Bij deze!dancing in the sun schreef: @xILY beetje laat, maar toch: Net als de hp genoeg moed heeft verzamelt om zijn (of haar) gevoelens op te biechten aan goede vriend/potentiële partner, blijkt die heel anders te zijn dan hp dacht. Hoe anders mag je zelf weten. Vind je het wat?
De date
---
Noëlle wierp een laatste blik in de spiegel. Haar blonde krullen omlijstten haar ietwat ronde gezicht en haar groene ogen maakten het plaatje compleet. Ze haalde diep adem en keek zichzelf in de ogen. Dit kan ik, dit gaat goed komen. Resoluut pakte ze haar schoudertas van de tafel en liep met grote stappen haar slaapkamer uit. Ze holde de trap af en keek in de woonkamer op de grote koekoeksklok. Kwart voor drie, ze was ruim op tijd voor haar afspraak met Jimmy.
Met een glimlach dacht ze aan haar beste vriend. Hij was grappig, leuk, lief en charmant. Bovendien zag hij er ook nog eens heel goed uit en Noëlle voelde zich altijd best wel trots als ze samen waren. Niet iedereen had tenslotte zo’n knappe beste vriend.
Noëlle keek nog eens op de klok en zag dat er al weer een paar minuten verstreken waren. Snel pakte ze haar nieuwe zomerjas van de kapstok, trok hem aan en slingerde haar tas over haar schouder.
‘Ik ga weg, hoor,’ riep ze richting haar moeders werkkamer. Het antwoord hoorde ze niet meer, want ze was al naar buiten gelopen. Haar fiets stond nog tegen de muur en een tiental seconden later fietste ze naar het centrum.
Jimmy en zij hadden afgesproken bij hun favoriete cafeetje. ’s Winters dronken ze er koffie of warme chocolademelk en zomers kochten ze vaak een ijsje of een milkshake. Het was hun stam-cafeetje geworden. Meestal spraken ze eens in de maand af; het was inmiddels traditie geworden.
Deze vrijdagmiddag was echter anders. Noëlle was namelijk van plan Jimmy te vertellen wat ze voor hem voelde. Al een tijdje had ze kriebels in haar buik, niet alleen wanneer ze hem zag, maar zelfs wanneer ze alleen al aan hem dacht. En ze betrapte zichzelf erop dat dat de laatste tijd steeds vaker gebeurde. Het werd echter steeds erger en ze vond dat het hoog tijd werd dat ze het hem ging vertellen. Ze waren tenslotte vrienden, die houden niets voor elkaar achter.
Noëlle glimlachte weer toen ze aan Jimmy en aan hun vriendschap dacht. Ze vond het heerlijk om met hem te praten; hij hielp haar zoveel hij kon en gaf zo nodig advies.
Laatst nog; ze wist niet wat ze moest doen. Ze had een verjaardag van één van de populairste jongens van de klas, maar ze durfde niet zo goed alleen te gaan. Jimmy had aangeboden mee te gaan en had de hele avond geen alcohol gedronken, zodat hij haar die avond weer veilig thuis kon brengen met zijn scooter. Hij had wel vaak een grote mond, maar stiekem was hij heel lief. Ze had ook vaak genoeg zijn minder lieve kant gezien, maar tegen haar was hij altijd lief.
Noëlle haalde diep adem en stopte bij het café. Ze zette haar fiets op slot en sprak zichzelf nog een laatste keer moed in voor ze de deur opende. Ze groette de barman en liep direct door naar achteren, naar hun favoriete tafeltje. Nog een groot pluspunt aan Jimmy was dat hij er altijd al zat voor zij kwam en dat hij dan al drinken had besteld. Nu ook weer, ze liep naar ‘hun’ tafeltje en hij zat er al, breed grijnzend.
‘Hai beauty.’
De kriebels in haar buik werden heftiger naarmate ze dichterbij kwam. ‘Hey,’ lachte ze terug.
Hij klopte op de stoel naast hem en terwijl Noëlle haar jas uittrok, pakte hij haar tas aan. Ze ging naast hem zitten en ze kletsten wat, tot Jimmy opeens zei: ‘Hé, je moest me nog wat vertellen.’
Dat was waar. Ze had hem gisteren al gezegd dat ze hem ‘iets’ moest vertellen, zodat ze niet meer kon terugkrabbelen. Het was alleen wel erg moeilijk om het nu te vertellen. Bovendien wilde ze hun vriendschap ook niet op het spel zetten.
Hij keek haar aan met die typische grijns op zijn gezicht en ze probeerde te bedenken hoe ze kon beginnen.
‘Ja, ik moet iets vertellen,’ begon ze toen langzaam.
‘Uw drankjes, geniet ervan,’ kwam de barman er tussen. Jimmy bedankte de man en Noëlle nam snel een slok van haar drankje, dankbaar voor het korte uitstel dat ze had. Net toen ze haar glas weer wilde neerzetten en Jimmy wilde vertellen wat ze voor hem voelde, ging zijn mobiel af. Hij keek wie er belde, verontschuldigde zich en nam op.
Weer uitstel, fijn. Ze was wel benieuwd naar de persoon aan de andere kant van de lijn en probeerde mee te luisteren. Het was niet duidelijk wat de andere persoon zei, maar ze kon Jimmy’s woorden goed volgen.
‘Ja, leuk. … Top! … Euhm… Vanavond half zeven? Is dat goed?’
Jimmy bleef even stil en grijnsde toen: ‘Oké, komt goed. Zie je dan! … Kus.’
En hij borg zijn mobiel weer op. Zijn gezicht verried niets, maar Noëlle dacht toch zeker te weten dat hij ‘kus’ zei. Dat zei hij bij haar nooit. Zou hij …?
‘Noëlle, wat wilde je me vertellen?’ Zijn gezicht kwam dichterbij het hare en zijn donkere ogen keken haar indringend aan. ‘Wat is er?’
‘Ik…,’ aarzelde Noëlle. ‘Ik vind… Ik… Eigenlijk heb ik…’
Net toen ze de juiste zin geformuleerd had, werde ze opnieuw onderbroken. Weer zijn ringtone. Ze had al ‘ik vind je’ gezegd, toen hij haar vol berouw aankeek en zijn mobiel oppakte.
‘Leuk,’ maakte Noëlle haar zin mompelend af. Dit keer was ze nog nieuwsgieriger naar zijn gesprekspartner; hij had immers met een ‘sorry-gezicht’ opgenomen. Een meidenstem was te horen, maar wat ze zei kon Noëlle helaas niet verstaan.
‘Vanavond is prima. Wordt wel wat later, want ik moet eerst naar m’n oma. … Ja, top. Tot vanavond, schat. … Ja, ben er rond een uur of tien.’
Noëlle hoorde een hoge meidenlach aan de andere kant van de lijn en zag Jimmy’s grijns.
Wat was dit?
Hij legde zijn telefoon weer weg en keek haar aan. ‘Sorry, wat zei je net?’
‘Ga je naar je oma? Gaat het niet goed met haar?’ veranderde Noëlle van onderwerp.
Jimmy fronste verbaasd zijn wenkbrauwen.
‘Dat zei je net aan de telefoon,’ verduidelijkte ze.
Hij lachte even. ‘Het gaat prima met d’r en ik ga er niet heen. Vanavond niet, tenminste. Maar het zou voor Charlotte een beetje lullig zijn als ze weet dat ik in het begin van de avond met Lara heb afgesproken, die twee mogen elkaar niet zo, geloof ik. En de truc van m’n oma werkt altijd.’
Zijn verhaal verwarde Noëlle. ‘Charlotte en Lara?’
‘Ja, misschien ken je ze wel. Zaten een paar jaar geleden bij me in de klas. Ze vroegen of ik zin had iets af te spreken vanavond.’
‘Allebei?’
Jimmy knikte bevestigend.
Hij heeft dus net twee dates gemaakt voor vanavond, schoot er door Noëlle's gedachten. ‘Dus, je gaat vanavond weg?’ checkte ze voor de zekerheid.
‘Ja, eerst naar de tennisclub en dan nog uit.’
Vreemd genoeg verbaasde het antwoord haar niet.
‘Maar je ging me iets vertellen,’ begon Jimmy nog eens.
‘Oh, ’t is niets, ik had een voldoende voor wiskunde. Bedankt voor je bijles,’ verzon ze snel.
Hij klapte in zijn handen. ‘Wat goed, gefeliciteerd!’
Noëlle glimlachte even en nam nog een slok van haar drankje. Ze wilde nu ook alles weten. ‘Dus, je hebt vanavond twee dates?’
‘Nou, ja, dates… Gewoon wat afgesproken.’ Hij haalde zijn schouders op.
‘En doe je dat vaker?’ ging ze door.
‘Ja,’ antwoordde Jimmy langzaam, benieuwd waar ze op aanstuurde.
‘Maar je hebt geen vriendin, toch? Anders had je me dat wel verteld.’ Onbewust hield ze haar adem in. Als hij wel een vriendin had, had het helemaal geen nut hem te vertellen wat ze voelde. Dan had hij waarschijnlijk helemaal geen behoefte meer aan een beste vriendin.
‘Nee joh, ik hoef geen vaste relatie, daar heb ik de rest van m’n leven nog voor.’ Hij lachte even.
‘En dat weten die meiden ook?’ vroeg Noëlle spottend.
‘Ja. Nee. Nou… misschien? Waarschijnlijk niet,’ antwoordde hij aarzelend.
Noëlle was even stil, ze had nu genoeg om over na te denken. Jimmy had zijn grijns weer teruggevonden.
‘Ze mogen denken wat ze willen, ik blijf nog wel even single. Er zijn genoeg meiden die achter me aan jagen, maar gelukkig ben jij anders. Daarom ben je ook mijn beste vriendinnetje.’ Hij sloeg zijn arm om haar heen en drukte een kus op haar wang.
Ze liet een geforceerde glimlach zien. Was zij anders? Of was hij anders tegenover haar?
‘Hé, schat, ik moet gaan, m’n zusje komt uit school en anders is ze alleen thuis. Spreek je snel. Bye!’
En weg was hij. Noëlle bleef alleen achter, haar hoofd vol gedachten die allemaal op hetzelfde neerkwamen.
Jimmy is een player.
Misschien had ze het al die tijd wel geweten, maar had ze het nooit aan zichzelf toe durven geven. Nu kon ze er niet langer omheen; hij had het zelf gezegd. Hij was player en single, en zo te horen was hij nog lang niet van plan dat te veranderen.
En nu? schoot er door haar hoofd. Wat moest ze nu doen? Noëlle snapte wel dat het niet veel zin had te wachten tot Jimmy anders was. Blijkbaar vond hij zichzelf geen type om een vaste relatie te hebben, maar hun vriendschap ging uitstekend.
Daar laten we het dan maar bij, dacht Noëlle.
Was ze teleurgesteld? Ja.
Verrast? Nee, eigenlijk niet.
Ze raakte nu in elk geval niet haar best vriend kwijt, maar dat was slechts een schrale troost. Wel de enige, op het ogenblik. Jimmy bekeek haar blijkbaar niet op die manier, dus ze nam zich voor haar gevoelens uit te zetten en volledig voor hun vriendschap te gaan, hoe moeilijk dat ook zou mogen worden.
Haar telefoon bliepte en Noëlle bekeek het net binnen gekomen sms-bericht.
‘Leuke jas trouwens! Nieuw zeker? (; xx’
Noëlle glimlachte. Dat was ook iets wat geen jongen op zou vallen, behalve Jimmy natuurlijk. Misschien was het wel beter dat hij gewoon haar beste vriend zou blijven, ze zou in ieder geval niets te kort komen zolang hij achter haar stond. Hij was een goede vriend; eentje waar ze veel aan had. Ze zou hem voor geen goud uit haar leven willen zien vertrekken, ze hadden elkaar nodig.
Ze stuurde een ‘dankjewel’ en een ‘kus’ terug en stond glimlachend op. Ze wist dat Jimmy al had betaald – al had hij dat niet gezegd – en liep naar buiten. Ze kwam heel anders het cafeetje uit dan ze binnen was gekomen, maar dat maakte niet uit; het was goed zo.
---
top! haha