Het zwartharige, bleke meisje zag de dokter-assistent omkijken. Schijnbaar zonder enige reden tot zover Rune kon zien. Het duurde te lang om als een blik achterom werpen af te doen. Ze keek naar het getekende gezicht dat haar bij binnenkomst vriendelijk had toe geknikt.
"Geloof je in geesten?"
Een onderwerp waarmee Rune haar toehoorders telkens weer wist te boeien. Ze zag hem het hoofd opheffen. Hij toonde, in tegenstelling tot de verpleegsters, geen enkele interesse voor haar uit boeken vergaarde kennis.
"Hij gelooft toch alleen in wat hij met zijn eigen ogen kan zien?", lachte een oudere verpleegster. Ze had het meisje haar medicijnen gebracht en was vervolgens met haar in gesprek geraakt. Zoals de laatste tijd wel vaker gebeurde.
Zonder mee te lachen keek de assistent naar de jeugdige patiënte. Rune had de leeftijd dat ze nog verplicht naar school moest, maar ze maakte met haar spiritualiteit een rijpere indruk.
"Inderdaad."
Ian zag haar met de ogen knipperen alsof ze probeerde te bepalen welke vraag hij nu beantwoord had. Het ontbrak hem aan de behoefte om meer duidelijkheid te verschaffen. Hij was binnen gekomen om te zien of de antibiotica aansloeg voor hij weer naar de volgende patiënt moest.
"Ik begin moe te worden", hoorde hij haar zeggen.
Geamuseerd keek hij toe toen Rune geeuwde alsof ze het wilde benadrukken. De verpleegster beloofde terug te komen zoals zij en haar collega's de afgelopen dagen regelmatig hadden gedaan.
Rune zag hem iets op de lijst noteren voor hij zich omdraaide om het voorbeeld van de verpleegster te volgen. Schijnbaar zonder enige interesse in haar te hebben.
"Ik heb een vraag, dokter."
Hij bleef in de deuropening staan.
"Ik ben slechts assistent, maar ik kan altijd proberen je vraag te beantwoorden."
"Het is geen medische vraag."
Ze zag hem fronsen. Als ze al zijn belangstelling gewekt had dan begon ze deze nu snel te verliezen.
Ian keek afwachtend naar het meisje op het bed en de kaarten vol met symbolen waarmee ze zich altijd omringde. Het koste hem moeite om geen snelle blik op zijn horloge te werpen omdat hij daarmee zijn ongeduld aan haar prijs gaf.
"Wat zag je toen je omkeek?"
Hij liet zijn blik weer door de kamer dwalen om even te blijven rusten op de plek waar hij eerder naar had gekeken.
"Iemand die aan jou twijfelt", zei Ian met een opgetrokken mondhoek en een glinstering in zijn grijsblauwe ogen.
Rune knipperde verrast met haar ogen. Hij trok de deur achter zich dicht om de ronde over de afdeling voort te zetten. Ze keek in de richting waar hij eerder had gekeken. Het enige wat ze zag was een spiegel aan de gele muur en een stopcontact. Rune probeerde meer te zien dan mogelijk voor haar was. Open te staan voor datgene waarover ze zoveel had gelezen. Om het na enige minuten teleurgesteld op te geven. Ze dacht nu wel te weten welke vraag hij eerder had beantwoord.
De geest heeft de geest gegeven
-
P_Westdijk
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
Laatst gewijzigd door P_Westdijk op 16 okt 2012 19:13, 1 keer totaal gewijzigd.
Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
Man ik meost deze even twee keer over lezen 
Weer een goede one-shot weer prachtige personages. Het is bijna jammer dat je geen langere verhalen schrijft hhehe. Ik vind het wel knap hoe je het voor mekaar krijgt om over de onderwerpen die jij gebruikt een one-shot kan schrijven die ook echt af en goed zijn. Ik zou meteen een heel verhaal moeten schrijven xD haha
Uhm, twee dingetes. Het eerste wat die zuster zegt, is toch eigenlijk geen vraag? heb het een paar keer hardop gelezen maar als ik het als een vraag las klonk het heel raar.
en ik zou niet wisselen van perspectief in dit verhaal. Het lijkt me mooier om een perspectief te kiezen.
Weer een goede one-shot weer prachtige personages. Het is bijna jammer dat je geen langere verhalen schrijft hhehe
. Ik vind het wel knap hoe je het voor mekaar krijgt om over de onderwerpen die jij gebruikt een one-shot kan schrijven die ook echt af en goed zijn. Ik zou meteen een heel verhaal moeten schrijven xD hahaUhm, twee dingetes. Het eerste wat die zuster zegt, is toch eigenlijk geen vraag? heb het een paar keer hardop gelezen maar als ik het als een vraag las klonk het heel raar.
en ik zou niet wisselen van perspectief in dit verhaal. Het lijkt me mooier om een perspectief te kiezen.
Regenboog of regenboog, waarom ben je krom?
Anders heette je regenstreep en dat klinkt zo stom
Anders heette je regenstreep en dat klinkt zo stom
-
P_Westdijk
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
Uhm, twee dingetes. Het eerste wat die zuster zegt, is toch eigenlijk geen vraag?
Zoals ik hem lees en bedoeld heb wel, maar bereik ik ermee wat ik wilde door er een vraag van te maken? Ik denk het niet als ik deze reactie lees. Ik zal er nog eens over nadenken hoe ik dit het beste kan aanpassen.
en ik zou niet wisselen van perspectief in dit verhaal. Het lijkt me mooier om een perspectief te kiezen.
Hier heb ik een andere mening over.
Ik heb er voor gekozen om het verhaal niet helemaal vanuit Rune te vertellen, maar om twee personen heen te laten draaien. Twee verschillende werelden, waarvan er één minder aan bod zou zijn gekomen als ik het nog meer om het meisje had laten draaien dan nu het geval is.
Bedankt voor het reageren.
Zoals ik hem lees en bedoeld heb wel, maar bereik ik ermee wat ik wilde door er een vraag van te maken? Ik denk het niet als ik deze reactie lees. Ik zal er nog eens over nadenken hoe ik dit het beste kan aanpassen.
en ik zou niet wisselen van perspectief in dit verhaal. Het lijkt me mooier om een perspectief te kiezen.
Hier heb ik een andere mening over.
Ik heb er voor gekozen om het verhaal niet helemaal vanuit Rune te vertellen, maar om twee personen heen te laten draaien. Twee verschillende werelden, waarvan er één minder aan bod zou zijn gekomen als ik het nog meer om het meisje had laten draaien dan nu het geval is. Bedankt voor het reageren.
Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.