We change, we wait. Who are you know?

[Nooolaa]

we change, we wait.
Who are you now?

Inleiding:
Het is gedaan, het zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik zie de gezichten van al mijn vrienden verdwijnen wanneer ik in het vliegtuig stap. Ik waaide nog een laatste keer naar hen en ik liet de tranen stromen. Mijn grote broer nam mijn hand vast en weg waren ze. Ik ga verhuizen, en niet zomaar naar een andere stad of ander land, nee een heel ander werelddeel. Ik ga van het geweldige, koude Engelse bestaan weg naar het saaie, Amerikaanse Maryland. Niet alleen een verschil van accent maar ook van mensen. Een nieuwe kamer, een nieuw huis en het ergste van allemaal een nieuwe school. Een school die nieuw was voor mij maar ik was ook nieuw voor de school. Al was er één iemand die ik kende. Alexander Gaskarth. Hij was mijn beste vriend toen we vijf waren maar toen verhuisde hij naar Maryland. Hopelijk kent hij mij nog na al die jaren.

[15lila]

Mmm, misschien kan je als eerste de kleinen foutjes weg halen zoals de 1 in één veranderen.
Dat is wel handig, je hebt nog niet veel geschreven dus ik ben best benieuwt misschien kan je beter ook iets van spanning erin leggen en die spannig vast houden, dat zijn de tips.

ik hoop dat je er iets mee kunt, groetjes.

[Nooolaa]

Hoofdstuk 1: Fear Of Tomorrow.

8 jaar geleden is mijn moeder gestorven. Mijn vader was een wrak na dit ongeluk. Een paar jaar geleden kwam Sarah, zij zorgde dat mijn vader terug kon lachen. Ze zijn getrouwd en zijn nu heel gelukkig samen. Ik ben haar dankbaar voor alles wat ze gedaan heeft voor ons maar alleen door haar moesten we verhuizen naar Amerika. Ze kreeg een grote promotie waardoor we Engeland moesten verlaten. Het was de eerste ruzie die mijn vader en Sarah hebben gehad en ook de enigste. Uiteindelijk zei mijn vader dat we naar Maryland zouden gaan en een nieuwe leven zouden beginnen. Mijn leven is officieel voorbij en allemaal door Sarah maar toch kan ik haar niet haten. Toch zeker niet na wat ze allemaal voor ons had gedaan.

Ik zuchtte en nam vlug 1 van mijn dozen, ik liep naar mijn nieuwe kamer die nog helemaal leeg was op een bed, een bureau en een inloop kast na. Ik zette de dozen bij de rest van de dozen naast de kast en ging aan het raam zitten. Sinds ik in Maryland zit heb ik nog geen enkele traan gelaten. Ik hield ze in zodat ik papa en Sarah geen pijn zou doen. Alleen ik kon ze nu niet meer inhouden, ik moest de tranen laten stromen of ik zou gek worden. Normaal als ik huilde in Engeland dan had ik een tas warme chocolade melk in mijn handen. Chocolade melk bestaat om mij gelukkig te maken maar zelfs chocolade melk kan me niet gelukkig maken in Maryland.

Ik stond recht om een zakdoek te zoeken. Ik opende een doos en zocht naar die stomme zakdoeken. Op het moment dat ik een zakdoek vond voelde ik een hand op mijn schouder. Ik sprong recht van angst en draaide me vliegensvlug om. Ik zag dat het mijn broer was en zuchtte.
‘Sam, doe me alsjeblieft niet zo verschieten.’ Zei ik tegen hem met mijn armen over elkaar. Sam lachte zachtjes en gaf me een stevige knuffel.

‘Ja, Sam ik krijg geen lucht meer.’ Lachte ik buiten adem. Hij liet mij los en ik moest eventjes op adem komen. Ik veegde snel mijn tranen weg en snoot mijn neus.
‘Cass, ik zie je niet graag huilen. Zorg alsjeblieft dat papa het niet ziet. Het zou hem allemaal te veel worden dan.’ Zei hij zacht.

‘Ik weet het maar ik kon me eventjes niet meer inhouden.’ Fluisterde ik. Ik gaf Sam een kus op de wang en liep naar beneden om nieuwe dozen te gaan halen. Ik zag dat ik mijn koffers met kleren nog niet naar boven had gebracht dus ging ik met hun beginnen. Ik sleurde al mijn koffers naar boven en zette ze in de kamer. Sam speelde met mijn gitaar.

‘Je hebt je eigen gitaar En je eigen bas.’ Lachte ik naar hem. Ik ging naast hem zitten en nam de gitaar over. Ik speelde zachtjes een simpel melodietje en Sam neuriede mee.
‘Ben je klaar om morgen naar school te gaan?’ vroeg ik aan hem terwijl ik de gitaar weg legde.
‘Ja, ik denk van wel.’ Zei hij.
‘Je denkt van wel?’ vroeg ik aan hem.
‘Ben jij klaar voor morgen?’ vroeg hij aan mij.
‘Niet echt.’ Lachte ik zenuwachtig. Ik liep naar mijn koffers en opende er 1. Ik nam mijn kleren uit de koffer en legde ze voorzichtig in de kast.
‘Moet jij eigenlijk niet gaan uitpakken?’ vroeg ik aan hem. Hij lachte.
‘Waarschijnlijk wel. De meeste kleren zijn al in de kast en al de dozen staan al op mijn kamer maar ik dacht dat het leuker was als ik je hier wat kwam plagen.’ Lachte hij en hij gooide een vieze kneedgom mijn kant op.
‘Nu je hier toch bent, kan je me beter helpen met uitpakken.’ Ik gooide een doos zijn kant op. Hij ving ze gemakkelijk en opende de doos voorzichtig. Het was de doos met schoenen.
‘Kun je die misschien beneden in de kast leggen?’ vroeg ik aan hem. Sam knikte en begon al de schoenen op zijn plaats te leggen. Hij had ook nog veel van mijn kleren in de kast gehangen terwijl ik mijn bureau in orde maakte. Ik ging mijn laptop beneden halen en toen ik terug boven kwam was mijn hele kamer bijna in orde.

‘Spijtig dat de muren zo wit zijn.’ Zei Sam.
‘Maar die gaan nog vol hangen met foto’s en posters.’ Vertelde ik hem tevreden over mijn idee.
‘Je doet wat je wilt. Ik ga naar mijn kamer en ga gitaar spelen. Je moet alleen nog de dozen beneden in de vuilbak gaan gooien dan ben je officieel klaar.’ Lachte Sam en hij vertrok naar zijn kamer. Ik stampte alle dozen kapot en ging ze beneden weg gooien. Ik zag Sarah de eetkamer in orde maken.
‘Moet ik je helpen, mam?’ vroeg ik aan haar. Ja ik noemde haar “mam” omdat ze zoveel voor mij betekende als mijn echte moeder in de hemel.
‘Ja, we gaan bijna eten. Kan je de tafel dekken dan zal ik beginnen aan het eten.’ Lachte ze naar mij.
‘Okay. Wat gaan we eten?’ vroeg ik aan haar.
‘Ik ben van plan om pizza’s op te warmen.’ Lachte ze en ik lachte met haar mee. Het was zo typisch van Sarah om ‘iets’ op te warmen. Ze was niet meests geweldige kok op deze wereld. Ze heeft de hoop vorig jaar op gegeven en warmt nu dingen op of ze laat mij of mijn vader koken. Sarah liep de keuken binnen en ik zocht naar onze pizzaborden. Na een halfuur zoeken vond ik ze in de doos met het bestek. Ik dekte snel de tafel en liep de keuken in. Sarah haalde juist een pizza uit de oven.
‘Ga jij iedereen roepen? De eerste lading is er.’ Lachte ze opgewonden. Pizza! Daar kon onze familie maar niet genoeg van krijgen.

‘PIZZZAAAAAAAAAA!’ riep ik door heel het huis. Ik hoorde Sam naar beneden lopen.
‘PIZZA! PIZZA! PIZZA!’ riep hij samen met Noortje die op zijn rug zat. Noortje was het dochtertje van Sarah uit een vorig huwelijk. Ik lachte en gaf Noor een snelle kus op de wang. Mijn vader kwam aangelopen en lachte.
‘Welke pizza?’ vroeg hij benieuwd en ik rolde met mijn ogen.
‘Dat zal je zo wel zien.’ Lachte ik. Mijn vader nam mij in zijn armen en liep naar de eetkamer. Ik gilde maar natuurlijk niet te luid. Hij zette me op een stoel en liep de keuken binnen. Sarah kwam de keuken uit met de heerlijke pizza en mijn vader liep achter haar met de pikante saus.
‘Nee, die saus ga je zo hard niet eten. We gaan dat spel zo hard niet spelen.’ Lachte ik naar mijn vader.
‘Ik daag je uit.’ Zei mijn vader.
‘Nee, ik al zeker niet.’ Lachte ik.
‘Ik daag jullie allebei uit tegen mij.’ Zei mijn vader tegen mij en Sam.
‘En ik dan?’ vroeg Noortje.

‘Wil je ook is proeven?’ lachte mijn vader en Noortje knikte heftig.
‘Okay, ik daag jullie allemaal uit.’ Zei mijn vader met een gemeen lachje op het einde dat Noortje van haar stoel deed vallen van het lachen.
‘Ik word wel gewoon scheidsrechter.’ Zei Sarah.
‘Laten we eerst deze pizza eten en dan doen we de wedstrijd bij de volgende Pizza.’ Zei ik tegen iedereen en ze waren allemaal akkoord. Ik nam snel 2 stukken pizza en at ze snel op. Ik had echt honger de laatste keer dat ik had gegeten was in het vliegtuig. Ik kreeg opeens een krop in mijn keel. Sam keek me ongerust aan maar ik zette snel een fake Smile op mijn gezicht en deed alsof het warm was.
‘Okay, de volgende pizza is er.’ Lachte Sarah en mijn vader en Noortje stonden recht van opwinding. Mijn vader nam Noortje en kietelde haar. Noortje lachte en gilde te samen.
‘Laten we beginnen.’ Zei Sarah duister.
‘Yeah.’ Riep ik.
‘Jullie vader gaat tegen jullie allemaal spelen?’ vroeg ze bezorgd. We knikten allemaal.
‘De eerste vraag: -’ Begon Sarah en mijn vader onderbrak haar. ‘Noortje moet volgens mij naar de wc.’ Lachte hij en Noortje liep naar de wc. Een paar minuten later kwam ze terug en begonnen we opnieuw met het spel.

‘De eerste vraag. Sam mag niet antwoorden. Wat is Sam zijn favoriete liedje?’ vroeg Sarah en we moesten allemaal hard nadenken. Sam keek me aan met een blik van “komaan jij bent de enigste die dit kan weten”. Opeens stond mijn vader recht.
‘How To Safe a Life van The Fray.’ Riep mijn vader opgewonden. Hij dacht dat hij het goed antwoord had.
‘NEE.’ Riep ik. ‘Het is “Super Trooper” van ABBA.’ Riep ik naar Sarah en Sam knikte.
‘Cassadee heeft gelijk.’ Lachte Sarah en mijn vader gooide zijn servetje naar mij. Hij nam een stuk pizza en ik mocht de saus er op doen. Ik had er 7 druppeltjes op gedaan.
‘7?’ vroeg mijn vader. ‘Gaan we zo beginnen?’ ik lachte. Mijn vader nam een snelle hap van zijn stuk pizza en echt zijn gezicht was goud waard.
‘Cassadee, ik hoop zo hard dat ik bij jou de saus er kan op gieten.’ Lachte mijn vader met rode wangen, nek en oren.

‘Noortje mag niet antwoorden. Wat is de naam van Noortje haar lievelingsknuffel?’ vroeg Sarah. Ik wilde juist het antwoord roepen maar mijn vader was me voor.
‘Orriane.’ Riep mijn vader en ik vloekte luidop. Mijn vader lachte.
‘Ik kies Cassadee. Kies maar een stuk schat.’
‘Sufferd.’ Lachte ik en ik nam een stuk pizza. Hij had er 4 druppeltjes op gedaan. Ik nam voorzichtig een hapje en het was echt heet. Ongelofelijk dat 4 druppeltjes dit brandende gevoel konden bezorgen. Iedereen lachte zich dood om mijn gezicht en ik moest zelf ook lachen. Ik had er waarschijnlijk hilarisch uit gezien.

Mijn vader had nog 2 keer verloren van Sam en Sam had geen enkele pizza moeten eten met hete saus. Noortje moest een stuk met mij delen want we hadden het antwoord allebei fout en ze wilde het ook is proeven. Blijkbaar vond ze het lekker en ze kreeg de rest van mijn pizza. Echt geloof me als ik zeg dat, dat kind niet normaal is.

[Nooolaa]

‘Bedtijd Noortje.’ Lachte Sarah 2 uur na het spel.
‘Nee, ik wil niet naar bed.’ Riep Noortje. Ze probeerde weg te rennen maar ik en Sam hadden haar gevangen.
‘Komaan meid. Wij gaan ook naar bed.’ Lachte ik naar haar en Sam knikte. Noortje deed alles wat wij deden dus wij deden elke avond alsof wij ook naar bed gingen.
‘Okay, dan zal ik gaan slapen.’ En ze rende naar boven. Sarah rende achter haar. Ik liep naar papa en ging naast hem zitten. Sam kwam naast mij zitten.
‘We kunnen beter ook niet te lang opblijven, Kassa.’ Lachte Sam.
‘Komaan, Sa-sa het is pas 8 uur.’ Klaagde ik. Ja hij noemde mij Kassa en ik noemde hem Sa-sa. Dat zijn onze bijnamen als sinds ik 3 was en hij 5.
‘Okay, laten we naar boven gaan en Noortje slaapwel zeggen. Kom je mee pap?’ onze vader knikte en liep mee met ons naar boven. We kwamen aan in Noortje’s kamer en we vonden een lege kamer.
‘Ze heeft haar verstopt.’ zei Sarah die rustig op het bed zat met haar ogen toe. Ik denk dat ze aan het tellen was.

’20- wie niet weg is, is gezien ,Noor.’ Lachte Sarah en we begonnen allemaal te zoeken. Na 2 minuten had Sam haar gevonden in mijn kamer. Hij bracht haar naar haar kamer en stopte haar in bed. Haar ogen vielen bijna toe.
‘Slaapwehhhhhhhhheeel.’ Zei Noor met een grote geeuw. We moesten allemaal lachen en liepen de kamer uit.
‘Kassa, kom je eventjes gitaar spelen?’ vroeg Sam aan mij en ik knikte. Papa en Sarah liepen naar beneden en gingen waarschijnlijk verder tv zien.
‘Wat dacht je er van om samen met mij een liedje te schrijven?’ vroeg Sam en ik knipperde verbaasd met mijn ogen.
‘Wil je dat echt?’ vroeg ik aan hem en hij knikte.
‘Ik heb al een paar dagen een ritme in mijn hoofd maar ik vind de juiste woorden niet. Het idee is me pas te binnen gekomen want ik weet dat jij veel teksten schrijft.’ Legde hij uit en ik liep naar mijn kamer om mijn gitaar en songteksten boek te gaan halen.
‘Okay, speel.’ Zei ik tegen hem nadat ik me had geïnstalleerd op zijn bed.
Sam begon te spelen en het was prachtig. Sam heeft altijd al veel talent en aanleg gehad voor ritme. Ik luisterde met mijn ogen dicht en er schoten allemaal woorden in mijn hoofd. Uiteindelijk had Sam gedaan en keek hij verwachtingsvol naar mij.
‘Het is prachtig.’ Lachte ik.

‘Heb je een idee voor de tekst?’ vroeg Sam hoopvol en ik knikte.
‘Maar ,eerst moet je met het ritme leren spelen.’
Na een halfuurtje kon ik het ritme al redelijk goed meespelen. Ik opende mijn schriftje bij een oud liedje. Het was een tekst waar nog niet echt een ritme op zat. Ik had het geschreven toen vorig jaar Dougie het met mij had uitgemaakt.
It took two days, for me to figure out,
This isn't working out, but I lost my way.
Begon ik te zingen en Sam speelde samen met mij het ritme dat hij zojuist had gecreëerd.
I drove all night, just to be with you
But you weren't worth that you, I gotta hit the breaks
Now you know, get up and go.
‘Wat dacht je ervan als dit het begin is en we nu meteen beginnen aan het refrein?’ vroeg ik aan hem en hij knikte dat het goed was.
‘Dan moet je “Get up and go” wel trager zingen.’ Lachte Sam.
Now you know, get up and go.

‘Beter?’ vroeg ik aan hem en hij knikte.
‘Doe nu maar het refrein.’ Lachte Hij.

Arizona, Arizona
A car wreck on the highway
Now you're burning by the side of the road
Arizona, Arizona
Theres a million miles to Florida
Now your history, I'm stranded
Get me out, I'm going home.
‘Sterk refrein, Cass. Jij hebt echt heel veel talent.’ Complimenteerde Sam mij en ik bloosde.
‘We hebben allebei evenveel talent.’ Lachte ik en ik zong weer verder.
Deep in your soul, lies a lonely heart
That only ever comes, for you alone
And I can’t relate, so I gotta leave you here
I can breathe without you dear, just start walking away
Now you know, get up and go.

‘‘Nu het refrein?’ vroeg Sam aan mij.
‘Ja, het is wel leuk eigenlijk dat die laatste zin het zelfde is, niet?’ vroeg ik lachend aan hem.
‘Het is prachtig Cass, niemand is beter in liedjes schrijven dan jij.’
Ik lachte en zong verder.

Arizona, Arizona
A car wreck on the highway
Now you're burning by the side of the road
Arizona, Arizona
Theres a million miles to Florida
Now your history, I'm stranded
Get me out, I'm going home.

Tell me how does that feel
With the Grand Canyon
Screaming at you
Tell me how does that feel
To see me when you go by
‘Nu moet je het begin zingen. De eerste 3 regels ofzo.’ Lachte Sam.
‘Hé,ja. Dat zou kunnen werken.’

It took two days, for me to figure out
This isn’t working out
I gotta hit the breaks

Arizona, Arizona
A car wreck on the highway
Now you're burning by the side of the road
Arizona, Arizona
Theres a million miles to Florida
Now your history, I'm stranded
Get me out, I'm going home.

‘We hebben een lied Sam.’ Lachte ik blij.
‘Ja, ons eerste. Wie had dat ooit gedacht?’
‘Sam?’ vroeg ik op een zaag stemmetje.
‘ja, Cassadee.’ Zei hij verbaasd.
‘Ben jij echt klaar voor school morgen?’ vroeg ik aan hem.
‘Je denkt er echt constant aan, niet?’ vroeg hij aan mij.
‘Ja, ik ben best wel bang.’ Bekende ik.
‘Wil je hier slapen vanavond? Dan leg ik er een matras bij.’ Stelde hij voor.
‘Ja, eigenlijk zie ik dat zitten Sa-sa.’ Lachte ik.
‘Okay, en om je vraag te beantwoorden. Ik ben ook nog niet echt klaar om naar school te gaan. De enigste die daar klaar voor is ,is Noortje.’ Zei Sam en hij gaf mij een knuffel.
‘Ik ga mijn pyjama aan doen en dan ga ik wat eten en warme chocolade melk halen.’ Lachte ik naar hem.
‘Met mini marshmallows ,graag.’ Zei Sam met puppyogen.
‘Als we die in huis hebben. Maak mijn bed klaar hé, Sa-sa?’ Zei ik en ik liep snel naar mijn kamer. Ik koos mijn gestreepte driekwart pyjama broek met een roze top er op. Ik zocht naar dikke sokken en vond een paar die Noortje voor me had gemaakt samen met Sarah. Ik nam snel een witte trui en liep naar beneden.

‘Ga je bij Sam slapen?’ vroeg Sarah.
‘Ja.’ Lachte ik.
‘Ik heb mini marshmallows gekocht.’ Lachte Sarah en ik gaf haar een dikke knuffel. Ik liep naar de keuken en vond daar heerlijke mini chocolade koekjes. Ik warmde de chocolade melk op en zocht nog naar andere koeken. Sam kwam de keuken binnen gelopen in zijn pyjama en nam de Chocolade melk al naar boven.
‘De mini marshmallows breng ik zo naar boven.’ Lachte ik naar Sam en hij knikte.
‘Zolang je ze maar niet vergeet, Kassa.’ Zei Sam en hij verdween uit de keuken. Ik nam een doos en zette daar de kleine chocolade koekjes in en 2 vanille muffins. Ik zette nog snel thee voor Sarah en paps.
‘Voor jullie.’ Lachte ik toen ik naar de woonkamer wandelde met de thee.
‘Oh, dat had je niet moeten doen, schat.’ Zei mijn vader en ik haalde mijn schouders op.
‘Moeten jullie een muffin hebben?’ vroeg ik aan hen en ze knikten allebei.
‘Ziezo, de muffins.’ Ik haalde ze tevoorschijn uit de doos.
‘Je wist ons antwoord al.’ Lachte Sarah.
‘Ja ,eigenlijk wel.’ Zei ik snel. Ik gaf ze allebei een kus en liep naar Sam met mijn doos met eten.
‘Hoeveel wil je eigenlijk eten, Cass?’ vroeg Sam toen ik zijn kamer kwam binnen gelopen met mijn grote doos met eten.

‘Veel.’ Bekende ik.
‘Er was zeker geen ijs meer?’ vroeg hij.
‘Inderdaad, maar ik heb heerlijke muffins gevonden.’ Lachte ik.
‘Ik heb de laptop gehaald. Welke film wil je zien?’ vroeg Sam.
‘Final destination 3.’ Zei ik meteen.
‘Weet je het zeker?’ vroeg Sam.
‘Ja.’ Zei ik en ik zocht naar de mini marshmallows.
‘Okay dan.’ Lachte hij en hij zocht naar de film.
‘Je weet het, je krijgt maar 6 mini marshmallows.’ Lachte ik en gooide het zakje naar hem.
‘Ja, baas.’ Lachte hij en hij ving het zakje.

[Nooolaa]

ღ 1 uur later ღ
‘Oh My God, Sam. Deze film blijft eng.’ Zei ik bijna gillend.
‘Kalm, Kassa. Je ziet toch kei hard dat het allemaal fake is?’
‘Ja, maar het blijft eng. Blij dat de film gedaan is.’ Fluisterde ik.
‘Jij hebt de film gekozen, Kassa.’ Beschuldigde Sam mij en ik lachte.
‘Je hebt gelijk laten we gaan slapen.’ Sam knikte en zette de laptop af. Hij deed de gordijnen dicht en ik ging naar mijn eigen bed. Ik was tijdens de film naast Sam gaan liggen.
‘Dus, morgen school.’ Zei Sam.
‘Ja, best wel eng. Nu zijn wij nieuw, terug in Engeland waren de nieuwe altijd raar. Ik hoop echt zo hard dat ze ons zo niet vinden.’ Zei ik in 1 adem.
‘Maak jij je maar al geen zorgen. Ze zullen je leuk vinden, geloof me maar.’ Zei Sam.
‘Jou vinden ze ook leuk. Nogal een geluk dat dit je laatste jaar is.’ Bekende ik.
‘Yeah, jij moet er nog 2 jaar en een half zitten, succes.’ Lachte Sam.
‘We kennen de school nog niet eens, wie weet is die heel leuk en moet ik jou succes wensen in de buitenwereld.’ Zei ik tegen Sam.
‘Laten we hopen dat, dat het geval gaat zijn.’ Lachte Sam.
‘Laten we nu maar gaan slapen, ik wil er morgenvroeg goed uit zien.’ Zei ik en ik hoorde Sam snurken.
‘Dat is niet grappig, ik moet eerst slapen.’ Zei ik en ik gooide mijn sok naar hem. Sam lachte en ik viel in slaap.

[15lila]

Nu heb je al veel meer geschreven, mooi !
ik vind de Raltie tussen zus en broer altijd mooi in verhalen, ik ben al nieuwsgierig naar de dag op school er staan zo af en toe een typfout in maar verder is het lekker flot geschreven, misschien kan je de broer, zus, moeder, vader en noortje beter beschrijven met bijvoorbeeld : Haar kleur, Kledingstijl, Lengte, Oogkleur en eventueel tijnt?