Heartbeat

[eerised]

Whoo ALWEER twee superstukjes ga zo door
xD

xx

[Lessie]

Goed geschreven. Alleen zouden die allinea's er niet in hoeven te zitten, hoor.
Ik ben benieuwd naar meer!

[Artemiss]

Ik weet niet of ik dat met je eens ben. Ik had wel twee zinnetjes nog bij de verkeerde alinea laten staan, zag ik. Dat heb ik verbeterd.
Hoe bedoel je het precies?

[Muiss]

Artemiss:
Nee hoor! Ik vind het juist goed! zo leer ik er wat van, en volgens mij ben jij best wel goed in schrijven. Dus die tips van jou, zijn echt goed voor mij.
Omdat ik nog niet super veel schrijf, maar het toch heel leuk vind.

Ik vind het soms best moeilijk om de goede woorden te bedenken. De gedachte en fantasie heb ik wel. Maar om een goede verhaal lijn te hebben... pff dat is voor mij ook best lastig!

haha, liefs

[Muiss]

Zeg Artemiss: Waarom heb jij eigenlijk een groende dik gedrukte naam?
Ik vroeg het me namelijk af!

[Artemiss]

Ik vind het soms best moeilijk om de goede woorden te bedenken. De gedachte en fantasie heb ik wel. Maar om een goede verhaal lijn te hebben... pff dat is voor mij ook best lastig!

haha, liefs

Dat is grappig, bij mij is dat precies andersom. Zo kunnen we elkaar nog helpen, haha!

Mijn naam is groen omdat ik sinds kort lid ben van het Tipex-team. Daar zitten mensen die commentaar geven op verhalen. Dus of mensen waar je wat aan hebt of waar je je aan ergert. Kan allebei.

[Muiss]

Dat is grappig, bij mij is dat precies andersom. Zo kunnen we elkaar nog helpen, haha!

Mijn naam is groen omdat ik sinds kort lid ben van het Tipex-team. Daar zitten mensen die commentaar geven op verhalen. Dus of mensen waar je wat aan hebt of waar je je aan ergert. Kan allebei.

Haha, nou ik vind het juist handig! Nee echt, ik meen het :p
Doe je ook een studie, journalistiek ofzo, omdat je goed kan schrijven?

[Artemiss]

Is wel een mogelijk plan... maar nee, ik zit nog gewoon op de middelbare. Ik heb je profiel bekeken, en ik ben jonger dan jij. 14 lentes slechts!

[krisjuh]

Haha, je klinkt gewoon volwassen

[Muiss]

Hahaha, ja dat vond ik dus ook al. Ik ben bijna 18! Je klinkt ouder dan mij =)
Leuk verhaal, schrijf je snel verder?

[Artemiss]

Ja, dat heb ik vaker gehoord. 'Je klinkt als mijn moeder' zeggen ze dan. Dat is schrikken...

"Dat viel best wel mee," moet Veerle toegeven. "Ze werkte mee."
"Ieder meisje houdt van een nieuwe look op zijn tijd. Ook zo'n kakker als Simone. Moet je Lucas' gezicht zien als hij de nieuwe Simone ziet, haha!"
Veerle glimlacht. Het was zijn idee... Plotseling komt er een nare gedachte bij haar op, maar ze verwerpt hem weer. Simone is zijn type helemaal niet. Zij hebben al wat. En bovendien ziet Simone ook niets in hem, daar is hij veel te sjofel voor. Veel te 'niet-kak'.

De avond van de finale breekt aan en zenuwachtig staat Veerle met Lucas aan de bar. Simone komt ietwat verlegen de tent binnen met haar nieuwe look. Valerie is bij haar, om haar meer zelfvertrouwen te geven. Als een paar jongens hen nafluiten, draait Simone verbouwereerd haar hoofd om.
"Niet op letten... Zulk soort types komen ook nooit verder dan fluiten, geloof me," zegt Valerie.
"Wat ordinair, zeg. Geen manieren geleerd thuis zeker?"
"Niet echt, nee."

Lucas houdt Veerle de hele tijd vast en praat haar moed in. Ze is zenuwachtig. Ze schat Anne goed in, ze heeft serieus geoefend. Misschien komt ze wel weer met een ballad op zetten.

Klein prut stukkie, ik weet het. Maar veel tijd heb ik niet. Misschien morgen en anders overmorgen meer. (De scholen zijn weer begonnen, hè.)

[krisjuh]

mijn school nog niet, jippie. Maar ik ben ook pas twaalf hé!

hopelijk snel een nieuw stukje!

[Lessie]

Nou, ik bedoelde dat je vaak in alinealen schrijft. Korte stukken, terwijl het toch over hetzelfde gaat. Misschien zou je daar nog wat tussen kunnen voegen zodat het één geheel wordt?

Mooi stukje!

[eerised]

Geweldig geschreven echt super!!
enne, ik word de 26e 13

xx
p.s. dat was een goede tip van je, Lessie

[Artemiss]

Veerles adem stokt als ze om zich heen kijkt. Ziet ze dat goed? Wie zitten daar helemaal achterin aan een tafel? Ja, ze heeft het goed gezien. Het zijn Mark en Loes.
Voor wie het niet meer weet, de pestkoppen van lang geleden. Veerle was het eigenlijk allang weer vergeten, maar nu herinnert ze het zich weer. Zouden ze echt naar haar zijn komen kijken? Waarschijnlijk om 'boe' te roepen of haar weg te fluiten. Ha, ze zou ze eens wat laten zien.
"Waar kijk je naar," vraagt Lucas.
Zo onopvallend mogelijk knikt Veerle naar de twee chagrijnige figuren achterin.
"Die ken ik van vorig jaar..."
"O," zegt Lucas begrijpend. "Niets van aantrekken, hè."
Veerle ziet Loes gemeen naar haar opkijken als ze elkaars blikken vangen. Naar Veerle toegaan durft ze niet, nu er een vreemde jongen naast staat.
"Nee hoor, maak je niet druk. Ik ga ze eens wat laten zien!" Veerle grijnst. Ze twijfelt even, maar dan zwaait ze vrolijk naar hen. Ze ziet hun verbaasde en geërgerde gezichten en als ze zich weer omdraait kan ze het niet helpen te lachen.

Zoals altijd is Veerle beide keren als tweede aan de beurt. Remco komt op het podium.
"Beste mensen, hartelijk welkom bij de grote finale van onze muziekwedstrijd. We begonnen met acht, en er zijn er nu nog maar twee over. Anne en Veerle! Ik denk dat jullie onderhand wel weten wie mijn favoriet is..."
Er gaat een licht gegrinnik door het publiek. Lucas tikt Veerle op haar schouder en knipoogt.
"Dat is mooi," gaat Remco verder, "dan hoef ik dat niet te zeggen en dan blijft het allemaal eerlijk. Anne mag vanavond beginnen met haar eerste liedje. Ik zie dat ze zich vanavond gaat wagen aan... Oei, inderdaad gewaagd, 'Angel' van Within Temptation!"
Veerle kijkt Lucas met grote ogen aan. Ze weet niet veel van muziek van tegenwoordig, maar dit nummer kent ze. En het is bepaald niet simpel. Voor het eerst ziet ze dat Lucas' mond zenuwachtig trilt. Hij kijkt naar het podium.
Anna komt op. De band begint te spelen. Zo te horen hebben zij ook geoefend. Zelfverzekerd loopt Anne naar de microfoon. Ze heeft een mooie lange zwarte jurk aan en griezelige make-up. Ze imiteert de zangeres door op mysterieuze wijze met haar armen te zwaaien. En, wonderlijk genoeg, haalt ze alle hoge noten perfect. Een beetje geforceerd, weliswaar, maar toch, zo hoog kwam ze aan het begin van de wedstrijd niet. Een daverend applaus weerklinkt als ze klaar zijn. Veerle klapt mee. Het is verdiend. Maar nu is het haar beurt.

[Lessie]

Het nummer van Within Temptation heet 'Angels', met een 's' erachter Tja, op zich niet zo'n heel makkelijk nummer, maar persoonlijk vind ik het niet moeilijk om mee te zingen.
Aaarch, wat een pestkoppen zijn die twee van haar oude klas, zeg! Ik heb echt een hekel aan zulke mensen.

Je kunt het, Veerle! Concentreer je gewoon volop op je eigen muziek en nergens aan denken!
Heel erg mooi geschreven, Artemiss!

[eerised]

Ja, ik zal erom denken dat ik meer (zinnige) tekst in mijn berichten zet
Artemiss, een heel leuk stuk en ik hou niet van oude pestkoppen en ik hoop
dat ze als Veerle gezongen heeft dat ze dan wel ff anders staan te kijken en dat ze misschien wel iets leuks voor haar doen xD zou toch kunnen?? maar echt een mooi stuk en een heel leuk verhaal ik hoop dat er nog meer leuke Luuc&Veer stukjes komen

xx

[Artemiss]

Vijf minuten voordat Veerle op moet. Zenuwachtig staat ze naast het podium. Plotseling duwt Lucas haar speels tegen de muur.
"Oké, even een peptalk," zegt hij. "Je bent mooi en je hebt een fantastische stem en je gaat dit gewoon winnen. Je bent er zo dichtbij! Het moet gewoon. Het moet..."
Veerle grinnikt en haalt haar hand door zijn haar.
"Voor wie is deze peptalk eigenlijk bedoeld?"
"Voor jou, natuurlijk," antwoordt Lucas meteen, maar het klinkt niet overtuigend.
"Zenuwachtig?" Ze grijnst.
"Nee...?"
Veerle kijkt schuin en trekt één wenkbrauw op.
"Ja. Maar jij moet het doen! Jij gaat winnen!"
Veerle lacht en zoent hem. Dertig merkwaardig korte seconden later kondigt Remco Veerle en de Evergreenes aan.
"Veerle begint vanavond met 'Send in the clowns' van Judy Collins! Dat is weer wat anders, maar we hebben de afgelopen weken gezien dat haar imiteer-kunsten ongekend zijn. Veerle, take it away!"
Simone neemt plaats op de kruk achter haar, en Veerle neemt plaats op de kruk vooraan het podium. Ze kijkt naar Loes en Mark. Ze kijken nieuwsgierig naar wat er gaat gebeuren.
Veerle knikt kort naar Simone als teken, en dan begint het.

Ik kon het niet laten:

http://www.youtube.com/watch?v=rA6YXuag ... L&index=73

(Ik weet dat het instrument waarschijnlijk geen viool is.)

[Lessie]

Niet stoppen, alsjeblieft! Het is zo godschruwelijk spannend, Artemiss! Ik zit hier met spanning en zenuwachtigheid te zitten, hopend dat het goed gaat!
Je hebt het heel erg mooi geschreven, dit stukje. Ik hoop dat er snel weer één volgt!

[Muiss]

Aaah weer zo een ontzettend leuk Lucas-Veerle stukje. Ik voel het helemaal mee!
Dat lijkt me zelf ook zo romantisch, voor dat 'ik' moet optreden, dat je vriend nog zegt dat je het kan!

Ik lees nog steeds mee!

[krisjuh]

Aah, wat een schattig stukje. Ik hoop dat Msrk en Loes zullen opkijken En ik hoop dat Veerle en Lucas winnen. Mooi gedaan ze passen echt goed bij elkaar.

[Artemiss]

Simone speelt goed, ze heeft er heel goed op gestudeerd. Veerle gaat ook aardig, maar als ze Judy Collins echt goed na zou willen doen, zou ze net een iets lagere stem moeten hebben. Maar dat valt niet mee als je zestien bent. Gelukkig draagt de schoonheid van de melodie bij aan een goede performance. Anne was spectaculairder, maar Veerles optreden is zeker niet slecht te noemen.

"Isn't it rich?
Isn't it queer?
Losing my timing this late in my career.
But where are the clowns?
There ought to be clowns...
Well, maybe... next year."

Het laatste woord moet Veerle vier maten lang aanhouden, en voor het feit dat dat moeiteloos lukt, krijgt ze een groot applaus.
Anne heeft verstand van een goede show, en is bovendien beter gaan zingen. Veerle is nog altijd de beste zangeres, maar haar optredens zijn wat kaler. Ze moet het van haar stem hebben, en als ze dan een verkeerd nummer kiest, komt het soms niet helemaal over, realiseert Lucas zich. De hoop voor de overwinning is gevestigd op het volgende nummer.
"Nou meid, ging hartstikke goed! Vind je niet?" Simone is erg enthousiast, het bevalt haar wel, in deze nieuwe kringen.
"Ja, het ging best oké," geeft Veerle toe.
"Het had beter gekund, maar het ging redelijk goed," voegt Lucas er aan toe.
"Nou, jullie zijn ook lekker positief, heur..."
Simone loopt naar de bar, bestelt een biertje (die krijgt ze thuis waarschijnlijk niet zo druk), en begint vrolijk een gesprek met een jongen naast haar. Deze lijkt er geen problemen mee te hebben, en praat vrolijk terug. Het verbaast Veerle hoe zo'n type zich zo makkelijk kan aanpassen, en zich hier ook gewoon thuis voelt. Dat kon Veerle vroeger nooit.
Mark en Loes zitten nog steeds achter het tafeltje naar haar te kijken. Veerle maakt met haar ogen een vragend gebaar naar ze. Als ze dat zien, kijken ze snel weer weg. Ze hebben nog moeite te accepteren dat het lelijke eendje van vroeger nu op eens een zwaan geworden is. En dan kan ze ook nog eens goed zingen! Iets wat Loes totaal niet kan. En in al die jaren is Loes er ook nog niet in geslaagd Mark te versieren, en inmiddels heeft zijzelf Lucas. En Lucas is iets groter en steviger dan Mark, dus Mark zal zich ook wel een beetje gefrustreerd voelen dat hij niet naar haar toe kan komen om een geintje uit te halen. Als hij tenminste geen risico wil lopen. Allemaal redenen. Na haar laatste optreden zal ze toch maar eens naar ze toelopen. Kijken wat ze daarvan vinden.
Remco loopt het podium weer op.
"Goed, mensen, even aandacht! We hebben even een pauze gehad, nu is Anne weer aan de beurt. Weer met een nummer van Within Temptation: 'Mother Earth'. Wisten jullie trouwens dat Anne speciaal voor vanavond haar haar zwart geverfd heeft? Eerst was het bruin, voor wie het zich nog kan herinneren. Allemaal om op de zangeres van haar favoriete band te lijken. Nou meisje, ga er voor!"

"Is Anne Remo's favoriet," fluistert Veerle in Lucas' oor.
"Nee," fluistert hij terug, "ik neem aan dat jij dat bent maar hij kiest zogenaamd geen partij."
Veerle grinnikt.

[Lessie]

Je kunt het, Veerle! Goed geschreven, ik zit met spanning te wachten of ze de finale gaat winnen!

[Muiss]

Jaaa . weeer zo een uber vet stukje! Echt, ik vind dat je leuk schrijft. Niet weer zo een top 40 nummer, maar gewoon een heel ander soort muziek!
Ik lees nog steeds mee!

[eerised]

Heel goed geschreven!
Ook heel fijn dat Simone zo goed meedoet en
ik hoop dat Veerle en natuurlijk Lucas gaan winnen!

[Artemiss]

En opnieuw is het van Anne een verrassend optreden.

"She rules...
Untill the end of time
She gives and she takes..."

De band laat horen dat ze hun huiswerk hebben gedaan en het gemak waarmee Anne de hoge noten haalt is ongelofelijk, als je bedenkt dat twee weken geleden nauwelijks kon. Veerle is erg onder de indruk. Als Anne het podium afkomt loopt ze even naar haar toe.

"Wauw, je bent wel een goede partij!"
Anne glimlacht vriendelijk, en antwoordt bescheiden:
"Ach... Mijn tante is zangpedagoge. Ze heeft me een handje op weg geholpen. Technisch gezien ben jij denk ik nog steeds beter, hoor."
Het verbaast Veerle hoe zachtaardig dit ruig geklede meisje praat. Ze ziet er behoorlijk gothic-achtig uit, vooral nu ze haar haar zwart heeft geverfd, en ook bepaald geen doetje met die piercings en oorringen en dergelijke. Toch klinkt ze heel timide en echt heel aardig. Zo zie je maar, uiterlijk zegt echt niets. Nou ja... soms wel. Simone...
"Nou, toch heel knap dat je in twee weken zo'n sprong hebt gemaakt. Je verdient het wel om te winnen. Ik was altijd al wel goed, denk ik..."
Anne grinnikt.
"Je klinkt alsof ik al gewonnen heb. Maar ik denk wel dat je gelijk hebt in dat laatste, jij bent vast je hele leven al goed geweest in zingen en ik heb het heel snel geleerd. Tja, wat is knapper? Ik weet het niet. Jij wel?"
"Ik zou het ook niet weten. Eigenlijk kan ik ook nog niet zo lang zingen, hoor. Tenminste, ik wist het eerst nog niet. Te verlegen..." Veerle slikt bij de herinnering.
"Ja, dat ken ik," lacht Anne.
"Jij? Geintje, zeker," zegt Veerle.
"Nee, echt! Dacht jij soms dat ik op mijn twaalfde al piercings droeg? Kom nou, ik ben ook een keer als muis begonnen. Mensen veranderen, weet je. Mensen veranderen soms."
Veerle zwijgt. Ze denkt na over wat Anne net zei.

[Lessie]

Daar heeft ze gelijk in. Mensen veranderen soms. Mooi stukje! Zit met spanning te wachten op hoe Veerle het er vanaf gaat brengen!

[Artemiss]

"Hé, ik zou graag nog wat kletsen, maar ben jij niet aan de beurt?"
"Oh ja!"
Remco loopt het podium al op om haar aan te kondigen.
"Succes, hè!" Bemoedigend geeft Anne Veerle een klopje op haar schouder en loopt naar de bar.
Lucas pakt Veerles schouders beet en zegt:
"Oké, de laatste keer, dit is het!"
Remco pakt de microfoon.
"Goed, het laatste optreden van vanavond, en tevens het laatste optreden van de hele wedstrijd. Direct na dit optreden kunnen jullie je briefje in de stembus doen, als het niet past, gewoon proppen..."
Lucas schiet in de lach.
"Ik heb medelijden met de mensen die die briefjes moeten tellen..."
Veerle knikt instemmend.
"Dan geef ik de microfoon nu over aan Veerle, die gaat zingen 'How can I be sure' van, hoe kan het ook anders, Dusty Springfield. Succes!"
Veerle rent het podium op en pakt de microfoon aan. De jongens pakken hun instrumenten en Lucas neemt plaats achter de piano. Het publiek geeft haar een enorm applaus. Veerle glimlacht en zwaait even kort. Vanuit haar ooghoek ziet ze Mark ook heel zachtjes klappen, maar hij krijgt al snel een por van Loes in zijn maag.
Bij Dusty Springfield is Veerle meer in haar element. Dit moet goed gaan!
Het lastige is dat dit nummer geen intro heeft dus ze moet meteen beginnen nadat Lucas één maat gespeeld heeft. Ze kijkt Lucas aan. Ze knikt, begin maar.

"How can I be sure,
In a world that's constantly changin'
How can I be sure
Where I stand with you?"

Het gaat lekker. Ze voelt zich relaxed, dit heeft ze heel vaak gedaan, hier is ze goed in.

"Whenever I... whenever I am away from you
I wanna die, 'cause you know I wanna stay with you.
How do I know, maybe you're tryin' to use me,
Flyin' too high and confuse me.
Touch me, but don't take me down."

Oké, zo gaat ie goed, Lucas knikt haar toe: Schepje erboven op. Dit moet ze nu niet weer fout doen, weet ze.

"Whenever I... whenever I am away from you
My alibi is telling people I don't care for you.
Maybe I'm just hangin' around
With my head up, upside down,"

Komt ie...

It's a pity, oh yeah,
I can't seem to find somebody new that's
As wonderful, baby, as you..."

Een zachte "Whooo...." klinkt door de zaal bij het magische effect van de hoge noot. Simone steekt haar duim op. Valerie twee. Loes kijkt heel verbaasd. Veerle glimlacht breed. Oké dan.

"How can I be sure?
I really, really, really, wanna know
Really, really, wanna know , yeah!"

Het publiek klapt door de muziek heen. Veerle begint de bewegingen die Dusty Springfield er ook altijd bij maakte na te doen. Lucas begint te grinniken. Zo hadden ze het niet geoefend!

"Also whether
Whether or not we're together
Together will seem that much better
I love you, I love you forever
You know where I can be found."

Bij de tweede magische hoge noot gaan mensen in het publiek staan. Veerle is blij dat ze hetzelfde effect heeft bereikt als Anne, bij 'Mother Earth'. Iets bescheidener zingt ze het laatste stukje:

"How can I be sure?
In a world that's constantly changing
How can I be sure
I'll be sure with you?"

Mensen beginnen te fluiten. Meer staande ovaties zijn te zien. Remco slingert met een theedoek boven zijn hoofd vanachter de bar. Lucas gaat ook staan. Veerle staat daar alleen maar, en lacht een beetje schaapachtig. Ze heeft gewoon gedaan waar ze goed in is.
Lucas loopt naar haar toe en geeft haar een zoen. Veerle wordt rood. Moet dat op het podium?! Hij pakt de microfoon en zegt met een brede grijns:
"Eigenlijk had zij haar haar blond moeten verven!"

Voor als je wilt weten hoe dat ongeveer zou moeten klinken, dit is het origineel:

http://www.youtube.com/watch?v=jEKHZ02R6eU

[Lessie]

Leuk gedaan! Tof dat het nu zo goed ging Ik hoop zo erg dat zij gaat winnen! Aaaah, wat zal ik dan blij zijn! =D

[eerised]

Jaaa ik hoop echt dat Veerle gaat winnen!!
Ze zingt zo goed en Anne heeft het natuurlik ook wel verdient maar
ik vind toch dat Veerle moet winnen!!
echt heel goed geschreven!!

[Artemiss]

"Ik geef jou en de leden van de band een gratis drankje," zegt Remco vrolijk. "Wat een prestatie, meid!"
Veerle grinnikt alleen maar een beetje. Lucas, in opperbeste stemming, stelt voor:
"Geef ons twee maar sangria!"
Veerle schiet in de lach bij de herinnering aan hun eerste afspraakje. Het had haar verbaasd dat hij haar nog veilig thuis gebracht had. Hij was wel héél erg vrolijk. Nu weer, trouwens. Glimlachend legt ze haar hoofd op zijn schouder.
"Ik vind het heel dapper van je, maar zullen we dat nou maar niet doen?"
Lucas haalt zijn schouders op. Dan niet. De meesten bestellen nog een biertje, Veerle nog wat spa. Ze vindt dat ze niet iedere keer gezellig hoeft te zijn.
Ze kijkt opzij en ziet Loes en Mark haar kant oplopen. Oei, heeft ze daar zin in?
"Hé Veerle, waarom heb je ons nooit verteld dat je kan zingen," vraagt Loes. Zou ze dat echt niet weten, denkt Veerle. Ze besluit om oost-Indisch doof te spelen, ook al klinkt Loes niet echt onvriendelijk.
"Hallo," roept Mark, "er praat iemand tegen je!"
Lucas wil al opstaan om het hardhandig voor zijn meisje op te nemen.
Op dat moment gebeurt er iets grappigs, beide meisjes leggen een hand op de schouder van de jongen om hem tegen te houden. Loes om Mark duidelijk te maken dat hij nu niet lelijk tegen Veerle moet doen, en Veerle om Lucas tegen te houden nog een dreun tegen zijn hoofd te krijgen om haar te beschermen. De meisjes kijken elkaar aan en glimlachen. Voor het eerst in heel hun middelbare schoolleven voelen ze sympathie voor elkaar.
"Het spijt me dat ik zo rot deed, oké? Waarom heb je nooit verteld dat je dit kunt?"
"Omdat ik het toen zelf ook nog niet wist," antwoordt Veerle naar waarheid. "Maar ook al had ik het wel geweten, dan had ik het waarschijnlijk toch niet gezegd."
"Waarom niet..." Loes spreekt de woorden uit als in een reflex, maar haar stem zwakt af bij 'niet'. Ze kijkt naar de grond en knikt, om aan te geven dat ze zelf het antwoord weet op die vraag.
"Daarom niet."
"Sorry."
Mark probeert een andere kant op te kijken, zodat hij dat beschamende woord niet hoeft uit te spreken. Weglopen zou hij nooit doen, hij laat Loes niet achter. Maar hij houdt zijn lippen demonstratief op elkaar. Doch, de puntige elleboog van Loes brengt daar verandering in.
"Ja, ja, sorry..." prevelt hij, zonder Veerle aan te kijken.
Veerle heft haar hand op, het maakt allemaal niet meer uit. Het maakt allemaal niets meer uit. Of ze nou wint of verliest, of liever, tweede wordt, of ze nou nog gepest wordt of niet, een beter 'high school-life' kan ze toch niet meer krijgen, met Lucas en Valerie en de rest.
"Echt, je zingt fantastisch," beaamt Loes. "Zou je meer mee moeten doen! Je kan ook andere liedjes zingen..."
"Nee, van die liedjes houd ik niet zo, dat weet je toch..."

Lucas brengt Veerle rond een uur of twaalf thuis. Haar ouders waren vanavond alleen naar een verjaardag gegaan. Ze had verwacht dat ze nu wel terug zouden zijn, maar het huis ziet er nog donker uit.
"Zijn je ouders nog niet terug?"
"De auto staat er nog niet, dus dan zijn ze er nog niet, nee."
"Zal ik dan nog even met je meelopen?"
"Ja, is goed."
Veerle steekt de sleutel in het slot, maar stopt halverwege als ze een trilling in haar broekzak voelt. Ze haalt haar mobieltje tevoorschijn. Ze leest:

Lieverd, er is een ongeluk gebeurd op de snelweg. Het staat bijna stil, dus het wordt heel laat. Schat 3 uur.

"Jemig..." mompelt Veerle. "Hé, mam heeft wel de smiley ontdekt!"
Lucas grinnikt. Hij kijkt naar Veerle. Het is volle maan. In het maanlicht ziet ze er nog mooier uit dan normaal. Aan de punten van haar bruinrood lijkende haar zit een zilverachtige gloed. Haar huid lijkt wat bleker, dat heeft iets geheimzinnigs. Ze kijkt hem aan met haar helder groene ogen. Als hij goed kijkt, ziet hij de maan er in weerspiegeld. Het is bijna magisch. En ze is van hem. Haar rode lippen bewegen. Wacht! Ze zegt wat!
"Sorry, wat zei je?"
Even kijkt ze hem vreemd aan.
"Ik zei dat mijn ouders in een nogal grote file staan. Het wordt 3 uur, of zo."
"Zo. Hoppa. Lekker dan."
"Ben je moe?"
"Nee, helemaal niet. Hoezo?"
"Je kijkt zo afwezig," zegt Veerle weifelend.
Lucas haalt zijn schouders op. "O, geen idee. Zal ik nog even blijven?"
"Nou, als we het zo doen, dan kunnen we ook naar jouw garage gaan. Vind ik leuker."
Lucas grinnikt.
"De buurt wakker houden, zeker?"
"Nou, je gitaar valt toch wel mee? En ik kan ook wel zachtjes zingen..."
"Wat jij wil..."
Lucas stapt op zijn brommer en Veerle springt achterop. Ze klemt haar armen stevig op zijn middel. Hij rijdt altijd ietsjes harder als hij wat gedronken heeft.

[Lessie]

Hahaha, twee dronken pubers op een brommer xD
Mooi gedaan! Ben zo eg benieuwd naar de uitslag van de wedstrijd! Ze moet winnen, ze is zo goed

[Muiss]

Wat een super leuk stukje weer.

Dat stukje over dat twee jongens een meisje tegen houden, ik weet niet precies welk meisje je bedoeld.
Ik weet het wel, maar dat moet je echt raden. Misschien kun je dan beter de naam er bij zetten!

Ik ben benieuwd wat ze in de garage gaan doen, en of het inderdaad goed komt met de brommer, en 2 dronken pubers!
I like Lucas, ik zou zo verliefd op hem kunnen worden.
Hahaha, bij wijze van spreke natuurlijk,

LIEFS

[Artemiss]

Bedankt, allebei!

@ Muiss: Je bedoelt dit stukje?

Op dat moment gebeurt er iets grappigs, beide meisjes leggen een hand op de schouder van de jongen om hem tegen te houden. Loes om Mark duidelijk te maken dat hij nu niet lelijk tegen Veerle moet doen, en Veerle om Lucas tegen te houden nog een dreun tegen zijn hoofd te krijgen om haar te beschermen. De meisjes kijken elkaar aan en glimlachen. Voor het eerst in heel hun middelbare schoolleven voelen ze sympathie voor elkaar.

Daar staan toch namen bij? Wat begrijp je precies niet? Dan leg ik het uit. En twee meisjes houden ieder hun eigen jongen tegen. Niet twee jongens die een meisje tegen houden.

[eerised]

Ja gelukkig begrijp ik het wel
maar weer een leuk stuk en ik ben benieuwd hoe
het afloopt met Luuc&Veer I want more !!!
zo'n leuk stuk ook omdat Loes en Mark erin voorkomen
(opzich niet zo leuk maar ik vind het wel leuk dat je ze nog een
keer terug laat komen!)

xx

p.s. ik hoop dat Veerle de wedstijd gaat WINNEN!!!

[Artemiss]

Ze lopen samen de garage in en Lucas pakt meteen zijn gitaar. Hij gaat op een oude versleten bruine leren stoel zitten. Het verbaast Veerle dat het ding niet meteen uit elkaar valt.
"Moet je niet eens een nieuwe luie stoel hebben?"
"Neuh... Deze zit zo lekker!"
Veerle glimlacht. Toffe jongen heeft ze, denk ze bij zichzelf.
"Speel eens iets lolligs," zegt ze en wipt behendig op een bureau en slaat haar benen over elkaar.
"Wat dan?"
"Gewoon, het eerste wat in je opkomt."
Lucas denkt even na, wachtend op iets wat in hem op zou komen. Dan begint hij te spelen.

"Heartbeat, why do you miss
when my baby kisses me?
Heartbeat, why does a love kiss
stay in my memory?

Piddle-pat, I know that new love thrills me
I know that true love will be
Heartbeat, why do you miss
when my baby kisses me?"

Veerle schiet in de lach als ze hoort hoe Lucas de knullige stem van Buddy Holly probeert te imiteren. Het lukt niet.
"Wat zit je nou te lachen? Dat kwam als eerste in me op... En ondanks dat de tekst bijzonder knullig en zeikerig is, het is wel waar. Zoen me eens," zegt Lucas en kijkt haar verwachtingsvol aan. Veerle lacht stralend en legt haar handen in zijn haar en zoent hem.
"Dankje," vervolgt Lucas. Ze grinnikt weer. "Leg nu je hand eens hier en voel maar." Terwijl hij dat zegt pakt hij haar hand en legt die op de plaats waar hij zijn hart voelt bonken. Veerle voelt ook. Tot haar verbazing voelt ze zijn hart echt tekeer gaan. Ze dacht dat dat in het echt wel mee zou vallen. Dat het meer een soort cliché was, voor liefdesliedjes.
"Jeetje," fluistert ze zachtjes. Dan glijdt Lucas' hand ook langzaam naar haar hart om even te voelen.
"Even voelen of jij dat ook hebt. Even hoor, waar zit jouw hart?" Zijn hand glijdt zoekend, 'onbdoeld' over haar borsten.
"Nou ja! Lucas," roept Veerle half lachend, half verontwaardigd.
"Ah, hier zit je hart. Zo, dat van jou bonst ook nogal, hoor!"
Veerle kijkt hem verlegen aan. Ze voelt haar hoofd rood worden. Rond Lucas' mond vormt zich een ondeugende grijns. Heel behoedzaam legt hij zijn gitaar op de grond. Hij legt zijn handen zachtjes om haar middel en zij komt bij hem op schoot zitten.
Veerle dacht dat ze tijdens hun eerste afspraakje vlinders in haar buik had gevoeld. Ze heeft zich vergist. Haar buik doet zowat pijn, aan de ene kant van de vlinders van verliefdheid en aan de andere kant van de zenuwen. Zenuwen voor wat misschien komen gaat.
Ze streelt hem door zijn haar. Ze kijken elkaar een poosje aan. Voorzichtig gaat Lucas met zijn handen onder haar shirtje. Ze schrikt even, maar kalmeert meteen. Lucas kijkt haar even vragend aan, of hij door mag gaan. Ze knikt kort. Behoedzaam zoent hij haar in haar nek. De krampen in haar buik worden steeds erger. Ze zoent hem toch terug. Het gaat zo even door, allebei heel behoedzaam en voorzichtig.
Lucas voelt de gespannen houding van zijn meisje.
"Veer, wil je dit? Weet je zeker dat je dit wil doen?"
"Weet jij dat zeker?"
"Ja, maar daar gaat..."
"Dan weet ik dat ook zeker."
Dat klonk zeker genoeg, vindt Lucas. Hij pakt een deken ergens onder uit een la en trekt zijn shirt over zijn hoofd. Veerle laat hem haar shirt ook uittrekken. Dat gaat nog even door, tot ze alleen hun ondergoed nog aanhebben.
Lucas weet eindelijk de sluiting van Veerles bh los te krijgen, als hem iets te binnen schiet.
Half grinnikend om de stupide situatie fluistert hij in Veerles oor: "Momentje, heel even..."
Veerle grinnikt mee. "Tuurlijk, lief, ik heb alle tijd..." Zou dat altijd zo gaan?
Lucas grijpt naar een afstandsbediening. En dan...


...gaat de garagedeur dicht. Sorry hoor, maar ervaring schiet te kort. (Flauw, hè?)

[krisjuh]

heej, ik heb al super lang niet meer gerageerd, sorry daarvoor Maar ik vind het super goed geschreven het laatste stukje is een beetje... beetje hoe ze je dat? nou het is prima. ga snle verder ik ben benieuwd!

[eerised]

Ja ben ik mee eens, je moet snel verder gaan!!
alleen laatste stukje was... nouja, je begrijpt het hopelijk wel (??)
maar voor de rest leuk en ik hoop dat er meeeeer komt want het is een super
verhaal !!!

[Lessie]

Ik post nu maar, want ik had eerder geen tijd

Nou, het is spannend! Ga door Je weet het boeiend neer te zetten, Artemiss. Goed gedaan!

[Muiss]

Aaaaaaaaaaah, ik vind hem echt super lief.

Sorry Artemiss, dat ik nu pas reageer!:$ Ik ben vrij druk! & als ik je verhaal wil lezen, dan denk ik weer aan iets anders.
Maaar hierbij heb ik het weer gelezen, en ik ben echt weer mega fan van je verhaal!

Het was inderdaad dat ene stukje. Ik weet zelf niet precies wat je bedoeld met die jongen & dat meisje.

Verder super lief, die Lucas!

[Artemiss]

Langzaam opent Veerle haar ogen. Ze voelt zich ontspannen, maar ze kan merken dat ze niet veel geslapen heeft. Ze draait haar hoofd om en ziet haar lieve vriendje naast zich liggen. Ze glimlacht. Ze heeft nergens spijt van.
Ze kijkt naar hem, en glijdt met haar vingers door zijn haar. Ze legt haar hoofd in de holte van zijn schouder. Ze kijkt dromerig voor zich uit, niet in staat helder na te denken. Dat wil ze ook helemaal niet. Ze denkt aan de vorige avond, aan de nacht... Ze tekent onzichtbare lijntjes over Lucas' borst. Het was fantastisch, en ze weet dat ze dat allebei zo hebben ervaren. Te vroeg? Misschien. Maar daar is het nu te laat voor. Maar ze heeft niet het gevoel dat ze iets verpest heeft. Integendeel.
Dan opent ook Lucas zijn ogen. Hij kijkt opzij en ziet Veerle. Meteen herinnert hij zich weer wat er is gebeurd. Hij lacht in zichzelf om de gang van zaken. Weken geleden had hij het afgezworen, en nu ligt hij wéér in de garage met een meisje in zijn armen. Maar ja, dit is natuurlijk ook niet zomaar een meisje. Dit is Veerle.
"Goedemorgen," fluistert hij zachtjes.
"O, hey, goedemorgen..." Veerle draait zich op haar buik zodat ze hem aan kan kijken.
"Goed geslapen," vraagt Lucas met een knipoog.
"Prima, dankje," grijnst ze.
Lucas wil het moment niet verstoren, maar even grijpt hij toch naar zijn mobiel. Acht uur.
"Veer, ik wil niet vervelend doen..."
"Wie? Jij? Tegen mij? Dat lukt je niet."
Lucas grinnikt even, maar wordt dan weer ernstig:
"Misschien moet je even je mobieltje checken. Zou best eens kunnen dat je ouders hebben gebeld. Het is acht uur. Je bent de hele nacht weggeweest..."
Meteen staat Veerle op en kleedt zich aan.
"Shit! Shit! Shit!"
"Nou joh, rustig maar. Ik denk niet dat je ouders het je kwalijk zullen nemen."
"Nou, nee, dat denk ik ook niet. Ze wisten dat het er vroeg of laat toch eens van moest komen," zegt Veerle terwijl ze verwoed haar broek aan trekt, "maar ik moet het ze allemaal wel uitleggen en dat ik zonder iets te zeggen de hele nacht weg ben geweest vinden ze denk ik niet zo leuk. Ze zullen wel begrip hebben, maar..."
"Je moet het ze wel allemaal uitleggen," kucht Lucas.
"Ja," beaamt Veerle. "En dat is niet echt leuk."
Glimlachend haalt Lucas zijn schouders op. "Je moet er wat voorover hebben!"

Later die dag zit Veerle tegenover haar moeder aan de keukentafel. Lucas heeft zich, zo verstandig als hij is, maar even verwijderd. Marieke heeft al wel een vermoeden wat zich heeft afgespeeld. Haar vader is nog niet thuis.
"Lieverd, ik zal je dit gesprek met je vader besparen en hem alles uitleggen wat er uit te leggen valt, als je mij alles eerlijk vertelt."
"Bedankt, mam," antwoordt Veerle gemeend. Ze weet dat haar vader hier moeilijker in is dan haar moeder. Vervelend blijft, dat dit een gênant gesprek zal worden.
"We kwamen uit de club," begint Veerle, "en Lucas bracht me thuis. Het was nog donker, dus hij bood aan nog even mee te lopen, en dat vond ik goed. Toen ik naar binnen wilde gaan, kreeg ik jouw smsje. Ik vertelde Lucas wat er aan de hand was, en toen vroeg hij of ik nog zin had om wat muziek te maken, of gewoon wat te hangen in zijn garage. Ik vond dat een goed idee..."
"En toen hebben jullie gevreeën," vraagt Marieke, maar het is een retorische vraag. Ze is niet het type vrouw om er gras over te laten groeien.
Veerle knikt en buigt haar hoofd. Ze heeft er geen spijt van, maar toch schaamt ze zich ervoor. Dat gevoel is al een hele tijd weggeweest, maar nu komt het weer terug. Tegenover haar moeder nog wel.
"Lieverd," zegt haar moeder en legt een hand op haar knie, "als je naar de dokter wil, of als je wil dat ik met school ga praten..."
Meteen schrikt Veerle op.
"Ho, mam, ho. Ik geloof dat je het niet begrijpt. Ik wilde het ook. Ik heb het uit vrije wil gedaan en ik heb er geen spijt van. En we hebben het veilig gedaan, hoor. Het is oké, echt!"
Oh, God, hoe bedoel je gênant gesprek? Marieke kijkt haar aan. Ze trekt één wenkbrauw op.
"Ik heb je gevraagd om eerlijk te zijn. Dat ben je toch wel, hè? Dit is niet niks."
Met een glimlach schudt Veerle haar hoofd.
"Nee, het is niet niks. Maar in goede zin! Mam, het is het beste wat me tot nu toe is overkomen! Sinds gisternacht maakt het me niet eens meer uit of ik die wedstrijd nog wel win. Lucas is heel voorzichtig met me geweest. Hij heeft me zelfs nog gevraagd of ik het zeker wist. En ik weet zeker, dat als ik 'nee' had gezegd, hij opgehouden was. Maar ik zei geen 'nee', want ik wilde het ook. En het is veilig gebeurd, dus wat is nu het probleem?"
Veerles ogen stralen, en tegelijk beginnen er tranen uit te lopen. Ze weet dat het niet uit maakt wat haar ouders er van vinden. Lucas laat ze niet stikken. Nooit van haar leven. Want zo denken hevig verliefde meisjes altijd. Maar Veerle zou het waarmaken.
"In principe niks, lieverd, in principe niks. Maar..."
"Maar?"
"Je leest vaak over verkrachte of misbruikte meisjes dat ze zeggen dat ze het zelf hebben gewild of uitgelokt omdat ze bang voor die jongen zijn, of om psychische redenen," zegt Marieke met twijfel in haar stem.
"Mam, alsjeblieft!" Veerle raakt lichtelijk geïrriteerd.
"Goed dan, schat. Jij kunt zelf heel goed uitmaken wat je wel en niet wil. Maar als er wat is, dan..."
"Dan ben jij de eerste die het hoort, dat beloof ik. Hoef ik nu niet met pap te praten? Ik weet niet of hij er ook zoveel begrip voor heeft..."
"Nee, nee. Dat regel ik wel. Als ik het hem uitleg, dan is het wel in orde. Maar ik denk dat hij Lucas wel een keer wil ontmoeten."
"Dat valt te regelen," zegt Veerle met een knipoog. "Bedankt, mam! Ik ben er weer vandoor!"
"Wacht even, jongedame! Het lijkt mij, ondanks dat jullie het veilig hebben gedaan, toch verstandig even bij de dokter langs te gaan voor de zekerheid," zegt Marieke vastbesloten.
"Maham..."
"Veerle," roept Marieke op een bevelende snerpende toon, die je doet denken aan een matrone op een ouderwetse meisjes-kostschool. Daar kun je niks tegen inbrengen.
"Oké..." geeft Veerle mokkend toe.
"Dat hoeft niet nu..." Nog voordat Marieke uitgesproken is, is Veerle gevlogen.

"Lucas! Lucas! Lucas!" Ze rent de straat op en vliegt hem in zijn armen. Ze klemt haar benen om zijn middel en haar armen om zijn nek en zoent hem. Lucas hapt naar adem.
"Geen bonje," zegt ze blij en opgelucht, "zelfs geen gesprek met mijn vader! Hij wil jou waarschijnlijk wel een keer zien. En ik moet van mijn moeder naar de dokter. Maar het had erger gekund. Ze dacht in eerste instantie dat het niet vrijwillig was, en ik had moeite haar te overtuigen. Weet je, volgens mij twijfelt ze nog steeds..."
Met een verliefde glimlach legt Lucas een vinger op haar ratelende lippen. Hij haalt zijn schouders op en zegt:
"Mooi zo. Prima, toch?"

@ Muiss: 'Dat meisje' kan ik niet in het stukje ontdekken, maar met 'de jongen' bedoel ik beide jongens, Mark en Lucas. Beide meisjes leggen een hand op de schouder van hun/de jongen/jongens. Er waren meerdere opties mogelijk, maar ik koos voor 'de jongen'. Het is een manier om het te zeggen... Beetje ouderwets misschien, dat wel.

[Muiss]

Hahaha, nou ja, nu snap ik het wel!
Ik vind Lucas echt super lief!
Hihi, ga je snel door?

[eerised]

& Muiss: Lucas IS lief
zoo superschattig
ja je hebt het goed uitgelegd, ookal snapte ik het eerst al
maar ik zie het al helemaal voor me..
leuk stuk

xx

[Artemiss]

leuk stuk

xx

Het verhaal of Lucas?

De rest van die zomerse zaterdag brengen Lucas en Veerle door in het park. Ze halen een ijsje bij de vaste ijscoman Antonio en nemen plaats langs het water. Lucas heeft natuurlijk zijn gitaar bij zich. Hij steekt een bloem in Veerles haar.

"If you're going to San Francisco,
be sure to wear some flowers in your hair..."

Veerle grijnst. Het zou zomaar de zeventiger jaren kunnen zijn. Ze ziet een oudere man voorbij lopen en vriendelijk naar hen glimlachen.
"Zal ik traditiegetrouw een serenade voor je zingen," lacht Lucas.
"Ik luister," antwoordt Veerle.

"Ooh, I need your love, babe
Guess you know it's true.
Hope you need my love, babe
Just like I need you

Hold me, love me,
Hold me, love me,
Ain't got nothing but love, babe
Eight days a week!

Love you every day, girl,
Always on my mind
One thing I can say, girl
Love you all the time

Hold me, love me,
Hold me, love me,
Ain't got nothing but love, babe
Eight days a week!"

Bij de laatste regel zingt Veerle plotseling mee.
"Hé, ho! Dat mag niet! Ik zing hier de serenade, ja!"
Veerle schiet in de lach. "Sorry," hikt ze.
Lucas kruipt naar haar toe en begint haar te kietelen.
"Sorry? Sorry? Wat koop ik daarvoor?"
Veerle krijgt er niets meer uit. Lucas zoent haar in haar nek en op haar mond en trekt haar bij zich op schoot.
"Hmm... Het is je vergeven."
"Ben ik even blij."
Zo zitten ze daar even. De laatste twee maanden zijn in sneltreinvaart voorbij gegaan, bedenkt Veerle. Ze kan zich nog zo goed herinneren hoe het was voordat ze Lucas ontmoette. Alles is in één klap zo verandert, dat ze wel tijd nodig had om zelf te veranderen. Vandaar dat het mis ging met dingetje, hoe heet die eikel ook al weer? Ze heeft het zeker verdrongen. Oh ja, Pablo. Ze had achteraf al veel eerder met Lucas verkering kunnen hebben, als ze beter op had gelet. Ze heeft die jongen er wel lang op laten wachten. Snel denkt ze aan iets anders. Nu is het goed.
En de wedstrijd, natuurlijk. Ze zou het nooit uit zichzelf gedaan hebben. Maar ze is zo blij dat ze het heeft gedaan.
Dan trekt Lucas haar plotseling achterover en gaan ze languit op het gras liggen.
"Ik was moe van het zitten..."
"Ben ik zo zwaar, dan?"
"Ja, hartstikke! Je moet echt afvallen, hoor. Formaat kamer-olifant."
Quasi-verontwaardigd doet ze alsof ze hem twee klapjes op zijn hoofd geeft.
"Nee, joh. Wat denk je nou. Je bent hartstikke slank."
Ze liggen zo nog een poosje.
"Lucas?"
"Dat ben ik."
"Ik vind het nog steeds heel tof van je dat je me over hebt gehaald om mee te doen aan die wedstrijd."
"Ja, ik ook," beaamt Lucas. Veerle kijkt hem raar aan.
"Dat je mee bent gaan doen, bedoel ik," verklaart Lucas snel.
"Ah."
Het is weer even stil.
"Lucas?"
"Ja?"
"Stel nou dat we de wedstrijd niet winnen..."
"Dat doen we wel! Maak je geen zorgen, lief, dat doen we wel!"
"Ja, maar stel van niet, dan vind ik dat niet zo'n ramp, hoor. Dan doen we volgend jaar toch gewoon weer mee?"
Lucas grijnst breed en denkt bij zichzelf: Prachtmeid! Hij tilt haar boven zich en zoent haar.

Ondanks dat ze uitgemaakt heeft dat ze tegen haar verlies kan, is ze best zenuwachtig als ze 's avonds het café binnenkomt.
Anne komt naar haar toe. Ze ziet er ook gespannen uit.
"Nou, this is it! Succes!" Ze steekt haar hand uit. Veerle schudt hem hartelijk.
"Ja, jij ook!"
"Dus, maakt niet uit wie er wint, no hard feelings?"
Sommige mensen houden er van Engelse uitdrukkingen te gebruiken. Anna is er één van.
"Nee hoor, even goede vrienden. Het is maar een wedstrijd, puur voor de lol."
Dat is natuurlijk niet helemaal waar, maar goed. Het is ook niet de bedoeling dat je onvriendelijk gaat lopen doen.
De uren lijken langzamer te gaan dan normaal. Zo rond een uur of tien loopt Remco eindelijk het podium op.
"Beste mensen! Het is weer zo ver! De bekendmaking van de winnares van de muziekwedstrijd!"
Enthousiast gejoel, geklap en gefluit weerklinkt.
"Dames, zouden jullie even het podium op willen komen, alsjeblieft?"

[Lessie]

Vreselijk spannend Aaah, ik wil weten of ze heeft gewonnen! Ga snel door, alsjeblieft