Knorren

[pulpo]

1.

“Ik heb dus een godsgruwlijke hekel aan jongens, omdat jullie er schijnbaar van overtuigd zijn dat alle meisjes netjes thuisblijven om de petunia’s te wateren. Ik zeg het je, ik haat petunia’s. Ik wil gewoon seks. Ja, daar schrik je van he? Seks. Als je denkt dat je mij blij kan maken met een chocoladefontein en een flinke dosis gejank, gelieve je hoofd in de WC te deponeren.” Tevreden nam ik een slokje van mijn bier, terwijl ik de jongen die ik zojuist met deze informatie had verlicht vrolijk aankeek. Dat had ik nou even behoorlijk goed verwoord. Sterker nog, als het aan mij lag was het gesprek nu dan ook net zo behoorlijk afgelopen.

Blijkbaar dacht mijn gesprekspartner, die noodzakelijkerwijs tegen de bar aanhing, daar anders over. "Wat?" Compleet van de kaart gebracht poogde hij zijn kletsnatte dasje recht te trekken. Zijn onbegrip reikte echter dermate ver dat hij zelfs de moeite nam om er een tweede volzin uit te lallen. "Ben je pot?”

Even was ik uit het veld geslagen, niet door het ingewikkelde vraagstuk wat hij me had voorgelegd, maar meer omdat hij oprecht geïnteresseerd leek in het antwoord. Het eerste stukje oprechtheid wat ik die avond had gezien, en dat raakte me toch wel een beetje.

“Zeg, alleen omdat je zo’n incapabele zak bent, betekent het dus niet dat je geen meisje kan krijgen, he,” zei ik met zo’n brede glimlach dat ik er zelf ook een beetje blij van werd. Mijn hand kneep even bemoedigend in zijn arm. “Ik vergeef het je!”

Ik nam een flinke teug van mijn lauwe biertje, veegde mijn mond af met mijn mouw en wierp hem echt een ontzettend aardige blik toe voor ik me omdraaide en inzag dat het nog een lange avond ging worden. Voor me bevonden zich nog honderden dronken in het pak gehesen studenten met vermurwde grootheidswaan, waarvan de meesten bezig waren om elkaar bij het revers te grijpen en tegen de grond te duwen. Dat was het eerste van vele momenten die avond dat ik het liefst wilde wegzakken in alle ellende. Stilletjes beet ik op mijn lip en klemde ik mijn glas steviger in mijn hand. Waar was ik in godsnaam beland? En belangrijker nog: waar in godsnaam was Kevin?

[Christian Damen]

Interessant begin, het zorgt er wel voor dat je benieuwd wordt naar wat er hierna komt. En dat is goed.

Ik had een 'uh wat' momentje toen je van petunia's direct overstapte naar 'Ik wil gewoon seks.' Goed gedaan!

Het is een beetje onduidelijk waarom zijn dasje kletsnat is, als je hier verder niks mee doet zou ik het weglaten. Anders ben ik benieuwd naar de uitleg.

Mijn volgende vraagstuk is waarom haar biertje lauw is. Ze komt op me over als iemand die kalmpjes doordrinkt van haar biertje, en dan zou het dus niet lauw horen te worden (dat kost toch zeker wel 30-60 mins).

Eén tekstueel dingetje:

veegde mijn mond af met mijn mouw en wierp hem echt een ontzettend aardige blik toe

Zoals je hem nu formuleertje probeer je de lezer te overtuigen dat ze een aardige blik toewierp.
'Nee, echt, ze wierp een ontzettend aardige blik toe.'
Ik zou het gewoon zo laten:
...veegde mijn mond af met mijn mouw en wierp hem een ontzettend aardige blik toe ...
of
...veegde mijn mond af met mijn mouw en wierp hem een echt ontzettend aardige blik toe ...
Maar het tweede vind ik niet zo mooi, aangezien 'ontzettend' in deze zin hetzelfde toevoegt als 'echt', maar dan sterker.

~Chris

[pulpo]

thanks! (: ik kijk even wanneer ik nog iets post, waarschijnlijk ergens volgende week ivm tentamen.