Leuk beschreven hoe hij nog wel merkt wat er om hem heen gebeurd, maar zelf niet meer de energie heeft om er iets mee te doen.
Waren wel weer wat tekstuele dingen, zoals:
- Hij liep een of vier heen en weer.
- Zo bleef hij liggend
- Zie je dan dat hij niet meer kan.
- Reis suste hen echter en skey voelde dat hij bij hen neerknielde.
- We zullen naar jullie allebei aanhoren.
- Wierp ee blik
zie je het zelf ook
en van deze weet ik niet of dit echt een woord is, misschien wel? 'beheersder ' of is het 'meer beheersd'?
Voor wat Maaike zegt: Ik denk dat Spurr wat meer een softie is, daarbij viel het me niet zo op. Bij het volgende stukje tussen Bor en de opzichtiger had ik het zelf ook.
Goed, jullie gaan met mij mee,’ zei hij. ‘Jullie gaan me eens het één en ander uitleggen.’
‘Maar ik heb beloofd hem niet alleen te laten, opzichtiger.’
‘En dat hoef je ook niet, maar ik heb even een paar seconden van je tijd nodig, Bor. Gianno en Jonathan zorgen in de tussentijd voor hem. Je mag zo weer naar hem terug.’
als ik dit iets verder probeer te analyseren:
vond ik door de combinatie van 'ja, maar' + de zin eindigen met 'opzichter' minder bij Bor en het moment passen.
En de zin daarop legt de opzichtiger uit dat Bor straks weer naar Skey kan. Ik denk dat dit wel korter/strakker zou kunnen, de opzichtiger hoeft het niet uit te leggen, hoeft alleen zijn opdrachten te geven. (je hoeft niet/ je mag zo)
Oftewel ik denk dat de karakters hier te beleefd blijven. Door het minder beleefd te maken komt de situatie denk ik net wat pittiger over.
