Tips en Commentaar is welkom!!
Roselijn Maguire's Story by Merel
"Fall down again, Bella?"
"No, Emmett, I punched a werewolf in the face."
Stephenie Meyer - Breaking Dawn
Lief Dagboek,"Fall down again, Bella?"
"No, Emmett, I punched a werewolf in the face."
Stephenie Meyer - Breaking Dawn
Het is lang geleden dat ik tijd had om wat op te schrijven, maar gelukkig heb ik vanavond eindelijk daar weer eens tijd voor. En er is zoo veel dat ik nog moet vertellen! Maar waar moet ik beginnen? Ik denk bij die keer dat Lucas had besloten dat hij werk ging zoeken. Zoals je weet wonen wij in een klein huisje net buiten het kasteel. Hij had gehoord dat ze in het kasteel nog een zogenoemde 'Musketier' nodig hadden. Een speciaal soort ridder. Alleen de beste vechters, en ook zo jong mogelijk, konden een Musketier worden. Gelukkig voor hem heeft onze vader ons altijd les gegeven in zwaardvechten en boogschieten. Vandaar ook dat hij aangenomen was.
Hij kwam altijd thuis met de meest spannende verhalen. Tenminste, alles wat hij dan mocht vertellen. En ik denk dat ik een beetje jaloers ben geworden. Want op een dag heb ik tegen mijn moeder gezegd dat ik ook werk ging zoeken. Toen zij druk bezig was en mijn jongere broertjes en zusjes buiten waren, heb ik wat kleren van Lucas gepakt, mijn haar in een lage losse staart gedaan en ben naar het kasteel gegaan zodat ik ook een Musketier kon worden. En gelukkig voor mij, heeft dat goed uitgepakt!
O ik hoor mijn moeder roepen, er is een brief voor mij.
Ik schrijf zo snel mogelijk weer.
Liefs,
Roselijn.
“Rose ik vraag het niet nog eens!” hoorde ik moeder roepen. Snel legde ik mijn dagboek onder mijn kussen, draaide de dop op het inktpotje en legde mijn kroontjespen weg. Ik stond op en liep naar de woonkamer toe. Ons huis zelf was best wel groot als je het vergelijkt met de meeste huizen. Ons huis stond appart, dicht aan de bosrand. We hadden een woonkamer, mijn ouders hadden een slaapkamer, ik en Lucas hadden een slaapkamer, en mijn twee broertjes en zusje hadden een slaapkamer samen. En als we ons moesten wassen, konden we naar de rivier. In de woonkamer stond een grote houten tafel voor ons om aan te eten, en er was nog een andere langere tafel waar Moeder altijd het eten op klaarmaakte. Daar stond ze nu ook terwijl dat ze bezig was met het vlees te snijden. De brief lag op de hoek van de tafel. Ik liep er op af en las hem.
Meestal kreeg ik geen brieven. Meestal kreeg ik mijn opdrachten ter plekke te horen, brieven konden teveel verraden. Maar in deze stond erg weinig. Ik wist dat Lucas gisteren dezelfde brief had gekregen, hij wist echter niet dat ik ook een Musketier was. Dit omdat alleen jongens Musketiers en ridders mogen zijn. Dus doe ik me voor als jongen. Dit was bijna fout gegaan toen ik mijn naam moest zeggen. Roselijn is een nogal rare jongens naam. Dus heb ik er maar Ralph van gemaakt. Ik wist zo snel niks beters op dat moment. Ook was het dus niet mogelijk om de brieven rechtstreeks naar mijn huis toe te sturen. Aangezien Lucas hier al woonde en hij had verteld geen oudere broers te hebben. Dus gingen deze brieven naar mijn vriendin iets verderop waarvan ze dus dachten dat ze een broer had. Ze zat in mijn complot, en daar was ik haar erg dankbaar voor.
In de brief stond niet zo heel veel. Het was alleen maar dat ik morgen avond ergens moest verzamelen met de anderen, daar zouden we verdere instructies krijgen. Dit betekende dat ik dus morgen ochtend al weg ging. Lucas zou pas 's avonds weg gaan, maar zo viel het niet op dat ik eigenlijk op precies dezelfde tijd weg moest. Ik glimlachte, verstopte de brief in een zak in mijn jurk en gaf mijn moeder een zoen.
”Dank u Moeder. Ik moet morgen weer werken,” zei ik en ze knikte makkelijk. Mijn moeder was nooit echt moeilijk geweest met dat soort dingen. Ze vond mijn, maar ook van de andere, vrijheid erg belangrijk. Maar ze was ook altijd erg druk bezig. Misschien was dat maar beter ook, anders zou ze te veel nadenken over de dood van vader, en dat zou, misschien te veel voor haar worden. Ik zuchtte en ging naar buiten om te kijken waar de andere waren.
