Zonder jou

[Nutella]

Terwijl ik chemie was aan het leren, kreeg ik opeens inspiratie. Et voila, mijn eerste gedicht:

Eenzaam verdriet
Koud en kil
Met jou was het niet
Zo stil
Zo kou
Zonder jou
geen mij meer.

Ik voel me alleen
Ik lig wakker keer op keer
Zonder jou geen
mij meer.

Ik probeerde
te lachen, alleen
ik leerde
zonder jou geen
mij meer.

Lachen is een wonder
Ik mis ons, wij
Het doet zeer
Maar zonder
jou is mij
niets meer.

[LittleLongboardGirl]

Mooi gedicht! Je valt eigenlijk telkens bij de laatste regels op hetzelfde terug, en dat vind ik juist zo mooi. Je voelt als lezer de pijn van het gedicht zeg maar.
Volgens mij moet kou, in de eerste alinea, wel koud zijn en ik de (een na laatste) laatste regel van de laatste alinea valt op, maar ik weet niet zeker of dat fout is.
Voor de rest heb ik echt géén verstand van gedichten, dus tja. Ik kan alleen zeggen dat ik het een mooi gedicht vind, en helemaal als eerst geschreven gedicht (:

[Nutella]

Dankjewel!
Ik weet dat het normaal koud is, maar ik heb kou geschreven zodat het rijmt op jou

[BrILjanTje]

wow voor een eerste gedicht ziet het er prachtig uit. Het ritme loopt goed en de regels zijn ongeveer van dezelfde lengte.

Ook weet je duidelijk de gevoelens over te brengen zonder vervelend te worden

[Nutella]

Dankjewel

[Lotte]

Wow vet mooi en wat een emotie die je erin legt!

[Nutella]

Dankje, echt leuk om zo'n positieve reacties te krijgen!