Beste vrienden of toch meer?..

[Kwint]

Dit is mijn eerste officiële romantische-komedie verhaal.. ik hoop dat hij een beetje is gelukt!
Let op: Dit zijn 2 jongens, omdat ik dit zelf wel is een keer wilde proberen in plaats van standaard jongen & meisje.

Dag 1A

"Kom op, Oliver! Je had toch zo'n grote mond" hoorde ik Chris zeggen.
Ik keek boos omhoog en schudde eigenwijs mijn hoofd. Wat dacht ik met mijn stomme kop wel niet? Kotsmisselijk probeerde ik het laatste beetje zout naar binnen te werken, maar het ging gewoon niet meer. Chris en ik hadden een weddenschap gemaakt of ik 10 volle happen zout kon doorslikken. Nog geen 10 minuten geleden dacht ik wel eventjes te gaan winnen, maar nu begin ik wel aan mezelf te twijfelen.. had ik deze weddenschap ooit wel moeten aangaan?

"Ik.. ga.. dit.. WINNEN!" schreeuwde ik keihard door de kamer heen, het galmde het hele huis door.
Chris begon zachtjes te grinniken en probeerde weg te kijken, maar ik had het allang al gezien. Vlug pakte ik de lepel weer vast, doopte hem in het bakje met zout en stak het vlug in mijn mond. Ik kon wel kotsen zo vies smaakte het, maar ik wilde niet dat Chris dit ging merken. Ik glimlachte liefjes naar hem terwijl ik stiekem dat bakje met zout in zijn mond wilde duwen zoals ik al eens eerder had gezien op de tv alleen dan met ijs.

Met mijn vingers begon ik te frunniken aan het bakje en dacht ik terug aan dat moment op de tv. Toen ik het hoofd van die man zag kon ik mezelf niet meer inhouden.. het was een fractie van een seconde toen ik het bakje vastpakte, opstond en het bakje in Chris zijn neus duwde.
Ik zag meteen dat Chris zijn gezicht wit vertrok, hij viel naar achter en schreeuwde "HE WAT DOE JE?! DOE NORMAAL".
Samen lagen we op de grond hij was helemaal wit ik grijnsde naar hem.
"Iew ik zie een lelijke spook voor me, je bent helemaal wit".
"Thank you, captain obvious" zei hij licht geïrriteerd.
Hij pakte het aanrecht vast, trok zichzelf omhoog en keek om zich heen. Hij zette de kraan aan, deed zijn kop eronder, schreeuwde het zachtjes uit en pakte een doek om zijn hoofd meer af te drogen. Eerst had ik niet door wat er gebeurde, maar toen merkte ik dat het hem zeer deed. Ik begon hem diep aan te kijken in zijn lichtbruine ogen, wat waren zijn ogen toch mooi.. voor een paar seconden was ik verzonken in diepe gedachten.

"Hé, slaapkop je ligt nog steeds op de grond, met zout op je hoofd" zei hij koeltjes.
Ik hoorde gekraak en werd wakkergeschud uit mijn gedachten, Chris ging voor me staan op zijn knieën en tilde me omhoog. Ik stond nu tegen over hem, hij was een halve kop groter dan mij en weer zag ik diezelfde mooie lichtbruine ogen, die nu nog meer glinsterde door het licht. Ik draaide mijn hoofd schuin en zei zachtjes "wow". Met een verbaast hoofd keek hij mij aan
"Wat is er?" vroeg hij mij met een mond vol tanden, omdat ik hem maar bleef aanstaren.
Het is minuten doodstil waarna Chris begint te lachen en mijn hand stevig beet pakte.
"Ik kan niet boos op jou blijven" fluisterde hij langzaam tegen mij.

[dancing in the sun]

Leuk begin! Ben benieuwd wat er met Oliver en Chris gaat gebeuren!

Paar dingetjes:
Je wisselt soms tussen de tegenwoordige en de verleden tijd. Het grootste gedeelte is geschreven is de verleden tijd maar soms komt de t.t. er opeens tussendoor. Gebeurde mij in het begin ook veel!

Het verhaal is goed te volgen, maar op het wat leesbaarder en aantrekkelijker te maken zou je het kunnen verdelen in alinea's. Sowieso elke keer als iemand anders iets zegt een nieuwe alinea, en bijvoorbeeld ook wanneer je overgaat op een nieuw onderwerp.

Als laatste zijn sommige woorden die je gebruikt echt spreektaal ipv schrijftaal.

Wat dacht ik met me stomme kop wel niet?

Hier bijvoorbeeld, 'me' zou beter 'mijn' of 'm'n' kunnen zijn.

Nogmaals; ik vind het een leuk begin! Ik zal proberen mee te lezen, al zit ik wel wat krap in mijn planning voor school enzo.
Snel verder schrijven!

[Blieje]

Wel leuk dat het inderdaad eens een keer over 2 jongens gaat

Dit stukje viel me op:

Ik keek hem diep aan in zijn lichtbruine ogen wat waren zijn ogen toch mooi..

Achter ogen kun je beter een komma plaatsen, dan komt de zin mooier tot zijn recht.

Ben benieuwd naar een vervolg!

Groetjes Blieje

[Kwint]

Bedankt alle 2, ik heb het iets aangepast en nuttig gebruik gemaakt van de tips.

Dag 1B

Ik zat op mijn kamer, rustig aan mijn huiswerk, tot ik een luid gekuch hoorde.
"Lukt het?" hoorde ik achter me, ik draaide me om, en zag Chris daar staan in de deuropening.
Hij stond met zijn schouder half leunend tegen de deur aan, wat zag hij er ontzettend sexy uit in zijn witte V-Hals T-Shirt, licht bruine broek, gebruinde huid en stralend witte glimlach.
"Je mond staat open" zei hij tegen mij, en hij liep dichter naar me toe.
Ik voelde kriebels en tintelingen in mijn onderbuik borrelen, wat was er aan de hand met me? Ik dacht opeens terug aan vroeger, het eerste moment waarop ik Chris leerde kennen.

- Flashback -

Ik was 8 jaar, een opgewekt druk kind dat in de speeltuin speelde. Niemand anders wilde met mij spelen, omdat ik anders was, ik was te druk. Maar toen stond er opeens een ander jongetje voor me, met donkerbruin krullend haar. "Ik ben Christophe, en wie ben jij?" was het eerste wat hij vroeg aan mij, sindsdien zijn we al jaren beste vrienden.

- Einde Flashback -
Ik voelde een adem in mijn nek hijgen, en schrok wakker uit mijn flashback.
"Gaat het wel? Je antwoord niet..." vroeg Chris aan mij, met een bezorgde blik en een lage, diepe stem.

"Het gaat prima, ik zat eventjes in dromenland.. bedankt" zei ik gniffelend, tegen hem.
Hij trok zijn wenkbrauw op, en staarde me aan.
"Ik had een binnenpretje, sorry. Zou ik nu verder mogen met mijn huiswerk, allerliefste Chrisie?" vroeg ik nonchalant aan hem.
"Nee," hoorde ik hem zeggen, en wilde er tegenin gaan, maar Chris was me voor.
"Dat mag niet" voegde hij eraan toe, deed mijn schrift dicht, pakte mijn pen af, gooide die in de prullenbak en draaide mijn bureaustoel om.
"Zo weg met school, fuck school lalalala" begon hij zachtjes te zingen.
Ik gaf hem een geïrriteerde blik toe, pakte mijn pen die nu onder het kauwgom zat, en draaide mijn stoel weer goed om.

"Je hoeft niet chagrijnig tegen me te doen hoor, het was maar een grapje" zei hij zachtjes, zonder een verdere blijk van emotie.
Dat moment werd ik gek van mezelf.. waarom deed ik zo tegen hem? Mijn warrige gedachten, begonnen mijn brein over te nemen, en lieten een moment van spijt merken.
"Het.. spijt.. me.." kon ik nog net uit mijn mond krijgen.
Ik wilde hem niet aankijken, niet weer die lichtbruine ogen.
"Het geeft niet," zei Chris, maar toch leek hij een beetje gekwetst.
"Laat me maar weten wanneer je huiswerk af is, ik heb niets te doen vandaag."

Boos sloeg ik met mijn hand op de tafel, en was helemaal in de war. Ik zuchtte diep, slofte met mijn gympen over de vloer, sprong op mijn bed, en deed mijn handen in mijn haar. Ik had weer barstende koppijn, was moe en over emotioneel. Dit soort dingen gebeurde de laatste tijd wel vaker, maar nu was het wel heel erg. Ik ging met mijn hoofd op het kussen liggen, deed mijn ogen dicht, en viel langzaam in slaap. Het laatste wat ik gevoeld heb, is een traan die langs mijn wang naar beneden gaat, en op het koude kussen valt.

Ik heb hier nogal lang over gedaan, omdat ik letterlijk geen inspiratie had. Ik ben zelf niet helemaal tevreden over dit stuk.. iemand nog ideeën/tips om het beter te maken?

[Blieje]

Leuk stukje hoor, ik zie het probleem niet, waar ben je niet tevreden over?

Wel een paar grammaticale dingen:

en draaide me stoel om. = mijn stoel

Die flashback kun je misschien in schuine letters zetten, het is immers een gedachte.

En het is beter om dingen die iemand zegt op een aparte regel te zetten. Bijvoorbeeld:

‘Het gaat prima, ik zat eventjes in dromenland.. bedankt’ zei ik gniffelend, tegen hem.
Hij trok zijn wenkbrauw op, en staarde me aan.
‘Ik had een binnenpretje, sorry. Zou ik nu verder mogen met mijn huiswerk, allerliefste Chrisie?’ vroeg ik nonchalant aan hem.
‘Nee...’ hoorde ik hem zeggen, en wilde er tegenin gaan, maar Chris was me voor.
‘Dat mag niet’ voegde hij eraan toe, deed mijn schrift dicht, pakte mijn pen af, gooide die in de prullenbak en draaide mijn bureaustoel om.
‘Zo weg met school, fuck school lalalala’ begon hij zachtjes te zingen.

Groetjes Blieje

[dancing in the sun]

Ik zie dat je Blieje's feedback al hebt toegepast. Verder heb ik qua grammatica weinig op te merken.

Inhoudelijk vind ik het wat vreemd dat Chris zo plotseling weggaat, na eerst te hebben aangedrongen dat Oliver ophoudt met zijn huiswerk. Het zou logischer zijn als je er nog een verklaring aan toe zou voegen. Bijvoorbeeld:
"Het geeft niet," zei Chris, maar toch leek hij een beetje gekwetst. "Laat me maar weten wanneer je huiswerk af is, ik heb niets te doen vandaag."
Of iets in die geest. Maar dit is natuurlijk maar één van de honderden redenen die je zou kunnen gebruiken.

Verder vind ik persoonlijk dat Oliver een beetje te vrouwelijk is geschreven. Hij is dan wel homo (of bi?), maar hij blijft een man. Huilbuien zijn toch echt vrouwelijke dingen (helaas) en overkomen mannen niet zo heel vaak. Al zou ik nooit beweren dat het niet voorkomt.
Maar over het algemeen vind ik Oliver toch wel erg vrouwelijk, en dat vind ik van de geloofwaardigheid van het verhaal afdoen. Maar daar hoef je natuurlijk niets mee te doen als je niet wilt, het is immers maar mijn persoonlijke mening.

Erg leuk stukje weer en ik hoop dat je snel verder schrijft! Ik ben wel benieuwd wat voor soort persoon die Chris nou eigenlijk is, want daar weten we nog niet heel veel van...
Ben benieuwd naar de rest.

[Kwint]

Dag 2A

Een klein straaltje wit licht, valt precies op mijn gezicht. Ik schud mijn hoofd heen en weer, rek me uit, gaap een keer, en ga rechtop zitten op mijn bed. Mijn ogen zijn nog slaperig, ze gaan de hele tijd open en dicht.. Ik probeerde om me heen te kijken, zie het kussen, wat nogal doorweekt is. Wat heb ik gedaan? Is het kwijl?
"Godver pannenkoekenshit, lekker een doorweekt kussen" zei ik zachtjes, met een slaapstem.
Waarom pannenkoeken? Ik ben alweer raar bezig, en heb ontzettend honger! Ik stond op, pakte mijn kussen, gooide die in de gang, en liep langzaam naar beneden. Elke trede kraakte, elke stap die ik zette leek zwaarder te worden.. Ik wilde de leuning nog vastpakken, maar het was te laat...

"Oliver? Gaat het weer een beetje?" waren de woorden die op een helpende toon werden gesproken, en ook mij wakker maakte.
Ik opende mijn ogen, keek recht voor me uit, en zag Chris voor me gebogen zitten.
"Wat is er gebeurt?" vroeg ik aan hem.
Chris keek me aan, met die glinsterende lichtbruine ogen.
"Je viel van de trap af. Je hebt te weinig gegeten en daarom viel je waarschijnlijk flauw" zei Chris tegen mij, terwijl hij naar de grond staarde.
Ik zag die bezorgde blik in zijn ogen, en voelde me nogal schuldig. Ik ging rechtop zitten, keek me lief aan en pakte zijn hand vast.
"Dan ga ik nu wat eten hé" zei ik zachtjes met een nep lach, ik wilde hem niet nog ongeruster maken.
Ik liep naar de keuken toe, pakte een broodje, smeerde er smeerkaas op, en nam gretig een hap.

Even leek de wereld stil te staan, alsof al mijn dromen werkelijk werden. Vraag me niet waarom, maar ik ben altijd al gek geweest op smeerkaas. Eigenlijk op alle kazen, verschillende vormen, maten, smaken en kleuren. Elk stukje is even magisch, en bijzonder als alle anderen. Hé wacht, wtf heb ik het nou over kaas? Wat ben ik toch een weirdo..
"Zit je alweer in dromenland?" vraagt Chris aan mij gniffelend.
"Nee hoor" loog ik, maar ik weet dat hij, ook weet dat ik loog. Ik keek naar de klok, het was inmiddels al 14:23.
"Moest jij niet werken vandaag?" vroeg ik aan Chris.
"Ja, eigenlijk wel, maar ik kon jou niet alleen laten" zei Chris glimlachend tegen mij.

"M-maar.. dat hoefde niet" antwoordde ik traag, ik hoefde geen hulp van hem.
"Natuurlijk wel. Na dat gedoe van gister, kon ik je niet alleen laten," zei Chris, en hij keek me wanhopig aan. "Ga zo maar douchen, anders kunnen we niet naar die verjaardag toe" zei hij, en hij maakte zijn zin af.

Bedankt alle 2, ik heb de tips goed meegenomen.
@dancing in the sun:
Dat klopt, maar ik wil het niet 2 stoere macho's maken. In dit verhaal is vooral Chris de 'bad boy' en Oliver de gevoelige, stille jongen. Ik heb Dag 1 (en 2 ^^) iets aangepast na jouw feedback, maar ga er niet teveel aan veranderen, omdat ik hiervoor juist heb gekozen. Bedankt voor je mening en hopelijk is dit stukje nog beter!

[dancing in the sun]

Vandaag even geen lange reactie, sorry. Ik zie dat je de kritiek heel goed meeneemt, dus mijn complimenten! Het blijft leuk geschreven en ik blijf dus ook zeker meelezen.

En wat betreft Oliver, zoals ik al zei: dat is natuurlijk helemaal je eigen keuze.

[Blieje]

Hmm, ben benieuwd hoe het verder gaat! Misschien is Chris toch ook stiekem een beetje verliefd op Oliver.

[Fenn.]

Erg leuk dat het over 2 jongens gaat! Ben zeer benieuwd naar het vervolg!!

[-Maaike-]

Leuk verhaal! Ik vind het helemaal niet erg dat het over twee jongens gaat hoor Ik vroeg me alleen wel af hoe oud ze nu zijn. Eerst dacht dat ik dat het tieners waren, maar in dat laatste stuk heb ik het idee dat ze wat ouder zijn -hmmz-

Ik krijg heel erg het idee dat Oliver iets onder de leden heeft. Zomaar flauwvallen en hoofdpijn... maar misschien speculeer ik nu een beetje te veel, haha.

Ga zo door! Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren.