vaderliefde.

[xTess.]

- Haii. Dit is dus een verhaal waar ik een tijdje geleden mee ben begonnen. Hoofdstuk 1 is voor mij nu echt af. Hoofdstuk twee ben ik mee bezig, maar daar zal ik nog wel eventjes mee bezig zijn. Ik zet er bij dat het 16+ is, ondanks dat ik nog niet weet waar het hele verhaal strand, maar ik heb wel wat doemscenario's in m'n hoofd waar niet iedereen tegen kan. Ik weet van mezelf dat het begin nooit helemaal lekker loopt, maar als ik eenmaal bezig ben, gaat het (hopelijk nu ook) steeds beter en word het verhaal ook beter. I hope you'll give it a try! x -


Proloog.
“Ik wil niet meer rennen, Alex.” Zuchtte Sem en ze streek haar bruine haar uit haar gezicht en hield haar kin omhoog, haar ogen gesloten tegen de felle zon. Haar benen hingen over de rand van de stijger heen en haar voeten tikte zachtjes het water aan. “Je hoeft ook niet te rennen, je kunt ook lopen.” Opperde Alex rustig en als grap bedoeld, maar geen van beide lachte. Sem liet haar hoofd weer zakken en opende haar ogen. Naast haar zat Alex, een grote, brede jongeman van twintig jaar, blond haar, blauwe ogen en hij zat eveneens met zijn voeten in het water. Hij was knap, maar Sem kende geen liefde. Nee, ze had het ooit gekend, maar dat was verleden tijd. Nu was er enkel nog maar vertrouwen of geen vertrouwen meer voor Sem. En ze vertrouwde Suzy en Alex, verder niemand.
Sem voelde Alex hand op die van haar, maar ze reageerde niet. Ook niet toen hij er zachtjes in kneep. “Je overleefd het wel, Sem. Hoe groot is de kans dat je gevonden word? Men denkt dat je dood bent.”


I.
“Suus, ’t komt wel goed! Kijk, ik hoef alleen nog maar m’n bed op te maken en ik ben klaar voor de nacht. Ik warm wat chinees op van gister en ik kruip op tijd m’n bed in. Morgen ochtend bel ik je gelijk als ik wakker wordt en als ik heimwee heb, hoor je nog wel eerder van me.” Ratelde Sem lachend door toen Suzy maar bleef doorvragen of ze niet moest blijven opruimen, koken, slapen… straks wilde ze bij haar komen wonen!
“Oké oké, ik ga al. Doe je voorzichtig meid? Deur op slot doen als ik wegga, goed?” Suzy deed haar spijkerjackjet aan en deed de sjaal om haar nek. “Beloof je me…”
“Ja, ik beloof de deur op slot te doen en ik zal voorzichtig zijn.” Sem schudde lachend haar hoofd en hield de deur al voor Suzy open. Nog voordat Suzy de deur uitstapte bleef ze nog een paar tellen naast Sem staan en keek haar glimlachend en met tranen in haar ogen aan. “Je bent een geweldige meid. Ik heb van je genoten de afgelopen paar jaren. Vergeet je me niet?” vroeg Suzy zachtjes en legde haar warme hand even tegen Sem’s kin aan en stapte toen naar buiten.
Sem bleef tegen de deurpost aanleunen en keek Suzy na tot ze de hoek van de straat om was en zelf toen bleef ze nog in de deuropening staan. Hoe kon ze Suzy dit aandoen? Na al die jaren die Suzy voor haar had opgegeven, om haar op te voeden als een ‘normaal’ meisje, flikte ze het om op kamers te gaan… Sem beet op haar lip en keek naar haar sokken.
“Zo erg is het niet.” Hoorde ze een onbekende stem zeggen. Ze keek op en keek in het vriendelijke gezicht van een jonge van ongeveer haar leeftijd en blond haar. “Hoe bedoel je?” Vroeg ze en keek hoe de jongen zijn fiets aan een lantaarnpaal vastzette. “Je zult je vanavond alleen voelen, misschien morgen nog, maar daarna niet meer.”
“Hoe…” begon Sem, maar wuifde toen haar eigen verbaasde reactie weg, “Nevermind, Woon je hiernaast?" Vroeg ze en wees op de deur naast haar.
De jongen knikte en zette een paar passen in haar richting. “Ja, en jij bent onze nieuwe buurvrouw. Haai, ik ben Alex.” En hij stak zijn hand uit.
“Sem.” Stelde Sem zich voor en pakte glimlachend de uitgestoken hand aan en schudde hem.
“Ik weet dat het waarschijnlijk erg ongepast is, maar ik kom net bij de Surinamer vandaan en heb waarschijnlijk veel te veel eten meegenomen voor mij en m’n kamergenoot. Zin om mee te eten?”
Als reactie deed Sem haar mond al open om het aanbod af te slaan. Ze had Suzy beloofd niet zomaar met iedereen mee te gaan en de deur gelijk op slot te doen.
“Ahh, toe?” Smeekte Alex bijna en keek haar met een pruillip aan.
“Als je niet zo naar me blijft kijken, ga ik mee. Wacht, dan trek ik schoenen aan.”
De jongen knikte en Sem rende het huis binnen, opzoek naar een paar schoenen. Waar was de doos met schoenen? Na drie dozen overhoop te hebben gehaald vond ze dan eindelijk haar gympen, trok een paar aan, viste haar sleutel van het plankje en stapte haar kleine appartementje uit. Terwijl Alex de deur van nummer drie open deed met zijn sleutel, sloot Sem deur juist af en stapte achter Alex aan naar binnen. “Jill! We hebben bezoek!”
“SHHH!” klonk het van binnen en iemand zette binnen de tv nog wat harder.
“… Daarom is er besloten om hem vroegtijdig vrij te laten.”
“Welke idioot gaan ze nou weer vrijlaten?” Riep Alex, maar er kwam geen reactie. “Oh, let trouwens niet op Jill, ze kan soms nogal arrogant en egoïstisch zijn, maar je leert er mee leven.” Sem knikte en stapte achter Alex aan de woonkamer binnen. Haar blik gleed door het kleine appartementje heen dat precies op dat van haar leek. De tv werd uitgezet en Jill stond op van de bank. Jill had kort, zwart haar, een olijfkleurige huid en donkere ogen. “Hé, Jill.” Stelde ze zich voor en griste het plastiktasje met Surinaams eten uit Alex’ handen. “Sem.” Stelde Sem zich voor de tweede keer die avond voor. “Wie lieten ze trouwens vroegtijdig vrij?” vroeg Alex nog een keer en Jill haalde haar schouders op en liep naar de keuken om borden te pakken. “Ene L. Rider.”

[Saskjezwaard]

Ik heb even je verhaal het 16+ teken gegeven, dat is er speciaal voor (goh, hoe raad je het!) 16+ verhalen^^ Kan je in het vervolg ook zelf doen, als je een nieuw topic opent, staan er 4 onderwerppictogrammen en dan kan je kiezen welke je wil. Geen is geen (we zijn wel logisch xD), Duo is duoverhalen, 16+ is 16 + en dan heb je het boekje, en dat is voor als je verhaal klaar is. Even spoedcursus pictogrammen

Het eerste wat me opvalt is dat je interpunctie bij de dialoog niet klopt. Don't worry, hebben nieuwe leden hier wel vaker last van een uitgebreide uitleg kan je hier vinden: http://onlineverhalen.nl/forum/viewtopi ... 36#p154436 , aanrader om het even door te lezen^^

En het tweede wat me opvalt is dat je je enters niet helemaal goed neerzet. Af en toe doe je het goed, en krijgt een nieuw persoon die iets zegt een nieuwe regel, maar af en toe mis je het ook. Daardoor is het voor de lezer moeilijk om te begrijpen wie wat zegt.
Ik zal even een stukje verbeteren, dan kan je zien wat ik bedoel.

“Welke idioot gaan ze nou weer vrijlaten?” Riep Alex, maar er kwam geen reactie. “Oh, let trouwens niet op Jill, ze kan soms nogal arrogant en egoïstisch zijn, maar je leert er mee leven.” Sem knikte en stapte achter Alex aan de woonkamer binnen. Haar blik gleed door het kleine appartementje heen dat precies op dat van haar leek. De tv werd uitgezet en Jill stond op van de bank. Jill had kort, zwart haar, een olijfkleurige huid en donkere ogen. “Hé, Jill.” Stelde ze zich voor en griste het plastiktasje met Surinaams eten uit Alex’ handen. “Sem.” Stelde Sem zich voor de tweede keer die avond voor. “Wie lieten ze trouwens vroegtijdig vrij?” vroeg Alex nog een keer en Jill haalde haar schouders op en liep naar de keuken om borden te pakken. “Ene L. Rider.”

“Welke idioot gaan ze nou weer vrijlaten?” Riep Alex, maar er kwam geen reactie. “Oh, let trouwens niet op Jill, ze kan soms nogal arrogant en egoïstisch zijn, maar je leert er mee leven.”
Sem knikte en stapte achter Alex aan de woonkamer binnen. Haar blik gleed door het kleine appartementje heen dat precies op dat van haar leek. De tv werd uitgezet en Jill stond op van de bank. Jill had kort, zwart haar, een olijfkleurige huid en donkere ogen.
“Hé, Jill.” Stelde ze zich voor en griste het plastiktasje met Surinaams eten uit Alex’ handen.
“Sem.” Stelde Sem zich voor de tweede keer die avond voor.
“Wie lieten ze trouwens vroegtijdig vrij?” vroeg Alex nog een keer en Jill haalde haar schouders op en liep naar de keuken om borden te pakken.
“Ene L. Rider.”

Wat ik trouwens top vind, is dat je alinea's gebruikt! Je wil niet weten hoeveel mensen die vergeten

En het derde wat me opviel was dat je veel deze constructie gebruikt:

Zuchtte Sem en ze streek haar bruine haar uit haar gezicht en hield haar kin omhoog, haar ogen gesloten tegen de felle zon.

en... en... en...
Als je dat blijft gebruiken, wordt je tekst te opsommerig. Als je in boeken kijkt, zal je zien dat deze constructie maar heel zelden voorkomt. Dus een aanrader is om dat ook te doen gewoon in gedachten houden dat 1 keer 'en' om een tweede zinsdeel aan te geven goed genoeg is. Dit mag dan weer wel:
'Hij pakte stoffer en blik, en schepte daarmee het hoopje zand op.'
Je kunt jouw constructie heel makkelijk vermijden door je zin zo op te stellen:
'zuchtte Sem. Ze streek haar bruine haar uit haar gezicht en hield haar kin omhoog, haar ogen gesloten tegen de felle zon.'
Tadaa^^


En dat waren de dingen die me opvielen voor de rest leest het lekker door, hoewel ik af en toe twee keer moest kijken wie wat zei, maar dat kwam vooral door wat ik al eerder noemde. Je hebt een levendige schrijfstijl die leuk te lezen is. Een paar kleine foutjes, maar die vergeef ik je, omdat de rest er gewoon keurig uitziet^^ alleen deze kan ik niet over mijn hart verkrijgen xD

Haar benen hingen over de rand van de stijger heen en haar voeten tikte zachtjes het water aan.

stijger = steiger

Je einde is trouwens echt een pampapapammmmm-moment xD lekker dramatisch haha^^ ik denk dat die L. Rider de vader is van Sem, eigenlijk vooral door je titel. De rest is nog lekker mysterieus, vooral door je proloog en hoe Suzie zich tov Sem gedraagt. Ik ben benieuwd naar de rest, ga het zeker volgen! Ik hoop op iets lekker onverwachts^^

[ejell]

Hmm leuk begin van je verhaal (: wel een beetje lastig dat er meteen in de eerste post zoveel personages worden voorgesteld, maar dat is eigenlijk ook wel logisch.
Ik ben in ieder geval heel benieuwd waar je verhaal heengaat dus ik blijf waarschijnlijk lezen! Bij 'vaderliefde' kan ik me heel rare dingen voorstellen, maar ook weer een heel lieve vader-dochter relatie... Nou hup post maar verder (:

[xTess.]

bedankt allebei voor de feedback en reacties
Ik ben dus bezig met het vervolg hierop. Maar grote kans dat het er dinsdag/woensdag pas op staat. (heb maandag en dinsdag ochtend een examens. Dan heb ik dinsdag middag weer even tijd om te schrijven).

x

[xTess.]

-hier is toch hoofdstuk II al!

II.
Die avond lang Sem rusteloos in bed. Ze had al drie koppen thee op, was al een keer voor het open raam gaan staan en had daar de frisse lucht opgesnoven. Ze had schaapjes geteld, maar bij schaapje nummer tweehonderd sliep ze nog niet. Nu lag ze met haar ogen open naar het plafond te staren. In haar hoofd schoten de gedachten in het rond. Lenard Rider zou vanaf morgen weer een vrij man zijn.
Ze draaide zich op haar zij en keek naar het klokje op het nachtkastje. Half twee.
“Sem, stop met piekeren.” Mompelde ze tegen zichzelf en stapte uit bed. Met grote passen liep ze naar de badkamer waar ze de kraan opendraaide en een plens koud water in haar gezicht gooide. Leunend op de wasbak bekeek ze zichzelf in de spiegel. Bleek, bruin haar, bruine ogen, een moedervlekje bij haar haarlijn. Ze leek op geen van beide ouders, wist ze. Haar bruine haren had ze van haar vader, haar ogen van haar moeder en verder leek ze op niemand. Haar zus daar en tegen had juist heel veel op haar moeder geleken.
Sem beet op haar lip bij de gedachte aan haar zus. Emily zou nu 21 zijn geweest. Emily had in haar hoofd rondgespookt sinds Alex voor haar voordeur had gestaan. Hij leek ergens best op haar. Niet dat hij er zo vrouwelijk uitzag of erg op haar zus leek qua uiterlijk, integendeel! Emily had bruin haar gehad, met groene ogen terwijl Alex blond is met blauwe ogen. Alleen zijn lach leek op die van Emily. Als beide lachten waren een rij witte tanden zichtbaar die in een keurig rijtje stonden. Beide kregen aan één kant van hun gezicht een kuiltje in een wang en hun ogen werden spleetjes.
De gedachten van Emily sprongen over naar die van Alex. Misschien had ze iets minder gehaast daar weg moeten gaan.
Ze was die avond bijna in paniek geraakt. De naam L. Rider had ze járen lang niet meer gehoord en nu ineens was hij er weer. Sem had aan de grond genageld gestaan en Alex had haar gevraagd wat er aan de hand was. Halsoverkop had Sem zich geëxcuseerd en was vertrokken, met de mededeling dat ze nog chinees in de koelkast had staan. Zonder om te kijken was ze het huis uit gevlucht en had ze haar eigen appartementje op slot gedraaid. Morgen zou ze wel even langs gaan om sorry te zeggen.
Met trillende vingers draaide Sem de kraan dicht en droogde haar gezicht aan een handdoek.
Zou ze Suzy bellen?
“Nee Sem, Suzy gaan we niet wakker bellen.” Begon Sem tegen zichzelf te praten, “Je bent een grote meid, je woont nog geen dag op jezelf en je weet helemaal niet wat er gaat gebeuren.”
Op haar blote voeten liep ze naar de keuken waar ze opnieuw een kop thee voor zichzelf klaar maakte en nam plaats op de bank. Ze zakte onderuit tegen de kussens en sloot haar ogen in een poging om toch in slaap te vallen.

Gillend schoot Sem overeind. In de verte klonken de sirenes van een ambulance en brandweerwagen. Ze had gedroomd. Een stemmetje in haar hoofd zei dat ze rustig moest blijven.
Ze streek haar haren uit haar gezicht en keek rond. Ze was dus toch in slaap gevallen. Op de bank weliswaar, maar dat boeide haar niet. “Shit…” mompelde ze toen ze zag dat ze vannacht haar kop thee had omgestoten. De zette de beker overeind en nam hem mee naar de keuken waar ze hem in de gootsteen zette en opzoek ging naar een doekje. Eenmaal een doekje gevonden, ging de telefoon. Sem snelde naar haar woonkamer en griste het toestel uit zijn houder.
“Hallo?”
“Sem, met Suzy.” Hoorde Sem de vertrouwde stem aan de andere kant van de lijn zeggen.
“Hé, Suus. Alles goed?”
“Dat wilde ik eigenlijk aan jouw vragen.”
Er viel een stilte en Sem wist niet meer wat ze moest zeggen. Het ging redelijk goed met haar. Ze was alleen doodsbang.
“Zal ik m’n haar anders heel kort knippen en het rood verven?” Vroeg Sem, in de hoop dat Suzy haar zou begrijpen.
“Lieverd, luister. Er gaat helemaal niks met je gebeuren en als jij je haar wilt knippen dan doe je dat. Als jij je daar prettig bij voelt. Ik had je sms’je trouwens nog gelezen en ondanks dat ik had gezegd dat je de deur op slot moest doen ben ik blij voor je dat je vrienden aan het maken ben.” Sprong Suzy over naar een volgend onderwerp.
Sem legde het natte doekje wat ze in haar handen had gehouden op het tafeltje voor haar en nam weer plaats op de bank. Ze zuchtte zachtjes.
“Ik weet niet eens hoe dat moet, vrienden maken.”
“Natuurlijk wel. Lieverd, wees je zelf. Ga vandaag bij ze langs, vraag of ze mee gaan de stad in wat drinken. Wees een student!”
“Ik ben blij dat je enthousiast bent, maar…”
“Niks te maren!” Onderbrak Suzy haar, “Ik wil alleen het alles beste voor je en ik ga je niet meer vertellen wat je wel en niet moet doen, maar alsjeblieft Sem… Ga feesten, maak vrienden, doe wat je niet laten kan. Niemand kan je dan iets maken.”
Tranen stonden in Sem’s ogen. Ze wist dat Suzy het beste voor haar wilde en zelf wilde ze ook het liefst zijn zoals elke andere student. Maar ze kon niet. Ze durfde niet. Ze kon niet zomaar wildvreemde mensen vertrouwen. Wat als men er achter kwam wie ze echt was?
“Oké.” Reageerde Sem met een schorre stem en hoorde Suzy tevreden zuchten. “Ik ga vandaag wel even bij Alex en Jill langs.” Voegde ze er nog aan toe.
“Doe dat Sem.”
“Oh, Suus…”
“Ja.”
Sem stond op het punt om Suzy te vertellen over de nachtmerrie, maar ze hield zich in. Ze wilde Suzy niet nog meer belasten dan dat ze al had gedaan.
“Bedankt.” Zei ze toen en legde de hoorn erop.