Heb jij dat ook? Dat je 's Avonds in bed ligt, je bent moe, maar je kan niet slapen. Je rolt je eens op je ene zij om je vervolgens weer op de andere te rollen. Je hoofd wordt gevuld met van alles, plotseling zie voor je hoe je met die ene leuke jongen staat te zoenen, of dat hij je ten dans vraagt. Vragen over waarom alles altijd is zoals het is en waarom het nooit anders kan lopen?! Zo vraag ik me al een tijdje af waarom mensen zich toch altijd maar vastklampen aan de dagelijkse routinen, waarom ze toch altijd maar doen wat er van hun verlangt wordt? "Je moet naar school" roept je moeder voor de laatste keer vanaf de gang. Waarom naar school gaan? Waarom zitten in een klaslokaal en proberen te luisteren naar een leraar die je iets wat je totaal niet boeit probeert bij te leren? Waarom een toets maken op het derde uur? Ik droom er soms van om eens op te staan om 5 uur 's morgens en mijn koffers te pakken, af te reizen naar Schiphol en daar een vliegtuig pakken naar het verste uiteinde van de wereld. Waarom zou je immers dingen over andere culturen leren vanuit een boek, als je het net zo goed zelf kan meemaken? Waarom thuis zitten kniezen over je huiswerk, als je ergens in een warm land lekker in een hangmat een tequilla sunrise kan liggen weg drinken? Dat zijn dingen waar ik over nadenk.
Of het feit dat een hartje altijd op een debiele wijze wordt getekend, terwijl een echt hart er heel anders uit ziet! Of heb je een bliksemschicht ooit wel eens goed bekeken? En het dan daarna ooit vergeleken met hoe je het zelf tekent? Dat lijkt er toch totaal niet op?! Ik zeg absoluut niet dat dit verkeerd is, nee in tegendeel zelfs blijf er mee doorgaan! Een hartje en een bliksemschicht mogen er op papier dan anders uitzien, maar zo herkennen wij een tekening. Anders zou het magische moment ook weg zijn.. Je kijkt uit het raam en BAM! een schitterende flits doorbreekt de donkere avond hemel. Moeilijk om na te tekenen, maar prachtig om te zien. Dat moment is niet vast te leggen, niet op papier of op een foto! Het is het moment zelf dat magisch is, het gevoel dat je hebt als je naar een mooi natuurverschijnsel kijkt en dat zul je niet voelen als je het terug ziet op foto.
Dan eindelijk sluiten langzaam aan mijn ogen, het wordt stil in mijn hoofd en een kleine oude filmprojector begint een film te projecteren op de binnenkant van mijn oogleden. Ik val in slaap en geniet van mijn droom.
Slaap zacht
