Het is natuurlijk sterk overdreven, maar daar schijnt het vaak om te gaan in gedichten. Het gaat over een deel in 'mezelf' wat alles van de negatieve kant ziet en helemaal niet wil leven. Waarschijnlijk hebben veel mensen weleens zo'n dipje en dit gedichtje gaat over dat overwinnen. Als je het maar toelaat...
Open wonden
Stille tranen.
Een leven boordevol cliché’s.
Diepe meren,
Ze wil verdrinken.
Maar de redding komt altijd.
Haar verhaal zal hier niet stoppen
Ze raakt mijn leven maar niet kwijt.
Een zwarte nacht
Vol duisternis.
Alles volgens plan.
Eenzaam einde,
De dood verschijnt.
Harde waarheid aan het licht,
Geen happy end geworden,
Een lach op mijn gezicht.
Levensverhaal
, snap alleen die laatste regel niet helemaal..Ik vind hem iets minder dan je andere eerlijk gezegd 
Het is een mooi onderwerp en je hebt het goed uitgwerkt, maar ik kan het ritme niet zo vinden. Komt denk ik doordat de zinnen zo van lengte verschillen.
Het is een mooi onderwerp en je hebt het goed uitgwerkt, maar ik kan het ritme niet zo vinden. Komt denk ik doordat de zinnen zo van lengte verschillen.
The quiet scares me cause it screams the truth
de laatste regel: een lach op mijn gezicht... Gewoon, omdat het negatieve deel verdwenen is.
En je kan inderdaad niet echt een goed ritme terugvinden, dat was te moeilijk
.
maar zelf vind ik gedichten met een echt ritme ook leuker (?) om te lezen. Al zijn er veel gedichten uitgegeven die geen ritme hebben en blijkbaar als 'goed' worden beschouwd, ik vind het ook gewoon niet prettig lezen
.
Bedankt voor de reacties!!
En je kan inderdaad niet echt een goed ritme terugvinden, dat was te moeilijk
.maar zelf vind ik gedichten met een echt ritme ook leuker (?) om te lezen. Al zijn er veel gedichten uitgegeven die geen ritme hebben en blijkbaar als 'goed' worden beschouwd, ik vind het ook gewoon niet prettig lezen
.Bedankt voor de reacties!!
Better to write for yourself and have no public, than write for the public and have no self