Hoe kun je zo vrolijk zijn,
terwijl het leven draait om pijn.
Hoe kun je je zo gelukkig voelen,
terwijl het enige wat ik voel bittere kou is.
Hoe kun je overleven,
in deze wereld vol met hardheid.
Hoe doe je dat?
Leer me jou geheim.
Leer me hoe je gelukkig kan zijn.
Hoe
Dat hebben héél veel mensen héél vaak fout, best irritant XD Maar mooi gedicht ^^
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
Mooi gedichtje
The quiet scares me cause it screams the truth
-
- Balpen
- Berichten: 251
- Lid geworden op: 17 apr 2007 17:11
- Locatie: Wijchen
wow... Goehoed! 

Voor was was was, was was is!
Mooi gedichtje, raakt me echt 

Veni 

Ook weer heel expliciet taalgebruik. Ben ik persoonlijk geen fan van, maar dat is niet jouw fout. Wat me wel opvalt is dat de onderwerpen voor gedichten op deze site zo eender zijn. Alsof er veel getraumatiseerde pubers massaal zijn gaan dichten.
BEgrijp me niet verkeerd, dichten kan inderdaad therapeutisch werken, maar als gedicht zijn de meeste creaties niet erg geslaagd.
BEgrijp me niet verkeerd, dichten kan inderdaad therapeutisch werken, maar als gedicht zijn de meeste creaties niet erg geslaagd.
Houd alsjeblieft je afkrakende en demotiverende kritiek voor je of zeg er ook iets positiefs bij
Hier wordt niemand beter van

The best way to make your dreams come true, is to wake up
S.A.M., als jij op een verhalenforum komt voor tieners dan moet je niet verwachten dat iedereen een mega goede dichter is. Misschien jij wel?
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
@ S.A.M: Toevallig dicht ik wel voor mijn plezier en als mensen mijn gedichten goed vinden vind ik het fijn en als ze het niet vinden maakt het me ook niet uit, want ik doe het voor mezelf om het kwijt te raken. En als meer pubers met problemen het doen wat maakt dat uit. Dan zal het wss. wel goed werken hè om het zo kwijt te kunnen raken..
You're the one who cries, when you're alone..
Ik vroeg me eigenlijk dan inderdaad af of mensen met problemen de beste gedichten schreven? En zijn er dan mensen die echt geloven dat een gedicht maken een probleem kan oplossen?
Een gedicht is maar een tijdelijke oplossing, maar dan zul je gaan inzien dat als je iets echt wil oplossen, je zelf in actie moet komen. Bedenk wel dat gedichten niet altijd over iets tragisch hoeft te gaan.
Bijna alle gedichten die ik her lees gaan over onbeantwoorde liefde, verbroken liefde, dood en tragiek. Het zijn sterke thema's, maar het geeft mij zo het gevoel alsof jullie echt jongeren zijn met problemen die bijna te groot voor julie zijn. In dat geval lijkt het me beter om niet een gedicht te schrijven als oplossing, maar hulp te gaan zoeken.
Algeloof ik wel dat het omschrijven van je gevoel een eerste stap kan zijn om zelf in actie te komen en je problemen onder ogen te zien.
Een gedicht is maar een tijdelijke oplossing, maar dan zul je gaan inzien dat als je iets echt wil oplossen, je zelf in actie moet komen. Bedenk wel dat gedichten niet altijd over iets tragisch hoeft te gaan.
Bijna alle gedichten die ik her lees gaan over onbeantwoorde liefde, verbroken liefde, dood en tragiek. Het zijn sterke thema's, maar het geeft mij zo het gevoel alsof jullie echt jongeren zijn met problemen die bijna te groot voor julie zijn. In dat geval lijkt het me beter om niet een gedicht te schrijven als oplossing, maar hulp te gaan zoeken.
Algeloof ik wel dat het omschrijven van je gevoel een eerste stap kan zijn om zelf in actie te komen en je problemen onder ogen te zien.
Sommige hier schrijven gedichten om het kwijt te kunnen, ik niet. Ik heb er maar één geschreven en die was niet echt goed of zo. Het is misschien geen oplossing maar sommige dingen zwerven zólang in je hoofd dat je het kwijt wil omdat je anders gewoon gek word van al die vragen in je hoofd.
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
Ik weet echt wel dat het schrijven geen problemen op lost en dat je zelf in actie moet komen en hulp zoeken. Dat heb ik al gedaan, maar toch vind het nog steeds fijn om mijn gevoelens op papier te kunnen zetten. Ik schrijf nou eenmaal liever over droevige onderwerpen als over vrolijke en bij mij komen de gedichten in me op en dan schrijf ik het op papier dus eigenlijk bepaald mijn hoofd waar het over gaat al kan ik er zelf ook nog wel wat in sturen.
You're the one who cries, when you're alone..
ik schrijf ook liever zielige gedichten ^^ En ken je mijn gedicht praten? Die schreef ik omdat we het hadden doven en blinden etc.
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
S.A.M.
ik snap wat je bedoelt, dat de meeste gedichte alleen een ''negatieve'' kant hebben. maar weet je... ik vind die gedichte mooi. Vooral omdat er zo veel gevoel in zit. En inderdaad gedichten maken als je iets mee hebt gemaakt is een soort uitlatings klep. en als je problemen hebt, hoef je niet meteen hulp te gaan zoeken, eerst kijken wat je zelf kan doen. Ik vind het trouwens wel geod dat je ene eige mening hebt. maargoed.
dit was dus mijn mening:)!
xxx
ik snap wat je bedoelt, dat de meeste gedichte alleen een ''negatieve'' kant hebben. maar weet je... ik vind die gedichte mooi. Vooral omdat er zo veel gevoel in zit. En inderdaad gedichten maken als je iets mee hebt gemaakt is een soort uitlatings klep. en als je problemen hebt, hoef je niet meteen hulp te gaan zoeken, eerst kijken wat je zelf kan doen. Ik vind het trouwens wel geod dat je ene eige mening hebt. maargoed.
dit was dus mijn mening:)!
xxx