Online Verhalen

ik ben al heel lang bezig met 1 verhaal dat er steeds op verschillende manieren uitkomt de ene keer zo en de andere keer zo.
dit keer is het op deze manier:
mischien komt de verhaallijn nog wel een keer voor maar dan net iets anders.
ik heb dyslexie dus er zitten vast veel spellingsfouten in.
als je daarover heen zou kunnen lezen.

ik had geen idee waar ik dit neer zou zetten
het is sci maar ook fantasie en ook wel wat horror maar ik de grote verhaalijn die ik steeds verander is fantasie dus ik zet hem hier maar bij.

goed zoals ik al zei: pas ik het steeds aan deze keer ga ik hem echt uitschrijven maar dan moet ik wel even weer opnieuw beginnen dus binnenkort een vervolg.

Hoi!
Ik heb het proloog gelezen en ik moet zeggen, het is helemaal niet slecht voor iemand met dyslexie
Er zijn me wel een paar dingen opgevallen:

De ninja’s waren sluw ze vielen aan in stilte en doden alleen wanneer het noodzakelijk was.

Dit is een nogal lange zin. Ik denk dat je beter na sluw een komma kunt zetten.

De burgers hebben er nooit iets van geweten, ze weten het nu niet.

Deze zin klinkt raar, ik denk dat je er beter dit van kunt maken: De burgers hebben er nooit iets van geweten, nu ook niet.

Om niet te verliezen van de ninja moesten de samoerai nieuwe kinderen opleiden.

Hier moet ook een komma geplaatst worden, na ninja.

Weken heb ik rond het huis gewacht wachtend op mijn ouders.

Deze mist ook een komma, deze moet achter gewacht.

Dit ben ik een samoerai in opleiding,

Je voelt hem misschien al aankomen: Hier mist ook een komma, deze moet achter ik.

Nou, dat was het wel zo'n beetje. Maak ook een keuze in welke tijd je gaat schrijven, want het is nogal afwisselend en dat leest minder fijn. En je moet ook op de komma's letten, want anders worden het te lange zinnen, of lezen ze niet fijn.
Ik hoop dat je er wat aan gaat doen ^^
Ik kijk er naar uit om het eerste hoofdstuk te lezen, nog veel succes met schrijven!

Xxx Aile

Toen ik je onderwerp zag was ik meeteen geïnteresseerd. Echt heel gaaf gekozen en ben heeeeeel nieuwsgierig wat je ervan maakt. Je inleiding maakte me nog nieuwsgierig.
Ik heb hier een paar dingetjes nog aangegeven waar je misschien wat aan hebt
Ik hoop ook dat je informatie hebt over het doen en laten van de ninja, en samoerai en hun vechtstijlen dat maakt verhalen altijd beter

Voor de rest nog een tip. Probeer in zinnen achter elkaar niet te veel dezelfde woorden te gebruiken, dat leest wat storend. Bij je volgende post zal ik daar even op letten

Ze wouden het land in hun macht hebben.

Wouden is spreektaal, het is netter om hier wilden van te maken. Heel officieel is wouden ook fout, maar de dag van vandaag wordt het meestal wel goed gekeurd.


De ninja’s waren sluw, ze vielen aan in stilte en doden alleen wanneer het noodzakelijk was.[/quote]

Mijn grammatica is niet top, maar ik dacht dat deze komma een punt moet zijn, omdat het twee hoofdzinnen zijn maar ik ben hier niet honder procent zeker van.

De burgers hebben er nooit iets van geweten, nu ook niet.

Je zegt nooit in de tegenwoordige tijd, dus het slaat ook op he tnu. Dan is je bijzin een dubbel op geworden en kun je deze beter weglaten. naar mijn mening.

[qupte] Weken heb ik rond het huis gewacht, wachtend op mijn ouders. [/quote]

Hier wordt ik wel nieuwsgierig hoe ze die weken heeft overleefd, enz… dat zou van mij wat uitgebreider mogen.

Ik was nog maar 5 jaar.
Nu ben ik 15 en leef ik hier al 5 jaar.

Cijfer volgens mij onder de twintig hoor je uit te schrijven, tenzij je een nette brief schrijft.

Ik heb alles doorgelezen en moet nog even toevoegen dat alle cijfers voluit geschreven moeten worden.
Verder is het wel een goed verhaal.

Groetjes, Michael

Hoofdstuk 1

De kleine donkere kamer was kil en koud toen ik er binnenkwam. Mijn benen waren kapot, mijn rug was gebroken, mijn handen bloeden en mijn hoofd was leeg. Ik wou naar de enige warme plek in de kamer lopen, en mijn lichaam onder de warme deken stoppen, maar ik kon niet meer. Ik viel voorover op de vochtige vloer. Mijn gezicht sloeg tegen de met beton beklede grond. Het kon me niet meer schelen. Ik had geen kracht meer om op te staan, en ik wou het ook niet meer. Een klein donzig muisje liep naar me toe. Met grote moeite kreeg ik een glimlach op mijn gezicht. Het muisje stond nu vlak voor mijn neus en ging op zijn achterpootjes staan. ‘Ik weet het Iepo, morgen wordt het beter.’ Toen viel ik in slaap.

Ik schrok wakker van een gil, waarna het alarm afging. Ik wist meteen wat dat betekende. Indringers! Ik rende naar buiten. Ik pakte mijn zwaard die om de hoek van de deur stond, en rende op de gil af, die inmiddels was veranderd in gekling van ijzer tegen ijzer. Ik had niet goed opgelet want ik hoorde een zachte plof achter me. Ik draaide me om en daar stond een in zwart gehulde persoon.
De persoon haalde uit met zijn bebloede zwaard. Ik schermde het met gemak af, waarna ik met mijn been onder zijn benen langs schopte, maar hij was al omhoog gesprongen. Hij hief zijn zwaard hoog op en liet het met immense kracht op me af suizen. Ik sprong omhoog net langs zijn zwaard en liet mijn zwaard langs mijn zwaard strijken. Ik zette mijn vrije hand op zijn hoofd en gooide mijn benen er over heen. Zijn zwaard had net de grond bereikt en had geen tijd meer om af te weren wat nu kwam. Ik zwaaide met mijn zwaard door zijn keel. Zette af me mijn hand en lande achter de in zwart gehulde persoon op de grond.
Zijn hoofd rolde van zijn lichaam.
Die was zeker dood.

Goed stukje, zeer netjes hoe je het gevecht heb weten uit te schrijven ( vind dit zelf altijd het moeilijkste )

Ik had nog wel een vraagje hoe ben je er op gekomen om samoerais te gebruiken Welkidee hier een beetje bij zat, omdat officieel samoerai de naam van de lijfwacht van de keizer was.

Samoerai is zowel de enkelvoud als de meervoud van het woord. Er hoeft dus geen s achter. De Japanners houden van simpel.
Even ter uitleg voor Jodie:
Het woord samoerai betekent "dienen". Zij dienen wie hen ook in dienst heeft. In vroegere tijden had een landheer een heel leger samoerai. Niet alleen om hem te beschermen, maar ook om de dorpelingen geordend te houden. Een samoerai zijn was een hele eer. Het klopt dat later toen Japan meer een eenheid werd, de keizer het hoofd was en de samoerai hem voornamelijk dienden.
Omdat een samoerai volgens een code van eer leeft, zal hij bij verlies (van een gevecht) haikiri/seppuku moeten plegen. Dit is een rituele versie van zelfmoord. Om zo toch nog met eer op de naam te sterven.

Wat ik vooral interessant vind aan het verhaal tot nu toe, is dat je elementen lijkt te willen combineren. En dan heb ik het over het Japanse (de samoerai en ninja's) en het Chinese (Hero). Hero is namelijk één van de legenden van China. Hier is ook een film over gemaakt. De moordenaar die besloot om de keizer toch niet te doden, en hem wijze woorden bracht over wat te doen met de zeven rijken van China.

Ik ben benieuwd naar je motivatie daarachter.