niet huilen, niet lachen

29 mei 2007 23:09

Zijn ogen zijn droog,
toch voelt hij de pijn
Hij kan niet meer huilen
Of is dat maar schijn?

'Uitgehuild', zegt hij
'Huilen heeft geen zin'
Tranen vindt hij zwak
Hij ziet er niets meer in.

Maar tranen vertellen,
wat niet wordt gezegd
Ze tonen gevoelens,
maar hij vindt ze slecht

Zijn ogen staan dof,
omdat ze niet stralen
Lachen doet hij niet,
dat zou niks uithalen.

Lachen is tijdverspilling,
'zinsloos', wat hij beweert
Hij schafte het af,
tot hij het weer leert

Want als je lacht,
voel je je goed
je gaat er van schijnen
Hij zegt dat het niks doet.

Hij wil niet huilen, niet lachen
Hij doet zonder 'al zo lang'
Hij laat zijn emoties niet zien,
Eigelijk is hij bang...

Want als je lacht, als je huilt,
maak je je 'zwak' en 'kwetsbaar'
Hij doet beide liever niet.
Hij is onbereikbaar

Hij volgt zijn eigen weg,
moet om problemen heen zigzaggen
Omdat hij het niet meer wilt,
niet huilen, niet lachen.

31 mei 2007 16:55

waarom gaan bijna alle gedichten over verdriet, pijn, liefde en eenzaamheid?

31 mei 2007 17:14

omdat gedichten vaak gebruikt worden om van je af te schrijven, en dat hoeft niet als je je goed voelt. Ook zijn liefde, pijn, verdriet en eenzaamheid goede inspiratiebronnen.

01 jun 2007 20:59

kelly-aislin-audrey schreef:omdat gedichten vaak gebruikt worden om van je af te schrijven, en dat hoeft niet als je je goed voelt. Ook zijn liefde, pijn, verdriet en eenzaamheid goede inspiratiebronnen.

Nou, niet echt.

Gedichten worden door bekende dichters nooit gebruikt om verdriet en pijn van zich af te schrijven. Een gedicht is daar zelfs niet eens voor bedoeld. Dat tegenwoordig iedereen het daarvoor gebruikt, betekent niet dat het poezië te noemen is.

01 jun 2007 21:14

Verdriet in gedichten is een populair iets ofzo...Ik weet het niet...

In ieder geval;

Het is een heel mooi gedicht

01 jun 2007 21:25

Ik vind hem een beejte lang

02 jun 2007 01:12

Silent Dream schreef:
kelly-aislin-audrey schreef:omdat gedichten vaak gebruikt worden om van je af te schrijven, en dat hoeft niet als je je goed voelt. Ook zijn liefde, pijn, verdriet en eenzaamheid goede inspiratiebronnen.
Nou, niet echt.

Gedichten worden door bekende dichters nooit gebruikt om verdriet en pijn van zich af te schrijven. Een gedicht is daar zelfs niet eens voor bedoeld. Dat tegenwoordig iedereen het daarvoor gebruikt, betekent niet dat het poezië te noemen is.

Hoe weet jij nou weer wat er omgaat in het hoofd van een bekende dichter??? En eerlijk gezegd geloof ik dat niet hoor; dat 'bekende' dichters hun werk nooit gebruiken om verdriet en pijn van zich af te schrijven! Lijkt me nogal onzin zelfs. Sommige gedichten zijn er inderdaad niet voor bedoeld om van je af te schrijven, maar sommige ook wel. Dat ligt aan de schrijver van het gedicht. Als lezer kan je niet bepalen waarvoor iemand het gedicht geschreven heeft; dat weet enkel de schrijver zelf. Maar waarvoor denk je dan dat gedichten bedoeld zijn? Voor het geld? Besteding van tijd, omdat ze niets beters te doen hebben? Of denken ze; ach, laat ik maar eens een gedicht gaan schrijven!? Ik denk dat gedichten vaak gebruikt worden om van je af te schrijven, vaker dan andere redenen. Ik vind ook dat dat vaak de beste gedichten zijn, omdat er vrij veel gevoelens in beschreven worden. Maar zoals ik vroeg; waarvoor zijn gedichten dan wel bedoeld??
Natuurlijk is niet elk gedicht poezie te noemen; maar we hebben het ook niet over poezie, maar over gedichten..

@ x Sanne: vind je? Ik heb veeeeeeeel langere gedichten. Mijn langste is geloof ik getypt 5 kantjes, lettertype 10! Maar hij is inderdaad langer dan gemiddeld gedicht hier en langer dan gemiddeld gedicht van mezelf