Het meisje zonder woorden

[paardkirsten]

Inleiding

ze kwam aangelopen, eindelijk een plek waar ze thuis hoorde. Ze liep naar binnen. En toen gebeurde het. Het was weg!

hoofdstuk 1
het begin, het ongeluk!

Ze werd wakker, ze had naar gedroomt. Dat ze werd opgeslokt door de duisternis. Ze kleden zich aan en ging naar beneden om te ontbijten.
Na een broodje te hebben gegeten in de keuken was het tijd om de kippen te voeren. De kippen stonden in de achtertuin. In een grote ren.
Na de kippen te hebben gevoerd ging ze naar de stallen.
Daar zadelde ze het paard van haar vader, en reed naar school. Het was de laatste dag voor de vakantie, en ze had er zin in. Want morgen zou ze een trektocht mogen maken.

Op school begon ze met haar biologie, bah, daar had ze niet zo'n zin in, ze had veel meer zin in handwerk, maar dat was pas over 3 uur.
Ze werkte zo hard ze kon. En toen ze eindelijk naar handwerk kon ging ze gelijk aan de slag. Ze mochten zelf verzinnen wat ze wouden maken.
Ze maakte een paardje dat croste over de zandvlakte.

Toen de school eindelijk af was ging ze zo snel mogelijk naar huis, daar poetste ze snel haar vaders paard en ging naar de kleine afgelegen stal.
Daar stond Amie, het paardje dat drachtig was. Het veulen zou van haar worden.
Het duurt niet lang meer amie zij ze zacht tegen de witte schimmel, nog heel even, dan is je veulentje er. Ze ging terug naar het huis, ze had nog genoeg te doen vandaag.
Snel begon ze aan haar dagelijkse klusjes, zoals de kippen voeren, en de koeien melken.
Tegen etenstijd was ze klaar. Na een lekkere maal ging ze nog 1x naar de stallen, en zij Amie gedag.
Daarna ging ze naar bed.

De volgende morgen werd ze wakker gemaakt door haar vader. Snel lieferd snel! Amie gaat bevallen!
SNel klede ze zich om en rende naar de stal van amie.
Daar lag de merrie, op haar zij op de grond. de voorpootjes waren er al uit gekomen.
Na een bevalling van zo'n 6 uur is het veulentje er eindelijk, het hinnikt zachtjes als het word schoongelikt door de moeder.
Is het niet lief Lisse?? Vraagt haar vader.
Ja pap, het is echt super lief!
Ze aait amie en het veulen, Je moet een naam ervoor bedenken ik weet al hoe ik haar ga noemen, namelijk Angel
Na ze allebij nog een aai te geven loopt ze terug naar huis, en begint met het ontbijten.
Na het ontbijt ging ze de kippen voeren en de koeien melken, en daarna naar de stallen. IN de stallen ging ze naar het paard Flower.
Ze zadelde het paard op, en reed naar het bos. Ze maakte een extra lange rid om lekker van te genieten.
Toen ze weer terug was poetste ze het paard extra goed en deed een deken om.
Daarna ging ze nog eens naar amie en moon. Die stonden rustig eten.
Ze glimlachte, wat een lief stel zijn ze toch dacht ze.
Daarna liep ze naar de geiten, er waren weer lammetjes geboren. Ze keek even naar ze, en liep toen terug naar het huis.
Daar ging ze achter haar computer zitten en ging naar de chat, er was iemand online.
Ze vroeg een gesprek aan met die gene. Hij acepteerde:

Lsse#love zegt: hey, hoe gaat ie?
tom@katik zegt: haai, goed en met jou?
Lsse#love zegt: goed, ik ben thuis en jij??
tom@katik zegt: ik ook, ben bezig met een ren, maar mocht even pauze
Lsse#love zegt: oh, srry moet off, Doeiii
tom@katik zegt: oke, doei

Ze sluit haar computer af, en gaat naar bed, in bed pakt ze haar schrijfblok, ze was al een tijdje bezig met een verhaal. Ze schreef nog wat bladzijde's en ging toen naar bed.
Ze droomde over een man, die tegen haar zij

Nog even, dan is het weg!

Wat zou dat betekenen, dacht ze? Ze droomde weer verder, met de hoop dat het allemaal goed zou gaan.



hoofdstuk 2
Het is weg, WEG!

Lisse werd wakker. Ze had weer eens slecht geslapen. Maar ze had een rare droom, iets over dat het weg is.
Ze kleede zich aan, het was 11:50. Lekker lang geslapen dus, dacht ze. Na het ontbijten ging ze naar het stalletje van Amie, die al ongeduldig zat te wachten op haar ontbijd.
"goedemorgen meisje" zij ze tegen Amie, en ze vulde de bak met voer, en ververste het water.
Het kleintje stond al op zijn beentjes en het hinnikte zacht.
LIsse aaide het kleintje, en liep toen naar het paardje waar ze de trektocht op zou maken, Flame.
Flame was een vurig paard, die zo nu en dan een bokje maakte en ook vaak zijn eigen zin deed.
Lisse trainden al maanden op hem zodat ie beter zou luisteren. En nu zou ze een proef rijden om te kijken of hij er klaar voor is. Ze zadeld hem op en brengt hem naar het weiland.
Eenmaal bij het weiland steeg ze op, en begon met instappen.
Daarna ging ze galloperen. Er lagen nog boomstammen daar sprong ze overheen. Flame was goed in vorm, hij was er zeker klaar voor.
Ze liet hem nog 1x springen en laat hem daarna in crossgalop over het hek springen.\
Ze reed het bospad op en ging de speciale spring route, daar trainde ze Flame het beste.
Train sprong perfect, hij was helemaal klaar voor de trektocht. Ze reed terug naar huis, verzorgte hem en bracht hem naar de stal.
Daarna ging ze naar binnen. Ze nam een koekje en ging naar boven. Op haar laptop zocht ze nog het een en ander op.

Opeens hoorde ze een stem Pas op, je verliest het. Ze wist niet waar het vandaan kwam. Ze hoorde nog eens pas op, je verliest het. "hallo?? Is daar iemand?" Riep ze. Ze kreeg geen antwoord terug.
Ze liep naar de stallen. De enige plek waar ze zich echt thuis voelde.
Toen kwam er een man, hij was helemaal in het zwart gekleed, en hij lachte eng. Telaat, je bent het kwijt. ZE begreep het niet, maar toen ze wat wou zeggen, was het telaat. Hij was weg!

[nurias]

Leuk geschreven.

Ik zal je aanraden om nog een keer "Beginnersles" te lezen en dit te vergelijken met jouw verhaal.

Zet bv de zinnen niet op een nieuwe regel maar achter elkaar. En goed kijken naar dialogen.

[paardkirsten]

ik zal kijken, er komen nog meer hoofdstukken, daar zal ik dat in verwerken

[-Maaike-]

Ik vind de rode draad van je verhaal leuk en het eindigt spannend! Want krijgt ze nog terug, dat wat ze op geheimzinnige wijze is kwijtgeraakt?

- Niet schrikken! Ik heb wat feedback over je schrijfstijl -
Je schrijfstijl is een beetje van de hak op de tak en heel kort. De beginnerslessen zijn een goede aanrader, maar wat je ook kan proberen is om je verhaal hardop te lezen en het vergelijken met een verhaal dat je aan iemand anders vertelt. Kijk of je het meer tot een vloeiend geheel kan krijgen. Als je dat weet toe te passen, wordt het gelijk al een stuk prettiger lezen!

Een andere tip, probeer eens iets meer van de situatie te omschrijven. Nu zijn het af en toe alleen maar feitjes achter elkaar, meer een opsomming dan een verhaal. Zoals hier:

Ze werd wakker, ze had naar gedroomt. Dat ze werd opgeslokt door de duisternis. Ze kleden zich aan en ging naar beneden om te ontbijten.

Om dat te voorkomen, kun je wat meer beeldend vertellen:
Lisse werd woelend wakker, want ze had een nare droom gehad. Alles om haar heen was in duisternis gehuld, waardoor ze het gevoel kreeg dat het haar opslokte. Vermoeid sloeg ze de warme dekens van zich af en kroop uit bed. In de kast zocht ze wat kleren bij elkaar en maakte zich klaar voor het ontbijt.
Zie je het verschil? Je vertel in principe hetzelfde, maar je kruipt meer in het personage als je vertelt wat ze doet, wat ze voelt en wat ze ziet

Nog een klein ander dingetje, het is aan te raden om voordat je een nieuw stukje plaats het altijd nog even grondig op de taal- en spellingsfouten te controleren.

Ik hoop dat je niet al te afgeschrikt bent door de mijn feedback. Schrijven is een leerproces en je kunt het wel, want je hebt een verhaal bedacht! Het vergt alleen nog wat oefening. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat!

[paardkirsten]

bedankt voor de tip!! Ik zal zo snel mogelijk het vervolg gaan schrijfen, en bedankt dat je het zo leuk vind!