Online Verhalen

Bedankt Ik had muziek(op school) en toen zei die leraar dat een bridge aan het begin moet, ik vond het zelf ook raar. Maar hij zei dat het zo was. aan het einde is er volgens hem een ander stuk, dat een refrein is, maar afwijkt van de rest. Ik zal tegen hem zeggen, dat hij fout zat en ik goed. Bedan...

Dit is de eerste songtekst, die ik zelf geschreven heb. Ik heb er veel meer, dus bereid je voor op leuke teksten. C staat voor couplet, het nummer staat voor de hoeveelste het is. R staat voor refrein, het nummer staat voor de hoeveelste het is. B staat voor bridge. C1: I can't take it anymore I've ...

Hoofdstuk 25 De hele les gaat het zo door en ik weet niet wat ik moet doen. “Ik heet Chris en jij heet Kate, toch?”, Vraagt de jongen met een fluwelen stem God zelfs zijn stem is prachtig, net zoals zijn ogen. “Ja, dat klopt, mooi naam heb je”. “Bedankt, is jouw naam een afkorting voor iets?”. “Ja, ...

Hoofdstuk 24 Ik word wakker met koppijn en kom kreunend overeind en grijp naar mijn hoofd. Kut een kater, dat is lekker denk ik boos en sta op en loop naar beneden. Ik zie Megan met haar hand op haar hoofd op de bank zitten met water en ga naast haar zitten en glimlach naar haar. “Heey hoe gaat het ...

Hoofdstuk 23 Ik word wakker in mijn kamer en kijk om me heen, waar ben ik. Ik kijk nog eens goed en zie dat ik in mijn kamer lig. Geërgerd sta ik op en pak wat kleren uit de kast, een zwart hemd, een donker blauwe skinny jeans en een blauw vest. Ik loop naar de badkamer, nou het is eerder sjokken. I...

Hoofdstuk 22 “Alex wat doe jij hier?” “Ik zorg ervoor dat je geen fout maakt”. “Trouwen met Chris is een fout, hoezo?” “Omdat ik van je hou, je moet niet met zo’n sukkel trouwen hij verdient je niet”. “Alex je bent er te laat mee, ik ga ja zeggen en jij kan me niet stoppen”. “Ik moet je dan maar mee...

Hoofdstuk 21 Het is mijn broer Paco, hij had dus niet verwacht mij hier te zien. Ik had niet in het sms’je gezet waar ik was, want ik wilde niet terug naar de wolven maar blijven bij de persoon van wie ik het meeste hield. "Kate wat doe jij hier?", vraagt Paco verbaasd. Dan komt Chris eraa...

Hoofdstuk 20 Ik doe mijn ogen dicht maar ik hoor een gil en ik ben doodsbang. Iemand pakt me vast bij mijn schouders en kijkt me bezorgd aan, het is het gezicht van Chris. Hij heeft dus gewonnen en ik ben Alex nu voorgoed kwijt. "Alex is niet dood ik heb hem gespaard, hij is zo erg gewond nu da...

Hoofdstuk 19 “Kate er is bezoek voor jou”, zei Susan met een bezorgd gezicht. “Ik en Alex hebben het al goed gemaakt dus je hoeft je geen zorgen te maken en wat is de naam van die persoon, die hier is voor mij?”, vraag ik. “Kate beloof me dat je niet met hun meegaat, plies ik wil je niet kwijt je be...

Hoofdstuk 18 “Hij is er niet”, zeg ik tegen Susan die teleurgesteld kijkt. “Al die moeite voor niks””, zegt ze en dan zucht ze. “Zullen we dan maar wat rondlopen en wat jongens gek maken, ik ben niet voor niks zo opgetut”, zeg ik en we lopen samen giechelend door de gang naar buiten. We lopen naar b...

Hoofdstuk 17 “En wat vindt je ervan?”, vraagt hij dan alsof het heel normaal is dat je in zo’n groot huis woont, kan je het eigenlijk nog een huis noemen als het zo groot is vraag ik me dan af. “Ja je kan het nog een huis noemen want ik woon er toch en de plaats waar je woont is toch je huis”, zegt ...

Hoofdstuk 16 “Hoe kan dit, wat doe je en wie ben je?”. “Zoveel vragen voor zo’n klein meisje”. Hij pakte me bij mijn keel en tilde me omhoog en gooide me achteruit en ik vloog door een paar bomen en lande op de grond en wilde opstaan maar hij stond al voor me en deed zijn hand in de lucht en tilde m...

Hoofdstuk 15 Kate´s point of view Ik wordt wakker in een witte kamer en weet meteen al dat ik in het ziekenhuis lig(misschien lig ik hier wel te vaak). Links van me ligt Chris te slapen in een stoel en rechts van me is Nahele, wat doet hij hier en nog wel met alle anderen wolven. Ik schrik me dood e...

Hoofdstuk 14 Ik doe rustig mijn ogen weer open en zie Chris boven me hangen met een bezorgde blik en ik krijg weer lucht en spuug al het water uit. “Je leeft nog”, zegt Chris en hij omhelst me en ik bibber van de kou en klappertand. “Waar zijn de wolven?”, vraag ik. “Die zijn al weg nadat ze dachten...

Hoofdstuk 13 Ik loop nog steeds hand in hand met Nahele en zie meisjes en jongens nieuwsgierig naar me kijken en sommige meisjes geven me een boze blik want ze zijn jaloers(dat lees ik stiekem in hun gedachtes). “En hoe vind hare majesteit de school”, vraagt Cholena met een lach. “Ik vind de school ...

Hoofdstuk 12 Ik sta op en loop richting de stem en knuffel die persoon meteen want het is mijn vader en ik heb hem zo erg gemist. Dan laat ik hem los en hoor ik hem happen naar adem en zeggen:”ik merk dat je verandert bent want ik kreeg bijna geen lucht”, zegt hij lacherig, ik glimlach naar hem en b...

Hoofdstuk 11 *De volgende ochtend* Ik word wakker en zie een gezicht boven me en terwijl ik mijn ogen langzaam open doe zegt die gene keihard: “Wakker worden jarige job!!!”, ik schrik wakker en zie dat het Elan is. “Vergeet maar dat ik jou gisteren vriendelijk noemde want dit is niet vriendelijk”. “...

Chris’s point of view Na het lange praten en het gesprek met Nick zie ik dat Kate weer raar kijkt en hoor ik haar “Nick ik voel me niet lekker”, paniekerig zeggen, dus voor de zekerheid lees ik haar gedachtes en merk dat ze flauw gaat vallen. Ik haast me naar haar bed en duw Nick opzij en vang haar ...

Hoofdstuk 9 Na een lange en saaie dag is de les eindelijk voorbij en loop ik naar mijn kluisje om mijn boeken erin te doen. Dan hoor ik iemand achter me vragen: “Waar was je gisteren Kate, mama en pappa waren doodongerust”. Ik draai me om en kijk naar mijn zus, ze lijkt veel op mij maar is nu klein...

Hoofdstuk 1 Tegen een omgevallen boom staat een auto. Hij is helemaal in de prak gereden. Ik loop om de auto heen en zie in de auto twee mannen in uniform. Ze zien eruit als politieagenten. Ze zijn doorweekt in bloed, de een ligt op het stuur de ander tegen het gebroken raam. Mijn handen beginnen t...

Voordat ik het wist had de man me omhoog geholpen en doorboorde hij mijn nek met zijn scherpe lange hoektanden, ik probeerde me te verzetten maar wist dat het nutteloos was. Dit zou zou het absolute einde van me zijn, niemand die me zou hooren gillen en dus ook niemand die me kon helpen. Mijn vriend...

Yes precies wat ik wilde dacht ik. Ik gilde heel hard en bedankte de jury en liep naar buiten. Op de weg naar huis was ik blij dat ik door was maar ook boos om wat die ene man had gezegd. Geen bewegingen hoe kan hij dat zeggen, hij is de bewegingloze hij zat als een zoutzak op de stoel en staarde al...

Op een dag loopt Jade naar school en doordat ze gaat dagdromen verdwaalt ze. Ik weet zeker dat ik allang bij school had moeten zijn, o nee ik ben weer verdwaald,zegt Jade. Jade loopt gewoon verder en probeert straatnaambordjes te lezen maar ze kan er geen een vinden. Na een tijdej gelopen te hebben ...