Door het te schrijven kan ik alles goed op een rijtje zetten hoe het er in het andere verhaal aan toe gaat.
Ik hoor graag wat jullie er van vinden. ( Ook negatieve reacties welkom, wel graag iets opbouwend. )
Oh, trouwens voor extra informatie, dit verhaal begint in 2063

Aangepast, feedback Amarious. * wat een stomme fout zeg xD haha, *
Aangepast, feedback P_westdijk * Ik ga nog even kijken hoe ik het met de omgeving ga doen en het uiterlijk van de personages, even in rust ervoor gaan zitten hoe ik dat goed kan toepassen. *
~*~
Hoofdstuk 1.
Het eerste nest
Hoofdstuk 1.
Het eerste nest
"Ik waarschuw u, deze wezens moeten met rust gelaten worden. De goden zullen u straffen!" De trillerige stem van de oude man bleef door zijn hoofd gaan als een vervelend vastgelopen bandje.
Een week geleden was Tom Bardecks bij de oude Masai stam aangekomen. Het kleine dorpje gebouwd van geitenstront en stro, was een van de grote trekpleisters hier in de buurt.
Twintig dollar voor een tour, dertig als je de oude verhalen van het stamhoofd erbij wilde. Het was ronduit belachelijk hoe deze mensen leefden, werden gedwongen om te leven door de westenaren, die met hun telelenzen en gidsen alles deden voor een beetje sensatie.
Tom was hier alleen niet voor de toeristische attractie, ook al kreeg hij dat gevoel soms wel als hij naar zijn Amerikaanse collega keek die enthousiast tegen de camera sprak.
Hij was een herpotoloog, oftewel bioloog gespecialiseerd in reptielen en de oude man waarvan de hese trillende stem nog steeds door zijn hoofd, had zijn aandacht weten te vangen. Waarschijnlijk was het een opgeblazen mythe, waar alleen een kleine kern van waarheid uit zou komen. Zijn werkgever zou hoe dan ook blij zijn met de tv beelden die het zou opleveren.
Tom sjokte trouw achter de jonge gids aan die voor hen uit liep. De jeep hadden ze helaas al een kilometer geleden achtergelaten. Dit was heilige grond, een jeep zou het niet met zijn uitlaatgassen mogen vervuilen. Mamba, een van hun gidsen had er vrij nuchter over gedaan. Hij had geen probleem gehad om met de jeep door te rijden tot de kloof, waar ze heen moesten, maar hun tweede gids, Tua, had een probleem gevormd. De man deed al niets anders dan klagen over het feit dat ze deze wezens zouden verstoren en bij het voorstel om gewoon door te rijden had hij een enorme tirade gehouden en hard in het swahilisch geschreeuwd. Uit respect, en verbijstering, waren ze snel uitgestapt.
Toch liep Tom nu het liefst dichter bij Tua dan bij Mamba.
Mamba was een volleerd reisleider, die wist wat de blanken leuk vonden en hoe hij voor spannende tv kon zorgen. Een perfecte man voor Hendry, de Amerikaan, meer woorden kon Tom niet over hem kwijt.
Tua daarentegen was hen duidelijk liever kwijt dan rijk. De enige reden dat hij meeging, was zodat ze geen ongeschreven regels zouden overschrijden. Tom kon wel respect opbrengen voor de man die zich steevast aan zijn oude gebruiken hield, hoe dom het ook mocht lijken.
“We zijn dichtbij,” sprak Tua’s grillige, zware stem.
Tom had de woorden niet nodig terwijl hij zijn ogen ten hemel sloeg om de hoge wanden van de kloof te bekijken.
Ze schouders trokken wat gespannen op toen hij Hendry’s stem opnieuw met spannende tonen opklonk.
“Het hol van de Joka moet hier in deze kloof te vinden zijn, we zijn vlakbij..”
Gelijk bande Tom de stem uit zijn hoofd. Hij was een wetenschapper, niet een of andere acteur. Zolang de camera niet op hem werd gericht, kon hij er nog mee leven, maar dat betekende niet dat hij er blij mee was. Kijkcijfers brachten helaas veel geld binnen.
“Tom, daar.” De krachtige duistere hand van Tua stak naar voren uit.
De kloof was daar in tweeen gespleten, als een gordijn kon je de lijn van de scheur helemaal naar beneden zien lopen, waar het onderaan van elkaar splitste en een zwart gat achter liet.
Het hol van de Joka.
Het hol van de draak