

____________________________________________________________________________________
Hoofdstuk
Skey werd de volgende nacht aan het begin van de avond wakker. Hij lag samen met Talitha onder het dunne dekbed, in het bed voorin de kajuit. Talitha sliep nog, met haar ogen dicht, tegen hem aan. De sfeerverlichting van de vorige nacht stond nog aan en lucht om hen heen was zacht. De sfeer in de kajuit was nog net zo aangenaam als hij de hele dag geweest was.
Skey realiseerde zich al gauw dat hij wakker was geworden van geluiden aan de andere kant van de deur. Hij herkende de stemmen van Scrooge en Jeremiah. Dat vertelde hem dat de anderen waarschijnlijk allemaal al wakker waren en het buiten alweer donker moest zijn.
Skey keek even naar het plafond terwijl de herinneringen en beelden van de afgelopen dag terugkwamen. Hij glimlachte toen alles weer helder werd en draaide zich om naar Talitha. Ze lag op haar buik, met haar gezicht naar hem toegedraaid en haar ogen dicht. Er stond een gezonde blos op haar wangen en ze zag er vredig uit. Een pluk haar hing voor haar ogen, die bleef haken in haar lange wimpers.
Skey stak zijn hand naar haar uit en zachtjes streek hij de pluk met zijn wijs- en middelvinger uit haar gezicht weg. Talitha werd wakker van zijn aanraking en haar ogen gingen open. Even keek ze hem aan, alsof het een paar seconden tot haar door moest dringen waar ze was. Toen zag Skey dat ook bij haar de herinneringen terugkwamen en er verscheen er een glimlach op haar gezicht. Ze deed haar ogen even dicht terwijl ze zich uitrekte onder de dekens en toen ze ze weer opendeed en hem aankeek, voelde hij hoe er iets warms door zijn lichaam. Het waren haar ogen. Hij zag er dezelfde rust en warmte in als hij gisteren had gezien, maar nu was er nog meer. De lichtjes in haar ogen waren weer terug.
Zijn glimlach verbreedde wat.
‘Hé,’ zei hij. Talitha trok het dekbed op tot aan haar kin en keek hem aan met die heerlijke twinkeling in haar ogen, die hij zo lang gemist had.
‘Hé,’ zei zij ook, op bijna exact dezelfde manier als hij. Skey keek naar haar mooie gezicht.
‘Hoe voel je je?’ vroeg hij. Talitha’s ogen schitterden. Even dacht hij te zien dat de blos op haar wangen wat roder werd, maar het kon zijn dat hij zich dat verbeeldde.
‘Geweldig,’ zei ze. Skey’s stak zijn hand weer naar haar uit en streelde met de achterkant van zijn wijsvinger langs haar gezicht.
‘Je bent mooi,’ zei hij. Talitha’s twinkelende, donkere ogen keken hem aan.
‘Jij ook,’ zei ze. ‘Je was geweldig, afgelopen dag.’ Skey streelde zacht over de zachte huid van haar warme wang.
‘Het was fijn,’ zei hij. ‘Ik ben blij dat je je er goed onder voelt.’ Hij liet zijn hand bij haar hals liggen en streek over haar wang met zijn duim toen Talitha haar vingers over de rug van zijn hand begon te strelen.
‘Ik voel me beter dan in tijden,’ zei ze. ‘Dat effect heb je op mij, Skey. Ik weet niet wat het is. Het is alsof alles ineens klopt als ik met jou samen ben. Alsof alles is zoals het hoort te zijn’ Ze keek hem even aan, met haar hand op die van hem. Toen boog ze wat naar hem toe en ze drukte een kus op zijn lippen.
‘Ik wil je niet kwijt, Skey,’ zei ze. ‘Wat er ook gebeurd, wat de consequenties dan ook mogen zijn. Je bent te belangrijk voor me. Mijn leven is zoveel beter met jou erin.’ Skey keek haar aan en streelde zacht over haar wang. Hij voelde dat ze gelijk had, in haar energie, maar ook in zichzelf. Hij voelde wat zij voelde. Hij zou haar nooit kunnen missen, ook al was het nodig of verstandiger. De klik die hij met haar had was veel te groot, alsof er een connectie was tussen hun zielen die zowel op lichamelijk als geestelijk niveau zo sterk was dat het was of het zo hoorde te zijn. Talitha verwoordde precies wat hij voelde.
‘Ik hoor bij jou, Skey,’ zei ze. ‘Ik ben niet compleet als ik niet bij jou ben. Dat weet ik pas sinds ik je ken, hoe dat voelt. Ik heb altijd iets gemist in mijn leven, waarvan ik niet wist wat het was, tot ik jou leerde kennen. Bij jou voel ik dingen waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden. Dat gevoel wil ik niet meer kwijt, om welke reden dan ookl.’ Skey keek haar aan.
‘Ik weet het,’ zei hij. ‘Ik weet precies wat je voelt. En ik dacht dat ik het zou kunnen, een tijdje, dat ik je achter zou kunnen laten als dat je kansen op een veiliger leven zou vergroten, maar ik weet dat ik mezelf voor de gek houd als ik mezelf dat voorhoud.’ Talitha stak haar hand uit en streek een lange, rode pluk krullend haar uit zijn gezicht.
‘Ik wil geen veilig leven als dat betekent dat ik dat tot in de eeuwigheid zonder jou door moet brengen,’ zei ze. Ze keken elkaar aan. De energie tussen hen was warm, sterk. Toen bogen ze weer naar elkaar toe en ze kusten elkaar weer. Het was of dat bezegelde wat Talitha net had gezegd, omdat het voor allebei duidelijk was dat ze gelijk had. Ze wisten het allebei, dat ze niet zonder elkaar konden zijn. Of het misschien wel konden, maar het niet wilden. De risico’s die daarbij hoorden waren ze bereid te accepteren. Gek genoeg hadden de afgelopen dagen met Brandon dat alleen nog maar duidelijker gemaakt.