Online Verhalen

Ik was bezig met een of ander iets over H. Marsman voor school, en toen dacht ik; waarom ga ik niet eens zelf leuk ook een gedicht maken. Ik weet het; het is niet mijn sterkste punt, en vandaar dat ik wat commentaar enzo wel fijn vind. Het is ook niet helemaal klaar.


Een diepe stilte omringt mij
Aarzelend en woelend in het gras
Duister komt op mij af en ontglipt weer
Zoals hen zijn gaat zelfs niet meer

Na een lange tijd komt begrip naar voren
Vanonder die oude stapel
Is zo veel nieuws wat zich tonen gaat
Maar of dat maakt dat het daar staat

Voorzichtig kijk ik op en zie de wereld
Maar toch blijf ik staren voor mij uit
Dromen zijn er om te blijven hopen
Op iets waardoor de toekomst anders zal verlopen

Maar nu is de tijd nog hier
Tikken doet de klok niet snel
Vooruit willen is anders dan
Het alleen maar te zijn

Sommige zinnen snap ik niet helemaal en af en toe heb ik moeite om mijn aandacht erbij te houden, maar ik vind hem toch wel knap gedicht!

Leuk dat je weer eens online bent trouwens!

Dank je wel (:
De layout van het forum is wel veranderd toch?

Klopt

Nou. Jij bent wel goed hoor!

Dankjewel ;3

Het is overigens mijn eerste echte gedicht, zegmaar. Als je degene die ik voor school moest maken over een of ander verschrikkelijk lelijk schilderij niet meetelt.

Grappig dat je over het over Marsman had (Denkend aan Holland... waarschijnlijk?) en dan ook nog eens gaat dichten in de stijl van Marsman.