Online Verhalen

Water dragen steeds en meer, aan branding breekt de zee door dam, het tij neemt keer en ook het wrakhout mee. Golven hard, geweld uiteen gespat in scherp, de snee snijdt dieper dan geween door laatste barenswee. Van schip op land gespoeld in hand van jutters schat geworpen, storm bekoeld in wiegen e...

Dank je wel, Maaike, maar dat zien we volgende week dan weer. Blij dat je ervan geniet.

5 Net op tijd kon Stephen March zich met een zijdelingse sprong redden van een gewisse dood. De knalrode glider boorde zich met zijn gepantserde neus in de etalage van ‘Redstone & Son’ , een filiaal van een Westers elektronicabedrijf dat vaste voet had gekregen in de Nieuwe Wereld. Een van de e...

Zoals water kei na kei polijst scherpte met de stroom verglijdt verkleint elk stukje met de tijd met de stille stroming meegereisd het beeld vervaagt dat ik bewaar als inkt op perkament geschreven wil het niet meer blijven kleven dit lijkt op het gevoel dat ik ervaar zal ik dan jouw gezicht vergeten...

Bedankt Savrom. Schrijf er iedere dag een beetje aan. Je kan zien aan de datum onderaan, dat het allemaal nieuw werk is. Het is voor mij soms ook een verrassing hoe ik mijn personages laat evolueren.In eerste instantie een one shot, maar uitgegroeid tot iets meer. Het was dan mijn bedoeling om er ee...

18. Katarina was bleek weggetrokken. Haar rode lippenstift contrasteerde nog feller dan anders met haar witte huid. ‘Maman zei dat je op vakantie in Ibiza was verdronken…ik begrijp het niet.’ De man waar Katarina tegen sprak, keek even naar Jean-Pierre vooraleer hij antwoordde ‘Ik ben nog altijd spr...

Wat kunnen woorden beschrijven al is het enkel maar de ziel van dingen vatten in duizend geluiden die zingen van hen die taal met liefde bedrijven wil een zin ons niet immers vertellen in klank die vloeit als roodrijpe wijn van rijkdom waar ook in het klein je groot bent in de kunst van het spellen ...

17. Het was midden in de nacht. De nacht die volgde op de dag waarin Jean-Pierre zijn leven had omgegooid. Hij droomde dat hij op een wit strand liep, juist aan de vloedlijn. Schelpen en wier als lange vingers waren getuigen van de getijden. De warmte van de zon brandde op zijn blote schouders. Plot...

Pervers kerf ik tot op het bot dit is hars om te genezen ik sterf, verrijs bij het lezen de ban van het woord is genot daar waan ijdel is geboren verblind en hopeloos geschift waar op de takken is gegrift schrik ik van die zin verloren gelegd in het wit van bomen hoor ik de klanken verzinken in het ...

De wekker op halfzeven afgegaan, dan nog tien minuten echt genoten, thuis om kwart na zeven afgesloten, en om acht uur stipt aan het werk gegaan. Het eerste uur nog vlug wat post gedaan, korte antwoorden in brief gegoten. Mijn pc is toch goed aangesloten ? Wie heeft er nu de stekker uitgedaan. Cijfe...

16. Het was nog vroeg in de morgen toen Jean-Pierre gewekt werd door Katarina die haar naakte lijf tegen het zijne duwde. Nog half slapend keek hij haar even van opzij aan. Ze duwde hem terug op zijn zij en lepelde zich tegen hem aan. Haar warme lichaam schurkte zich tegen zijn rug en achterwerk. Me...

Dank je wel. Ben van plan van nog wel het een en ander te posten van mijn werk. Hoop dat je dit ook mooi vindt.
Groetjes

Ik heb de Japanse woorden en zinnen allemaal opgezocht vooraleer ik het schreef. Ze zouden moeten juist zijn. Ik vind dat het op die manier wat origineler is. Bedankt voor de interesse en de reactie.

Spannend en mysterieus. Moet je zeker verder zetten. Zit heel veel potentieel in.

Hallo, hier is er dan toch eentje die je leest en reageert. Mysterieus verhaal. Je hebt in alle geval direct de aandacht gevangen met het begin van je verhaal. Wat is er gebeurd? Er wordt geheimzinnig over gedaan en beetje per beetje krijg je antwoord. Ik heb eigenlijk geen echte opmerkingen. Het le...

Ja, het is iets wat me wel bezighoudt. Als je beseft dat een mens zo geëvolueerd is, dat hij 'bijna' zelf een mens kan maken (met alle ethische bezwaren die er zijn), vraag je jezelf toch af of de dood het einde is. Ik voor mezelf kan dit niet geloven. Er moet iets meer zijn. Maar dan kom ik weer bi...

Oké is genoteerd. En zoals beloofd hier dan het 2e en laatste deel van hoofdstuk 4. Iets langer dan gewoonlijk, maar was moeilijk om te splitsen. ‘Je weet dat daar nogal erge straffen op staan. Zo van die straffen waar je soms wel eens in de gevangenis kunt voor belanden. Een plaats waar je meestal ...

Een goed gedicht begint als jonge plant, de wortels stevig vastgegrepen in de grond vormen het idee, de stengel volgt als lont die brandt door het witte maagdelijke land. Door de pen als ploeg gedreven in de hand, trek je spoor door zinnen en er groeit terstond, zegt men toch, een blad of mooie bloe...

15. ‘Hoe is het met je pupil, Katarina.’ De barones keek van uit de hoogte, een gewoonte die ze zelfs bij haar dochter niet kon weerstaan. Ze had zich een pose aangeleerd die bij de meeste mensen indruk maakte. Haar strenge blik en het zure gezicht die ze erbij trok, gaven haar het uitzicht van een ...

Mooi gedicht. Graag gelezen.

Ja, daar heb je wel een punt. Ik kijk nogal veel film, nog meer series. Ik hou vooral van series zoals Nikita, Revolution (een aanrader maar jammer genoeg na 2 seizoen stopgezet), Dolhouse (ook al stopgezet) en 'The Walking dead' (Brrr...), De films van Terminator met goeie oude Schwarzenegger heb i...

De eindigheid voorbij en dan mijn God ? Moet ik misschien geloven in reïncarnatie, een heilige Indische koe, is dat mijn lot, of spoken bij elke volgende generatie ? Zal ik op het einde ook een tunnel zien, met een mooi en onweerstaanbaar licht , of treed ik uit mijn lichaam om nadien te zweven zond...

Je leest mijn ziel als ik mijn vele boeken, begrijpt me duizend keren beter dan mezelf, je bent me meer dan alles, groter dan de helft in mij geworden,…ik moet mijn zinnen zoeken in armoede van woorden, je kijkt me aan in stille ogenblikken als reddend eiland in mijn wilde zee, je bent de sterke han...

Dank je wel, is een sonnet. Dan wel in Italiaanse vorm ( twee kwatrijnen en 2 terzinen), er bestaat ook het Shakespearesonnet (3 kwatrijnen en 1 distichon van twee regels).

14. ‘Excuseer?’ Jean-Pierre was uit bed gesprongen, nam zijn broek en wurmde zich in zijn kleren. Het was de eerste keer dat hij zo bewust was van het feit dat hij naakt was. Zijn gedachten sprongen van het ene feit naar het andere. Was het dat wat hij gezien had bij Frau Bertha Hofmeister? Een vere...

Wolken troepen samen, sombere soldaten afscheid nemend, grijs in stille pijn hun ogen sluitend, regen wenend en gelaten wetend, morgen zal niet zonder tranendalen zijn. Zwaarden snijden haarfijn bliksemschichten, vuur en vlam, de zwarte nacht vertakt in twee, schaduwen vertekend, flitsend felle lich...

Zoals kleur die met het licht ontwaakt de wolk zich in zijn vormen kromt net voor de storm 't geluid verstomt of zoals wind het stille water raakt zo voelt het als jij m'n lippen kust je lichaam als mijn deken wordt net als een zee zijn golven stort op het strand weet ik me nooit geblust van het vuu...

4 ‘Ik ben het, Yukiko. Komaan. Onegai ! Alsjeblieft! Doe open en zet al je wolfsklemmen uit, dat ik mezelf niet per ongeluk opblaas.’ Ik wachtte min of meer geduldig, Gekko nam zoals altijd zijn tijd om alles te checken, maar ja, wie kon je in deze onzekere tijden nog vertrouwen. De intercom kraakt...

13. Jean-Pierre keek zijn bedpartner lachend aan. ‘Hoe persoonlijker kan je worden als je ziet dat ik hier naakt lig te bekomen van de beste seks die ik ooit heb gehad? Vraag maar raak.’ Hij kuste haar zacht op de lippen. Een tedere kus die in niets geleek op de harde zoenen van hun voorspel. Ze str...

Tranen van verdriet vernevelen het licht in oude ogen, vingers paternosteren, lippen pogen stil een kort gebed te prevelen. Pijn in het gelaat vertrokken tekent ingevallen wangen. Het kruis zegent bang verlangen uit een verloren strijd onttrokken. Smachtend naar de laatste lucht, het hart bezwaart t...

Driewerf hoera voor dit ambrozijn, hef nu de beker, klink met het glas geen nood, bij gebrek zelfs met een tas, maar drink toch mee van die lekkere wijn. Ons hoofd vol vuur, gemoed verlicht, we zingen van liefde en drinken de lust. Santé met hier en daar de mond lief gekust met volle boeket en robij...

12. Jean-Pierre had met groeiende verbazing gekeken naar de lenige muzikanten. Op een bepaald moment had hij niet meer gezien welke ledematen bij wie hoorden. Het was onvoorstelbaar dat men op die manier de wil kon opleggen bij een menselijk wezen. Monsieur Marcel moest een crack zijn in zijn vak. A...

Gevoelens geaard, in zout onttrokken aan tranen, kristallen vergoten en zuiver aan ogen ontsproten als overgelopen verdriet voltrokken. Gevoelens geaard, in water valt lach op stroom als spatten regenboog gebroken, soms kabbelend of plagend hoog in klanken, dan stil als grijns of glimlach. Gevoelens...

Letters planten handgedreven rij na rij en afgetekend, blanke veld de vorm gegeven van een dicht of uitgedund te laten kiemen tot een woord, bevloeid met kracht van moedertaal met hekjes, haagjes : afgeboord staat netjes en godbetert haal de oogst niet binnen voor de bloei, hou de wildgroei binnen p...

Laatste deel van de historische achtergrond in het verhaal REQUIEM. Dan gaan we weer verder met de verhaallijn en met onze hoofdpersonen Yukiko Mitsukai en Stephen March. Daarnaast werd in de Oude Wereld in de naoorlogse periode een techniek ontwikkeld waarbij bij iedereen een minuscule identificati...

11. Het was een ronde tafel en hij was gedekt met het mooiste tafelservies dat Jean-Pierre ooit had gezien. De glazen waren van het klaarste kristal dat flikkerde in het licht van de kaarsen die overal in kandelaars stonden te branden. Het tafellinnen was smetteloos wit en het zilveren bestek was zo...

Onder brede borstelige wenkbrauwen staren floers zijn waterige ogen in zijn laatste licht. Rimpels kerven groeven in z'n droef gezicht, schrijven pijn en ouderdom in geest en in gebaren. De boom voor het huis gaf schaduw in z'n jaren, beschermend en robuust, niet wijkend voor de storm ontving de har...

Verloren in gevoelens, vraag ik mij af en luister naar mijn tweespalt in gedachten : hoe moet het zijn, het één of ander, kaf of koren, nu of nooit of moet ik wachten op enig teken, van hierboven of beneden, ik hoor geen stemmen, zie geen beelden maar verleden is voorbij, het heden te dichtbij, je k...

10. Het kasteel was enorm met vele kamers die wedijverden met elkaar in schoonheid. Ze waren allemaal ingericht in de stijl van de achttiende eeuw. Veel sier en praal, wandtapijten met jachttaferelen, harnassen en oude wapens, prachtige meubels met prachtig uitgesneden panelen. Jean-Pierre keek zijn...

9. Katarina, een dochter van een barones! Zijn Frans was wat roestig, maar dat had hij toch begrepen. Zo moeilijk was dat nu ook weer niet. Een ander dienstmeisje die plots van achter de oude dame was verschenen, was hem op de linkertrap voorgegaan, terwijl Katarina achter gebleven was bij haar moed...

Mooi verhaaltje, inderdaad. Het deed me denken aan het eerste deel van de Millennium-trilogie waar de industrieel Vanger ieder jaar op de verjaardag van zijn verdwenen dochter een kader krijgt van een mysterieuze afzender met een gedroogde bloem. Het verhaal neemt je direct bij de hand. Het is ook e...

Hier en nu het 2e Deel van het 3e Hoofdstuk: een stukje geschiedenis die nodig is om het verdere verhaal te volgen. De Oude wereld met Amerika als voorloper en Japan en China als voornaamste vertegenwoordigers van de Nieuwe Wereld in het Oosten beseften dan toch na een aantal decennia dat het zo nie...

8. Vier uur later kwam een verdwaasde Jean-Pierre terug wakker. ‘Wat is er…heb ik geslapen? Ik voel me zo…suf!’ Hij wreef even in zijn ogen en keek naar een glimlachende Katarina. ‘Je hebt iets teveel champagne gedronken, maar vrees niet, ik heb geen misbruik van je gemaakt.’ Ze nam een zwarte doek ...

Voor het eerst is de rook nu opgetrokken zijn de woorden op papier geschreven de waarheid van de leugens afgetrokken nooit was het zo klaar, ik ben bereid te leven te strijden als het moet, voor al het lijden die ik moest en mij tot tweemaal toe liet breken, het genezen duurde tijden er was geen med...

Heks op kippenpoten wilde vrouw, donkere dame schenk me een wens ontsluit mij geheimen rein kniel ik neer laat me drinken ik heb voor jou een ruiker met blauwe rozen mee laat ons klinken ik je slaaf gedwee jij mijn geest straks rijden we samen op je bezem in de donkere nacht naar het ochtendgloren, ...

Er zijn 93 resultaten gevonden