Inazuma Eleven Het legendarische elftal
Steve werd begroet door Mark, Jack en Nathan. 'oke hoe moet ik dit vertellen?' Steve wilde beginnen met z'n met z'n verhaal, maar hij kon niet beginnen. Lilly kwam bij de groep staan samen met.... AXEL?
----
Nathan luisterde hoe Mark en Jack over een wedstrijd van Royal begonnen te praten. "Hmmm hun tacktieken dus... slim gedaan". Plots kwam Steve bij de groep staan en snel daarna kwam Lilly samen met Axel bij de groep staan. 'Wat moet zij hier?'
----
Nathan luisterde hoe Mark en Jack over een wedstrijd van Royal begonnen te praten. "Hmmm hun tacktieken dus... slim gedaan". Plots kwam Steve bij de groep staan en snel daarna kwam Lilly samen met Axel bij de groep staan. 'Wat moet zij hier?'
Lilly stak gelijk van wal.
"Mark, dit is Axel, Axel dit is Mark. Jij maakt hem wel wegwijs? Dankje!"
Snel draaide Lilly op haar hielen contact met het groepje ontwijkend.
Ze liep naar haar kluisje en pakte haar economie boek uit het kluisje en sloeg deze dicht. Dit zou een lange, saaie schooldag worden.
---
Axel ontweek de gezichten van de jongens terwijl Lilly hem aan Mark voorstelde, wat niet bepaald nodig was. Lilly liep al snel weg en Axel bleef naar de grond kijken.
---
"Naar schatting reed de vrachtwagen zo'n zeventig kilometer per uur, dat is ongeloofelijk snel."
De art begon voorzichtig, maar blijkbaar niet voorzichtig genoeg. Na zijn eerste woorden begonnen er al tranen over Nina's wangen evenals bij Dave zijn moeder.
De arts haalde een doos tissues tevoorschijn en zette deze voor hen neer. Timon nam alle woorden aandachtig in zich op.
"Hierdoor is het letsel groter"
"Mark, dit is Axel, Axel dit is Mark. Jij maakt hem wel wegwijs? Dankje!"
Snel draaide Lilly op haar hielen contact met het groepje ontwijkend.
Ze liep naar haar kluisje en pakte haar economie boek uit het kluisje en sloeg deze dicht. Dit zou een lange, saaie schooldag worden.
---
Axel ontweek de gezichten van de jongens terwijl Lilly hem aan Mark voorstelde, wat niet bepaald nodig was. Lilly liep al snel weg en Axel bleef naar de grond kijken.
---
"Naar schatting reed de vrachtwagen zo'n zeventig kilometer per uur, dat is ongeloofelijk snel."
De art begon voorzichtig, maar blijkbaar niet voorzichtig genoeg. Na zijn eerste woorden begonnen er al tranen over Nina's wangen evenals bij Dave zijn moeder.
De arts haalde een doos tissues tevoorschijn en zette deze voor hen neer. Timon nam alle woorden aandachtig in zich op.
"Hierdoor is het letsel groter"
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
Mark keek Lilly verbaast na. "Euh ja... Welke klas zit je?" Mark kuchte even, omdat hij voor een beroemde jeugd voetbalspeler stond. Die in een finale tegen het wrede Royal moest spelen. Plots kwam er een opmerking van de presentator terug in Mark's hoofd. WAT IS DIT? AXEL BLAZE IS NIET OP HET VELD. ZELFS NIET NU DE TOSS GAAT BEGINNEN! Natuurlijk was hij ook nog 'boos' op Axel, omdat hij niet in het voetbalteam wilde.
---
Jack merkte dat dit een hele verrassing voor Mark was. 'Zou hij mij nog herkennen?' Jack voelde zich een beetje ongemakkelijk en de spoeljongens liepen nu ook al langs. 'Dit word weer zo'n dag....'
---
Jack merkte dat dit een hele verrassing voor Mark was. 'Zou hij mij nog herkennen?' Jack voelde zich een beetje ongemakkelijk en de spoeljongens liepen nu ook al langs. 'Dit word weer zo'n dag....'
Laatst gewijzigd door TheBlackKnight op 17 mar 2013 14:51, 1 keer totaal gewijzigd.
'Hij voelt zich ongemakkelijk'. "Hey, ik ben Steve Grim, maar wij kennen elkaar al". Hij gaf een klein stootje tegen Axel en gaf een knipoog. Nathan volgde z'n voorbeeld. "Hey ik ben Nathan Swift". 'Misschien voelt hij zich nu gemakkelijker' dacht Steve. "Maar ik had me gisteren ook voorgesteld, maar je kon het alweer vergeten zijn". Nathan glimlachte vriendelijk naar Axel. "Van welke school kom je en inderdaad... welke klas zit je? Dat zou wel handig zijn om te weten voor Mark". Steve gaf een kleine glimlach naar Axel toen Nathan die vraag stelde. 'Ik weet dat je het zwaar hebt...'
Axel kreeg gelijk een aantal vragen naar zijn hoofd geslingerd en twee van de jongens stelden zich voor.
Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht, hij zou het toneelstukje van start laten gaan.
"Ik kom van Kirkwood jr High, en volgens Lilly," begon Axel terwijl hij zijn rooster uit zijn tas nam en dat aan Mark liet zien, "kom ik bij jou in de klas."
Zouden deze jongens gisteren de wedstrijd hebben gezien?
---
Lilly liep nu door de school naar de meiden uit haar klas.
"Het chickies!"
Ze gaf al haar vriendinnen een luchtknuffel, die deze met een lach terug gaven.
"Waar bleec je gisteren nou?"
---
Timon draaide met zijn vingers in zijn schoot. Waarom uitgerekent Dave?
"Uw zoon heeft vermoedelijk een aantal ribben gebroken, en ook zijn wervels zijn niet aan de dans ontsnapt."
Er was even een adempauze.
"Verder heeft hij veel bloed verloren."
---
Meteen, als gevolg van het antwoord op zijn eerdere vragen flitsten er nieuwe vragen door zijn hoofd.
'Wat hadden ze gedaan? En is dit alles erna pas gebeurt?‘
Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht, hij zou het toneelstukje van start laten gaan.
"Ik kom van Kirkwood jr High, en volgens Lilly," begon Axel terwijl hij zijn rooster uit zijn tas nam en dat aan Mark liet zien, "kom ik bij jou in de klas."
Zouden deze jongens gisteren de wedstrijd hebben gezien?
---
Lilly liep nu door de school naar de meiden uit haar klas.
"Het chickies!"
Ze gaf al haar vriendinnen een luchtknuffel, die deze met een lach terug gaven.
"Waar bleec je gisteren nou?"
---
Timon draaide met zijn vingers in zijn schoot. Waarom uitgerekent Dave?
"Uw zoon heeft vermoedelijk een aantal ribben gebroken, en ook zijn wervels zijn niet aan de dans ontsnapt."
Er was even een adempauze.
"Verder heeft hij veel bloed verloren."
---
Meteen, als gevolg van het antwoord op zijn eerdere vragen flitsten er nieuwe vragen door zijn hoofd.
'Wat hadden ze gedaan? En is dit alles erna pas gebeurt?‘
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
'WAT BIJ ONS IN DE KLAS? HIJ?' Mark kon het niet geloven, maar hij bleef kijken met een poker-face. "O, oke. Ik ben dus Mark Evans... En zoals je weet zit ik in het voetbalteam". Hij keek doordringend naar Axel. "Ik ben de keeper en aanvoeder. Dit is Jack Wallside. Bij hem zit je niet in de klas, omdat hij een jaar lager is dan ons... Hij zit ook in het voetbalteam en hij is verdediger". Elke keer weer legde Mark nadruk op het woord voetbalteam.
"Nathan zit ook in het voetbalteam... En is....". Mark was helemaal vergeten aan Nathan te vragen welke positie hij speelte. "Psst Nathan, welke positie wil je?"
------------------------
Jack wist nou niet hoe hij zich zou moeten voorstellen, maar Mark deed het voor hem gelukkig al. 'Je bent er nog steeds niet overheen Mark dat die jongen niet in het voetbalteam wilde hé?' Jack hoorde de nadruk steeds op voetbal vallen. Nog even en Jack dacht dat Mark een woede uitbarsting zou krijgen...
"Nathan zit ook in het voetbalteam... En is....". Mark was helemaal vergeten aan Nathan te vragen welke positie hij speelte. "Psst Nathan, welke positie wil je?"
------------------------
Jack wist nou niet hoe hij zich zou moeten voorstellen, maar Mark deed het voor hem gelukkig al. 'Je bent er nog steeds niet overheen Mark dat die jongen niet in het voetbalteam wilde hé?' Jack hoorde de nadruk steeds op voetbal vallen. Nog even en Jack dacht dat Mark een woede uitbarsting zou krijgen...
'Wat heb jij ineens Mark?' Steve stelde die vraag niet, maar hield die netjes voorzich. Nathan begon te lachen en fluisterede iets terug naar Mark. "Verdediger of Middenvelder". Steve keek even naar Axel en kreeg hij z'n idee weer terug. 'Dat is waar ook...'. "Hey, wacht eens even Mark. Je vergeet de belangrijkste speler op te noemen. Ik zit ook in het voetbalteam... En ik ben nog wel middenvelder". Hij gaf een knipoog naar Mark.
----
Nathan begon te lachen en fluisterede iets terug naar Mark. "Verdediger of Middenvelder". Iedereen kon het gewoon horen, maar dat boeide Nathan niet. 'Het team heeft al drieleden... Dat is vast een hele belevenis voor Mark'. Maar toen begon Steve te vertellen dat hij ook in het voetbalteam zat. Nathan had dit niet zien aankomen.
----
Bobby stond nu voor Raimon Junior High. "Hmmm, dit is het dus...". Net toen hij dat zei ging z'n mobieltje over. "Hey Joseph. Waarmee kan ik je helpen?" Hij hoorde wat gehijg aan de andere kant van de telefoon. "Je bent zeker wezen trainen?" Bobby lachde. "Sorry, ja ik heb getraind en op je eerste vraag. Ja en nee". "Ja en nee? Hoe kan dat nou?" Weer een kleine stilte. "Wat bedoel je Joseph?" Bobby was nu wel wat geschrokken, omdat hij niet wist wat er aan de hand zou zijn. "Ik heb de opdracht gekregen van de commadant. Waarom je naar Raimon moest". Bobby schrok hevig. "En... en dat is?" "Ik weet dat je ermee gestopt bent, vanwege je vriend, maar je moet het voetbalteam van Raimon Junior High bijwonen". Bobby was erg verbaast. "WAT!? Ik zei dat ik niet meer zou voetballen...". "Dat weten we, maar we willen hun tacktieken weten Bobby. Je kan toch op z'n minst kijken". Bobby zuchte. "Oke is goed. Verder nog iets?"
Het was even stil aan de andere lijn. "Ja Bobby. Je bent geweldig!"
Toen werd de verbinding verbroken en stopte Bobby z'n mobieltje in z'n zak. Daarna liep hij door naar de hoofdingang van Ramion Junior High en bleef even staan.
----
Nathan begon te lachen en fluisterede iets terug naar Mark. "Verdediger of Middenvelder". Iedereen kon het gewoon horen, maar dat boeide Nathan niet. 'Het team heeft al drieleden... Dat is vast een hele belevenis voor Mark'. Maar toen begon Steve te vertellen dat hij ook in het voetbalteam zat. Nathan had dit niet zien aankomen.
----
Bobby stond nu voor Raimon Junior High. "Hmmm, dit is het dus...". Net toen hij dat zei ging z'n mobieltje over. "Hey Joseph. Waarmee kan ik je helpen?" Hij hoorde wat gehijg aan de andere kant van de telefoon. "Je bent zeker wezen trainen?" Bobby lachde. "Sorry, ja ik heb getraind en op je eerste vraag. Ja en nee". "Ja en nee? Hoe kan dat nou?" Weer een kleine stilte. "Wat bedoel je Joseph?" Bobby was nu wel wat geschrokken, omdat hij niet wist wat er aan de hand zou zijn. "Ik heb de opdracht gekregen van de commadant. Waarom je naar Raimon moest". Bobby schrok hevig. "En... en dat is?" "Ik weet dat je ermee gestopt bent, vanwege je vriend, maar je moet het voetbalteam van Raimon Junior High bijwonen". Bobby was erg verbaast. "WAT!? Ik zei dat ik niet meer zou voetballen...". "Dat weten we, maar we willen hun tacktieken weten Bobby. Je kan toch op z'n minst kijken". Bobby zuchte. "Oke is goed. Verder nog iets?"
Het was even stil aan de andere lijn. "Ja Bobby. Je bent geweldig!"
Toen werd de verbinding verbroken en stopte Bobby z'n mobieltje in z'n zak. Daarna liep hij door naar de hoofdingang van Ramion Junior High en bleef even staan.
Laatst gewijzigd door Dragonboy op 17 mar 2013 17:11, 1 keer totaal gewijzigd.
Axel probeerde de glimlach niet van zijn gezicht te laten verdwijnen toen Mark nog even, met extra nadruk liet weten dat hij in het voetbalteam zat. En alsof dat nog niet genoeg was zaten ook Jack en Nathan in het voetbalteam, natuurlijk weer uitgesproken met nadruk.
Hij keek naar Nathan toen deze zijn positie aan Mark fluisterde, hardop. Maar zijn aandacht werd daarvan afgeleid toen Steve ineens aankondigde dat hij ook in het team zat.
Axel stopte zijn rooster weg en keek even naar Steve. 'Hij, in het voetbalteam?'
"Oh, leuk. Ik wist niet dat jullie allemaal voetballen." sprak Axel zo kalm mogelijk.
Axel keek de jongens een voor een aan.
Niemand zag eruit als een typische voetballer, Jack had meer het postuur van iemand die helemaal geen sport beoefende, Nathan zag er uit alsof hij aan hardlopen deed, Steve kon Axel niet plaatsen, alleen Mark zag eruit alsof hij eerder had gevoetbald.
"Hoelang zitten jullie allemaal al op voetbal?"
---
Lilly keek haar vriendinnen een voor een aan.
"Ik was in het gemeentehuis, een oom van een andere vriendin ging voortrouwen. En daar werd ik voor gebeld terwijl ik onderweg was."
Lilly wierp haar hoofd even in haar nek waardoor haar haren naar achteren vielen.
"Had gesmst, dan waren we ook gekomen!"
"Sorry meiden, dit was niet voor jullie, andere keer misschien."
Ze lag haar tas op het tafeltje voor zich en nam haar mobiel uit haar bh.
Snel tikte ze een smsje.
'Hey chicky,
vanmiddag samen shoppen?
ik heb nieuwe kleren nodig
xx'
Lilly drukte op verzenden en liet haar mobiel terug glijden.
"Dus meiden, vanavond dan maar een goedmakertje? Ik weet een leuke club waar we terecht kunnen."
De meiden keken elkaar met een glimlach aan en knikten instemmend.
---
"Hoe is het nu met hem?" vroeg Dave zijn moeder door de tranen heen.
"We zijn nog bezig met het onderzoek, zoals al gezegd is alleen het bloedverlies honderd procent zeker. Ze kneuzingen en de breuken zijn alleen maar inschattingen van mogelijk letsel."
Voor de arts de kans kreeg om verder te praten ging zijn pieper af.
"Excuseert u mij, dit is een spoedgeval. Ik ben over enkele ogenblikken bij u terug, geen paniek."
Dit laatste was voor Timon het teken om juist wèl in paniek te raken. 'Geen paniek.' het gepiep was dus voor Dave.
---
Door de golf van gedachten voelde Dave zich weer terugzakken, terug de grijze waas in, en zelfs ver in het zwarte gat, zo ver dat de werkelijkheid ineens heel dichtbij was.
Zijn verwondingen brandden, evenals zijn hoofd, zijn lijf begon te trillen en om hem heen klonken gestreste stemmen en het openen van een deur.
"Aan de kant, start reanimatie, haal een AED!"
Zijn borstbeen werd diep naar beneden geduwd, wat de druk op zijn ribben vergrote. Al snel omsloot een kap zijn mond en werd er lucht zijn lichaam in gepompt.
Opnieuw was daar het openen van een deur.
"AED!"
Er werd ruimte gemaakt om het bed, het induwen en loslaten van het borstbeen ging door.
"Schok geadviseerd." klonk de stem van een computergestuurd apparaat.
"Los!"
Een stroomstoot maakte zijn weg door het lijf van Dave, al had dit geen resultaat.
Opnieuw begon het hele proces van voor af aan, en na een tijdje klonken weer dezelfde woorden van de computergestuurde stem, gevolgd door de kreet van een man: "Los!"
Weer een krachtige stroomstoot, dit maal had het wel effect, Dave zijn hart pakte het ritme weer op, en hij werd weer omhooggetrokken naar de grijze kamer.
Hij keek naar Nathan toen deze zijn positie aan Mark fluisterde, hardop. Maar zijn aandacht werd daarvan afgeleid toen Steve ineens aankondigde dat hij ook in het team zat.
Axel stopte zijn rooster weg en keek even naar Steve. 'Hij, in het voetbalteam?'
"Oh, leuk. Ik wist niet dat jullie allemaal voetballen." sprak Axel zo kalm mogelijk.
Axel keek de jongens een voor een aan.
Niemand zag eruit als een typische voetballer, Jack had meer het postuur van iemand die helemaal geen sport beoefende, Nathan zag er uit alsof hij aan hardlopen deed, Steve kon Axel niet plaatsen, alleen Mark zag eruit alsof hij eerder had gevoetbald.
"Hoelang zitten jullie allemaal al op voetbal?"
---
Lilly keek haar vriendinnen een voor een aan.
"Ik was in het gemeentehuis, een oom van een andere vriendin ging voortrouwen. En daar werd ik voor gebeld terwijl ik onderweg was."
Lilly wierp haar hoofd even in haar nek waardoor haar haren naar achteren vielen.
"Had gesmst, dan waren we ook gekomen!"
"Sorry meiden, dit was niet voor jullie, andere keer misschien."
Ze lag haar tas op het tafeltje voor zich en nam haar mobiel uit haar bh.
Snel tikte ze een smsje.
'Hey chicky,
vanmiddag samen shoppen?
ik heb nieuwe kleren nodig
xx'
Lilly drukte op verzenden en liet haar mobiel terug glijden.
"Dus meiden, vanavond dan maar een goedmakertje? Ik weet een leuke club waar we terecht kunnen."
De meiden keken elkaar met een glimlach aan en knikten instemmend.
---
"Hoe is het nu met hem?" vroeg Dave zijn moeder door de tranen heen.
"We zijn nog bezig met het onderzoek, zoals al gezegd is alleen het bloedverlies honderd procent zeker. Ze kneuzingen en de breuken zijn alleen maar inschattingen van mogelijk letsel."
Voor de arts de kans kreeg om verder te praten ging zijn pieper af.
"Excuseert u mij, dit is een spoedgeval. Ik ben over enkele ogenblikken bij u terug, geen paniek."
Dit laatste was voor Timon het teken om juist wèl in paniek te raken. 'Geen paniek.' het gepiep was dus voor Dave.
---
Door de golf van gedachten voelde Dave zich weer terugzakken, terug de grijze waas in, en zelfs ver in het zwarte gat, zo ver dat de werkelijkheid ineens heel dichtbij was.
Zijn verwondingen brandden, evenals zijn hoofd, zijn lijf begon te trillen en om hem heen klonken gestreste stemmen en het openen van een deur.
"Aan de kant, start reanimatie, haal een AED!"
Zijn borstbeen werd diep naar beneden geduwd, wat de druk op zijn ribben vergrote. Al snel omsloot een kap zijn mond en werd er lucht zijn lichaam in gepompt.
Opnieuw was daar het openen van een deur.
"AED!"
Er werd ruimte gemaakt om het bed, het induwen en loslaten van het borstbeen ging door.
"Schok geadviseerd." klonk de stem van een computergestuurd apparaat.
"Los!"
Een stroomstoot maakte zijn weg door het lijf van Dave, al had dit geen resultaat.
Opnieuw begon het hele proces van voor af aan, en na een tijdje klonken weer dezelfde woorden van de computergestuurde stem, gevolgd door de kreet van een man: "Los!"
Weer een krachtige stroomstoot, dit maal had het wel effect, Dave zijn hart pakte het ritme weer op, en hij werd weer omhooggetrokken naar de grijze kamer.
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
"Nou, ik ben al van af jong af aan al bezig met voetbal. Toen ik in de brugklas kwam heb ik de voetbalclub opgericht!" Mark schaamde zich eigenlijk voor wat hij zei, want hij zat nu al in de derde klas. "Natuurlijk was ik niet het enige lid..." Jack begon nu het woord van Mark over te nemen, omdat Mark anders voor schut zou staan. "Ik zit er sinds gisteren in". Jack glimlachte toen hij het zei. "En ik heb veelte betekenen voor he team, omdat ik gisteren een wedstrijd van Royal heb gezien!"
"En om te terug te komen op Mark's zin... Ik zit er ook al vanaf het begin in". Natuurlijk schaamde Steve zich voor wat hij zei, omdat hij niet zo goed was in voetbal.
"Ik zit er ook sinds gisteren in. Ik ben tijdelijk gestopt met athletiek, maar als het team voldoende spelers heeft stop ik ermee en ga weer terug. Ik wil Mark helpen met z'n droom". 'Maar wacht eens... Steve heeft nooit vanaf het begin meegedaan met het voetbalteam'.
en alsof dat al niet erg genoeg was deed Steve er een schepje bovenop.
"Als je wilt kan je na school naar de training komen kijken...".
"Ik zit er ook sinds gisteren in. Ik ben tijdelijk gestopt met athletiek, maar als het team voldoende spelers heeft stop ik ermee en ga weer terug. Ik wil Mark helpen met z'n droom". 'Maar wacht eens... Steve heeft nooit vanaf het begin meegedaan met het voetbalteam'.
en alsof dat al niet erg genoeg was deed Steve er een schepje bovenop.
"Als je wilt kan je na school naar de training komen kijken...".
Axel trok zijn wenkbrauw op. 'Het team bestaat al drie jaar en nog heeft het maar vier leden?'
Axel luisterde aandachtig toen iedereen vertelde hoelang ze al aan voetbal deden
'Steve, al drie jaar op voetbal?'
"Oke, dus allemaal nog niet zo lang? Behalve Mark dan..."
"Als je wilt kan je na school naar de training komen kijken..."
Axel keek naar Steve, die dit zonet tegen Axel zei.
Axel wreef met zijn hand langs zijn nek. "Nou, ik kijk nog wel oke? Ik beloof niks."
---
Lilly glimlachte. "Oke, om vijf uur vanavond bij mij, dan vertrekken we."
Iedereen stemde in en Lilly wierp haar tas over haar schouder.
De bel ging en Lilly begon richting het economie lokaal te lopen.
Axel luisterde aandachtig toen iedereen vertelde hoelang ze al aan voetbal deden
'Steve, al drie jaar op voetbal?'
"Oke, dus allemaal nog niet zo lang? Behalve Mark dan..."
"Als je wilt kan je na school naar de training komen kijken..."
Axel keek naar Steve, die dit zonet tegen Axel zei.
Axel wreef met zijn hand langs zijn nek. "Nou, ik kijk nog wel oke? Ik beloof niks."
---
Lilly glimlachte. "Oke, om vijf uur vanavond bij mij, dan vertrekken we."
Iedereen stemde in en Lilly wierp haar tas over haar schouder.
De bel ging en Lilly begon richting het economie lokaal te lopen.
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
'Huh, wat is Steve van plan'. "Ja het wordt een hele zware wedstrijd, dus de training wordt ook zwaar". Mark glimlachte en pakte z'n kladblok. "De hele training is al geplant, en hij kan je dood betekenen. Bij het laatste liep Jack opeens weg. "Wat ga je doen Jack?" "Ik moet even naar de wc!"
Bij het woord 'zware training' kreeg Steve al spijt van z'n beslissing. 'Waarom wilde ik Mark ook alweer helpen?'
Nathan bedacht hetzelfde en de twee jongens keken naar elkaar.
"Euh, Mark, ik zit pas gisteren in het team en dat weet je". Nathan keek nu naar Steve die nu ook wat moest zeggen. "Nou, ik vind het wel een uitdaging eigenlijk". Was de reactie van Steve. Nathan wilde er op ingaan, maar dat kon niet, omdat Jack ervan doorging. "Moet hij ECHT naar de wc?" was de vraag van Nathan.
Nathan bedacht hetzelfde en de twee jongens keken naar elkaar.
"Euh, Mark, ik zit pas gisteren in het team en dat weet je". Nathan keek nu naar Steve die nu ook wat moest zeggen. "Nou, ik vind het wel een uitdaging eigenlijk". Was de reactie van Steve. Nathan wilde er op ingaan, maar dat kon niet, omdat Jack ervan doorging. "Moet hij ECHT naar de wc?" was de vraag van Nathan.
Axel probeerde geintereseerd te kijken toen de jongens over de training begonnen tot de bel ging.
"Succes dan vanmiddag."
Hij keek op zijn rooster en daarna om zich heen.
'Waar zit lokaal 101?'
---
Lilly liep samen met haar vriendinnen het lokaal in en ging ergens achterin zitten.
Waarom had ze economie gekozen?
(sorry, heel kort)
"Succes dan vanmiddag."
Hij keek op zijn rooster en daarna om zich heen.
'Waar zit lokaal 101?'
---
Lilly liep samen met haar vriendinnen het lokaal in en ging ergens achterin zitten.
Waarom had ze economie gekozen?
(sorry, heel kort)
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
"Nou kijk" begon Mark "het is heel eenvoudig. De 100 staat voor de verdieping. Dus verdieping 1. De andere 1 voor het lokaal, maar volg ons vandaag maar, want je zit toch bij ons in de klas. Heb je engels, geschiedenis en biologie meegenomen?"
---
Jack kwam de wc af en ging direct door naar z'n lokaal. Maar goed ook al hij een paar seconden later was geweest hadden de 'spoeljongens' hem te pakken. Jack ging snel achterin zitten waar hij alleen zat en pakte z'n natuurkunde.
---
Jack kwam de wc af en ging direct door naar z'n lokaal. Maar goed ook al hij een paar seconden later was geweest hadden de 'spoeljongens' hem te pakken. Jack ging snel achterin zitten waar hij alleen zat en pakte z'n natuurkunde.
"Tuurlijk heeft hij die vakken meegenomen Mark! Hij kan echt wel een rooster lezen hoor". Steve ging naast Axel lopen en vertelde dat Axel wel naast hem zou kunnen zitten. "Peter zit liever alleen snap je". Steve glimlachtd naar Axel en begeleide hem naar lokaal 101. "Hier zijn we dan. Het engels lokaal". Steve ging halverwege de klas zitten. Het was een uitstekende plek voor luistertoetsen en voor filmfragmenten. Je kon alles op een normaal geluid horen en je kon gewoon voor je uit kijken en niet omhoog om het bord te zien.
---
"Psst Steve. Neem het eens over van Mark". Steve had de opdracht van Nathan maar uitgevoerd anders ging Mark Axel nog inelkaar slaan. Aangekomen bij engels ging Nathan achter Steve zitten. Miles kwam ook binnen, maar die ging nu naast iemand anders van de athletiek zitten... 'Wat heeft zij nou?'
---
"Psst Steve. Neem het eens over van Mark". Steve had de opdracht van Nathan maar uitgevoerd anders ging Mark Axel nog inelkaar slaan. Aangekomen bij engels ging Nathan achter Steve zitten. Miles kwam ook binnen, maar die ging nu naast iemand anders van de athletiek zitten... 'Wat heeft zij nou?'
Axel keek verbaasd naar Mark, kon hij gedachten lezen?
Net toen Axel aan zichzelf begon te twijfelen of hij het wel of niet hardop had gezegd sugereerde Steve om hem te volgen.
Axel deed dit maar al te graag en volge Steve, die hem zonet uit een benarde en misschien ook wel beschamende situatie had gered, naar het engels lokaal. Engels dus.
Axel ging, zoals hem gevraagd werd naast Steve zitten en zocht in zijn tas naar boeken die eruit zagen alsof ze voor engels waren.
"Uhm, Steve..." begon Axel, een beetje bang om zijn zin af te maken.
----
"Goede morgen klas, tassen van tafel."
Lilly zat dromerig uit het raam te staren.
"Jij ook mevrouw Willow!"
Een por van een van haar vriendinnen deed haar ontwaken uit haar dagdroom en snel nam ze haar tas op schoot.
"Neem jullie boeken maar voor jullie, op bladzijde drieentwintig. Pak ook allemaal jullie schrift en een pen."
Met veel gezucht, gekreun en andere geluiden deed iedereen wat de leraar hen opdroeg.
Het was een klein, fors mannetje met een kale schedel.
Lilly nam haar schrift voor zich en begon afwezig te tekenen.
Opnieuw kreeg ze een por en snel draaide ze de bladzijde om.
De leraar stond nu heel dichtbij.
"Schrijft u ook mee met de aantekeningen Willow?"
Net toen Axel aan zichzelf begon te twijfelen of hij het wel of niet hardop had gezegd sugereerde Steve om hem te volgen.
Axel deed dit maar al te graag en volge Steve, die hem zonet uit een benarde en misschien ook wel beschamende situatie had gered, naar het engels lokaal. Engels dus.
Axel ging, zoals hem gevraagd werd naast Steve zitten en zocht in zijn tas naar boeken die eruit zagen alsof ze voor engels waren.
"Uhm, Steve..." begon Axel, een beetje bang om zijn zin af te maken.
----
"Goede morgen klas, tassen van tafel."
Lilly zat dromerig uit het raam te staren.
"Jij ook mevrouw Willow!"
Een por van een van haar vriendinnen deed haar ontwaken uit haar dagdroom en snel nam ze haar tas op schoot.
"Neem jullie boeken maar voor jullie, op bladzijde drieentwintig. Pak ook allemaal jullie schrift en een pen."
Met veel gezucht, gekreun en andere geluiden deed iedereen wat de leraar hen opdroeg.
Het was een klein, fors mannetje met een kale schedel.
Lilly nam haar schrift voor zich en begon afwezig te tekenen.
Opnieuw kreeg ze een por en snel draaide ze de bladzijde om.
De leraar stond nu heel dichtbij.
"Schrijft u ook mee met de aantekeningen Willow?"
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
Mark ging naast Nathan zitten, omdat Miles zijn plaats had ingenomen. "Waarom gaat zij daar zitten?" Mark gebaarde met z'n hoofd naar Miles. "Jullie hadden toch wat? Of is het al uit?" Mark keek nu vragend naar Nathan. De deur ging dicht. "Goede morgen klas!"
---
Jack keek gespannen op de klok. De tijd ging in de les snel, maar in de pauzes leek het altijd wel eeuwig te duren...
---
Jack keek gespannen op de klok. De tijd ging in de les snel, maar in de pauzes leek het altijd wel eeuwig te duren...
Steve legde z'n boeken neer op tafel en keek naar Axel, toen die om zijn aandacht vroeg. "Ja wat is er?" De leraar kwam nu binnen, maar Steve bleef vragend naar Axel kijken. "Laat me raden je weet niet welk boek het is?" Steve lachte zachtjes en keek over Axels schouders mee in z'n tas. "De middelste van de harde kaften. Die links is geschiedenis en rechts biologie. Het wit met rode werkboek is engels, bruin is biologie en groen met blauw is geschiedenis".
---
"Nee, het is helemaal niet uit. Hoe kom je daarnu bij?" Nathan keek boos naar Mark. "We hebben ook ruimte nodig snap je... Heel te tijd bijelkaar is ook niet goed. Dus hebben we besloten wat afstand van elkaar te doen". Nathan keek niet meer boos naar, maar opgelucht. "Nu je dat weet... tevreden?"
---
"Nee, het is helemaal niet uit. Hoe kom je daarnu bij?" Nathan keek boos naar Mark. "We hebben ook ruimte nodig snap je... Heel te tijd bijelkaar is ook niet goed. Dus hebben we besloten wat afstand van elkaar te doen". Nathan keek niet meer boos naar, maar opgelucht. "Nu je dat weet... tevreden?"
Axel zag dat de leraar binnen kwam en probeerde zijn vraag te formuleren, maar Steve wist al wat de vraag was.
Axel schonk Steve een glimlach en nam de aangewezen boeken uit zijn tas.
Verder pakte hij zijn etui, agenda en een schrift.
De leraar lag zijn tas op tafel en pakte nu het boek tevoorschijn.
"Please take page fifteen in front of you."
Axel sloeg zijn boek open en liet zijn ogen over de pagina‘s glijden.
"Alright, please start reading out loud, Mark."
---
Lilly knikte, een beetje beschaamd naar de leraar die nu weer terug voor het bord was gaan staan.
Lilly probeerde haar aandacht erbij te houden, maar vreemd genoeg dwaalden deze steeds af naar de tekening die ze net had gemaakt.
Axel schonk Steve een glimlach en nam de aangewezen boeken uit zijn tas.
Verder pakte hij zijn etui, agenda en een schrift.
De leraar lag zijn tas op tafel en pakte nu het boek tevoorschijn.
"Please take page fifteen in front of you."
Axel sloeg zijn boek open en liet zijn ogen over de pagina‘s glijden.
"Alright, please start reading out loud, Mark."
---
Lilly knikte, een beetje beschaamd naar de leraar die nu weer terug voor het bord was gaan staan.
Lilly probeerde haar aandacht erbij te houden, maar vreemd genoeg dwaalden deze steeds af naar de tekening die ze net had gemaakt.
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
"Ja sorry rustig aan Nathan. Ik wist niet dat je boos zou worden". Mark pakte z'n boeken uit z'n tas en schrok even toen hij de beurt kreeg van de leraar. Hij deed rustig z'n boek open en wilde beginnen met lezen, toen plots de deur open ging.
(Het laatste was een idee van Dragonboy)
---
Jack was erg goed met natuurkund, dus ging verder vooruitwerken. De tijd zal sneller voorbijgaan en des te sneller zou hij kunnen trainen voor de wedstrijd tegen Royal.
(Het laatste was een idee van Dragonboy)
---
Jack was erg goed met natuurkund, dus ging verder vooruitwerken. De tijd zal sneller voorbijgaan en des te sneller zou hij kunnen trainen voor de wedstrijd tegen Royal.
Steve legde het boek open en keek even naar Axel. 'Zou hij dit wel snappen? Misschien is dit een nieuwe methode voor hem'. Net toen Steve dat wilde vragen ging de deur open.
----
"Ik ben helemaal niet boos. Ga nou maar lezen". Nathan merkte dat Mark nu wilde beginnen, maar de deur ging opeens open en Nathan keek verbaast om. 'Weer iemsnd die te laat is...'
---
Bobby schrok toen hij de beld hoordd gaan. 'Shit ik kom te laat voor m'n les'. Nadat hij eindelijk z'n kluisje had gevonden en z'n boeken had gepakt ging hij op zoek naar het lokaal.
Na een paar minuten gezocht te hebben kwam Bobby uit bij lokaal 101. Hij klopte even aan en deed de deur open. De les was al begonnen, want iedereen had z'n boeken al open.
"Sorry dat ik te laat ben. Ik ben Bobby Shearer, een uitwisselings student. Ik ken de weg hier nog niet echt".
----
"Ik ben helemaal niet boos. Ga nou maar lezen". Nathan merkte dat Mark nu wilde beginnen, maar de deur ging opeens open en Nathan keek verbaast om. 'Weer iemsnd die te laat is...'
---
Bobby schrok toen hij de beld hoordd gaan. 'Shit ik kom te laat voor m'n les'. Nadat hij eindelijk z'n kluisje had gevonden en z'n boeken had gepakt ging hij op zoek naar het lokaal.
Na een paar minuten gezocht te hebben kwam Bobby uit bij lokaal 101. Hij klopte even aan en deed de deur open. De les was al begonnen, want iedereen had z'n boeken al open.
"Sorry dat ik te laat ben. Ik ben Bobby Shearer, een uitwisselings student. Ik ken de weg hier nog niet echt".
(Go Bobby)
Axel keek op van zijn boek toen de deur open ging, en lange slungelige jongen met blauw haar kwam naar binnen en verontschuldige zich.
'Een uitwisdelingsstudent.' herhaalde Axel in zijn hoofd.
"Welcome, please sit down."
De leraar reageerde nonchalant en vriendelijk, iets wat Axel bewonderde.
---
'Waarom kan ik mijn gedachten niet bij de les houden?'
Nog voor Lilly een antwoord kon formuleren schraapte iemand luid zijn keel. Lilly keek snel op en zag het gezicht van de leraar dat nu op ontploffen dtond.
"Ga je maar melden!"
Zwijgend stond ze op en deed haar spullen terug in haar tas. Snel liep ze het lokaal uit en liet de deur achter zich dichtvallen.
Ze nam haar schrift uit haar tas en keek naar de tekening. Het was overduidelijk, ze was verliefd.
Axel keek op van zijn boek toen de deur open ging, en lange slungelige jongen met blauw haar kwam naar binnen en verontschuldige zich.
'Een uitwisdelingsstudent.' herhaalde Axel in zijn hoofd.
"Welcome, please sit down."
De leraar reageerde nonchalant en vriendelijk, iets wat Axel bewonderde.
---
'Waarom kan ik mijn gedachten niet bij de les houden?'
Nog voor Lilly een antwoord kon formuleren schraapte iemand luid zijn keel. Lilly keek snel op en zag het gezicht van de leraar dat nu op ontploffen dtond.
"Ga je maar melden!"
Zwijgend stond ze op en deed haar spullen terug in haar tas. Snel liep ze het lokaal uit en liet de deur achter zich dichtvallen.
Ze nam haar schrift uit haar tas en keek naar de tekening. Het was overduidelijk, ze was verliefd.
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
Mark keek naar Bobby en volgdd hem. Daarna keek hij naar Nathan. "Die Axel is toch ook een uitwisselings student?" Mark was helemaal vergeten dat de docent hem had gevraagd om te beginnen met lezen. Dat was maar goed ook want Mark haatte engels net als alle andere vakken, maar als Mark best deed kon hij een niveau hoger doen. Nu deed hij niks aan z'n schoolwerk en haalde hij 7 t/m soms wel eens 9. Lezen en luisteren vond Mark dan toch wel het fijnst, omdat je daarvoor niet hoeft te leren.
---
Jack keek op van z'n boek en zag weer de 'spoeljongens' langs lopen. Jack werd een beetje onrustig, maar gelukkig merkte de leraar het niet. 'Wat willen ze steeds van me?'
---
Jack keek op van z'n boek en zag weer de 'spoeljongens' langs lopen. Jack werd een beetje onrustig, maar gelukkig merkte de leraar het niet. 'Wat willen ze steeds van me?'
Steve draaide zich om naar Nathan. "Dus dat is nummer twee?" Nathan knikte, maar keek niet op. "Ja dat klopt. Bobbh Shearer, maar de school weet ik niet". Steve draaide zich terug en keek hoe Bobby rustig ging zitten.
Hij pakte rustig de goede boeken op tafel en deed hem rustig open op de juiste pagina's.
Hij gaf een klein knikje aan de docent, als teken dat hij er klaar voor was.
Steve keek verbaast naar de jongen. 'Heeft hij ooit eerder met deze methode gewerkt? De enige scholen die met deze methode werken zijn Raimon en..... ROYAL!'
Hij pakte rustig de goede boeken op tafel en deed hem rustig open op de juiste pagina's.
Hij gaf een klein knikje aan de docent, als teken dat hij er klaar voor was.
Steve keek verbaast naar de jongen. 'Heeft hij ooit eerder met deze methode gewerkt? De enige scholen die met deze methode werken zijn Raimon en..... ROYAL!'
Axel keek hoe Bobby ging zitten en zijn boeken pakte. Toen Bobby klaar was knikte deze naar die leraar.
"Please Mark, continue reading."
Axel keek nu naar het boek en las mee.
---
Lilly scheurde de tekening van zichzelf, zoenend met de jongen, uit het schrift. Ze propte het schrift terug in haar tas en maakte een balletje van het papier in haar handen. In plaats van de prop weg te gooien liet ze deze in haar tas vallen.
Met een zucht wierp ze haar tss over haar schouder en liep ze richting het kantoortje van de reactor.
(weet het kak antwoord maar ik moet toets herkansen)
"Please Mark, continue reading."
Axel keek nu naar het boek en las mee.
---
Lilly scheurde de tekening van zichzelf, zoenend met de jongen, uit het schrift. Ze propte het schrift terug in haar tas en maakte een balletje van het papier in haar handen. In plaats van de prop weg te gooien liet ze deze in haar tas vallen.
Met een zucht wierp ze haar tss over haar schouder en liep ze richting het kantoortje van de reactor.
(weet het kak antwoord maar ik moet toets herkansen)
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
Mark legde z'n boek beter neer en begon te lezen;
William Shakespeare was an English poet and playwright, widely regarded as the greatest writer in the English language and the world's pre-eminent dramatist. He is often called England's national poet and the "Bard of Avon". His extant works, including some collaborations, consist of about 38 plays, 154 sonnets, two long narrative poems, two epitaphs on a man named John Combe, one epitaph on Elias James, and several other poems. His plays have been translated into every major living language and are performed more often than those of any other playwright.
Shakespeare was born and brought up in Stratford-upon-Avon. At the age of 18, he married Anne Hathaway, with whom he had three children: Susanna, and twins Hamnet and Judith. Between 1585 and 1592, he began a successful career in London as an actor, writer, and part owner of a playing company called the Lord Chamberlain's Men, later known as the King's Men. He appears to have retired to Stratford around 1613 at age 49, where he died three years later. Few records of Shakespeare's private life survive, and there has been considerable speculation about such matters as his physical appearance, sexuality, religious beliefs, and whether the works attributed to him were written by others.
Toen Mark klaar was keek hij weer naar de leraar, zodat die het woord weer kon overnemen.
-------------------------
Jack deed het nu bekant iin z'n broek. Weer liepen de 'spoeljongens' langs en dit keer zagen ze hem zitten...
William Shakespeare was an English poet and playwright, widely regarded as the greatest writer in the English language and the world's pre-eminent dramatist. He is often called England's national poet and the "Bard of Avon". His extant works, including some collaborations, consist of about 38 plays, 154 sonnets, two long narrative poems, two epitaphs on a man named John Combe, one epitaph on Elias James, and several other poems. His plays have been translated into every major living language and are performed more often than those of any other playwright.
Shakespeare was born and brought up in Stratford-upon-Avon. At the age of 18, he married Anne Hathaway, with whom he had three children: Susanna, and twins Hamnet and Judith. Between 1585 and 1592, he began a successful career in London as an actor, writer, and part owner of a playing company called the Lord Chamberlain's Men, later known as the King's Men. He appears to have retired to Stratford around 1613 at age 49, where he died three years later. Few records of Shakespeare's private life survive, and there has been considerable speculation about such matters as his physical appearance, sexuality, religious beliefs, and whether the works attributed to him were written by others.
Toen Mark klaar was keek hij weer naar de leraar, zodat die het woord weer kon overnemen.
-------------------------
Jack deed het nu bekant iin z'n broek. Weer liepen de 'spoeljongens' langs en dit keer zagen ze hem zitten...
Steve las mee, maar begreep weinig van de tekst. Gelukkig wist hij wel dat het over Shakespear ging.
'Oke, alles op een rijtje zetten. Dan begrijp je de tekst wat beter'.
Nathan las goed mee en was verbaast dat Mark dit zo opdreunde.
Bobby lette niet goed op. Hij wilde niet bij het voetbalteam...
'Oke, alles op een rijtje zetten. Dan begrijp je de tekst wat beter'.
Nathan las goed mee en was verbaast dat Mark dit zo opdreunde.
Bobby lette niet goed op. Hij wilde niet bij het voetbalteam...
Axel las aandachtig mee het merendeel van de tekst begreep hij, op wat details na.
Toen Mark klaar was nam de leraar het weer over.
"Oke klas, wie kan kort samenvatten waar dit over ging?"
---
Lilly klopte drie keer op de deur en liep toen het kantoor van de rector in.
"Mevrouw Willow, dit is een nieuw record, wat was er ditmaal aan de hand."
Toen Mark klaar was nam de leraar het weer over.
"Oke klas, wie kan kort samenvatten waar dit over ging?"
---
Lilly klopte drie keer op de deur en liep toen het kantoor van de rector in.
"Mevrouw Willow, dit is een nieuw record, wat was er ditmaal aan de hand."
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
Mark wist wat de hele vertaling van de tekst en het samenvatten zou dan ook niet moeilijk zijn. Mark gaf graag andere de kans omzich te bewijzen. Hij bleef stil zitten.
-
Jack deed z'n schrift dicht en zette z'n boek rechtovereind. Hij probeerde zich te verstoppen achter z'n boek, maar dat gaat natuurlijk niet met zo'n breed hoofd.
-
Jack deed z'n schrift dicht en zette z'n boek rechtovereind. Hij probeerde zich te verstoppen achter z'n boek, maar dat gaat natuurlijk niet met zo'n breed hoofd.
Steve wilde een poging proberen, maar de uitwisselings student Bobby was hem voor. "Dit stuk gaat over William Shakespear. Het is een stukje geschiedenis over hem". Bobby hielt het even zodat het leek alsof hij klaar was, maar hij ging door.
"In dit informatieve stuk staat waar hij geboren is. Verder staat erin wat hij deed en z'n dood word in het klein neergezet. Er staat namelijk in een zin dat hij dan 46 is en 3 jaar later overleed". Bobby was nu klaar en begon naar buiten te kijken. 'Dit zei ik altijd tegen jou vriend. Jij haalde je schouders op en begon over voetbal te praten'. Bobby toonde een glimlach op z'n gezicht.
---
Steve was erg verbaast. 'Ik had het nooit zo goed als hem kunnen zeggen'. Steve zou vaak struikelen over z'n woorden en zou zijn samenvatting niet kort houden. Die van Bobby was een perfect voorbeeld.
---
Nathan keek raar op toen de nieuwe jongen het woord nam en een goede samenvatting gaf. "Wow, hij is goed!" Hij had dit tegen Mark, maar Steve en Acel konde dit ook horen. Steve draaide zich om en gaf een knikje. "Inderdaad". Daarna keek Steve weer naar de docent.
"In dit informatieve stuk staat waar hij geboren is. Verder staat erin wat hij deed en z'n dood word in het klein neergezet. Er staat namelijk in een zin dat hij dan 46 is en 3 jaar later overleed". Bobby was nu klaar en begon naar buiten te kijken. 'Dit zei ik altijd tegen jou vriend. Jij haalde je schouders op en begon over voetbal te praten'. Bobby toonde een glimlach op z'n gezicht.
---
Steve was erg verbaast. 'Ik had het nooit zo goed als hem kunnen zeggen'. Steve zou vaak struikelen over z'n woorden en zou zijn samenvatting niet kort houden. Die van Bobby was een perfect voorbeeld.
---
Nathan keek raar op toen de nieuwe jongen het woord nam en een goede samenvatting gaf. "Wow, hij is goed!" Hij had dit tegen Mark, maar Steve en Acel konde dit ook horen. Steve draaide zich om en gaf een knikje. "Inderdaad". Daarna keek Steve weer naar de docent.
Axel ving de samenvatting van Bobby maar half op. Zijn gedachten waren afgedwaald naar een andere wereld.
"Het stadion?"
Axel knikte even. "Julia was onderweg naar een voetbal wedstrijd, mijn voetbalwedstrijd."
Er viel even een stilte.
"En jij ziet jezelf als schuldige."
"Inderdaad Bobby." het kwam er wat verbaasd uit maar al snel herstelde de leraar zich.
"Ik wil dat jullie allemaal, in het engels, een opstel schrijven over Sheakespear."
(sorry als de naam fout is gespeld)
Axel sloeg afwezig zijn agenda open.
"Hiervoor hebben jullie tot volgende week."
---
Lilly deed de deur achter zich dicht en nam plaats op de stoel tegeover de rector.
"Ik lette niet op tijdens de les."
"Het stadion?"
Axel knikte even. "Julia was onderweg naar een voetbal wedstrijd, mijn voetbalwedstrijd."
Er viel even een stilte.
"En jij ziet jezelf als schuldige."
"Inderdaad Bobby." het kwam er wat verbaasd uit maar al snel herstelde de leraar zich.
"Ik wil dat jullie allemaal, in het engels, een opstel schrijven over Sheakespear."
(sorry als de naam fout is gespeld)
Axel sloeg afwezig zijn agenda open.
"Hiervoor hebben jullie tot volgende week."
---
Lilly deed de deur achter zich dicht en nam plaats op de stoel tegeover de rector.
"Ik lette niet op tijdens de les."
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
Mark zuchte even. "Een opstel? Ik heb zoiets als voetbal..." Kreunend schreef Mark het op in z'n agenda. 'Hoe kan ik een opstel maken als ik een belangrijke wedstrijd tegen Royal heb?' Mark liet het maar erbij zitten en begon alvast te werken. 'Met een 6,5 kan ik ook wel leven'.
---
"Meneer Wallside, wilt u misschien u boek plat leggen, dank u". Jack luisterede wat de leraar zei. Hij wilde er niet uitgestuurd worden. Niet nu...
---
"Meneer Wallside, wilt u misschien u boek plat leggen, dank u". Jack luisterede wat de leraar zei. Hij wilde er niet uitgestuurd worden. Niet nu...
Bobby negeerde alles wat de coach zei. Hij had thuis nog wel zo'n opstel liggen. Die zou hij wel inleveren. De leraar zou er toch niks van merken. 'En wat zal er met Sylvia en Malcon gebeurt zijn na jou ongeluk? Kan jij ze vanaf daar zien?
Steve zuchte even. 'En nog meer huiswerk. Waarom ging ik ook alweer bij het voetbalteam?' Steve keek even opzij naar Axel. "Joh, gaat het wel?"
Nathan schreef niks op. 'Wat ben ik blij dat ik tijdens een presentatie van mezelf een opstel had gemaakt van Shakespear. 'Mijn dag kan niet kapot!'
Steve zuchte even. 'En nog meer huiswerk. Waarom ging ik ook alweer bij het voetbalteam?' Steve keek even opzij naar Axel. "Joh, gaat het wel?"
Nathan schreef niks op. 'Wat ben ik blij dat ik tijdens een presentatie van mezelf een opstel had gemaakt van Shakespear. 'Mijn dag kan niet kapot!'
Axel schreef zijn huiswerk op en sloot zijn agenda. Hij had niet eens gekeken wat hij had opgeschreven.
'Opstel...'
Hij werd wakker geschud uit zijn gedachten door de dtem van Steve. Met een glimlach liet Axel zien dat alles goed was. Opnieuw loog hij, eerst tegen zijn vader en nu tegen Steve.
---
De rector leunde achterover in zijn stoel en gaf Lilly een uitstuur formulier.
"Volgende keer zal ik thee voor je zetten."
Ze stond op en liep, met een buiging het kantoor uit waarna ze de papierprop weer uit haar tas nam.
'Zet het uit je hoofd Lil.'
Ze gooide het papier naar de prullenbak, maar ze miste.
'Opstel...'
Hij werd wakker geschud uit zijn gedachten door de dtem van Steve. Met een glimlach liet Axel zien dat alles goed was. Opnieuw loog hij, eerst tegen zijn vader en nu tegen Steve.
---
De rector leunde achterover in zijn stoel en gaf Lilly een uitstuur formulier.
"Volgende keer zal ik thee voor je zetten."
Ze stond op en liep, met een buiging het kantoor uit waarna ze de papierprop weer uit haar tas nam.
'Zet het uit je hoofd Lil.'
Ze gooide het papier naar de prullenbak, maar ze miste.
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
Mark nam een kladblok voor zich en bladerde door zijn boek.
'Moet trainen, waarom gaat de tijd zo langzaam?'
Voor hij het doorhad waren zijn ogen gefixeerd op de klok. Maar al snel schudde hij zijn hoofd, zo ging de tijd niet veel sneller.
---
Jack zakte onderuit in zijn stoel en hield zijn ogen gefocust op zijn natuurkunde boek, hopend dat de jongens zouden doorlopen.
Af en toe als hij de moed had keek hij naar de deur om de jongens te zien gebaren.
Ze wezen op Jack, daarna op hun kont en vervolgens op het plafon.
Een rilling liep langs Jack zijn ruggegraat. Maar de jongen gingen door.
'jij. gaat. eraan.'
'je.kop.gaat.door.de.wc'
Jack liet zich nu nog verder onderuit zakken. Hij durfde niet meer.
'Moet trainen, waarom gaat de tijd zo langzaam?'
Voor hij het doorhad waren zijn ogen gefixeerd op de klok. Maar al snel schudde hij zijn hoofd, zo ging de tijd niet veel sneller.
---
Jack zakte onderuit in zijn stoel en hield zijn ogen gefocust op zijn natuurkunde boek, hopend dat de jongens zouden doorlopen.
Af en toe als hij de moed had keek hij naar de deur om de jongens te zien gebaren.
Ze wezen op Jack, daarna op hun kont en vervolgens op het plafon.
Een rilling liep langs Jack zijn ruggegraat. Maar de jongen gingen door.
'jij. gaat. eraan.'
'je.kop.gaat.door.de.wc'
Jack liet zich nu nog verder onderuit zakken. Hij durfde niet meer.
'Je liegt Axel en dat weet jezelf ook. Stop nou een keer met liegen en vertel gewoon de waarheid. Wat is daar moeilijk aan?' Steve begon alvast te werken aan z'n opstel. De tijd vloog voorbij daarna.
Bobby keek nu even de klas rond. 'Niemand is echt het ty.....' Bobby maakte z'n zin niet af. 'Of toch wel iemand in deze klas. Toevallig'. Hij had naar de tas van de jongen met hoofdband gekeken en zag er keepershandschoenen en een voetbal uitsteken.
Nathan keek nu naar Miles, die erg veel plezier had met de andete jongens. 'Wat is er toch Miles?'
Bobby keek nu even de klas rond. 'Niemand is echt het ty.....' Bobby maakte z'n zin niet af. 'Of toch wel iemand in deze klas. Toevallig'. Hij had naar de tas van de jongen met hoofdband gekeken en zag er keepershandschoenen en een voetbal uitsteken.
Nathan keek nu naar Miles, die erg veel plezier had met de andete jongens. 'Wat is er toch Miles?'
Axel pakte een collegeblok uit zijn tas en deed alsof hij druk bezig was met het maken van zijn opstel.
Dit was hij niet, in plaats daarvan schreef hij de grootste onzin, de eerste woorden die in hem opkwamen:
'Drugs, voetbal, vrienden, opstel'
Alle woorden hadden een andere betekenis dan deze in het eerste opzicht hadden.
---
Lilly nam een pen uit haar tas en beonte schrijven.
Dit was hij niet, in plaats daarvan schreef hij de grootste onzin, de eerste woorden die in hem opkwamen:
'Drugs, voetbal, vrienden, opstel'
Alle woorden hadden een andere betekenis dan deze in het eerste opzicht hadden.
---
Lilly nam een pen uit haar tas en beonte schrijven.
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
Mark begon nu gewoon maar wat op te schrijven, maar was er met z'n hoofd niet bij.
"Waarom kan ik nu niet trainen?"
-
Jack kreeg nu het gevoel alsof hij het in ieder moment in z'n broek kon doen. Gelukkig werd hij naar voren geroepen door de leraar.
"Waarom kan ik nu niet trainen?"
-
Jack kreeg nu het gevoel alsof hij het in ieder moment in z'n broek kon doen. Gelukkig werd hij naar voren geroepen door de leraar.
Steve begon z'n spullen in te pakken en wachtte bij de deur op Axel. Om hem vervolgens naar het biologielokaal te begeleiden.
Nathan deed express langzaam om z'n tas in te pakken. Hij deed dit om nog even met Miles te kunnen praten, die al weg was. Alsof ze hem probeerde te ontlopen.
Bobby deed het rustig aan. Hij had een goed excuus om te laat te komen. "Sorry, ik was verdwaald". Bobby liep langzaam door de gangen en nam alles goed in zich op.
Toen ontdekte Bobby iets en ging de wc binnen en belde Joseph. "Met mij. Ik heb wat ontdekt".
(srry, maar m'n computer valt steeds uit dit was de 3e poging en deze is gelukt. Hij hoorde langer te zijn...)
Nathan deed express langzaam om z'n tas in te pakken. Hij deed dit om nog even met Miles te kunnen praten, die al weg was. Alsof ze hem probeerde te ontlopen.
Bobby deed het rustig aan. Hij had een goed excuus om te laat te komen. "Sorry, ik was verdwaald". Bobby liep langzaam door de gangen en nam alles goed in zich op.
Toen ontdekte Bobby iets en ging de wc binnen en belde Joseph. "Met mij. Ik heb wat ontdekt".
(srry, maar m'n computer valt steeds uit dit was de 3e poging en deze is gelukt. Hij hoorde langer te zijn...)
Axel deed zijn boeken in zijn tas en hing deze over zijn schouder. Hij liep naar Steve, die al bij de deur stond.
"Wat hebben we nu?"
---
Lilly stopte de pen weer weg en liep naar het economie lokaal om haar briefje in te leveren.
Ze ontweek de vragende ogen van de leraar en liep snel de trap op naar Nederlands.
"Wat hebben we nu?"
---
Lilly stopte de pen weer weg en liep naar het economie lokaal om haar briefje in te leveren.
Ze ontweek de vragende ogen van de leraar en liep snel de trap op naar Nederlands.
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
Mark pakte al z'n boeken en deed die weer in z'n tas snel ging hij door naar het biologie kanaal. hij voelde een soort van tinteling inzich. Een kracht die naar buiten moest komen. 'Nog even wachten. Na dit uur nog vier uurtjes en we kunnen trainen'.
Mark ging aan z'n tafeltje zitten met biologie. Hij liet z'n spullen in z'n tas zitten, want hij zag dat ze een practicum hadden.
--------------------------------
Jack zag dat de jongens weg liepen, dus Jack had geluk. Hij liep gauw door naar de gymzalen. Daar zou hij veilig zijn. Hij voelde de angst weer opkomen. 'Ze zijn in de buurt...'
Mark ging aan z'n tafeltje zitten met biologie. Hij liet z'n spullen in z'n tas zitten, want hij zag dat ze een practicum hadden.
--------------------------------
Jack zag dat de jongens weg liepen, dus Jack had geluk. Hij liep gauw door naar de gymzalen. Daar zou hij veilig zijn. Hij voelde de angst weer opkomen. 'Ze zijn in de buurt...'
Nathan liep eenzaam door de gangen. De biologieleraar mocht hem wel, dus kon Nathan wel wat later komen.
Hij was immers erg goed in biologie. Hij ging even aan een tafel zitten en dacht na. 'Houd Lilly... euh Miles nog van mij? Hoe kom ik nou weer bij Lilly?'
Nathan keek naar de grond en zag een propje tekepapier op de grond liggen. 'Zou diegene goed kunnen tekenen?' Nathan pakte het propje op en vouwde die open. 'WAT?!'
"We moeten naar biologie. Lokaal 317 is dat. We gaan als het goed is een vissenhoofd ontleden". Steve keek even naar Axel. Zelf vond hij het tien keer niks. Hij ging aan een tafel zitten en gebaarde dat Axel naast hem kon gaan zitten.
"Nou kijk Joseph het zit namelijk zo..." Bobby stopte met praten, want hij hoorde iemand de wc inkomen. Toen hij wist dat diegene zeker weg was sprak hij weer. "Sorry, iemand in de wc snapje". "Schiet nou maar op. We zijn aan het trainen. Ja nog steeds. We hebben de hele week vrij van school. Ja Raimon is slecht, maar dat doen we bij bijna elke wedstrijd". "Raimon zoekt nog steeds spelers..." Snel hing Bobby op. Hij liep de wc uit en ging naast de muur zitten. 'Sorry Eric. Ik heb het spel, voetballen... verraden...
Hij was immers erg goed in biologie. Hij ging even aan een tafel zitten en dacht na. 'Houd Lilly... euh Miles nog van mij? Hoe kom ik nou weer bij Lilly?'
Nathan keek naar de grond en zag een propje tekepapier op de grond liggen. 'Zou diegene goed kunnen tekenen?' Nathan pakte het propje op en vouwde die open. 'WAT?!'
"We moeten naar biologie. Lokaal 317 is dat. We gaan als het goed is een vissenhoofd ontleden". Steve keek even naar Axel. Zelf vond hij het tien keer niks. Hij ging aan een tafel zitten en gebaarde dat Axel naast hem kon gaan zitten.
"Nou kijk Joseph het zit namelijk zo..." Bobby stopte met praten, want hij hoorde iemand de wc inkomen. Toen hij wist dat diegene zeker weg was sprak hij weer. "Sorry, iemand in de wc snapje". "Schiet nou maar op. We zijn aan het trainen. Ja nog steeds. We hebben de hele week vrij van school. Ja Raimon is slecht, maar dat doen we bij bijna elke wedstrijd". "Raimon zoekt nog steeds spelers..." Snel hing Bobby op. Hij liep de wc uit en ging naast de muur zitten. 'Sorry Eric. Ik heb het spel, voetballen... verraden...
(Nathan schrikt zich helemaal lam)
Axel knikte even.
'Geweldig, als ik hierna niet boven de wc hang...'
Zwijgend volge hij Steve de trappen op naar 317, het biologie lokaal.
De geur van rotte vis drong door in zijn luchtwegen en met veel tegenzin nam hij plaats naast Steve.
'Kan deze dag nog erger?'
---
Zwijgend nam Lilly plaats naast haar vriendinnen, die meteen stopten met praten.
Na een korte stilte begon een van hen voorzichtig: "Lilly, wat was er bij eco? Je was zo..."
"niet jezelf." maakte een ander de zin af.
"Niets, sorry ik dacht alleen even aan Sue, een goede vriendin van mij uit Osaka."
Snel lag ze haar boeken op tafel. 'Wie houd ik hier nou voor de gek?'
Axel knikte even.
'Geweldig, als ik hierna niet boven de wc hang...'
Zwijgend volge hij Steve de trappen op naar 317, het biologie lokaal.
De geur van rotte vis drong door in zijn luchtwegen en met veel tegenzin nam hij plaats naast Steve.
'Kan deze dag nog erger?'
---
Zwijgend nam Lilly plaats naast haar vriendinnen, die meteen stopten met praten.
Na een korte stilte begon een van hen voorzichtig: "Lilly, wat was er bij eco? Je was zo..."
"niet jezelf." maakte een ander de zin af.
"Niets, sorry ik dacht alleen even aan Sue, een goede vriendin van mij uit Osaka."
Snel lag ze haar boeken op tafel. 'Wie houd ik hier nou voor de gek?'
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
- Balpen
- Berichten: 190
- Lid geworden op: 04 feb 2013 18:49
"Hallo iedereen. Vandaag gaan we zoals gezegd een vissenhoofd ontleden. Nick, wil je het lokaal alvast verlaten? Bedankt!" Mark wist al waarom Nick eruit moest. Hij zou zijn vissenhoofd naar de leraars hoofd gooien. "Oke, euh..." De leraar keek even in z'n boek met foto's. "Axel Blaze wilt u beginnen.met het lezen van de tekst op het stencil voor u?"
---
Jack voelde zich in het begin van de gymles veilig, maar wanneer het einde van de les dichterbij kwam kon Jack de spanning niet meer aan, maar gelukkig was het nog niet zover.
---
Jack voelde zich in het begin van de gymles veilig, maar wanneer het einde van de les dichterbij kwam kon Jack de spanning niet meer aan, maar gelukkig was het nog niet zover.