken zoals wij water drinken?
Zo, dat was het weer voor vandaag^^ leuk dat ze naar een meeting gaan! Ik ben benieuwd wat voor vampieren er nog meer zijn, stiekem hoop ik op wat bad guys, ik hou van bad guys haha xD

Als jullie iets vinden wat jullie delen, zoals nu the vampire diaries, kunnen jullie natuurlijk een apart topic aanmaken, wat jullie al slim hebben gedaan^^ maar wat ook wel handig is, is, als je merkt dat je begint te kletsen, dus zeg maar na twee off-topic berichten, om dan de persoon een pbtje te sturen. Dat vind ik persoonlijk altijd fijner praten, omdat je dan niet bang hoeft te zijn dat een boze moderator op de loer ligt haha xD en je gesprekken zijn dan wat meer privé, dan kan je ook met iemand overleggen over je plot of andere dingetjes

Nu over op het verhaal

Hier mag je wel een paar enters plaatsen“Ga je gang. Hou het bij één dit is beter voor je.” Hij knikte en daarna liep hij rustig terug naar de hal van de boerderij. Ik keek om me heen en zag meerdere koeien staan. Ik kon hun bloed door hun vacht ruiken. Daarna liep ik naar de eerste de beste koe en aaide hem in zijn nek. Voorzichtig bracht ik mijn gezicht naar zijn hals en drukte me lippen op zijn vacht. Mijn mond opende ik steeds een beetje verder tot dat mijn tanden bloot waren. Ik drukte mijn tanden voorzichtig in zijn vel en liet ze in zijn ader glijden en zoog het bloed naar binnen. Langzaam dronk ik de hele koe leeg. En liet me met een plof naar achteren vallen op de stapel met hooi. Minutenlang bleef ik liggen, want wat zat ik vol zeg. Daarna richtte ik me op de koe. Ze lag er laveloos bij het was best zielig voor zo'n beest, maar aan de andere kant ze zou toch wel geslacht worden. Ik stond op en veegde mijn mond schoon aan de blauwe sweater en liep naar voren. Elk deel van mijn lichaam voelde ik tintelen. Het was een ontzettend lekker gevoel.

Oh, daar was ik trouwens nog nieuwsgierig naar, hoe drinken ze het op? Via hun tanden, dus dat dat zeg maar een soort holle naalden zijn, of dat ze het echt opdrinken zoals wij water drinken?
Dit zie ik ook wel vaker beginnende schrijvers doen, dingen beschrijven die, zeg maar, saai om te lezen zijn. En niet echt iets toevoegen aan het verhaal. Het is een kunst om te balanceren tussen de belangrijke dingen uitgebreid te doen, en de onbelangrijke dingen juist vluchtig te benoemen.Ik duwde mezelf omhoog en hing mijn benen langs het bed, daarna zette ik mijn voeten op de koude, eiken vloer. Heel mijn lichaam trilde van de kou. Vitaliano pakte zijn badjas en gaf deze aan me. Toen ik de badjas had aangetrokken trok hij me mee naar de badkamer. Hij knikte naar de douche, ik kon er uit concluderen dat hij wilde dat ik ging douche, dus volgde ik zijn advies maar op. Toen ik omkeek om te zien of hij er nog was zag ik dat hij al verdwenen was. Ik kleedde me rustig uit en ging onder de hete straal water staan. Op mijn hele lichaam kreeg ik kippenvel. Nadat ik had gedoucht trok ik zijn badjas en joggingbroek weer aan. Mijn natte haren bond ik vast ik een knotje op mijn hoofd en liep de houten trap af naar beneden. Vanaf de trap kon ik de geur van verse, warme broodjes al ruiken.
Zo, dat was het weer voor vandaag^^ leuk dat ze naar een meeting gaan! Ik ben benieuwd wat voor vampieren er nog meer zijn, stiekem hoop ik op wat bad guys, ik hou van bad guys haha xD
And by the way, everything in life is writable about if you have the outgoing guts to do it, and the imagination to improvise. The worst enemy to creativity is self-doubt ― Sylvia Plath
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
ik mag zo naar huis. (nouja naar huis) maar i.g. ik zal morgen het wat duidelijker maken. maar mijn bedoeling was om het over te laten komen als gaten maken en daar uit het bloed op zuigen.
En badguys dat komt wel goed
Tot morgen (:
En badguys dat komt wel goed

Tot morgen (:
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
Ik ben erg benieuwd naar de andere vampiers en hoe zo'n meeting gaat
Ik merk dat je dingen wat uitgebreider gaat beschrijven dan je voorheen deed, er gebeurt niet zoveel meer in één keer. Het maakt je verhaal interessanter om te lezen vind ik, dus blijf vooral zo doorgaan!
Ik kwam een paar spellingfoutjes tegen en heb ze er even tussenuit gepikt (moet ook gebeuren hè, dan leest het verhaal nog lekkerder weg
) Schrik niet van de lange lijst, het zijn allemaal maar kleine puntjes.
Dat was het weer! Ik ben benieuwd naar het volgende stuk

Ik merk dat je dingen wat uitgebreider gaat beschrijven dan je voorheen deed, er gebeurt niet zoveel meer in één keer. Het maakt je verhaal interessanter om te lezen vind ik, dus blijf vooral zo doorgaan!

Ik kwam een paar spellingfoutjes tegen en heb ze er even tussenuit gepikt (moet ook gebeuren hè, dan leest het verhaal nog lekkerder weg

Volgens mij moet de tweede 'douche' hier 'douchen' zijn.Hij knikte naar de douche, ik kon er uit concluderen dat hij wilde dat ik ging douche, dus volgde ik zijn advies maar op.
De tweede 'ik' moet denk ik een ander woord zijn.Mijn natte haren bond ik vast ik een knotje op mijn hoofd en liep de houten trap af naar beneden.
Stond = stondenEr stond verschillende broodjes in mandjes op tafel.
Die punt na de gesproken zin staat een beetje raar vind ik. Ik zou er een komma van maken, omdat er achter staat 'zei ze opgewekt'Maar over een week of twee heb je daar bijna geen last meer van.”zei ze opgewekt.
'kleedde' moet volgens mij 'kleden' zijn, omdat het anders in de verleden tijd staat terwijl de rest van de zin in tegenwoordige tijd staat. Verder zou ik hier een komma zetten voor 'bromde Bartuccio...' in plaats van een punt.“Voordat we daar heen gaan rijden we langs je huis. Zodat je schone spullen kan pakken en je eventueel om kan kleedde.” Bromde Bertuccio vanuit zijn krant.
Dat was het weer! Ik ben benieuwd naar het volgende stuk

Jejj weer een nieuw stukje gelezen. Leuk, egt waar. Ik weet ik reageer heel erg laat, dat komt omdat ik vandaag egt een super drukke dag heb gehad. Ben nu egt doodop, dit is zeg maar een verhaaltje voor het slapen gaan. Werkt goed 

Een vriend is iemand die het lied van je hart kent, en het opnieuw kan zingen als jij het vergeten bent....
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
Ik heb de foutjes aangepast hihi. ook heb ik heteerste stukje wat Saskjezwaard noemde ietsje aangepast.
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
Nieuw stukje alvast sorry voor het niet boeiende stuk, maar ik had weinig inspiratie ;
“Wij rijden met mijn auto samen met Fransje, en mijn ouders en Leonardo gaan apart.”
Ik knikte instemmend en trok mijn jas aan en sloeg mijn wit gebroken sjaal om mijn nek. Het liefst wilde ik op dit moment wegkruipen onder de donzen dekens van Vitaliano’s bed. Ik volgde hem naar zijn SUV en sloeg de deur open. Gapend nam ik plaats op de bijrijderstoel
“Wat is je adres? Want dan kan ik die invoeren in het navigatie systeem.”
“Ik woon op Fifth Avenue vijf.”
“Vroeger was dat toch de duurste winkelstraat ?” vroeg Francesca opgewekt.
“Ja vroeger, nu is de duurste winkel straat South Bronx.”
Daarna was het de hele rit stil. Na ongeveer een half uurtje te hebben gereden kwamen we aan bij mijn huis.
“Blijven jullie maar even zitten. Ik ben toch zo terug.”
Ik stapte uit de zwartgrijze SUV, en gooide de deur met een klap dicht. En opende de deur van de flat en liep naar binnen. Na een paar trappen op te hebben gelopen kwam ik bij mijn deur aan. Ik opende de deur en liep de hal in. Mijn jas gooide ik op mijn grijze hoekbank en liep daarna naar mijn slaap kamer.
Ook al woonde ik in een achterstandswijk mijn huis zag er vanbinnen mooi uit. De muren waren crèmekleurig met bruine, zwarte en grijze accessoires.
Ik pakte een koffer uit de rommelkamer en propte er wat kleding in. Omdat ik nog wat make-up en verzorgingsspullen nodig had liep ik naar de badkamer en propte een toilettasje vol. Onderweg naar mijn kamer pakte ik ook nog een paar UGGS, gympen en plateau pumps mee. Terug in mijn slaapkamer propte ik mijn UGGS, gympen en toilettasje in mijn koffer. Snel pakte ik uit mijn kast nog een donkerblauwe skinny jeans, een wit hemdje en een zalm kleurige colbertje met driekwart mouwen.
Toen ik me omgekleed had, propte ik Francesca’s schoenen ook in mijn koffer en trok de zwarte plateau pumps aan. Rustig liep ik de woonkamer weer in samen met mijn rollende koffer en trok mijn jas en sjaal weer aan. Wat zou ik mijn kleine flatje gaan missen de komende tijd. Ik wist natuurlijk niet hoelang het zou gaan duren voordat ik hier weer terug zou zijn.
Even werd ik emotioneel en pinkte een traan weg. Ik had veel goede, maar ook slechte herinneringen aan mijn flatje. Zoals de tijd die ik hier samen woonde met Michael, maar ook de tijd die hij vreemd ging woonde hij hier. Mijn flatje voelde als mijn kindje.
Uiteindelijk veegde ik de tranen van mijn gezicht en deed alle lichten in mijn flatje uit, en sloot de deur achter me. Rustig liep ik de trap af naar beneden. Vitaliano zag mij aankomen met de koffer onder mijn arm. Hij opende de deur voor me en nam de koffer over. Ik ging alvast zitten in de auto en Vitaliano legde de koffer in de achterbak. En nam hij weer plek op de bestuurdersstoel.
“Pumps staan je goed,”merkte Francesca op.
“Dankjewel. Hoelang is het ongeveer rijden?”
“Vanaf hier nog een klein half uurtje.”
Fifth Avenue is wel de duurste winkelstraat ter wereld (amerika).
South Bronx is een bekende Amerikaanse Ghetto
Feedback Saskjezwaard toegepast
“Wij rijden met mijn auto samen met Fransje, en mijn ouders en Leonardo gaan apart.”
Ik knikte instemmend en trok mijn jas aan en sloeg mijn wit gebroken sjaal om mijn nek. Het liefst wilde ik op dit moment wegkruipen onder de donzen dekens van Vitaliano’s bed. Ik volgde hem naar zijn SUV en sloeg de deur open. Gapend nam ik plaats op de bijrijderstoel
“Wat is je adres? Want dan kan ik die invoeren in het navigatie systeem.”
“Ik woon op Fifth Avenue vijf.”
“Vroeger was dat toch de duurste winkelstraat ?” vroeg Francesca opgewekt.
“Ja vroeger, nu is de duurste winkel straat South Bronx.”
Daarna was het de hele rit stil. Na ongeveer een half uurtje te hebben gereden kwamen we aan bij mijn huis.
“Blijven jullie maar even zitten. Ik ben toch zo terug.”
Ik stapte uit de zwartgrijze SUV, en gooide de deur met een klap dicht. En opende de deur van de flat en liep naar binnen. Na een paar trappen op te hebben gelopen kwam ik bij mijn deur aan. Ik opende de deur en liep de hal in. Mijn jas gooide ik op mijn grijze hoekbank en liep daarna naar mijn slaap kamer.
Ook al woonde ik in een achterstandswijk mijn huis zag er vanbinnen mooi uit. De muren waren crèmekleurig met bruine, zwarte en grijze accessoires.
Ik pakte een koffer uit de rommelkamer en propte er wat kleding in. Omdat ik nog wat make-up en verzorgingsspullen nodig had liep ik naar de badkamer en propte een toilettasje vol. Onderweg naar mijn kamer pakte ik ook nog een paar UGGS, gympen en plateau pumps mee. Terug in mijn slaapkamer propte ik mijn UGGS, gympen en toilettasje in mijn koffer. Snel pakte ik uit mijn kast nog een donkerblauwe skinny jeans, een wit hemdje en een zalm kleurige colbertje met driekwart mouwen.
Toen ik me omgekleed had, propte ik Francesca’s schoenen ook in mijn koffer en trok de zwarte plateau pumps aan. Rustig liep ik de woonkamer weer in samen met mijn rollende koffer en trok mijn jas en sjaal weer aan. Wat zou ik mijn kleine flatje gaan missen de komende tijd. Ik wist natuurlijk niet hoelang het zou gaan duren voordat ik hier weer terug zou zijn.
Even werd ik emotioneel en pinkte een traan weg. Ik had veel goede, maar ook slechte herinneringen aan mijn flatje. Zoals de tijd die ik hier samen woonde met Michael, maar ook de tijd die hij vreemd ging woonde hij hier. Mijn flatje voelde als mijn kindje.
Uiteindelijk veegde ik de tranen van mijn gezicht en deed alle lichten in mijn flatje uit, en sloot de deur achter me. Rustig liep ik de trap af naar beneden. Vitaliano zag mij aankomen met de koffer onder mijn arm. Hij opende de deur voor me en nam de koffer over. Ik ging alvast zitten in de auto en Vitaliano legde de koffer in de achterbak. En nam hij weer plek op de bestuurdersstoel.
“Pumps staan je goed,”merkte Francesca op.
“Dankjewel. Hoelang is het ongeveer rijden?”
“Vanaf hier nog een klein half uurtje.”
Fifth Avenue is wel de duurste winkelstraat ter wereld (amerika).
South Bronx is een bekende Amerikaanse Ghetto
Feedback Saskjezwaard toegepast
Laatst gewijzigd door ashleykoolen op 23 feb 2012 11:07, 3 keer totaal gewijzigd.
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
Ik heb het gelezen!
Eén foutje:
Verder vind ik het stukje dat ze haar spullen inpakt iets te uitgebreid. Ik ben erg van de details, dat wel, maar daar is dit stukje niet relevant genoeg voor. Je kunt het wel wat interessanter maken. Laat haar bijvoorbeeld ondertussen nadenken over wat dingen, want ze stapt na enige tijd haar huis weer binnen om spullen te pakken en voorlopig niet meer terug te komen. Dit doet vast wel iets met haar.
Voor de rest heb ik geen commentaar! Ben nog steeds erg benieuwd naar de meeting

Er moet een komma tussen 'had' en 'propte'Toen ik me omgekleed had. Propte ik Francesca’s schoenen ook in mijn koffer en trok de witte plateau pumps aan.

Verder vind ik het stukje dat ze haar spullen inpakt iets te uitgebreid. Ik ben erg van de details, dat wel, maar daar is dit stukje niet relevant genoeg voor. Je kunt het wel wat interessanter maken. Laat haar bijvoorbeeld ondertussen nadenken over wat dingen, want ze stapt na enige tijd haar huis weer binnen om spullen te pakken en voorlopig niet meer terug te komen. Dit doet vast wel iets met haar.
Voor de rest heb ik geen commentaar! Ben nog steeds erg benieuwd naar de meeting

-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
Ik heb wat aanpassingen gedaan hihih. maandag pas weer een nieuw stukje (:
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
Zoals je al zei niet zo een interessant stukje, beter dan niks. Het was niet slecht om te lezen. Vooral niet hoe je haar woning beschreef, lekker gezelig. Ga je nog op vakantie?
Een vriend is iemand die het lied van je hart kent, en het opnieuw kan zingen als jij het vergeten bent....
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
Nee, hihi ik ga niet op vakantie. ik post strakjes een nieuw stukje.
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
Nieuw stukje;
Nadat ik in de auto was gestapt, had ik mijn oortjes van mijn iPod ingedaan. Ik besteedde geen aandacht meer aan Francesca en Vitaliano. Langzaam dommelde ik in en had het niet eens in de gaten. Op een gegeven moment hoorde ik mijn naam in de verte geroepen worden. Ik opende mijn ogen langzaam en keek hem aan.
“Je was in slaap gevallen joh, luilak.”
Ik glimlachte naar hem en knipperde een paar keer om goed wakker te worden. Daarna maakte ik mijn gordel los en stapte uit de auto de kou in. Meteen rilde ik en kreeg ik kippenvel over mijn hele lichaam.
Vanuit mijn ooghoek kreeg ik ineens in de gaten dat Bertuccio, Catarina en Leonardo voor de deur op ons stonden te wachten. We liepen naar ze toe en begroetten ze, ik volgden ze naar binnen het grote gebouw in. Binnen rook ik meteen een heerlijke, bloederige geur. Meteen liep het water in mijn mond. Ik hoopte dat dit alles snel voorbij zou zijn, zodat ik niet iedere keer dat ik bloed rook door het dolle heen zou gaan. Om me heen zag ik overal vampiers. Het drong nu pas tot me door dat ik misschien wel een bekende tegen zou komen. Ik volgde nog steeds Bertuccio en Catarina. We kwamen aan in een grote brede zaal. Een voor een namen we plaats op klapstoeltjes. Het was al redelijk druk hier binnen.
“Wat gaat er gebeuren?” vroeg ik verrast.
“We krijgen zo een toespraak van de rechterhand van de baas.”
“De baas?”
“Ja, de baas de capo di tutti capi.”
“Waarom hebben wij een baas?”
“Nou, omdat je ons kan zien als een bende. Alleen mogen we nog wel zelf bepalen wat we doen, maar worden wel in de gaten gehouden. De baas is ook de baas van het café.”
Ik knikte wat vaag en ging er niet meer op in. Straks bij de toespraak zou ik wel te horen krijgen hoe het allemaal zat.
Feedback Saskjezwaard toegepast.
Nadat ik in de auto was gestapt, had ik mijn oortjes van mijn iPod ingedaan. Ik besteedde geen aandacht meer aan Francesca en Vitaliano. Langzaam dommelde ik in en had het niet eens in de gaten. Op een gegeven moment hoorde ik mijn naam in de verte geroepen worden. Ik opende mijn ogen langzaam en keek hem aan.
“Je was in slaap gevallen joh, luilak.”
Ik glimlachte naar hem en knipperde een paar keer om goed wakker te worden. Daarna maakte ik mijn gordel los en stapte uit de auto de kou in. Meteen rilde ik en kreeg ik kippenvel over mijn hele lichaam.
Vanuit mijn ooghoek kreeg ik ineens in de gaten dat Bertuccio, Catarina en Leonardo voor de deur op ons stonden te wachten. We liepen naar ze toe en begroetten ze, ik volgden ze naar binnen het grote gebouw in. Binnen rook ik meteen een heerlijke, bloederige geur. Meteen liep het water in mijn mond. Ik hoopte dat dit alles snel voorbij zou zijn, zodat ik niet iedere keer dat ik bloed rook door het dolle heen zou gaan. Om me heen zag ik overal vampiers. Het drong nu pas tot me door dat ik misschien wel een bekende tegen zou komen. Ik volgde nog steeds Bertuccio en Catarina. We kwamen aan in een grote brede zaal. Een voor een namen we plaats op klapstoeltjes. Het was al redelijk druk hier binnen.
“Wat gaat er gebeuren?” vroeg ik verrast.
“We krijgen zo een toespraak van de rechterhand van de baas.”
“De baas?”
“Ja, de baas de capo di tutti capi.”
“Waarom hebben wij een baas?”
“Nou, omdat je ons kan zien als een bende. Alleen mogen we nog wel zelf bepalen wat we doen, maar worden wel in de gaten gehouden. De baas is ook de baas van het café.”
Ik knikte wat vaag en ging er niet meer op in. Straks bij de toespraak zou ik wel te horen krijgen hoe het allemaal zat.
Feedback Saskjezwaard toegepast.
Laatst gewijzigd door ashleykoolen op 23 feb 2012 11:01, 3 keer totaal gewijzigd.
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
Ben benieuwd of ze een bekende tegen gaat komen en wat voor persoon die baas is!
Zoals gewoonlijk heb ik weer kritisch gelezen en heb ik de foutjes eruit gepikt
Dat was het weer! Schrijf snel verder!


Denk dat je 'luilak' bedoeld“Je was in slaap gevallen joh, luibak.”

Omdat 'we' meervoud is, wordt het 'volgden'.Daarna volgde we ze naar binnen het grote gebouw in.
Dit is eigenlijk niet echt een fout, maar ik vond het niet lekker lezen van de punten en komma's betreft. Ik zou tussen tussen 'lange' en 'van' een komma zetten.Om me heen zag ik overal vampiers. Kleine dikke tot dunne lange van alles en nog wat.
'Verast' mist een 'r'“Wat gaat er gebeuren?” vroeg ik verast.

Dat was het weer! Schrijf snel verder!

Laatst gewijzigd door Mooonie op 20 feb 2012 22:45, 1 keer totaal gewijzigd.
-
- Typmachine
- Berichten: 771
- Lid geworden op: 04 sep 2011 11:50
- Locatie: Heelal, Melkweg, Aarde, Europa, Nederland, (Provincie) Groningen, Oude Pekela
Hallo,
Echt, ik heb dit in 1 ruk uitgelezen. Ik ben zo fan van dit soort verhalen. En die serie die ik hier in de reactie ook las, gaaf hoor. Ik hoop dat er nog meer komt. Ga door met schrijven!!!
I like it...
Groetjes Mena
Echt, ik heb dit in 1 ruk uitgelezen. Ik ben zo fan van dit soort verhalen. En die serie die ik hier in de reactie ook las, gaaf hoor. Ik hoop dat er nog meer komt. Ga door met schrijven!!!

I like it...
Groetjes Mena
Shit happens, just flush it and move on!
Hej Moonie heeft de foutjes die ik wou verbeteren al verbeterd. Te laat, neej grapje. Leuk stukje!! Hoop egt dat ze een bekende tegenkomt, bv een vriend van haar ofzo
schrijf snel verder!!
XxJenna

XxJenna
Een vriend is iemand die het lied van je hart kent, en het opnieuw kan zingen als jij het vergeten bent....
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
ik ga ze na de tvp en gtst verbeteren. maar wij (waar ik woon) zeggen altijd luibak haha. en spellingcontrole zeggen dat het ook gewoon kan n_n
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
heb het veranderd maar verast is gewoon goed.
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
-
- Balpen
- Berichten: 184
- Lid geworden op: 10 dec 2011 16:25
- Locatie: Hoorn
heey heb het weer gelezen leuk stukje!
Maar @mooonie bedoelde met die laatste ''verast'' er mist geen ''s'' maar een ''r'' ze heet het al veranderd.
Je bedoelt toch verrast van verassen??
Maar @mooonie bedoelde met die laatste ''verast'' er mist geen ''s'' maar een ''r'' ze heet het al veranderd.
Je bedoelt toch verrast van verassen??
"Go hard or go home"
Rubenoriginal
Rubenoriginal
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
Nieuw stukje;
“Mag ik allemaal jullie aandacht voor de rechterhand van de baas, Livio?” vroeg iemand op het podium.
Het werd doodstil in de zaal en iedereen keek naar de persoon die op het podium stond. De persoon die hem aankondigden liep van het podium en tegelijkertijd kwam een donkere jongen het podium opgelopen.
“Goedemorgen vrienden en nieuwelingen. Zoals ik heb vernomen zitten er nu weer wat nieuwe vampiers in de groep. Daarom zal ik alles nog een keer duidelijk uitleggen en daarna kunnen jullie gaan. Zoals elke meeting staan er weer verschillende stands met bloed, reinigingsdoekjes enz. Ook hebben we voor de gelegenheid wat mensen gedwongen hier te komen, zodat jullie hier ook van kunnen genieten. Maar we gaan nu over op de orde van de dag. De uitleg voor de nieuwelingen, natuurlijk moeten zij ook weten wat ze te wachten staat. Niemand is iets verplicht jullie mogen zelf weten of jullie dieren of mensen bloed drinken. Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat mensenbloed beter voor jullie is. Maar sommige zijn er heilig van overtuigd dat ze dit niet willen. Wij horen mensen of andere wezens van een kilometer of twee nog verstaan. Dit kan per persoon natuurlijk nog best verschillen.”
De rest hoorde ik allemaal niet meer in mijn ooghoek zag ik ineens mijn beste vriendin van vroeger, Charlotte. Ik bleef een tijdje ongegeneerd naar haar staren. Zou zij een vampier wezen of een mens dat gedwongen was hier aanwezig te zijn, vroeg ik mezelf af. Straks zou ik het haar wel vragen. Ze zag er niet bepaald goed uit, haar lange, wit blonde haren lagen dof op haar schouders. Terwijl haar haren normaal altijd glommen. Haar blauwe, stralende ogen leken ook wat doffer dan normaal. Opeens keek ze me recht in mijn ogen aan. Snel wende ik mijn ogen af en durfde niet meer naar haar te kijken. Enkele ogenblikken later durfde ik haar kant weer op te kijken. Toen ze me aan keek vormde er een glimlach op haar lippen. Haar mooie lach was ook een beetje verdwenen.
“Ik hoop dat ik jullie genoeg heb geïnformeerd. Veel plezier vandaag nog en tot volgende maand,” zei Livio. En liep van het podium af.
Iedereen stond op en liep de ruimte uit.
“Vita, ik ben zo terug.” En stond op en liep richting van Charlotte op.
Toen ik bij haar aan was gekomen glimlachte ik naar haar.
“Hey, alles goed?” vroeg ik.
“Ja, het gaat allemaal wel. Maar wat doe je in godsnaam hier?”
“Ik ben een.. vampier geworden.”
“Zorg asjeblieft dat je hier weg gaat en dat je geen contact meer met ons krijgt.”
Daarna werd Charlotte weggeroepen door Livio die haar boos aan keek.
“Mag ik allemaal jullie aandacht voor de rechterhand van de baas, Livio?” vroeg iemand op het podium.
Het werd doodstil in de zaal en iedereen keek naar de persoon die op het podium stond. De persoon die hem aankondigden liep van het podium en tegelijkertijd kwam een donkere jongen het podium opgelopen.
“Goedemorgen vrienden en nieuwelingen. Zoals ik heb vernomen zitten er nu weer wat nieuwe vampiers in de groep. Daarom zal ik alles nog een keer duidelijk uitleggen en daarna kunnen jullie gaan. Zoals elke meeting staan er weer verschillende stands met bloed, reinigingsdoekjes enz. Ook hebben we voor de gelegenheid wat mensen gedwongen hier te komen, zodat jullie hier ook van kunnen genieten. Maar we gaan nu over op de orde van de dag. De uitleg voor de nieuwelingen, natuurlijk moeten zij ook weten wat ze te wachten staat. Niemand is iets verplicht jullie mogen zelf weten of jullie dieren of mensen bloed drinken. Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat mensenbloed beter voor jullie is. Maar sommige zijn er heilig van overtuigd dat ze dit niet willen. Wij horen mensen of andere wezens van een kilometer of twee nog verstaan. Dit kan per persoon natuurlijk nog best verschillen.”
De rest hoorde ik allemaal niet meer in mijn ooghoek zag ik ineens mijn beste vriendin van vroeger, Charlotte. Ik bleef een tijdje ongegeneerd naar haar staren. Zou zij een vampier wezen of een mens dat gedwongen was hier aanwezig te zijn, vroeg ik mezelf af. Straks zou ik het haar wel vragen. Ze zag er niet bepaald goed uit, haar lange, wit blonde haren lagen dof op haar schouders. Terwijl haar haren normaal altijd glommen. Haar blauwe, stralende ogen leken ook wat doffer dan normaal. Opeens keek ze me recht in mijn ogen aan. Snel wende ik mijn ogen af en durfde niet meer naar haar te kijken. Enkele ogenblikken later durfde ik haar kant weer op te kijken. Toen ze me aan keek vormde er een glimlach op haar lippen. Haar mooie lach was ook een beetje verdwenen.
“Ik hoop dat ik jullie genoeg heb geïnformeerd. Veel plezier vandaag nog en tot volgende maand,” zei Livio. En liep van het podium af.
Iedereen stond op en liep de ruimte uit.
“Vita, ik ben zo terug.” En stond op en liep richting van Charlotte op.
Toen ik bij haar aan was gekomen glimlachte ik naar haar.
“Hey, alles goed?” vroeg ik.
“Ja, het gaat allemaal wel. Maar wat doe je in godsnaam hier?”
“Ik ben een.. vampier geworden.”
“Zorg asjeblieft dat je hier weg gaat en dat je geen contact meer met ons krijgt.”
Daarna werd Charlotte weggeroepen door Livio die haar boos aan keek.
Laatst gewijzigd door ashleykoolen op 23 feb 2012 11:11, 1 keer totaal gewijzigd.
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
- Saskjezwaard
- Computer
- Berichten: 4449
- Lid geworden op: 28 aug 2010 21:56
- Locatie: in bed
En ik ga ook even je stukje uitpluizen
het valt me op dat je niet veel komma's gebruikt, ik zal even een paar puntjes aanstippen waar het moet=)
Nadat ik in de auto was gestapt, had ik mijn oortjes van mijn iPod ingedaan.
Nadat ik onderwerp 1 in de auto was persoonsvorm 1 gestapt had persoonsvorm 2 ik onderwerp 2 mijn oortjes van mijn iPod ingedaan.
Zo, hopelijk snap je nu wat ik bedoel^^
we is meervoud en ook nog voor het tweede deel vd zin. Dus begroette=begroetten
met een beetje puzzelen met de zinnen en wat beschrijvingen, kan je het heel vaak gewoon weglaten
van kleine tot lange slungels, van dikke tot magere sprieten, er was van alles en nog wat.
ik moet bij verrassen altijd denken aan mijn leraar Nederlands die heel duidelijk maakte dat verrassen met twee r'en moet. Anders is het verassen, dus tot as vergaan. Wel mooi in verband met die vampiers haha xD

Zo, leuk stukje! Ik ben nog steeds heel erg benieuwd, net zoals de rest, of ze bekenden tegenkomt^^ lijkt me ergens toch wel creepy, dat dadelijk je buurman een bloedzuigende vampier kan zijn
Zo, op naar het stukje hiervoor. Hm, chronologisch nadenken zit er niet echt in vandaag haha xD dit is van je post van de 17e, even voor de duidelijkheid^^
Daarna stapte ik uit de zwartgrijze SUV, en gooide de deur met een klap dicht. Ik opende de deur van de flat en liep naar binnen. Na een paar trappen op te hebben gelopen kwam ik bij mijn deur aan. Ik opende de deur en liep de hal in. Mijn jas gooide ik op mijn grijze hoekbank en liep daarna naar mijn slaap kamer.
Ook al woonde ik in een achterstandswijk mijn huis zag er vanbinnen mooi uit. De muren waren crèmekleurig met bruine, zwarte en grijze accessoires.
Ik pakte een koffer uit de rommelkamer en propte er wat kleding in. Daarna liep ik naar de badkamer en vulde mijn toilettasje met wat make-up en dergelijke. Onderweg naar mijn kamer pakte ik ook nog een paar UGGS, gympen en plateau pumps mee. Terug in mijn slaapkamer propte ik mijn UGGS, gympen en toilettasje in mijn koffer. Snel pakte ik uit mijn kast nog een donkerblauwe skinny jeans, een wit hemdje en een zalm kleurige colbertje met driekwart mouwen.
Toen ik me omgekleed had, propte ik Francesca’s schoenen ook in mijn koffer en trok de zwarte plateau pumps aan. Daarna liep ik de woonkamer weer in samen met mijn rollende koffer en trok mijn jas en sjaal weer aan. Wat zou ik mijn kleine flatje gaan missen de komende tijd. Ik wist natuurlijk niet hoelang het zou gaan duren voordat ik hier weer terug zou zijn.
Even werd ik emotioneel en pinkte een traan weg. Ik had veel goede, maar ook slechte herinneringen aan mijn flatje. Zoals de tijd die ik hier samen woonde met Michael, maar ook de tijd die hij vreemd ging woonde hij hier. Mijn flatje voelde als mijn kindje.
Uiteindelijk veegde ik de tranen van mijn gezicht en deed alle lichten in mijn flatje uit, en sloot de deur achter me. Rustig liep ik de trap af naar beneden. Vitaliano zag mij aankomen met de koffer onder mijn arm. Hij opende de deur voor me en nam de koffer over. Ik ging alvast zitten in de auto en Vitaliano legde de koffer in de achterbak. Daarna nam hij weer plek op de bestuurdersstoel.
Zo, dit is al een stuk beter leesbaar
dit roept trouwens een heleboel vragen in me op. Want wat doet je hp eigenlijk? Zit ze nog op school, heeft ze een baan, is ze werkeloos? En zal ze dan niet gemist worden als ze opeens spoorloos verdwijnt? En hoe oud is ze eigenlijk?
Zo, dat was de feedback van vandaag
je moet een beetje oppassen met woorden als 'daarna' en 'toen', vooral daarna is een struikelblok. Dat is het enige puntje wat je echt kunt verbeteren, voor de rest begint het steeds soepeler te lopen! Super^^
Oh, en dan plaats je net natuurlijk een nieuw stukje --' ach, die lees ik meteen wel derbij^^

Omdat hier eigenlijk het tweede deel van je zin begint, moet er een komma tussen (net zoals bij deze zin haha xD).Nadat ik in de auto was gestapt had ik mijn oortjes van mijn iPod ingedaan.
Nadat ik in de auto was gestapt, had ik mijn oortjes van mijn iPod ingedaan.
Nadat ik onderwerp 1 in de auto was persoonsvorm 1 gestapt had persoonsvorm 2 ik onderwerp 2 mijn oortjes van mijn iPod ingedaan.
Zo, hopelijk snap je nu wat ik bedoel^^
Ik zou van de eerste 'de ogen' 'mijn ogen' maken. En je hebt hier 3x ogen vlak achter elkaar, dat staat niet mooi. Ik zou of een synoniem proberen te vinden en, als die er niet is, zoals bij ogen, er een andere zin van maken.Ik opende de ogen langzaam en keek in zijn donkere ogen.
“Je was in slaap gevallen joh, luilak.”
Ik glimlachte naar hem en knipperde een paar keer met mijn ogen om goed wakker te worden.
Het eerste deel doe je het goed, het tweede deel vergeet je de 'n'We liepen naar ze toe en begroette ze.

Woorden als 'daarna' en 'toen' moet je echt vermijden in je verhaal, het maakt er zo'n opsomming van. HEt valt me namelijk op dat je vooral 'daarna' veel gebruikt. Die zou ik echt proberen te vermijden, het maakt je tekst er niet mooier opDaarna volgden we ze naar binnen het grote gebouw in. Toen ik binnen stapte rook ik meteen een heerlijke bloederige geur.

Ik vind dit niet zo'n mooie zin, het geeft me een beetje een cartoonesk beeld. Je weet wel, zo'n klein, heel dik ventje met daarnaast zo'n lange sliertKleine dikke tot dunne lange, van alles en nog wat.

Ik zag dat je hem goed had verbeterd“Wat gaat er gebeuren?” vroeg ik verrast.

Daarom klinkt een beetje kinderachtig. Waarom? Daarom. Ik zou hem gewoon weglaten, die is niet echt nodig“Daarom, je kan ons zien als een bende. Alleen mogen we nog wel zelf bepalen wat we doen, maar worden wel in de gaten gehouden. De baas is ook de baas van het café.”

Zo, leuk stukje! Ik ben nog steeds heel erg benieuwd, net zoals de rest, of ze bekenden tegenkomt^^ lijkt me ergens toch wel creepy, dat dadelijk je buurman een bloedzuigende vampier kan zijn

Zo, op naar het stukje hiervoor. Hm, chronologisch nadenken zit er niet echt in vandaag haha xD dit is van je post van de 17e, even voor de duidelijkheid^^
Hier heb je wel het en en vermeden in je zin, maar het staat toch niet mooi. Ik denk dat je kunt overwegen om 'en sloeg de deur open' weg te laten, het voegt niet echt iets toe. En anders kun je ervan maken: gapend nam ik plaats op de bijrijdersstoel (of zoiets^^)Ik volgde hem naar zijn SUV en sloeg de deur open. En nam plaats op de bijrijdersstoel.
Wow, wat een grote brok tekst, hier mogen wel een paar enters tussen:Daarna stapte ik uit de zwartgrijze SUV, en gooide de deur met een klap dicht. Ik opende de deur van de flat en liep naar binnen. Na een paar trappen op te hebben gelopen kwam ik bij mijn deur aan. Ik opende de deur en liep de hal in. Mijn jas gooide ik op mijn grijze hoekbank en liep daarna naar mijn slaap kamer. Ook al woonde ik in een achterstandswijk mijn huis zag er vanbinnen mooi uit. De muren waren crèmekleurig met bruine, zwarte en grijze accessoires. Ik pakte een koffer uit de rommelkamer en propte er wat kleding in. Daarna liep ik naar de badkamer en vulde mijn toilettasje met wat make-up en dergelijke. Onderweg naar mijn kamer pakte ik ook nog een paar UGGS, gympen en plateau pumps mee. Terug in mijn slaapkamer propte ik mijn UGGS, gympen en toilettasje in mijn koffer. Snel pakte ik uit mijn kast nog een donkerblauwe skinny jeans, een wit hemdje en een zalm kleurige colbertje met driekwart mouwen. Toen ik me omgekleed had, propte ik Francesca’s schoenen ook in mijn koffer en trok de zwarte plateau pumps aan. Daarna liep ik de woonkamer weer in samen met mijn rollende koffer en trok mijn jas en sjaal weer aan. Wat zou ik mijn kleine flatje gaan missen de komende tijd. Ik wist natuurlijk niet hoelang het zou gaan duren voordat ik hier weer terug zou zijn. Even werd ik emotioneel en pinkte een traan weg. Ik had veel goede, maar ook slechte herinneringen aan mijn flatje. Zoals de tijd die ik hier samen woonde met Michael, maar ook de tijd die hij vreemd ging woonde hij hier. Mijn flatje voelde als mijn kindje. Uiteindelijk veegde ik de tranen van mijn gezicht en deed alle lichten in mijn flatje uit, en sloot de deur achter me. Rustig liep ik de trap af naar beneden. Vitaliano zag mij aankomen met de koffer onder mijn arm. Hij opende de deur voor me en nam de koffer over. Ik ging alvast zitten in de auto en Vitaliano legde de koffer in de achterbak. Daarna nam hij weer plek op de bestuurdersstoel.
Daarna stapte ik uit de zwartgrijze SUV, en gooide de deur met een klap dicht. Ik opende de deur van de flat en liep naar binnen. Na een paar trappen op te hebben gelopen kwam ik bij mijn deur aan. Ik opende de deur en liep de hal in. Mijn jas gooide ik op mijn grijze hoekbank en liep daarna naar mijn slaap kamer.
Ook al woonde ik in een achterstandswijk mijn huis zag er vanbinnen mooi uit. De muren waren crèmekleurig met bruine, zwarte en grijze accessoires.
Ik pakte een koffer uit de rommelkamer en propte er wat kleding in. Daarna liep ik naar de badkamer en vulde mijn toilettasje met wat make-up en dergelijke. Onderweg naar mijn kamer pakte ik ook nog een paar UGGS, gympen en plateau pumps mee. Terug in mijn slaapkamer propte ik mijn UGGS, gympen en toilettasje in mijn koffer. Snel pakte ik uit mijn kast nog een donkerblauwe skinny jeans, een wit hemdje en een zalm kleurige colbertje met driekwart mouwen.
Toen ik me omgekleed had, propte ik Francesca’s schoenen ook in mijn koffer en trok de zwarte plateau pumps aan. Daarna liep ik de woonkamer weer in samen met mijn rollende koffer en trok mijn jas en sjaal weer aan. Wat zou ik mijn kleine flatje gaan missen de komende tijd. Ik wist natuurlijk niet hoelang het zou gaan duren voordat ik hier weer terug zou zijn.
Even werd ik emotioneel en pinkte een traan weg. Ik had veel goede, maar ook slechte herinneringen aan mijn flatje. Zoals de tijd die ik hier samen woonde met Michael, maar ook de tijd die hij vreemd ging woonde hij hier. Mijn flatje voelde als mijn kindje.
Uiteindelijk veegde ik de tranen van mijn gezicht en deed alle lichten in mijn flatje uit, en sloot de deur achter me. Rustig liep ik de trap af naar beneden. Vitaliano zag mij aankomen met de koffer onder mijn arm. Hij opende de deur voor me en nam de koffer over. Ik ging alvast zitten in de auto en Vitaliano legde de koffer in de achterbak. Daarna nam hij weer plek op de bestuurdersstoel.
Zo, dit is al een stuk beter leesbaar

Zo, dat was de feedback van vandaag

Oh, en dan plaats je net natuurlijk een nieuw stukje --' ach, die lees ik meteen wel derbij^^
And by the way, everything in life is writable about if you have the outgoing guts to do it, and the imagination to improvise. The worst enemy to creativity is self-doubt ― Sylvia Plath
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
ik zal morgen alles verbeteren. en synoniemen ofso verzinnen. maargoed ja ik zou best iets meer over de hoofdpersoon willen schrijven amaar hoe kan ik dat nog verwerken ? en over die dikke en lange vond ik zelf gewoon grappig haha. maar zal het veranderen. wat is deze site eigenlijk vervelend op je iphone. pff :p
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
Ik heb de feedback toegepast (:
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
Nieuw stukje;
Wat zou er met Charlotte aan de hand zijn, dat ze met Livio mee moest? Vroeg ik mezelf af.
“Jermaine, kom je? we gaan terug de hal in,” hoorde ik Vitaliano zeggen.
“mm, ja ik kom er aan.”
Ik liep de richting van Vitaliano op en keek nog een keer achterom, helaas zag ik haar niet meer.
“Gaat het allemaal wel? Je lijkt zo geschrokken,”vroeg Catarina bezorgd.
“Ja, het gaat wel, denk ik.”
Ik liep samen met hen de zaal uit en kwamen uit in een grote hal. Er stonden verschillende stands met eten en drinken. De bloederige geur hing er nog steeds.
“Ik heb honger.”
“Ik ook,” zei Francesca.
“We gaan zo wat eten, dames,” bromde Bertuccio.
Er stonden zelfs stands met kleding. Die ze verkochten voor een prikkie. Ze hadden best leuke dingen, niet van die gothic dingen die ik had verwacht. Na een paar uur rond gelopen te hebben en wat hebben te gegeten. Riep Vitaliano me ineens. Ik had namelijk heel de middag doorgebracht met Francesca en Catarina.
“Jermain? Kom eens!”
Rustig liep ik naar Vitaliano en glimlachte naar hem.
“Ik wil je aan iemand voorstellen,”zei hij.
De donkere jongen die tegen over mij stond stak zijn hand uit. Ik pakte zijn hand vast en hij stelde zich voor als Livio.
“Hoi,”zei ik verlegen.
Hij knikte naar me en zei. “Vertel eens wat over je zelf? ik heb al zoveel van Vita gehoord.”
“Nou ik ben dus, Jermaine. Negentien jaar en volg een universitaire economische opleiding aan de vrije universiteit van Leiden.”
Hij knikte en leek onder de indruk.
“Heb je zin om ons vanavond te vrijgezellen in VAPRIME?”
“Nee, sorry ik kom niet meer in die tent.”
“Waarom niet je bent nu een van ons. Je kunt vers bloed drinken.”
“Hoor je niet wat ik zeg,”zei ik kattig
Ik draaide me om en liep boos weg.
Wat zou er met Charlotte aan de hand zijn, dat ze met Livio mee moest? Vroeg ik mezelf af.
“Jermaine, kom je? we gaan terug de hal in,” hoorde ik Vitaliano zeggen.
“mm, ja ik kom er aan.”
Ik liep de richting van Vitaliano op en keek nog een keer achterom, helaas zag ik haar niet meer.
“Gaat het allemaal wel? Je lijkt zo geschrokken,”vroeg Catarina bezorgd.
“Ja, het gaat wel, denk ik.”
Ik liep samen met hen de zaal uit en kwamen uit in een grote hal. Er stonden verschillende stands met eten en drinken. De bloederige geur hing er nog steeds.
“Ik heb honger.”
“Ik ook,” zei Francesca.
“We gaan zo wat eten, dames,” bromde Bertuccio.
Er stonden zelfs stands met kleding. Die ze verkochten voor een prikkie. Ze hadden best leuke dingen, niet van die gothic dingen die ik had verwacht. Na een paar uur rond gelopen te hebben en wat hebben te gegeten. Riep Vitaliano me ineens. Ik had namelijk heel de middag doorgebracht met Francesca en Catarina.
“Jermain? Kom eens!”
Rustig liep ik naar Vitaliano en glimlachte naar hem.
“Ik wil je aan iemand voorstellen,”zei hij.
De donkere jongen die tegen over mij stond stak zijn hand uit. Ik pakte zijn hand vast en hij stelde zich voor als Livio.
“Hoi,”zei ik verlegen.
Hij knikte naar me en zei. “Vertel eens wat over je zelf? ik heb al zoveel van Vita gehoord.”
“Nou ik ben dus, Jermaine. Negentien jaar en volg een universitaire economische opleiding aan de vrije universiteit van Leiden.”
Hij knikte en leek onder de indruk.
“Heb je zin om ons vanavond te vrijgezellen in VAPRIME?”
“Nee, sorry ik kom niet meer in die tent.”
“Waarom niet je bent nu een van ons. Je kunt vers bloed drinken.”
“Hoor je niet wat ik zeg,”zei ik kattig
Ik draaide me om en liep boos weg.
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
Als ik Jermaine was zou ik maar oppassen met wat ik zeg, haha
Ben benieuwd hoe Livio hierop gaat reageren...
Ik vraag me hoe het zit met die oude vriendin van haar.
Paar foutjes/verbeteringen:
Nu ik het nalees, zie ik dat alle puntjes die ik genoemd heb met komma's te maken hebben, haha

Ik vraag me hoe het zit met die oude vriendin van haar.
Paar foutjes/verbeteringen:
Persoonlijk vind ik het mooier staan met een komma ertussen, in plaats van een punt. Maar dat moet je natuurlijk zelf wetenEr stonden zelfs stands met kleding. Die ze verkochten voor een prikkie.

Hier zou ik wel echt een komma plaatsen, want dit staat een beetje raarNa een paar uur rond gelopen te hebben en wat hebben te gegeten. Riep Vitaliano me ineens.

Ik denk dat hier de komma beter ergens anders geplaatst kan worden, dit leest prettiger: "Nou, ik ben dus Jermaine."“Nou ik ben dus, Jermaine.
Ik zou een komma plaatsen na 'waarom niet'“Waarom niet je bent nu een van ons. Je kunt vers bloed drinken.”
Nu ik het nalees, zie ik dat alle puntjes die ik genoemd heb met komma's te maken hebben, haha

-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
hee allemaal voorlopig plaats ik even niets. ik heb even iets anders aan mijn hoofd
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
Willen jullie dat ik nog verder ga? 

never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
Ja, heel graag!
Ik zag net ineens dit verhaal weer staan en dacht meteen: yes! Ze is weer verder gegaan! Maar helaas, nog niet...
Ik dacht echt dat het niet meer verder zou gaan, het is al zolang geleden. Ik moet wel eerst even wat teruglezen denk ik, haha. Even kijken waar het ook al weer geeindigd was

Ik dacht echt dat het niet meer verder zou gaan, het is al zolang geleden. Ik moet wel eerst even wat teruglezen denk ik, haha. Even kijken waar het ook al weer geeindigd was
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
Haha ja dat moet ik zelf ook. Ik denk dat er maandag weer een nieuw stukje verschijnd. Even kijken hoe of wat. Ik heb trouwens geen id of ik al verder had geschreven dan dit
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.
-
- Balpen
- Berichten: 256
- Lid geworden op: 23 jan 2012 14:19
- Locatie: Leiden
speciaal voor mooonie!
Vitaliano sprinte achter me aan,ik stopte en keek naar hem om.
“Wat moet je nou in godsnaam?”
“Snap je nou niet wat je deed?” zijn stem klok koel en in zijn ogen was te zien dat hij niet blij met me was.
“Hoe bedoel je wat ik deed?”
“Je zei nee, tegen hem.” Toen hij dat uitsprak legde hij naar mijn mening net teveel nadruk op hem. Hij was niet een soort god of zo. Alleen een klote hulpje van de o zo geheimzinnige baas.
“Je kan de pot op met hem.” Express lag ik net als Vita de nadruk op hem. Ik had het idee dat hij dacht dat ik hem niet serieus nam. Wat ik natuurlijk ook niet deed. Hij keek me nog enkele seconde in mijn ogen en beende boos weg. Krijg het ook maar dacht ik, en liep zelf ook door naar de uitgang.
Toen ik buiten aan kwam waaide, de koude, gure winterlucht door mijn haren. Over mijn hele lichaam kreeg ik kippenvel. Dit voelde beter dan daar. Ik had het idee dat ik daar binnen niet kon ademen. Of iemand zijn hand stevig op mijn keel had gelegd. Het voelde niet goed om dit monster te zijn. Ik wilde mijn oude en o zo vertrouwde leventje terug waar ik me alleen druk maakte om wie me dumpte en wie ik leuk vond. Ik maak me nu godverdomme druk om wie ik dit keer leeg zuig.
Vitaliano sprinte achter me aan,ik stopte en keek naar hem om.
“Wat moet je nou in godsnaam?”
“Snap je nou niet wat je deed?” zijn stem klok koel en in zijn ogen was te zien dat hij niet blij met me was.
“Hoe bedoel je wat ik deed?”
“Je zei nee, tegen hem.” Toen hij dat uitsprak legde hij naar mijn mening net teveel nadruk op hem. Hij was niet een soort god of zo. Alleen een klote hulpje van de o zo geheimzinnige baas.
“Je kan de pot op met hem.” Express lag ik net als Vita de nadruk op hem. Ik had het idee dat hij dacht dat ik hem niet serieus nam. Wat ik natuurlijk ook niet deed. Hij keek me nog enkele seconde in mijn ogen en beende boos weg. Krijg het ook maar dacht ik, en liep zelf ook door naar de uitgang.
Toen ik buiten aan kwam waaide, de koude, gure winterlucht door mijn haren. Over mijn hele lichaam kreeg ik kippenvel. Dit voelde beter dan daar. Ik had het idee dat ik daar binnen niet kon ademen. Of iemand zijn hand stevig op mijn keel had gelegd. Het voelde niet goed om dit monster te zijn. Ik wilde mijn oude en o zo vertrouwde leventje terug waar ik me alleen druk maakte om wie me dumpte en wie ik leuk vond. Ik maak me nu godverdomme druk om wie ik dit keer leeg zuig.
never give up, there is no such thing as an ending. just a new beginning.