
Ik leef op bubbeltjesplastic
Voorzichtig loop ik over het doorzichtige pad
Ondertussen proberend de luchtbellen niet te laten ontsnappen
Ik wil hier niet zijn, ik wil niet de ruimte innemen
Het spijt me dat ik hier loop, herhaal ik constant
Mijn blik is gericht op het plastic
De mensen negerend die naar me kijken
Alsof, als ik ze niet zie, ze er niet zijn
Bij elke stap vraag ik me af:
Is het goed hoe ik loop?
Zet ik mijn voeten niet vreemd neer?
Ik ben bang om de bubbeltjes kapot te maken
Al mijn hele leven lang