Macht heeft een prijs

[lisbeth]

Opdracht: Een ambitieuze jonge tovenaar heeft een nieuwe manier gevonden om magie te gebruiken die veel krachtiger werkt dan alles wat men tot dan toe gewend was. Maar hij vindt langzamerhand uit dat zijn uitvinding een hoge prijs heeft...

MarquiseCarabas: Ik heb geprobeert me aan je opdracht te houden, ik hoop dat het me een beetje gelukt is.
Ben heel slecht in korte verhalen te schrijven, ben meer gemaakt denk ik voor lange verhalen.
----------------------------------------------------------------------------------------------

In de hoogste toren van een het tovenaarshof zit een jongeman een groot, dik en stoffig boek te lezen wanneer de deur open gaat en er een oude man binnen strompeld.
“Meester!” roept de jongeman en springt recht om zijn meester in bed te helpen.
“Rustig maar Draziw, ik ben alleen maar wat uitgeput.”
“U heeft weer te veel magie gebruikt.” Zucht Drizaw en begint snel thee te maken.
“Is die spreuk dan zo moeilijk?” vraagt Drizaw even later als ze aan het drinken zijn. Zijn meester staart in zijn kopje en knikt.
“We zijn gewoon niet krachtig genoeg.” Zucht de meester waardoor Drizaw hem verbaasd aankijkt.
“Niet krachtig genoeg? Dat meent u toch niet meester, jullie zijn wel met twintig en jullie zijn de sterkste tovenaars van het land.”
“Toch zijn we niet sterk genoeg.”
“Doe de spreuk dan niet.”
“Drizaw! We moeten wel als we dit jaar stand willen houden tegen de andere landen.” Drizaw staat zwijgend op.
“Slaapt u maar meester, dan kunt u morgen weer vol kracht aan het werk.” De oude man knikt en legt zich neer. Even later klinkt er zacht gesnurk door de kamer. Drizaw kijkt naar zijn meester en zucht. –Hij is te oud voor dit. En als wat hij zegt waar is halen we nooit het volgende jaar.- denkt Drizaw. Ieder jaar is er een groot toverduel tussen de twintig sterkste tovenaars van elk land. Drizaws land heeft het tot nu toe altijd gehaalt, maar dit jaar ziet er naar uit dat de andere landen veel sterker zijn dan vorig jaar. Dus hebben de tovenaars besloten om een oude spreuk te gebruiken, maar die blijkt te veel magie te verbruiken en de tovenaars hun magie is ook niet krachtig genoeg.
-Ik moet iets vinden om krachtigere magie te gebruiken.- denkt Drizaw en krijgt dan een idee. Hij pakt het oude boek dat hij aan het lezen was en begint er in te bladeren.
“Allee, waar stond dat ook al weer?” mompelt hij en blijft door bladeren.
“Aha! Gevonden.” Met een plof legt hij het boek op de tafel en bekijkt de pagina goed. Het is eigenlijk een soort sprookjesboek, maar in dat boek komt een tovenaar in voor die magie op een vreemde mannier gebruikt.

Normaal moet iedere tovenaar een stok of staf hebben waarmee ze magie gebruiken, en alleen de sterkste kunnen het zonder. Alleen in dit verhaal heeft de tovenaar een soort drankje dat er voor zorgt dat hij veel sterkere magie kan gebruiken.
“Ik ga dat maken en dan winnen we zeker dit jaar.”
Weken aan een stuk probeert hij verschillende ingrediënten, maar het mislukt steeds. De eerste keer ontplofte heel het ding en de tweede keer kleurde heel zijn huid paars. Na een poosje gaf hij het op.
“Waarom zo een lang gezicht Drizaw?” vraagt zijn meester.
“Ik probeer een drankje je te maken, maar ik heb niet de juiste ingrediënten.”
“Ga ze dan zoeken.”
“Maar waar? Ik heb al overal gekeken en al alles geprobeert.”
“Zeker weten?” Drizaw knikt.
“Van keukenzout tot vogelstront. Niets werkt.” Even is het stil, dan pakt Drizaws meester een papier en schrijft er iets met krullige letters op.
“Hier, ik geef je toestemming om buiten de poorten te gaan.” Drizaw kijkt verbaasd van het papier naar zijn meester.
“Echt?”
“Ja, je hebt al genoeg hier boven gezeten. Ga wat van de wereld genieten en vind je ingrediënten.” Drizaw rukt het papier uit zijn meesters handen en springt een gat in de lucht van vreugde.
“Wees wel optijd binnen!” roept zijn meester nog en schudt lachend zijn hoofd.
“Het is toch zo een goede jongen, hij verdient het.”

Buiten toont Drizaw het papier aan de wacht en de poort wordt open gedaan.
“Eindelijk.” Zucht hij en stapt met een geheven hoofd door de poort, die achter hem terug in het slot valt.
“Yeey! Ik ben eindelijk na die zes jaar buiten!” roept hij vol vreugde en gaat opzoektocht naar voorwerpen die lijken op de ingrediënten in het boekje.
Jammer genoeg heeft hij tegen de middag nog niets gevonden. Hij laat zich op grond zakken en trekt zijn schoenen uit.
“Man, ik moet echt vaker stappen.” En hij kijkt naar zijn knal rode, wat opgezwollen, voeten.
“Wel wel wel, wat hebben we hier. Een jonge tovenaar.” Drizaw draait zich geschokken om en ziet achter hem een man staan die een langemantel, met en kap die zijn gezicht verbergt,aan heeft .
“Wat doet een tovenaar zo jong als jij alleen buiten het tovenaarshof?”
“Ik zoek ingrediënten voor een drankje.”
“Een drankje?”
“Ja, het zou er voor moeten zorgen dat je veel krachtigere magie kunt gebruiken dan normaal.” Drizaw toont de bladzijde in het boek en er verschijnt een glimlach op de man zijn gezicht.
“Wat een toeval, ik heb die ingrediënten.”
“Echt! Hoeveel wil je er voor?”
“Niets, buiten dan dat je dit papiertje tekent.”
“Wow, dat is zo vriendelijk van u.” Snel ondertekent Drizaw het papier, zonder het te lezen, en krijgt een zakje met al de ingrediënten.
“Echt erg bedankt. Zou ik u naam mogen...” Tot zijn verbazing is de man nergens te bespeuren.
“Dan niet.” Snel trekt hij zijn schoenen weer aan en keert terug naar het tovenaarshof, waar hij direct aan het drankje werkt. –Nu nog een proefkonijn vinden.- denkt Drizaw en krijgt dan een idee. Die avond moet zijn meester weer verder werken aan de zware spreuk en voor dat hij vertrekt maakt Drizaw thee klaar. In zijn meester kopje doet hij een scheutje van het drankje. Zijn meester merkt er niets van, drinkt het op en vertrekt naar beneden. Al wat Drizaw nu kan doen is wachten.

“Drizaw! Drizaw!” Iemand komt roepent naar boven.
“Wat is er?”
“Kom snel, je meester is onwel geworden.” Snel gaan ze naar beneden, waar zijn meester op de grond ligt.
“Meester!” snel hurkt Drizaw naast zijn meester.
“Wat is er gebeurt?”
“We begonnen met de spreuk toen je meester opeens veel sterkere magie gebruikte dan we ooit gezien hebben.”
“Maar vlak daarna greep hij naar zijn hart en viel op de grond.” Er komen twee mannen in het wit gekleed naar binnen en brengen Draziws meester naar de ziekenboeg.
“Het spijt ons zo van je meester. Laten we hopen dat het niet al te erg is.” Maar Drizaw denkt helemaal niet aan zijn meester. –Je meester opeens veel sterkere magie gebruikte.- De woorden galmen door zijn hoofd en er verschijnt een glim op zijn gezicht. –Het is gelukt.-
Hij haast zich terug naar de kamer en kijkt in de zak, die tot zijn verbazing weer vol zit. Hij maakt een grote portie drank en weer is de zak vol.
“Ik kan dit verkopen en dan wordt iedereen sterker. We gaan dit jaar zeker winnen.” Lacht Drizaw en hij begint een voorraad aan te maken.

In het begin twijfelt iedereen, maar wanneer ze het super resultaat zien kopen ze het meteen. Al snel gebruikt iedere tovenaar en niet tovenaar het drankje. Drizaw wordt geprezen door iedereen en hij is dol gelukkig. Tot dat er vreemde gebeurtenissen gebeuren.

Het begon met één geval. Een oude vrouw had het drankje gekocht en opgedroken. Ze gebruikte de magie, maar daarna kreeg ze een hartaanval en stierf. Niemand zocht er iets anders achter, ze was oud en de kracht zou haar te veel geweest zijn, maar een week later stierf er een meisje van zes. Toch bleef iedereen het drankje gebruiken, ze konden niet meer zonder. Steeds meer en meer mensen stierven door het drankje, en Draziw begint angstig te worden.

“Drizaw, er zijn weer drie sterfgevallen. Enig idee waardoor het zou kunnen komen?”
“Ik heb geen idee.” Piept hij angstig onder de blik van negentien tovenaars.
“Dat drankje, hoe kom je er eigenlijk aan?”
“Ik heb het zelf uitgevonden, zelfs de ingrediënten heb ik zelf gezocht. Nou ja gezocht, meer gekregen.”
“Gekregen?”
“ja, van een man en het werkt prima.” Zegt Drizaw, maar de tovenaars luisteren al niet meer. Ze sturen iemand meteen naar de toren om de zak te halen.
“Hé! Dat is mijn zak, als je ook het drankje wil moet je het maar kopen.” Zegt Drizaw wat boos, maar nog steeds luisteren ze niet naar hem. Wanneer ze de zak open doen onstaat er verwarring.
“Draziw, waar heb je deze vandaan?” Drizaw zucht.
“Zei ik net al, een man gaf ze me.”
“Heeft je meester je niet geleerd om nooit iets van vreemde aan te nemen?”
“niet echt, maar wat is er nu mis met mijn zak?”
“Dit, mijn beste jongen, zijn verboden ingrediënten. Wat jij gemaakt hebt is niet het drankje uit je boek.”
“Toch wel, iedereen kan krachtiger magie gebruiken.”
“Ja, maar in ruil verliezen ze hun levensduur.”

Drizaw staart vol ongeloof naar de tovenaar voor hem.
“Hun levensduur?”
“ze leven minder lang en sterven snel. Het staat op de taboo lijst, normaal kan niemand er aan geraken.” De tovenaars overleggen even en nemen dan een besluit.
“Het tovenaars duel komt voor.”
“Daarna vernietigen we al de drankjes en verbranden we ieder sprookjesboek waar dat verhaal in staat. We willen dit niet nog eens mee maken.” Ze laten Drizaw alleen achter, die in strijd is met zich zelf. Aan de ene kant wil hij het sterven van de mensen stoppen, maar aan de andere kant vind hij het super dat mensen hem bewonderen en loven voor zijn uitvinding. Na lang piekeren wint zijn machtlust het over zijn angst en neemt hij een besluit die veel zal veranderen.

“Beste mensen! Luister naar me!” Drizaw staat op de markt op een kistje en probeert de aandacht te trekken van de mensen.
“Alstublieft luister allemaal! Dat drankje dat jullie drinken zorgt er voor dat jullie minder lang leven!” Een paar mensen blijven staan en na een poosje reageert iemand.
“En dan? We hebben te minsten ook magie.”
“Ja, het maakt het leven veel gemakkelijker.” Steeds meer en meer mensen roepen hun mening en Drizaw moet lachen.
“Ik snap dat maar al te goed, daarom dat ik hier ben gekomen om jullie te waarschuwen. De sterke tovenaars willen al de drank vernietigen en ze gaan er voor zorgen dat ik het nooit meer kan maken. Ik vraag jullie hulp om hen tegen te houden.” Natuurlijk willen de mensen het niet kwijt en na een poosje staat er een hele groep bewapend met stokken, pannen en nog meer, en met Drizaw voorop naar het grote tovenaarsduel.

Dat gevecht was zo geweldadig en groot dat het in al de geschiedenis boeken werd geschreven. Drizaw en de dropelingen waren de grote overwinnaars en ze verstoten de twintig tovenaars. Drizaw wordt tot de sterkste tovenaar gekozen en leid sinds dien het land. Drie jaar lang is Drizaw aan de macht en de drank wordt al snel ook in andere landen verkocht en Drizaw geniet van zijn groot succes.Tot er op een stormige avond aan de poort geklopt wordt. Het is de man die hem het zakje had gegeven.

“Ik kom je halen.”
“Mij halen?”
“Staat in het contract.”
“Welk contract?” Dan herinnert Drizaw het papiertje.
“Je hebt me er ingeluist.”
“Is jou fout dat je het niet gelezen hebt.” Lacht de man en overhandigt het papiertje aan Drizaw, die het snel leest. Zijn ogen worden steeds groter en groter.
“Nee, ik weiger om met je mee te gaan.”
“Tutuut, jij gaat mee. Je hebt mijn zakje voor drie jaar gehad en in het contract staat dat je na drie jaar het zakje terug geeft, plus je leven.”
“Maar...” Drizaw ziet dat er niet tegen te spreken valt en probeert weg te rennen.
“Jij komt niet weg.” Iets komt op Drizaw af en zijn gil vult het tovenaarshof. Wanneer de bewakers boven komen is de kamer leeg.

Niemand heeft Drizaw meer gezien en net als hij waren al de drankjes verdwenen. Omdat ze een leider nodig hebben smeken ze de twintig tovenaars om terug te komen. Na lang twijfelen keren ze toch terug naar het tovenaarshof en het land is terug zo als het was.

[Saskjezwaard]

As promised zal ik je verhaal eens onder de loep nemen :p
Ik heb eerst wat schrijftechnische dingetjes die je niet goed doet: gedachten en dialoog. Dat zijn van die dingetjes die gewoon iemand tegen je gezegd moet hebben, dat leren ze jammer genoeg niet op school :') althans, niet bij mij
Maar goed, de gedachten:

–Hij is te oud voor dit. En als wat hij zegt waar is halen we nooit het volgende jaar.- denkt Drizaw.

Dit zie ik je een paar keer doen en daarbuiten dat heel mijn mierenneuker-geest er tegen in opstand komt (triest eigenlijk xD) is het dubbelop :p als je neerzet dat iemand denkt, dan hoeft er niet een of andere constructies om aan te geven dat iemand denkt. Dus ipv bovenstaande, moet dit:
Hij is te oud voor dit. En als wat hij zegt waar is halen we nooit het volgende jaar, denkt Drizaw.

Je kan ook aangeven dat iemand denkt zonder telkens erbij te zetten 'denkt hij', 'denkt zij', dan zet je de tekst cursief neer. Dat leest wat rustiger en krijgt mijn mierenneuker-geest geen hartaanval :p
Dus:
Hij is te oud voor dit. En als wat hij zegt waar is halen we nooit het volgende jaar.

En de dialoog. Heb je ooit de schrijfles gelezen over de dialoog? Anders kan ik je hem aanraden, die legt wat uitgebreider uit wat ik nu in het kort probeer uit te leggen. Je kan hem hier vinden: http://onlineverhalen.nl/forum/viewtopi ... =87&t=7224

Je doet het al goed bij de vraagtekens, maar bij de gewone zinnen eindig je verkeerd. Voorbeeld, oh voorbeeld, waar zijt gij?

“U heeft weer te veel magie gebruikt.” Zucht Drizaw en begint snel thee te maken.

Dit hele gequote stuk is eigenlijk één hele zin. Het tweede deel gaat namelijk verder op hoe het eerste gedeelte gezegd wordt. En omdat in zinnen zelf geen punten en hoofdletters mogen, worden die vervangen door komma's en kleine letters :p
Dus:
“U heeft weer te veel magie gebruikt,” zucht Drizaw.
Zo leest het namelijk veel vloeiender, dan telkens dat haperende van die punten en hoofdletters :p
Als je er niks van snapt (wat ik goed begrijp, na zoveel keer ben ik nog steeds een ramp in dit gedeelte uitleggen --' ), zou ik de schrijfles goed doorlezen :p

Dat waren de schrijftechnische dingetjes, zoals ik al zei, die moet iemand gewoon tegen je gezegd hebben en dan kan je dat toepassen en dan wordt je tekst gelijk een stuk verzorgder.

Nu over je stijl. Als ik ooit een zesjarig kind heb dat zo schrijft, zou ik het meteen naar een hoogbegaafde school sturen :p dus dat is gewoon onzin, hadden we eigenlijk al besloten, maar nu is het dubbel bevestigd xD je hebt alleen wel een 'lege' stijl, waarmee ik bedoel dat je snel door gebeurtenissen heengaat zonder te beschrijven wat er in de omgeving gebeurt. Zonder die beschrijvingen mist het verhaal opvulling, waardoor het lijkt alsof je overal doorheen racet. Geloof me, dat hebben veel beginnende schrijvers :p
Voorbeelden zijn, zoals bij alles, wel het beste om uit te leggen wat ik precies bedoel. Dus ik heb het begin van je stuk hieronder herschreven op de manier waarop ik een scene zou beginnen. De eerste alinea even een korte inleiding van het hoofdpersonage, om het duidelijker te maken voor de lezer. Bij de tweede alinea begint de actie (binnenkomst van meester). En daarna de dialoog, waar ik altijd veel details in gooi. Misschien ook te veel haha :p
Dit is trouwens alleen als voorbeeld! Ik zeg niet dat dit perfect is ofzo en dat jij ook precies zo woord voor woord moet beginnen, nee, vooral niet! Je moet je eigen schrijfstijl ontwikkelen en niet klakkeloos die van een ander overnemen :p even waarschuwinkje van vooraf ghehe xD


In de hoogste toren van het tovenaarshof is een jongeman uit een boek aan het lezen. Omdat het veel te zwaar is om in zijn handen te houden, ligt het voor hem op tafel. Aandachtig glijden zijn ogen over de beschreven pagina's. Het fijne handschrift is moeilijk te lezen, maar hij is de hanenpoten van zijn meester gewend.
De jongeman is zo in zijn boek verdiept dat hij de voetstappen op de trap niet hoort. Pas als de deur opengaat kijkt hij verstoord op, om geschrokken overeind te komen. Zijn meester strompelt de kamer binnen. De rimpels lijken zich nog dieper in zijn gezicht gegraven te hebben.
"Meester!" roept de jongeman geschrokken en rent op de tovenaar af. Zijn meester legt dankbaar zijn trillende hand op de arm van de jongen. Met zijn hulp weet de oude man bij zijn bed te komen.
"Rustig maar, Draziw, ik ben alleen maar wat uitgeput."
"U heeft weer te veel magie gebruikt," zucht Drizaw. Hij loopt naar de ketel toe die boven het vuur hangt en vult die met water. Zijn meester geeft geen antwoord, maar daar had Drizaw ook niet op gerekend. Hij vult twee theebollen met wat zwarte thee en hangt ze in twee kopjes
"Is de spreuk dan zo moeilijk?" vraagt hij terwijl hij gaat kijken bij de ketel.
"We zijn gewoon niet krachtig genoeg."
Drizaw draait zich met een ruk om. "Niet krachtig genoeg? Dat meent u toch niet, meester? Jullie zijn wel met twintig en jullie zijn de sterkste tovenaars van het land!"


Jaa, de mierenneuker in mij moet het thee maken weer verlengen omdat water in een ketel boven het vuur niet snel kookt xD sorry voor dat :')

Je dialogen trouwens, het stuk wat echt gesproken wordt, komt mooi natuurlijk over! Dat is heel fijn, om dat aan te leren is volgens mij best moeilijk. Dus bravo :p en je weet wel wat je doet, maar ja, je gaat er te snel doorheen :p details, details!
Ik denk dat het jou heel erg kan helpen als je een heel simpele oneshot doet, bijvoorbeeld over een dag in de klas. Of een ochtend waarbij blijkt dat je band lek is en je door de sneeuw moet lopen naar school (sneeuw is mooi te beschrijven, dwarrelende sneeuwvlokjes... :3) Niet heel spannend, maar dat geeft jou denk ik ruimte. Kan je er wat mee oefenen :p

En sorry voor de veel te lange reactie, ik hou van mezelf zien schrijven :') hopelijk heb je er wel iets aan!

[lisbeth]

dit noem ik pas eens goed uitgelegd wat er mis is met mijn schrijfstijl. Ik snap nu wat ik moet aanpassen.
echt super bedankt

Over dat de hp denkt heeft iemand me ooit op die andere site gezegd dat het zo moest, zo tussen streepjes zetten. Vooral in mijn ene verhaal zet ik het tussen streepjes, omdat wat één van de personages zegt al schuin staat.

er hebben er al veel iets gezegd van die komma in de dialogen , maar toch zet ik steeds een punt inplaats van een komma. Moet er echt op leten dat ik dat niet meer ga doen.
Ik zal eens porberen dit stukje te verbeteren en dan hier te posten.

[masterbreel]

Ik vind het een hele leuke one shot. Je gaat inderdaad vrij snel door de gebeurtenissen heen, dus was Saskje zegt, voeg wat details in. Beschrijf de grote poort deur die zo zwaar open gaat, vertel dat de (leerling?) tovenaar zijn getekende papiertje moet laten zien, dat goed gemaaide gazon (al dan niet door onderdanige dwergen oid), maken het verhaal leven en meer sprekend naar voren komen.

Al met al vind ik het een leuke, goed te lezen one shot, die zonder afbreuk te doen aan het tempo van het verhaal of de kracht ervan een stuk langer had kunnen (moeten?) zijn. Zoals Saskje ook al zei, zeker niet het werk van een 6 jarige!

[lisbeth]

Al met al vind ik het een leuke, goed te lezen one shot

Dat hoor ik vaak, dat mijn verhalen goed te lezen zijn. Nu moet ik er alleen meer details in zien te stoppen

Misschien dat ik van deze on shot een verhaal ga maken, dan kan ik meer aandacht besteden aan de gebeurtenissen. Ik wist niet hoe lang een one shot mocht zijn vandaar dat ik het zo kort mogelijk wou houden.

[masterbreel]

Slim! Ik denk inderdaad dat je de one-shot best wel prima kan uitschrijven tot een 'echt' verhaal. Niet al te lang misschien, maar er zitten stukken in je verhaal die een grote tijd beslaan, die zou je sowieso kunnen uitwerken Ook het leven in het dorp, of van de raad van tovernaars kan je uitschrijven, al met al genoeg stof!