Ooit was er een meisje,
die dacht dat alles wat ze aanraakte, één en al donkere schaduw werd.
Ooit was er een meisje,
die dacht dat iedereen die haar in de ogen keek, stierf.
Ooit was er een meisje,
dat dacht dat alles wat ze zag vreselijk was.
Dat meisje, wegstikkend in zelfmedelijden, zag genoeg.
Genoeg om te laten weten dat ze niet meer wilde leven.
Maar anderen zagen ook genoeg.
Genoeg om te weten dat ze beter weg konden blijven.
Donker. (gedicht van vroeger)
Wauw. Oke. Hier moet ik even over nadenken.. Het is mooi, het heeft echt iets. Het heeft een tegenstelling, maar toch ook weer niet. Ik ga er echt over nadenken en me dingen afvragen zoals 'waarom? waarom wilden die mensen wegblijven?'. Het heeft echt wat. Goed gedaan!
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy