Wil je weten hoe je verhalen over vreemde werelden, mysterieuze karakters en bloederige gevechten op kunt zetten? Wil je je eigen geschreven verhaal nog meer verdiepen zodat het echter wordt? Of gewoon eens kijken wat die rare mensen eigenlijk allemaal doen in dat fantasy hoekje? Dan zal je hier hopelijk antwoord krijgen op je vragen, zo niet, stuur maar een pb, ik sta altijd open voor suggesties
Oh, en ik weet het, ik hou me niet zo aan mijn eigen advies. Ik ben nog hard over een oplossing aan het nadenken, maar ik ben er nog niet helemaal uit.
Clichés
Als er iets is wat je niet in je verhaal wilt hebben, zijn het wel clichés. Het is niet erg als er een paar insluipen, zolang je verhaal er maar niet van aan elkaar hangt. Lezers zullen dan snel afhaken omdat ze het gevoel hebben dat ze zo’n verhaal al eerder gelezen hebben en je hebt kans dat ze zullen denken dat jij als schrijver van het verhaal niet genoeg fantasie hebt om een eigen goedlopende plotlijn te verzinnen. Dat is één van de meest gehoorde kritieken op de Twilightserie van Stephenie Meyer. Niet echt een aanrader.
Ik heb een boek gevonden die de meeste clichés op gebied van epische fantasy opsomt, het heet The Tough Guide To Fantasyland van Diana Wynne Jones. Wel in het Engels, maar het is goed te lezen en als je vaak fantasy leest zal je dingen zien die inderdaad wel heel vreemd zijn.
Let op, deze clichés zijn wel geschreven vanuit het oogpunt van een epische fantasy, iets wat ik niet vaak op het forum ben tegengekomen.
- Reek of wrongness. Al van tevoren krijgt je personage het gevoel dat er iets niet klopt, terwijl dit in het echt leven niet gebeurt.
- Missing Heirs. Ze reizen mee in je groep in de vorm van een kind dat niks van zijn afkomst afweet. Natuurlijk zijn ze geweldige heersers, eerlijk, onschuldig, beleefd, je zou ze zo op de troon kunnen zetten en ze zouden het land geweldig kunnen besturen.
- Colour coding. Simpel gezegd: blond/wit haar is goed, zwart haar is slecht. Zwarte kleding betekent evil, of soms soberheid, maar dan zit er wel een witte riem bij. Grijs en rood is twijfelgeval, de andere kleuren zijn bijna altijd goed.
Clichés die ik vaak op het forum tegenkom zijn verhalen die zo beginnen:
Een meisje zit op school, voor haar is het een gewone dag, maar wat ze niet weet, is dat er een nieuwe jongen in de klas komt. Deze jongen is anders dan zijn leeftijdsgenoten, hij is knap en gedraagt zich volwassen, maar ook wat vreemd. Hij blijkt een vreemde interesse te hebben in de hoofdpersoon en je komt er halverwege het verhaal achter dat hij een vampier of weerwolf is. Meestal een vampier.
Het is niet erg als je qua uitgangspunt een cliché idee neemt, als je het maar goed weet uit te werken. Het probleem is dan wel dat je een beter in elkaar gezet verhaal, een boeiender plot en een interessantere schrijfstijl moet hebben. Mijn tip is dus om origineel te blijven.
Your own badass!
Het is verleidelijk om je hoofdpersoon shining goed te maken en de slechterik puur evil. Dat hij kleine kindertjes eet bij het ontbijt en als hobby gevangen laat onthoofden. Oja, en vergeet niet dat hij de wereld wil vernietigen, wat eigenlijk niet logisch is, omdat hij dan zelf ook doodgaat. Maar goed, een pure slechterik denkt ook niet logisch.
Een tip die je nog vaker gaat krijgen: kijk naar de echte wereld. Niemand wordt slecht geboren, er zit altijd een idee of motivatie achter de plannen die voor een ander als slecht worden beschouwd.
Neem bijvoorbeeld Hitler, door sommige mensen beschouwd als de belichaming van het kwaad op aarde. Niets wees er in zijn kindertijd op dat hij een gevreesde dictator zou worden. Waren zijn ideeën fout? Ja. Maar begrijpelijk? Ja, dat ook. Hij had een ideaalbeeld voor ogen, de perfecte wereld met de übermensch.
Slecht uitgewerkte slechteriken willen de wereld overheersen omdat dat in hun aard ligt. Ze geven geen reden, ze willen alleen maar macht, ook al gaat dat ten koste van anderen. Deze zijn makkelijk om te schrijven, maar blijven je niet bij.
Goed uitgewerkte slechteriken kunnen daarentegen heel intrigerend zijn. Je gaat bij hen afvragen waarom ze zo doen, wat er is gebeurd waarom ze zo doen en misschien zelfs begrijpen waarom ze het doen. Ze hebben een reden om te doen wat ze doen, bijvoorbeeld liefde of een ideaalbeeld. Niemand wordt nu eenmaal slecht geboren.
Mister Good Guy
Zouden jullie de wereld redden als jullie de kans daarvoor hadden? Waarschijnlijk zal een groot deel nu ja zeggen. In de theorie is dat altijd makkelijk, maar in de praktijk… Waarom zijn nu dan alle wereldproblemen nog niet opgelost en wordt de natuur nog steeds vervuild? De wil is er wel, maar de motivatie is er niet.
Zo moet je ook tegen je good guy aankijken. Hij zal niet de wereld redden simpelweg omdat het zijn taak is, maar omdat hij daarvoor ook een reden heeft. Hij wil bijvoorbeeld indruk maken op het meisje op wie hij verliefd is, of hij wil gewoon zijn eigen hachje redden omdat de bad guy achter hem aanzit.
Creëer je eigen wereld
Hier geldt weer: kijk naar onze wereld. Welke dingen spelen een grote rol? De economie
(welk gebied verdient waarmee zijn geld), geografie, flora en fauna, maar ook feesten, religie en belangrijke families.
Wat in fantasywerelden nogal vergeten wordt, is dat er dieren leven. Ja, ook bacteriën. Als je die niet in je wereld hebt, stort eigenlijk heel je voedselketen ineen, omdat de bacteriën en schimmels helemaal onderaan staan en zorgen dat andere dieren kunnen overleven. Vergeet dus niet om af en toe je brood te laten beschimmelen;)
De grotere dieren worden ook vaak vergeten. Kijk maar een fantasyboek door en je kunt waarschijnlijk op je hand tellen welke dieren je bent tegengekomen en hoe vaak. Een argument is dat je, als je in het bos loopt, ook niet vaak dieren ziet. Dat klopt, maar je kunt ook over boerderijdieren vertellen. Een simpele gedachte die niet al te vaak gebruikt wordt. Laat kippen loslopen of koeien grazen in de wei. Dan is dat probleem al snel verholpen.
Bij flora geldt hetzelfde, een beetje variatie in je bomen kan geen kwaad. Je hoeft er geen heel biologieboek in te gooien en let er wel op dat je planten groeien in het klimaat waar ze ook echt kunnen leven. Dus geen kokosnoten in de bergen in het koude Noorden.
Creëer je eigen soort
Een eigen soort heeft drie dingen die je kan veranderen: het uiterlijk, de cultuur en hun krachten. Laat je je soort veel op een mens lijken en pas je alleen de oren aan (bv. elfen) of verander je ze helemaal zodat ze niet eens meer iets weg hebben van iets menselijks (bv. draken)? Geef je je karakter een lichte huidskleur mee of juist nootbruin? Let er hier wel bij op dat je niet te veel aan colour coding gaat doen, dus zwart is slecht en wit is goed.
De cultuur is nog het moeilijkste. Wat maakt jouw ras anders dan de mensheid? Ikzelf vind het handig om verschillende culturen langs te gaan en me daardoor te laten inspireren. Je kunt ook gewoon random dingen verzinnen, dat is natuurlijk ook leuk.
En als laatste, de krachten. Heeft iedereen magie of maar een klein gedeelte? Zijn ze sneller of sterker dan mensen, of juist zwakker. Ik heb een website gevonden waarbij je kunt kijken of je gaan MarySue-ras hebt gemaakt: http://www.springhole.net/writing/marysuerace.htm . Het is wel in het Engels, maar het kan je misschien helpen om de ruwe kantjes van je ras af te halen en hem zo geloofwaardig mogelijk te maken.
Karakters
Ik heb twee soorten karakters gezien die heel erg opvallen in de verschillende verhalen die ik heb gelezen, namelijk het verlegen, gewone meisje dat de vampier achter zich aankrijgt, of de hoofdpersoon die erachter komt dat ze alle macht van de wereld heeft.
Eén tip die ik jullie op jullie hart wil drukken: overpower je karakter niet. Niemand vindt perfecte personages interessant, als je van te voren weet dat de hp de krachtmeting gaat overleven, gaat de spanning eruit.
Ik weet het, het is heel verleidelijk om je karakters helemaal geweldig te maken, ze maken nooit fouten, ze overwinnen alles, ze doen niemand kwaad en ga zo maar door. Maar hoe langer je schrijft, hoe meer je eigen karakters je tegen zullen gaan staan. Menselijke karakters zijn leuk omdat ze interessant zijn en daar horen de zwarte kantjes ook bij. Soms kunnen ze zelfs heel grappig zijn om te schrijven.
Mysterie
Dit kun je niet alleen bij fantasyverhalen gebruiken, maar eigenlijk bij alle soorten. Stop mysterie in je verhaal, dan maak je de lezer al snel nieuwsgierig naar meer. Geef kleine hints hoe dingen zouden kunnen zijn, soms in de goede richting, soms in de verkeerde en laat ze aan het einde helemaal dazzled achter.
Wat ook een goede is, is om je hoofdpersoon een bepaalde gedachtengang te laten volgen, de lezer helemaal dat wereldje in te slepen, dingen laten zien die helemaal niks zeggen om later op iets compleets anders uit te komen.
Een andere mogelijkheid is om telkens een klein mysterie toe te voegen als je er eentje onthuld hebt. De lezer zit dan al zo ver in het mysterie gesleept dat ze niet op willen geven en erachter willen komen wat er precies aan de hand is.
Gebruik de clichés tegen zichzelf!
Dit is heel makkelijk, gewoon doen wat de titel zegt. Is een cliché dat de nieuwkomer mysterieus en knap is, en waarschijnlijk een vampier, maak hem dan lelijk en misschien ook mysterieus, maar zeker geen vampier.
Vind je het een cliché dat alles in de fantasywereld door het lot, profeties en orakels wordt voorspeld? Maak een personage dat gelooft dat hij een geweldige waarzegger is, maar er in werkelijkheid niets van bakt.
Is er iets wat je onmetelijk stoort in al die fantasyverhalen? Grijp dat gegeven vast en geef er een eigen draai aan. Maak het absurd en drijf er de spot mee. Er zijn genoeg mensen die zich ergeren aan hetzelfde ding als jij.
)
god, ik schaam me diep --' wat een oerstomme fout! Snel veranderen^^