Gezichtloos.
Starend in de leegte
Zonder ogen.
En als ze zou verdwijnen.
Was dat zo.
Niemand die haar ziet.
Gezichtloos.
Tastend in het duister.
In het licht.
Nooit zal ze alleen zijn.
En nooit samen.
Het niet bestaande meisje
Dat voor eeuwig zal bestaan
In dit gedicht.
Gezichtloos
Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit een van je mindere gedichten vind
Ik kan het niet goed uitleggen, maar ik heb het gevoel dat er iets mist. Vind het idee erachter wel erg mooi
Sorry dat ik zo onduidelijk ben


The quiet scares me cause it screams the truth
Het is natuurlijk helemaal naar jezelf hoe je dit gedicht interpreteert, waat ook mijn bedoeling was, vandar de vaagheid.
maar voor mij is het meisje een jongen. Ze zit in het verkeerde lichaam en weet dat het nooit zal veranderen. Ze 'leeft' alleen in dit gedicht.
En dat vind ik inderdaad ook een van de mooie dingen van schrijven, dingen voor eeuwig vast kunnen leggen.
bedankt voor de reacties!
maar voor mij is het meisje een jongen. Ze zit in het verkeerde lichaam en weet dat het nooit zal veranderen. Ze 'leeft' alleen in dit gedicht.
En dat vind ik inderdaad ook een van de mooie dingen van schrijven, dingen voor eeuwig vast kunnen leggen.
bedankt voor de reacties!
Better to write for yourself and have no public, than write for the public and have no self