ik kon geen voorstel topic vinden, vandaar dat ik het hier even doe. Ik ben sinds een tijdje weer helemaal into het lezen. En zoals velen droom ik er stiekem wel van om een eigen boekje te schrijven. Nou zo ver is het nog lang niet, om te beginnen wil ik graag een verhaal schrijven wat jullie leuk vinden om te lezen.
Ik heb al een aardig begin(vind ik zelf dan), en dat wil ik graag met jullie delen. Nederlands is nooit mijn sterkste vak geweest op school, zoals jullie wel gaan merken. Ik hoop dat je er wel overheen kunt lezen en dat het niet al te storend is.
Uiteraard zijn alle suggesties en kritieken welkom. Aldoende leert men

1.
Soms zijn het ook net twee kleine kinderen. Daar liggen ze met zijn tweeën languit op het vloerkleed, leunend tegen de bank videospelletjes spelen. Nu al kan ik voorspellen wat er straks staat te gebeuren. Eén van de twee kemphaantjes gooit de controller boos op de grond en gebruikt de eeuwenoude smoes, dat de controller kuren vertoont. Met andere woorden “Ik kan niet tegen mijn verlies, en ik durf het al helemaal niet toe te geven”. Het geeft toch een geruststellend gevoel dat je weet wat er staat te gebeuren.
“Zo kinderen, play-time is over, televisie uit en aan tafel.” Als ik de laatste hand leg aan het eten, nemen David en Kevin plaats aan tafel. “En wel je hele bord netjes leegeten, anders gaan we zonder toetje naar bed.” plaag ik ze nog even. “Ja ja moeders, nou weten we het wel. Gun ons het wekelijkse speelkwartiertje, we kunnen de rest van de week nog doen alsof we volwassen zijn.” Daar heeft David dan wel weer gelijk ik. Verschrikkelijk, we zijn alle drie midden twintig, maar we voelen ons geen haar anders dan vijf jaar geleden.
“Hoe is het met Britt dan David?” vraagt Kevin om te kijken of het prille liefdespaartje nog steeds zo in de wolken is. “Ja perfect! Morgen haal ik haar weer op van het vliegveld.” Britt vliegt elke maand voor een weekend naar Londen, waar haar moeder een late carrière beproeft op het toneel. David en Britt zijn intussen al weer 5maand samen, sinds afgelopen oud en nieuw. “Ik zit te denken om haar mijn huissleutel te geven.” Voegt hij er nog even aan toe. Ik probeer mijn gezicht in de plooi te houden en vooral niet te laten merken dat ik me zojuist bijna heb verslikt in een worteltje. “Gaaf jongen! Ik wist niet dat het al zo serieus was tussen jullie twee, gaaf man. Word de kleine David misschien toch nog wel groot!” Kevin geeft David een vriendschappelijke por in zijn zij. David kijkt mij aan, alsof hij om goedkeuring smeekt van zijn kleine zusje. Ik kan nu wel een heel betoog gaan houden dat ze eerst een gezonde relatie moeten opbouwen voordat ze deze stap gaan zetten. Dat ze beide nog op een roze wolk leven en geen idee hebben wat elkaars minpunten zijn. In zijn ogen is zijn partner perfect, en zo ook omgekeerd. Uiteindelijk geef ik hem mijn zegen en laat mijn betoog achterwege. Ze komen er vanzelf wel achter of ze geschikt zijn voor elkaar.
Ik kan het niet laten om even terug te denken aan mijn eigen prille liefdesgeluk. Ik kan me niet heugen dat wij ooit zo verschrikkelijk in de wolken waren. De avond van onze eerste kus begon gelijk al met irritaties, daar hebben wij helemaal geen jarenlange relatie voor nodig. Kevin was aanvankelijk de stoere vriend van David, de macho jongen die in elk meisje een potentiële flirt zag. Op mijn zestiende verjaardag vond David het nogal vermakelijk om een stel van zijn vrienden uit te nodigen om de giebelende tienermeisjes nog meer de stuipen op het lijf te jagen. Ik begin te grinniken. “Waar denk je aan?” “Aan de ooit zo stoere jongen die jij was. Zo zelfverzekerd mij en alle andere onzekere meiden van top tot teen begluren. Alsof je een tijger was die zijn prooi bestudeerde.” Ook Kevin begint te grinniken en kijkt me aan met een ondeugende blik “Grauw”.
Wat kan de tijd mensen veranderen, Kevin, ooit zo stoer en zelfverzekerd, nu een degelijke jongeman die minstens zo zelfverzekerd is. En David net zo stoer, streefde tot voor kort zijn motto nog driftig na ‘In elk stadje een ander schatje’. Hier zitten we dan met zijn drieën heel burgerlijk aan tafel ons avondmaal te nuttigen, zelf David gaat zich settelen. Nog diep verzonken in gedachten wandel ik richting de koelkast, pakte er een lekker wijntje uit en liep terug naar de tafel. “Dit lijkt me wel een geschikt moment om een lekker wijntje open te trekken.” Ik schenk driftig de glazen iets voller dan gepast is. “Laten we toasten op het zevende wereld wonder; David stapt de onbekende en zeer enge wereld in van het samenwonen.” We klinken onze glazen en genieten nog na van het eten.