Geheimen
volgeschreven met verdriet
vergrendelt achter een deurtje
niemand die iets ziet
Alles laten gaan,
De woorden de klanken van het gebaar,
Achtervolgt
Door een zoute stroming,
In de regen ben je veilig,
Niemand die het ziet,
Alleen voel je de zoute prikkeling
die bijt aan je huid,
Ogen zo rood als vuur,
Tranen,
Zo doorzichtig als geheimen.
