Sociale Controle

[Vapit]

Youp Van ’t Hek kwam een maand glee uit met een gloednieuwe conference getiteld:” Omdat de Nacht” van dik twee uur. Vonk as usual een geweldig doordrongen optreden met de hoofd thema gaande over dromen. Moeilijk de aandacht erbij houden gezien ik mijzelf in de hele zestienjarige schoolcarrière fantaserend heen heb geschopt. Hij doet het leuk met bijzaak grapjes waar vele zeikerige aandacht opeisende leraren wat van kunnen leren. En dat is niet om dak niet van leren hou, feiterend (is een woord) ik achtien pagina’s per dag lees. Dat is op jaarbasis toch gauw zo’n kleine give or take twintig boeken a year. Gemiddeld is het aantal dagen in de zonrondte even lang als de dikte van een boek plus een beetje. Jongeren en dan spreek ik snel over probleem gevallen haten boeken laat staan het lezen van die krengen. Dat komt denk ik vanwege het saai overbrengen van elke lesstof whatsoever. Kiezen ze op de gedwongen lijst überhaupt zelfgekozen lectoraal uit dan is het kort van duur. Vind je het gek dat lezen grof in de mond een kutklus is van een zeg maar heus gemillimeterd kaliber? Ik was vroeger ook een dom, jong, niet blond jochie in de pubergestalde leeftijdsbreak. Veertien jaar oud van de toen nog strafklas gepromoveerd tot een net niet afgekickte schorsing. Maar dan tussen haakjes wel met de gemaakte belofte dat ik als de sodemieter op zou hoepelen. No guns at school is mij verteld ook niet wanneer zo’n soft nepding niks meer doet dan lucht versnellen. Afgesteld met een luide knal, dat dan wel maar het ging hier om wat er mis is met de jeugd. Later heb ik zelf ondervonden dat stoer doen geen goedbedoelde daginvulling geweest kan zijn. Ik schrok van mezelf dat er qua inhoud niks meer in me zat. Gelukkig weet ik nu dat een hooggestemde medestudent uitmaken voor homo geen centimeters toevoegt aan je piemel. Sterker nog ik kreeg een jaar later van de weinige gehuisveste vrouwelijke altra’ers de meeste oogcontact. Terwijl ik in plaats van vreemd doen aardig deed, ze willen dus geen foetterende idioot bedacht ik me. Het is denk een onzekere aangenomen houding breed te lopen of als het even kan het k-woord luidkeels roepen. Ben je niet snugger dan moet je het wel van je gekrulde spieren hebben is de voor mij gekrare gedachte. Ik ben zeker van mijn zaak dat er in elke ‘stoere’ jongen diep van binnen een lieve kerel met een bezielde eeltlaag. Waarom geen ziel het doet is omdat de sociale controle je erop houd dat niet te zijn. Het is goed dat het bestaat en echt niet alleen voor de anders chaotische veroorzaking. Dus niet alleen dat in een stam ieder zijn plaats goed kent om de groep goed samen te laten werken. Het is ook feit dat mensen zelfs met psychopatische neigingen zich moreel aanvaardbaar gedragen. Je pakt er gelijk de hele menigte mee als je iets slechts aan het doen bent wat niet mag. Een straf uitzitten kan je wel hebben maar het gevoelste uitgekotst te worden door de peoples om je heen.. Soms kan het systeem, dat heeft de historie bewezen zich de andere kant toe opslaan. Soldaten, althans de meeste zijn van nature goed gezind wanneer ze hun leven geven in een strijd. Toch zijn in het nazi-regime onschuldige burgers niet van het arische komaf vreselijk ongeoorloofd afgemaakt. Wil ik niet zeggen als beesten want dan suggereer ik tegelijk dat je dieren wel zo moet behandelen. Nee, ik heb de groepsdruk met eigen hand zeven jaar terug gemerkt. Ik had sjans van heel toevallig een vrij populair meisje waardoor ik binnen no-time begon op te merken. Daarvoor heeft nooit een haan naar me gekraaid, wel een keer een lama in mijn gezicht gespuugd. Katten miauwde niet tot me, prachtig zingende vogels kende hun tekst niet meer als ik langsliep. En van die vreemde gekko’s namen niet eens de moeite op te springen. Máár toen ik in de goeie hoek van de webcam bezichtigde werd het vuurtje gestookt en hard ook. Voor ik er erg in had gingen ze in groepjes langs mijn moeders winkel heen om te vragen of ik haar zoon was. Kopen ho maar, het ging hun uitermate navraag te doen naar mwah. Er werden foto’s doorgesluisd was mijn snel gemaakte hypothese voor een dagje kermis met een neefje van me. Hoorde ik uit de botsoto’s van een wildvreemde blondine:’ Hey daar heb je Eric Conijn!’ Er zat een plaatsche verderop een bekend meisje waar ik in de begindagen van msn mee correspondeerde. Geef toe dat ik een mooie huid had om een niet al te uitstekelig botstructuur eromheen geborduurd met hulp van ouders. Maar knap vind ik ook weer een te groot woord terwijl dat echt was wat ze van mij vonden. Don’t shoot the messenger, ik ben slechts degene wie de boodschap publiekelijk voorlegt. Jaartje later kwam ik op het middelbare met rond mijn neus een stuk of wat vermeende pukkels. Je voelt al opkomen dat er opnieuw een hoog aanstaande rondborstige dame mij vroeg waarom ik niks aan mijn slechtziende uiterlijk deed. Vroeg of laat stond bekend dat het wel duidelijk moge zijn dankzij mijn opgetogen wanvertoning dat ik van de apen afstam. Dat ik mezelf durf te vertonen in het openbaar met wat goedkoop botwerk vastgeknoopt leer strak omheen gelijnd. Alleen maar omdat één zo'n tut hola in een verveelde bui het leuk vond mij lelijk te vinden. Kudden beesten dat ze waren volgden alle vrouwtjes de leider van het gespuis alsof ze verkeerde in een uitgelaten polonaise. Niet één van beide kanten zowel die mij over- als onder hebben geschat vroeg zich af of het wel waar is of juist niet. En ik vind het eng te weten dat mensen niet objectief vaststellen of iets waar kan zijn ja of de nee. In plaats daarvan blindelings achter elkaar staan als een berg aangespoelde maatschappelijk uitgevometeerde formule medewerkers. Denk na voordat je een mening aanhoort van een hoogstaand lid maar mijn ervaring is en blijft dat de mensheid een opgeheven zaak is.

[P_Westdijk]

Het is geen verhaal zoals ik hier gewend ben te lezen, maar je hebt in ieder geval genoeg te vertellen. De titel Sociale Controle had volgens mij ook Sociale Ontwikkeling kunnen zijn, maar aan de andere kant laat je de gekozen titel als een begrip in je stuk terug komen.

Er vielen mij een aantal zaken op bij het lezen. Doe ermee wat je wilt want het is slechts mijn mening.

...een maand glee uit...

Wat mij een beetje stoorde bij het lezen was de spreektaal, die je in je stuk gebruikt. Ik zou het geaccepteerd hebben in een dialoog, maar het lijkt zo weinig passend bij het geheel. Hetzelfde geld voor de Engelse woorden.

Een blok tekst van het scherm lezen is makkelijker als je het in alinea's verdeeld. Het verzwakt het stuk niet, maar zorgt wel voor rust. Ik kan me nu voorstellen dat het afschrikt als iemand eraan begint en dan loop je misschien reacties mis.

...feiterend (is een woord)...

Hiermee lijk je genoeg van de Nederlandse taal te weten, want ik had er nooit eerder van gehoord en heb er ook geen enkele behoefte aan om het na te kijken. Leuk gedaan. In een verhaal komt zoiets niet over, maar bij een dergelijk stuk wel. Het is dan wel jammer dat sommige zinnen niet lekker lopen door de keuze van woorden. Hiermee leid je mij af als lezer terwijl je zoveel interessants weet neer te zetten. Als je het verhaal eens hardop aan je zelf voorleest dan zal je vast begrijpen wat ik bedoel. Het klinkt misschien als een kinderachtige manier, maar het werkt, naar mijn mening, wel.

Je hebt me in ieder geval weten te amuseren. Zelfs je gegeven mening over de mensheid in het algemeen. Doe met mijn aangekaarte punten wat je wilt want het blijft natuurlijk jouw stuk.

[Raages]

Je gebruikt zoveel uitdrukkingen die min of meer beeldspraak zijn dat het betoog niet prettig meer leest. Regelmatig moet ik de zin nog eens lezen om te kunnen begrijpen wat je bedoelt te zeggen. Zelfs Youp van 't Hek zou er nog moeite mee hebben bij wijze van spreken. Ik onderschrijf P_Westdijk in zijn aanbeveling toch meer alinea's toe te passen om de leesbaarheid te verbeteren.
Niet te min vind ik het knap dat je deze gedachten op papier weet te zetten.