Er stond droevigheid in geschreven
Jouw woorden gaven daarbij nog eens de nadruk:
‘Ik wil niet meer leven!’
Toen je dat tegen mij zei vandaag
Dat deed mij absoluut geen goed
Want ik wil gewoon zo graag
Dat ik jou morgen weer vrolijk ontmoet
Jij, met veel angst en zonder echt vertrouwen
Zonder echt hopen op een nieuwe morgen
Denken dat niemand ooit van je zal houden
Met alleen een lading verdriet en zorgen
Toen ik je handen zag , vroeg ik: 'wat is dat?'
Je stopte ze gauw achter je rug
Ik kon duidelijk zien dat je erin gesneden had
En ik pakte je handen weer terug
Ik keek ernaar en zei: 'Meissie toch,
Wat is er allemaal met je aan de hand?'
Je keek even weg terwijl je naar een antwoord zocht
En ik herhaalde: 'Meissie toch, wat is er aan de hand?'
Jij, met veel angst en zonder echt vertrouwen
Zonder echt hopen op een nieuwe morgen
Denken dat niemand ooit van je zal houden
Met alleen een lading verdriet en zorgen
'Als je erover wil praten, vraag het me maar!'
Je knikte naar me, en veegde een traan weg
'Als je er iets over wil zeggen, ik sta voor je klaar!'
Ik keek in je ogen, en je lachte oprecht
Toch begrijp ik niet waarom zo'n meisje als jij
Zoiets kan doen, dat er zo'n haat tegen jezelf kan ontstaan
Misschien ligt het wel gewoon aan mij
Dat ik niet weet hoe ik ermee om moet gaan
Jij, met veel angst en zonder echt vertrouwen
Zonder echt hopen op een nieuwe morgen
Denken dat niemand ooit van je zal houden
Met alleen een lading verdriet en zorgen
Je verteld niemand erover en kropt je gevoelens op
Zo kom je in een put terecht, met gemengde gevoelens beladen
Omdat je niemand iets verteld, let niemand erop
Ze kunnen je geen touw toewerpen om je uit de put te halen
Daarom moet je vragen roepen om hulp
En accepteren de hulp die je krijgt, een aanbod
Kruip niet weer helemaal terug in je schulp
En bid vaak, maar vooral met je hele hart, tot god
Jij, met veel angst en zonder echt vertrouwen
Zonder echt hopen op een nieuwe morgen
Denken dat niemand ooit van je zal houden
Met alleen een lading verdriet en zorgen
De mensen waar je hulp van vroeg, reiken je een touw die je moet pakken
Een touw dat lang genoeg is
Ze laten je niet nog verder de put in zakken
Ze halen je weg uit die enge duisternis
En dan, als je weer op de begane grond staat
Kijk dan nog eventjes naar boven
Weet dat God je nooit alleen laat
Al denk je dat je God soms wat verliest, blijf volhouden, blijf geloven!
Jij, met nog wat angst, maar met vertrouwen
Met hoop op een nieuwe morgen
En, iedereen waar jij van houdt, ook van jou zal houden
Met soms nog wat verdriet, maar zonder zorgen!!
P.s. Dit is echt gebeurt...
