hier het volgende stukje voor vandaag ___________________________________________________________________________________
‘Talitha?’ herhaalde hij.
‘Mijn lichaam doet pijn,’ gaf ze toen toe. Die bekentenis was heel wat voor haar. Talitha gaf niet graag toe dat het slecht met haar ging. De afgelopen dagen was gebleken dat dat al helemaal in situaties als deze gold.
Skey deed zijn ogen dicht en liet zijn hoofd tegen de muur rusten. Hij slikte.
‘Het spijt me,’ zei hij. Maar Talitha reageerde: ‘Nee. Het is niet jouw schuld.’
‘Dat is niet waar. Als ik gewoon had gedaan wat hij vroeg, was jij er nu niet zo aan toe geweest.’
‘Je hebt het goede gedaan, Skey.’ Skey hoorde dat het vermoeiend voor haar was om met hem te praten. Hij draaide de zijkant van zijn gezicht naar de muur om haar beter te horen.
‘Nee. Als ik niet zo koppig was geweest, was dit allemaal niet gebeurd.’
‘Hij had het er toch niet bij laten zitten, Skey. Hij had ons toch niet zomaar laten gaan als je had gedaan wat hij wilde.’ Skey schudde zijn hoofd.
‘Dat weet je niet. Misschien wel.’ Hij draaide zijn lichaam wat en leunde tegen de muur. ‘Nu heb je ergens in mee gesleept waarvan ik niet weet hoe ik het af moet maken.’ Talitha’s energie veranderde een beetje. Hij vermoedde dat ze haar ogen dichtdeed.
‘Skey, we hebben het hier over gehad, weet je nog?’ Talitha pauzeerde even en Skey wachtte. Ze klonk moe, maar aan haar stem hoorde hij dat ze wilde praten, dat ze dit wilde zeggen, ook al kostte het haar moeite. Ze ging verder: ‘We hebben gezegd dat we de risico’s zouden accepteren en daar zitten we nu middenin. Het is mijn eigen keuze geweest. Niets hiervan is jouw schuld.’ Hij voelde dat ze wat bewoog, dichter naar hem toe kwam.
‘En weet je wat?’ zei ze. ‘Ik ben blij met de keuzes die ik gemaakt heb. Ik ben blij met het leven dat ik heb geleefd. Ik heb veel moois om aan terug te denken. Als ik nu doodga, ben ik blij dat ik het risico met jou genomen heb.’ Skey slikte opnieuw en hij klemde zijn kaken op elkaar.
‘Het is goed, Skey,’ hoorde hij Talitha zeggen. ‘Ik heb tenminste dat ene gevoeld dat we niet zouden kunnen voelen. Liefde. Ik ben blij dat ik dat meegemaakt heb voor ik doodga. Ik heb liever dan dat het zo eindigt, dan dat ik mijn hele leven zonder dat te voelen door had moeten brengen.’ Het was even stil. Skey hield zijn ogen dicht.
‘Ik ook,’ zei hij toen. Talitha’s energie leek even wat warmer te worden, minder lijdend.
‘Ik hou van jou, Skey,’ zei ze. ‘Ik weet dat ik het nooit gezegd heb, maar het is zo. Het spijt me voor alles wat ik laatst tegen je zei, toen je Bradley was gaan zoeken. Ik vertrouw je en ik hou van jou.’ Ze pauzeerde even. ‘Als ik dit niet overleef, wil ik niet dat je ooit spijt hebt van wat we gehad hebben. Dat heb ik ook niet. Jij bent het beste wat me ooit is overkomen.’ Skey liet zijn hoofd tegen de muur rusten en deed zijn ogen open.
‘Geen afscheid nemen,’ zei hij. ‘Niet doen. Ik laat je niet doodgaan.’
‘Jij niet, maar Brandon wel.’ Skey schudde zijn hoofd.
‘Niet zolang ik leef.’ Hij draaide zijn gezicht naar haar energie toe. ‘En, Talitha?’ Maar zijn gevoel was zo sterk dat hij het niet in woorden hoefde uit te drukken. Aan de andere kant van de wand zei Talitha: ‘Ik weet wat je wilt zeggen. Ik voel het door de muur heen. En ik voelde het al voor die muur er tussen ons was. Geen zorgen, Skey. Ik zal nooit vergeten hoe het voelde.’
thanks voor je meeleven altijd Jenna, is leuk om te zien, erg motiverend haha 
Dit, dit had ik egt helemaal niet verwacht. Aiko in een vampier veranderen?? Hoe kom je daarop? Dat is nog erger dan dat Skey meedoet aan de opdracht. Als hij Aiko in een vampier verandert kan Brandon haar tegen iedereen die hij haat gebruiken. Dan is hij nog machtiger en heeft dan alle touwtjes in handen! 
en als je iemand maar hard genoeg met zijn hoofd tegen een muur stoot, zal hij dat ook niet overleven haha. Die muur is toch nog wat harder, dus die wint het altijd 
