Een losse flodder

[Britt]

Één blik en je wereld staat op zen kop. Verliefd op de vriend van mijn broer, waar haal ik het? Toch het gebeurt. Ik zit al vijf minuten lang naar hem te staren. Zijn mooie blauwe ogen gefocust op een stapeltje papieren. Waarom niet naar mij? Ik kraste met mijn stoel over de grond en opeens kreeg ik eindelijk die ene blik.
"Ben je stout geweest?" vroeg hij speels.
Ik vertelde hem alles over die rotstreek van Rita en opeens begon hij over het pakje. Door al die heisa was ik het bijna vergeten, zou ik het nu doen? Ik legde mijn tas op zijn lessenaar en ging er ook maar opzitten. Ik haalde het pakje uit de tas. Het was heel netjes verpakt. Zou hij het wel zelf gedaan hebben? Heel voorzichtig deed ik het open. Het was een bon voor een weekendje Parijs!
"Echt bedankt, ik zou niet weten waaraan ik dit te danken heb !" schierde ik uit.
Ik gaf hem dan ook een kus op de wang, maar toen ik dit deed, draaide hij zijn gezicht. Wanneer zijn lippen de mijne raakten wist ik niet meer wat er gebeurde. Het was net of ik in een soort van coma gezogen werd...

-------------------------------------
Het is misschien heel kort, maar laat je mening zeker weten!

[-Maaike-]

Het is inderdaad super kort. Het is meer een fragment uit een verhaal dan een one-shot, vind ik. Maar dat is denk ik vooral omdat ik meer wil weten, ookal is het opzich wel afgerond

Over het algemeen worden gedachte schuin geschreven en niet wanneer iemand iets zegt, al is dit wel een creatieve manier voor een kort verhaal. Haha.

Goed geschreven!

[Blieje]

Ik begrijp er niks van.... :-O Wie is Rita? En dat stuk met het pakje begrijp ik totaal niet. Was dat pakje voor jou? En die vriend van je broer had jou dat dus gegeven? Of was dat een gedachte? Vind het vrij verwarrend.

Misschien ben ik wel de enige die het niet goed begrijpt, maar toch wil ik het even kwijt. :-D

Groetjes