Powg

[TiNiPi]

Hij stak de sigaret aan en keek me aan, 'nou, kom op met die papieren.' sprak hij in een Italiaans-Engels accent.
Ik keek om me heen. De verlaten straat bood geen zijpaden om in weg te schieten wanneer het nodig was. Ik haalde mijn rugzak voor me, en ritste het grijze ding open. Met mijn blik gefocust op Manuel Powg, greep ik de dossiers vast en maakte ze zichtbaar voor hem. Powg blies zijn rook uit, en drukte zijn filter, tegen de muur naast hem, uit. Hij liep op me af, en stak zijn handen uit. Ik voelde zijn aanwezigheid heel sterk, het was een overrompelende aanwezigheid.
Al zou ik tegen mezelf zeggen de papieren niet te geven, dan zou hij het met zijn overdonderende blik wel krijgen.
Ik reikte de misschien wel belangrijkste papieren uit mijn leven richting Powg. Hij keek met stralende ogen richting het mapje.
'En was het moeilijk?' vroeg hij toen hij de waardevolle bladen in zijn tas stopte. Ik antwoordde niet, ik kon hem wel voor rot slaan uit woede.
'Niemand hoeft eigenlijk te weten dat ik deze papieren heb...' sprak hij, 'ik zou je eigenlijk uit de weg moeten ruimen.'
Iets in mij brak, ik voelde het zweet op mijn rug gutsen, en keek Powg recht in de ogen. Hij haalde een pistool uit zijn achterzak en richtte deze op mijn gezicht.
Hoe kan hij dit doen, ik heb hem geholpen en nu wil hij me omleggen? Dit kan niet waar zijn. Hij laadde het wapen en richtte het weer terug op mij.
'Heb je nog iets te vertellen voordat ik je neerschiet?' grijnsde hij geniepig. Zijn snor krulde aan de uiteinden omhoog.
Ik dacht eigenlijk helemaal niet na, maar het gebeurde.

Met een flits stond ik weer met beide benen in het lab van Dr. Klop. Hij keek me niet blij aan. Dat deed hij wel vaker, maar deze blik was duidelijk van een hele andere orde.
'Je hebt je niet aan de opdracht gehouden, Parret. Geen geweld zou je gebruiken.' Klop liep op me af en duwde een boekje in mijn handen. 'Lees het nog maar eens goed door. Zoals het er nu voor staat, kom je niet in aanmerking voor T-Forrest.'
Hij wees naar de deur en maakte een wegwerpgebaar. Met mijn hoofd naar beneden verliet ik zijn kantoor. Hoe kon ik ook zo stom zijn geweest. Ik sloot de deur achter me en keek een lange, kille gang in. Aan het eind was een nieuwe deur, die leidde naar de grote zaal in het gebouw. Via de grote zaal kwam je bij je eigen kamer, die je deelde met een andere leerling.
Mijn stappen klonken veel harder dan normaal toen ik door de gang liep. Maar het maakte me niet uit, ik wilde het liefst zo snel mogelijk in bed liggen.

Een fluisterende stem klonk zacht in mijn oor. Ik werd wakker geschud. Met een ruk kwam ik omhoog. Haastig keek ik om me heen, maar ik zag niks. Het was pikdonker. 'Waar ben ik?' vroeg ik rond om me hopend dat iemand zou reageren. Een zaklamp werd aangeklikt en in het licht verscheen het gezicht van Dr.Klop.
'Hou je stil!' fluisterde hij boos. Ik probeerde op te staan maar Klop trok me naar beneden en duwde een koker in mijn handen. 'Hou hem bij je en open hem als ik weg ben!'
De koker was ongeveer een hand lang, niet makkelijk even in mijn broekzak stoppen. Broekzak? Ik had een pak aan, een soort wetsuit. 'Waarom zijn we hier en wat is er aan de hand allemaal?' vroeg ik richting Klop. Maar terwijl ik op antwoord wachtte, vervaagde Klop en was hij weg. Nee, hij had me natuurlijk weer in een nieuwe oefening geflasht. Ik opende de koker zoals Klop had gezegd, 'wanneer ik weg ben.'
Mezelf omhoog hijsend, keek ik naar beneden. Onder me lag een diep ravijn waar geen dier het langer dan een dag zou uithouden. Begroeit met doornstruiken en grote brokken steen, staarde de diepte mij aan. 'Fucking hell, hoelang moet ik er nog over doen om bij de uitgang te komen.' vroeg ik aan mezelf. Antwoord kreeg ik niet. Eerst boven komen, dan zien we wel weer verder.

[-Maaike-]

Hm, het begin van het verhaal is spannend en het einde ook. Ik twijfel of het nu een one-shot met een open einde is of een verhaal dat nog door moet gaan. Ik hoop het laatste en dan ook dat het verder gaat Ik wil weten of hij nu wordt neergeschoten of dat de hp iets anders spannends doet.

Ga zo door!